Ik vond het een ontroerende dienst in De Duif gisteren, onder leiding van voorganger Jan Andreae. En ik zag en hoorde achteraf dat meer mensen gegrepen waren – ik voelde een intense en haast stille aandacht.
Omdat het bijna ramadan was had Jan ervoor gekozen een thema te maken over wat moslims en christenen bindt. Dat staat natuurlijk dwars op huidige opvattingen dat de islam niet zou passen in ‘onze’ christelijke of westerse cultuur. Jan en ik hadden Mine en Medine Durmaz uitgenodigd om de dienst met ons te dragen, twee moslima’s. En zij hadden met ons een paar koran passages uitgezocht, die ze in het Arabisch en in het Nederlands voordroegen, en ze deden dat prachtig. Er was een mooi religieus lied van Sami Yusuf naast de bekende liederen die vaak in de Duif worden gezongen – vaak van Huub Oosterhuis. Jan zong How fragile we are, van Sting, dat in die omgeving, en met dat thema zo’n andere betekenis kreeg. En Mine en Medine deelden aan iedereen, omdat er cadeautjes horen bij ramadan, een roos uit. Er waren vrienden, naast de oude getrouwe bezoekers van De Duif.
Ik denk dat ik deze dienst niet gauw zal vergeten.
Mijn tekst, ik deed de preek, hier.
Anja and Jan
Great efforts ! I hope you had done as aspired in this unique event .
That is so interesting , friends
people all over the world are badly in need to investigate the commom things among religions , becuase this would be really helping in spreading love in peace , and denounce violence and wars. I wish you could do more and more into this direction .
I have no words; I feel it ! break a leg , Anja & Jan
It was very moving to us to do a service together, christians and muslims, in a church in Amsterdam. I hope more people now understand that the soul of the religions that all started with our forefather Abraham is the same for all: that we have compassion for other people.
Our friends Mine and Medine gave everybody a rose as a present because of ramadan, and it was very beautiful.
Lieve Anja en Jan, prachtig en zeer ontroerende dienst en momenten. Inspirerend en positiviteit!
Dank!
Bedankt dat ik hier,via jou, een beetje van mee mag voelen. Jammer dat ik zo ver van de grote stad af woon en zelf deze dingen alleen maar via dit log ‘meemaak’.
Heb vandaag wel een beetje ‘missionaris’ gespeeld toen een mevrouw , toen we in de rij stonden in Brussel voor een treinkaartje, me zei dat ze hoopte dat die Wilders bij ons wat voor elkaar zou krijgen.
15 min. later, rij was bijna opgelost, had ik nog niet het idee dat ze me helemaal begreep. Dat ik, ondanks de zelfde ervaringen, “Ja, het is moeilijk in het onderwijs, als je voor een klas ‘marokkaantjes’ staat, en ja, in de winkels wordt je soms heel boos als je onbeschoft gedrag ziet, en ja, je vraagt je wel eens af: Geef die kinderen iets meer respect voor de medemens mee in je opvoeding.”, dat ik dan toch kies om ieder mens individueel te beoordelen, en dat ik die gevoelens ook heb bij sommige Belgen die ik tegenkom.
Maar of ze het helemaal begreep? Ze gaf steeds minder respons en toen waren we allebei aan de beurt…
Het lijkt wel een verzetskerk ten tijde van onderdrukking, die vervolgden omarmen om toch mee te kunnen laten doen in de samenleving