Dit is de grap: stonden we bij de tussenlanding op Zürich achter een mevrouw die stond te schreeuwen bij de douane, omdat ze in Tel Aviv tig flessen en tubes shampoo en van alles van het merk Ahava had ingeslagen, en in haar handbagage meegenomen. En dat mag niet, dus hup, de een na de ander ging plof in de prullenbak. Krijg je ervan, om spullen te kopen die zogenaamd in Israël zijn gemaakt maar in werkelijkheid op de bezette Westoever zijn geproduceerd. Ik had dus geen medelijden.