Een tijdje geleden was Irshad Manji in Nederland, een goede gelegenheid om het over haar visie en boek te hebben.
Onderstaand artikel werd mij opgestuurd, ik vond het interessant genoeg om het op te nemen. Dank Hendrik Jan.
Thanks, but No Thanks: Irshad Manji’s Book Is for Muslim Haters, Not Muslims
By Tarek Fatah
Irshad Manji’s The Trouble with Islam is available in Canada and Germany. It is due for US release in January and in the UK in Spring 2004.
It is not often that a person thanked in the acknowledgement of a book turns around and announces publicly, ‘thanks, but no thanks.’
And yet this is precisely what I am about to do. At the receiving end of my rejection is Irshad Manji, the Salman Rushdie wannabe author of the fatwa-shopping, newly released book, “The Trouble with Islam.”
The reason for my rejection? To assuage the souls of the thousands of Muslims from countries and regions as diverse and Uzbekistan, Azerbaijan, Tajikistan, India, Pakistan, and yes even Palestine and other Middle Eastern nations.
They laid down their lives in the Second World War in battles as significant as those of Stalingrad, which broken Hitler’s back, and North Africa, which sent Hitler’s Desert Fox, General Rommel, scurrying back to his den in Berlin.
Despite the sacrifices of these men, Ms. Manji in her book refers to the “Muslim complicity in the Holocaust.” I froze as I read this serious accusation. Could I have missed something when I sat at the feet of Muslim veterans from Crete, Burma, Egypt, and Italy, and heard their horror stories? In one fragment of a sentence, “Muslim Complicity in the Holocaust,” Ms. Manji places all these warriors on the wrong side of the trenches.
In writing her diatribe against Muslims, I doubt that Manji had heard of the Palestine Regiment, a unit in which Jew and Muslim fought side-by-side against Hitler’s Afrika Korps in Libya. In the cemeteries of El-Alamein lie the dead Muslims, the Mohammeds, the Alis and the Ismail’s who gave their lives so that Nazism could be defeated. The cemeteries of Stalingrad bear the names of the young Central Asian Muslims who lay buried, unable to refute the falsehoods being spread by fast-food historians. And what about the hundreds of thousands of Indian Muslims who fought shoulder to shoulder with our own Canadians in Italy and France.
So how did Ms. Manji come up with a charge as far reaching as the one by the recent German parliamentarian who said that “Jews were complicit” in the Bolshevik revolution’s atrocities? She bases it on one Haj Amin, the Mufti of Jerusalem, who, as she writes, “wound up as Hitler’s special guest in Berlin, presiding over the unveiling of the Islamic Central Institute in December 1942.”
According to Irshad Manji’s rationale, because one Muslim Mufti accepted the hospitality of Hitler, after being expelled from Palestine by the British colonial authorities, all us 1.2 billion Muslims, a quarter of humanity, deserve to be accused of complicity in the Holocaust.
And what about other prominent Palestinians, such as Hazim Khalidi, a London School of Economics grad who volunteered to serve in the Indian army’s “Palestine Battalion” and later assigned to the “Palestine Regiment” that included Muslims, Jews, and Christians? Perhaps Irshad Manji may like to visit the cemetery in Mississauga where Sgt. Hannah Hazineh lies buried, unable to come to his defence. This decorated Palestinian veteran of the Second World War was wounded in the El-Alamein battle while fighting the Nazis. Ah! But why let facts get in the way of a good story.
Haj Amin, no doubt, was an influential Muslim cleric in Jerusalem. But so were countless Catholic and Protestant clergy in Europe who supported Hitler, and many looked the other way while their Jewish neighbours were being dragged away. Should we talk of Christian complicity in the Holocaust? Should we, like the German Parliamentarian who talked of a Jewish complicity in the Bolshevik uprising, allow the actions of a few to rub off on an entire people?
The Holocaust charge is not the only example of Manji’s poor scholarship when it comes to Muslim bashing. In an amazing swipe at her co-religionists, Manji writes, “Muslims of East Africa treated blacks like slaves.” The fact that the vast majority of Muslims in East Africa are themselves black is completely lost on her. She continues, “We Muslims made dignity difficult for people darker than us.” A Somali friend bewildered at her accusation asked, “Who is darker than me? Obviously, Irshad Manji does not consider black Muslims as Muslim enough,” he said, shaking his head in disbelief.
Irshad Manji says her book is addressed to fellow Muslims. Had it been written in good faith, I would have understood her reasoning, even if I did not agree with her. However, her book is not addressed to Muslims; it is aimed at making Muslim haters feel secure in their thinking.
And so, I politely tell Ms. Manji: Thank you for thanking my wife Nargis and me for a “spirited discussion” that landed you “important insights.” But the kind of insight you display in your book is troubling. Not quite our recollection of where you said you were coming from. And we would appreciate any mention of us being removed from your second edition … that is, if you do manage to secure a threatening fatwa and have a second edition.
Tarek Fatah is host of the weekly TV show, The Muslim Chronicle and a founding member of the Muslim Canadian Congress.
Beste Anja, daar ben ik weer. Niet op een van de bijeenkomsten waar ik naar toe zou moeten gaan om elkaar tegen te komen, maar gewoon thuis achter de computer.
Dank je wel voor de columns en de discussie die volgde op mijn vorige reactie (13 oktober). En dank ook Trees voor haar vriendelijke reactie op mijn reactie. Dat je de discussie ten slotte hebt gesloten, omdat deze te pijnlijk werd, vind ik heel terecht. Op jouw website geen scheldpartijen. Prima!
Maar nu dus een boek van een Moslima over Moslims. En daarop weer de kritische reactie van een Moslima. Zo hoort dat ook. Maar toen ik mezelf nog losmaakte van de Roomse Kerk, zal ik over het Katholicisme ook wel eens een onwaarheid hebben beweerd. Toch hebben ze Giordano Bruno wel degelijk levend verbrand en Galileo Galilei in de ban gedaan.
Wat is het dan heerlijk om te leven in een tijd en in een land waar vrijheid van meningsuiting een grondrecht is. Hoor en wederhoor, zo kun je mis-informatie ook het beste ontmaskeren.
Inmiddels heb ik even met een vriendin gepraat over het punt waarmee ik zat. De essentie is eigenlijk dat de Moslima’s die ik ken vluchtelingen zijn. Die hebben al zoveel ellende te verstouwen gehad, dat ik tegen hen niet durf te zeggen dat ik niet geloof dat er een God bestaat. Allah is vaak hun enige houvast in dit rare kikkerland. Dat neem je dan iemand niet af.
Verder kwam ik een website tegen die jij volgens mij ook leuk zal vinden:
http://www.gebladerte.nl/index.html
Ze hebben daar geen discussie-groep, maar het wemelt er van de sympatieke artikelen over de vreemdelingenproblematiek, inclusief de problemen die dat geeft met verschillen in cultuur en religie. Vanuit een linkse visie geschreven en volgens mij ook goed geïnformeerd.
Met vriendelijke groet,
Boudine
“Muslims of East Africa treated blacks like slaves.”
Het kan zijn dat ze eigenlijk de “Asians” in Uganda bedoelt. Ik heb begrepen dat Irshad Manji in Uganda geboren is dat haar familie oorpronkelijk uit Pakistan kwam. Als ze dat bedoelt is haar formulering onzorgvuldig, en ook een generalisatie. Er leefden 70.000 “Asians” in Uganda voordat Idi Amin ze onteigende en deporteerde.
Het is wel een vreemd fenomeen dat minderheden die zich zelf gediscrimineerd voelen (of voelden) andere minderheden of bevolkingsgroepen weer gaan discrimineren. In het geval van Oost Afrika, werden de Asians door de meeste blanke colonisten niet als gelijkwaardig beschouwd, maar hun sociale positie was wel hoger dan die van de zwarte Afrikanen.
Als Irshad Manji echt beweerd heeft dat moslims aan de holocaust medeschuldig zijn is dat natuurlijk onzin. Maar ik heb het boek niet gelezen, dus ik zou eest willen weten wat ze precies geschreven heeft.
Hallo mw Meulenbelt,
Tarek Fatah schenkt aandacht aan een onderbelicht deel van onze geschiedenis. Inderdaad hebben moslims uit een aantal landen deelgenomen aan gevechten tegen het Nazi-regime. Ook hier in Nederland ligt een aantal moslims op een Zeeuwse begraafplaats, die hebben meegevochten bij de bevrijding van Nederland.
Toch stoort het me dat ze het doet voorkomen alsof al-Husseini alleen even bij Hitler op theevisite is geweest. Zijn verblijf in Berlijn duurde langere tijd en hij deed daar wel meer dan alleen kopjes thee nuttigen. Dat blijkt ondermeer uit hetgeen Dieter Wisliceny, een medewerker van Adolf Eichmann, tijdens de processen in Neurenberg getuigde:
“The Mufti was one of the initiators of the systematic extermination of European Jewry and had been a collaborator and adviser of Eichmann and Himmler in the execution of this plan. … He was one of Eichmann’s best friends and had constantly incited him to accelerate the extermination measures. I heard him say, accompanied by Eichmann, he had visited incognito the gas chamber of Auschwitz.”
Ook was Hadj Amin al-Husseini de drijvende kracht achter de SS “Handschar” of “Hanjar” divisie die tijdens de tweede wereldoorlog beestachtig heeft huisgehouden op de Balkan.
Volgens mij is Tarek Fatah een man.
Of Hoesseini alleen op de thee kwam, of dat er meer aan de hand is neemt niet weg dat dit geen reden is om de moslims collectief de schuld van de holocaust in de schoenen te schuiven. Ik heb het boek niet gelezen en vind het zonde van mijn geld om het te kopen. Misschien kan Anja de passage even opzoeken.
Dat de ene groep allochtonen de andere groep discrimineert is vreemd, maar geen onbekend verschijnsel. In Nederlandsch Oost Indië had je Nederlanders, Indische Nederlanders, Chinezen en vreemde oosterlingen en tenslotte, helemaal onderaan, inlanders. Na de onafhankelijkheid was de volgorde een tijdlang andersom: Indonesiërs, Indische Nederlanders (of Nederlandse Indonesiërs?) en Chinezen, welke laatste twee groepen als collaborateurs werden gezien. Er zijn nog steeds Indische Nederlanders en zelfs hele Nederlanders die daar in kommervolle omstandigheden leven. Javanen beschouwen zichzelf weer superieur aan Sumatranen etc. Kortom, discriminatie is van alle volken en van alle tijden. Des te opmerkelijker dat de Koran discriminatie veroordeelt.
Beste Freek, toevallig stond er dit weekeinde in de NRC een artikel over de Berbers van het Riff-gebergte. In de periode van de 2e wereldoorlog behoorde Marokko aan Frankrijk, met kleine stukjes Spanje. De Marokkaanse Berbers dienden in het Franse leger, zo komt het dat Nederland werd verdedigd door Marokkanen tegen de inval van de Duitsers. Volgens mij wisten zij slechts vaag wat een Duitser was en waar ze zich überhoupt bevonden.
Maar ik besef terwijl ik dit schrijf, dat ik het niet eerlijk vind om mensen te beoordelen op grond van de daden van hun voorouders. De juiste geschiedenis achterhalen is alleen belangrijk, omdat we op grond van de juiste historische feiten kunnen achterhalen hoe het systeem werkt. We kunnen daar dus van leren. Maar ik probeer mezelf te behoeden voor de fout om mensen op hun “historische verleden” te beoordelen.
Ik denk dat deze denkfout zo ongeveer de hoofdrol speelt in de hedendaagse geschiedenis van het huidige Israël. Ik roep dan altijd maar: “Jerusalem aan de Jebusieten”. Die bestaan niet meer, dus stop nu met ruzie maken. Maar helaas beroepen drie religies zich op het recht op deze zogenaamde heilige stad. En ze doen daarbij alle drie een beroep op de historie.
Geschiedenis is daarom vaak een beladen materie.
Met vriendelijke groet,
Boudine
Hallo Hendrik Jan en Boudine,
De feiten die ik over Husseini naar voren bracht waren niet bedoeld om discriminatie te rechtvaardigen of af te dingen op de strijd die ook moslims hebben geleverd om Europa van de Nazi’s te bevrijden. Verre van dat. Ik heb slecht de bedoeling gehad nadere informatie te verstrekken over een aspect waar Tarek Fatah aan voorbij leek te gaan.
Daarnaast kunnen de problemen in Joegoslavië niet los worden gezien van haar geschiedenis. Een geschiedenis die al tijdenlang wordt gekenmerkt door discriminatie van de ene groep door de ander en door het plegen van geweld.
Als meer mensen zich zouden realiseren wat Boudine schrijft, namelijk dat je mensen niet mag beoordelen op de daden van hun voorouders, zou het een stuk vreedzamer zijn op deze wereld.
Groet,
Freek.
Freek, Boudine,
Inderdaad mag je mensen NOOIT beoordelen op het handelen van hun (voor)ouders. Voor zover ik dat niet al in mijn opvoeding heb meegekregen, heeft de Koran mij dit geleerd. Toch is het helaas dagelijkse praktijk.
Het is wel nuttig om te weten met wat voor ideeën iemand is opgegroeid. Als bijv. Marokko Hitler indertijd een handje geholpen had, is het huidige antisemitisme onder Marokkaanse jongeren makkelijk verklaarbaar. Nu dat niet zo is, is de stelling dat moslims ‘van nature’ antisemieten zijn onhoudbaar, maar moet de oorzaak ergens anders gezocht worden.
Dat is in dit geval ook niet zo moeilijk, nl. de racistische politiek van Israël. Als Marokkaanse jongeren antisemitisch waren omdat ze dat met de paplepel is ingegoten, zou dit racisme eenvoudig moeten worden bestreden door die jongeren te laten zien dat joden mensen zijn als zijzelf. Maar nu hun gedrag een reactie is op een reëel bestaand probleem in het Midden-Oosten, zou het helpen als de Nederlandse samenleving nog eens kritisch zou kijken naar de houding die zij tot nu toe tegenover Israël heeft aangenomen. Zolang we die jongens niet kunnen uitleggen wat wij doen aan het bestrijden van mensenrechtenschendingen en de joodse staat vooral als bevriende natie blijven beschouwen, is het bestrijden van hun ongewenst gedrag volgens mij een vorm van racisme van onze kant.
Als u dit web-log een fatsoenlijk web-log wilt laten zijn, waarom geeft u dan wél iedere keer ruimte aan Hendrik Jan Bakker om zijn beledigende generalisaties te kunnen blijven ventileren.
Let wel, ik vind dat hij die ruimte moet krijgen, dan weten we tenminste wat voor gekken er rondlopen. Maar geef anderen dan ook de mogelijkheid om op deze dwaas te reageren.
Ik denk trouwens dat Hendrik Jan Bakker een homo is.
Beste Hendrik Jan en alle anderen, ik ben het maar eens gaan opzoeken in de beperkte info die ik over Marokko heb. Toem ik daar ooit was (in 1992) bleek mij uit gesprekken wel dat Joden helemaal fout zijn. Ik vond dat toen moeilijk te verwerpen, maar uit mijn documentatie blijkt dat vrijwel alle Joden in de jaren vijftig van marokko naar Israël zijn geëmigreerd. Voorheen hadden de Joden aparte wijken, waar ze bij voorbeeld de zilversmeedkunst beoefenden, maar ook leningen afsloten tegen renten. De Koran verbiedt rente, maar als westerling begrijp ik niet hoe dat dan werkt. Het duidt op een andere economie die ik niet kan bevatten. Weet iemand daar meer van?? Gaarne info!!!
In elk geval zijn de Joden massaal uit Marokko vertrokken voor Israël in 1956 oorlog begon te voeren tegen Arabische landen. Dat wijst er op dat de Joden het reeds voor die tijd niet naar hun zin hadden in dit Moslimland. Sindsdien staan de sinagogen in Marokko leeg, tenzij er zich een cafetaria in heeft gevestigd. En de enkele Jodin die ik daar zag, werd door mijn Marokkaanse vriendin rillend beschouwd als een heks met bovennatuurlijke onheilskrachten.
Volgens mij is iedere vorm van anti-semitisme gebaseerd op bijgeloof. Maar ik ben het tegelijkertijd niet eens met de opstelling van Israël tegen de Palestijnen. Wat mij wanhopig maakt, en dus doet schrijven op deze webbsite waar mij ideeën teminste niet volledig onwelkom blijken, is dat iedere vorm van geloof in een God volgens mij gebaseerd is op bijgeloof. Ik zie nu drie religies die ongeveer hetzelfde geloven en elkaar om kleine verschillen het leven bitter maken.
Ach, wat hoop ik op vrede!!
Hopewel ik het meestal volstrekt niet eens ben met Osama Bin Laden, was ik het toch zo volkomen eens met zijn oproep aan alle Islamieten om in Godsnaam een beetje te geven aan de slachtoffers van de aardbeving. Het is verdomme Ramaddan, de tijd dat de Moslims zich bezinnen door vasten en aalmoezen. En in deze afgelegen Moslimcontreien vindt een aardbeving plaats waardoor ongeveer een half miljoen overlevenden binnekort dreigen om te komen van honger en kou. Terwijl hun naasten begraven liggen onder het puin. Het is verdomme Ramaddan en de giro staat ongeveer een graad boven nul. Hoe kan dat nou????
Hebben die beeldschone Moslima’s met hun kuise sjaaltjes dan alleen geld over voor hun seksie mobieltjes? Ik snap dan helemaal niets van hun Islam.
HGoewel ik Bin Laden veracht om zijn wreedheid, kan ik niets anders dan zeggen: Geef, in Godsnaam, of Insh Allah, maar geef. Zo niet, vreet je dan te barsten aan je suikerfeest.
Rooms opgevoed, maar daarom wars van alle hypocrisie, ben ik verward door deze religieuze verwikkelingen. Ik geloof daarom niet in God maar wel in mensen en ik bid: Vrede.
Met zonder sjaaltje,
Boudine
Er is een video en mp3 van een lezing die Irshad Manji hield in april op de University of Berkeley (Californië) op de volgende site te bekijken/beluisteren:
http://webcast.berkeley.edu/events/details.php?webcastid=12282
Ze is (gelukkig) in ieder geval geen Ayaan Hirsi Ali. Maar ze schijnt wel heel erg te generaliseren. Bijvoorbeeld wijst ze naar Afghanistan als voorbeeld van een islamitisch land. Een land dat natuurlijk door verschillende oorlogen volledig verwoest en getraumatiseerd is. En ze wil heel graag haar boek verkopen.
Er is ook een radio interview met haar met tegenspraak van Sheema Kahn (voorzitter van de Council on American Islamic Relations Canada) en critische vragen van luisteraars te beluisteren op:
http://www.theconnection.org/shows/2004/01/20040122_b_main.asp
Het verschil, Henk, waarom ik Hendrik Jan Bakkers bijdragen meestal wel toelaat (maar niet altijd, en dat kun jij niet weten) en de jouwe zeer zelden, is dat Hendrik Jan het houdt bij de inhoud, zonder het op de persoon te spelen. Je kunt het dus met hem oneens zijn en dan heb je de gelegenheid daarover in discussie te gaan. Anders dan het oordeel van de tegenstanders luidt gaat het er mij namelijk niet om of ik het met iemand eens ben. Het gaat er om of iemand bereid is om in discussie te gaan en daarbij fatsoenlijke omgangsvormen hanteert. Het punt met jou is dat je tot nu toe vrijwel altijd bijdragen hebt gestuurd waarin je alleen maar sniert en oordeelt over de persoon. Dat heeft dus geen inhoud, en dat vind ik geen bijdrage. Ik heb deze bijdrage van je laten staan, als voorbeeld. Kijk wat je doet: je zegt dat Hendrik Jan beledigende generalisaties maakt maar ik kan nergens uit op maken waar die dan uit bestaan. Je maakt hem uit voor gek, voor dwaas, en suggereert ook nog dat hij een homo is. Dat laatste is geen belediging, maar waar haal je het vandaan en wat is in godsnaam je motivatie om dat te zeggen? Kortom: als je deel wilt nemen aan dit weblog, en je blijft dat hardnekkig proberen alhoewel het mij niet duidelijk is waarom want je steekt nooit je nek uit en verschuilt je volstrekt achter de negatieve oordelen over mij en de anderen hier, school je om, verdiep je in de inhoud, ben je het niet eens met een verhaal kom met een beter verhaal. Ga in gesprek en hou op met dat gemakzuchtige en laffe schelden. Ik zeg dit een keer, hoor, want een volgende keer gaat zo’n bijdrage als hierboven er gewoon weer af. Genoeg sites waar jouw bijdrage nog een toonbeeld van fatsoen zou zijn vergeleken met het vuil dat daar gespuid wordt, en waar zich er nooit iemand druk over maakt of het ook nog ergens over gaat.
Beste mensen, gisteren was ik een beetje ongelukkig over al het nieuws, maar vandaag ben ik weer een beetje blij. Twee jonge hockyers uit Pakistan hebben een benefietwedstrijd georganiseerd voor de slachtoffers van de aardbeving en koningin Beatrix heeft een gift overgemaakt op giro 800800. Die aardbeving is nu meer dan twee weken geleden. Er zijn daar drie miljoen mensen dakloos, een half miljoen mensen dood, minstens evenzovele gewonden en de winter valt nu spoedig in. Het is rammadan en ik leerde van Moslims dat dit niet alleen een tijd is van vasten, maar ook van barmhartigheid en geven aan anderen. In Nederland zouden nu 1 miljoen Moslims zijn die dit feest vieren, maar het geven van wat geld aan mensen die anders binnenkort sterven van honger en kou, leek daarvan geen deel uit te maken. De giro bleef leeg.
Op de oproep van Kofhi Anan (ik hoop dat ik het goed heb gespeld) heeft Turkije hulp toegezegd, voor zover ik weet als enig Islamitisch land.
En dan doet Osama Bin Laden een oproep tot geven. Wat moet ik daar mee? Intussen is El Qaida weer terug naar de gebruikelijke praktijken. De aanslag van gisteren in Bagdad is door hen geclaimd. Ze steken hun geld en energie nog steeds in het gehakt maken van mensen, niet in het behoeden van geloofsgenoten voor honger en kou.
Vandaag heb ik besloten om zelf maar weer eens te gaan vasten. Geen koffie, maar kruidenthee en water, geen kaas, geen vlees, geen alcohol, geen suiker, maar groentensoep en bruine rijst. En dat alles in zo gering mogelijke hoeveelheden. Alleen water en kruidenthee zijn onbeperkt. Op die manier word ik zelf weer een beetje zuiver en ik bespaar me wat geld. De opbrengst is voor 800800 en ik wens iedereen die aan de slachtoffers van deze aardbeving wat geld geeft een heerlijk suikerfeest!!!
Boudine
Beste Boudine,
Voor het suikerfeest moeten we nog een klein weekje vasten. Maar onze jaarlijkse “fatra” bijdrage( aan het eind van de Ramadan geeft een ieder gevaste moslim, een vast gesteld bedrag afhankelijk van de welvaart waarin je leeft aan de armen)gaat uiteraard naar de slachtoffers van de hartverscheurende ramp in Pakistan.
Mvgr, Amal
Beste Amal, dank je wel voor deze reactie en ik neem aan dat men deze fatra ook wel een weekje eerder mag schenken, want als de winter invalt, is de ramp niet meer te overzien. Wat mij heeft geschokt, is het uitblijven van een reactie van meededogen in vrijwel de gehele Islamitische wereld. Dat geldt niet alleen voor Nederlandse Mosims, want de rammadan wordt wereldwijd door alle Moslims gevierd. Maar in Nederland wonen wel Moslims die genieten van welvaart en vrijheid van meningsuiting.
Niet zozeer de gebeurtenissen waren schokkend, maar dat wat er vervolgens niet gebeurde. Toen dus Osama Bin Laden opriep tot schenken, was ik het volledig met hem eens. Soms is het wereldnieuws wel erg verwarrend.
Gelukkig heeft men in Nederland gisteravond wel massaal geschonken, ik hoop dat de internationale gemeenschap de estafette overneemt. Verder wens ik alle Moslims die wel reeds geld hebben gestort op 800800 veel sterkte met het vasten en een vrolijk suikerfeest.
Met viendelijke groet, Boudine
Waarom nou weer speciaal de moslims aanspreken alsof die te weinig zouden doen, Boudine. Terwijl Nederland als geheel blijk gaf van grote schrieperigheid en het geld ze echt uit de portemonnaie getrokken moest worden. Terwijl, kijk even bij KORT van 12 oktober, de Amsterdamse moskeeen zowat de eerste waren die een oproep deden. Wat is dat toch voor een ingeburgerde gewoonte geworden om eerst te gaan kijken, bij wat er ook gebeurt, of de moslims wel genoeg hun best doen? Het wordt zo vervelend.
Het wordt nu echt vervelend: discussie over “de moslims” in plaats van met moslims. Nu is zelfs Amnesty International mee begonnen, en is met hun tijdschrift “Wordt Vervolgd” op de bekende Ayaan Hirsi Ali “band wagon” gesprongen.
Dat Amnesty een interview plaatst met AHA kan ik ze niet eens zo kwalijk nemen, men kan immers over de mening van iemand anders schrijven zonder dat men daarmee eens is.
Aan het redactioneel commentaar van hoodfredacteur Willem Offenberg ergere ik me des te meer. Mogen wij aannemen dat zijn standpunt het standpunt van Amnesty is?
Kijk zelf:
“Waarom onder moslims? Lang niet alle moslims zijn immers terroristen, al lijken verreweg de meeste terroristische aanslagen door islamieten te worden gepleegd. Het antwoord is, wat de redactie betreft, evident: koranvaste moslimmigranten wekken nogal eens de indruk de westerse samenleving af te wijzen. Zij nemen de heilige teksten overwegend letterlijk. Daarin onderscheiden ze zich van Europese christenen en joden die interpretatie van het woord van hún God door de eeuwen heen aanpassen aan de moderniteit”
http://www.amnesty.nl/mediatheek_wordtvervolgd.shtml
“Lang niet alle moslims zijn immers terroristen”!!! Hallo daar bij Amnesty, wat wilden jullie daarmee zeggen? Dat de meeste moslims wel terroristen zijn?
Jakkes. En helaas niet verrassend. Ik lag al eerder een keer met Offenberg in de clinch, over Palestina. Nee, zeker niet geheel Amnesty denkt zoals Offenberg. Toen dat blad eens een keer een erg lullig stukje over mij publiceerde kreeg ik van andere Amnesty-ers hun excuses, maar de redactie van Wordt Vervolgd is onafhankelijk, dus ze konden niets doen. Ik hoop dat dit nummer op zijn minst een stevige discussie oplevert binnenshuis, want ik kan me haast niet voorstellen dat iedereen hier gelukkig over is.
Beste Anja, neem me niet kwalijk dat ik je stukje onder KORT van 12 oktober heb gemist. Deze website heeft zoveel vertakkingen, dat ik niet alles kan lezen. Op KORT staan meestal oproepen voor bijeenkomsten waar ik vanwege mijn lage budget niet heen kan gaan. Ik ben de laatste tijd echter wel langs vele Moslim-sites gesurfd en een oproep tot hulp aan de aardbevingslachtoffers kwam ik daar niet tegen. Er kwam wel een duidelijke oproep van Kofhi Annan, waarop Turkije reageerde, maar Iran bij voorbeeld niet. Dank zij de hoge olieprijzen is Iran stinkend rijk. Helaas viert dit Islamitische land het einde van de rammadan niet met een massale actie tot hulverlening aan hun geloofs-genoten, maar met een landelijke demonstratie tegen Israël. Zo ben ik dus terug bij het punt wat ik bedoel: drie religies die ieder geloven in een God, vliegen elkaar voortdurend in de haren. Daarom maakt de hedendaagse opleving van religie mij niet blij. Daarbij maakt het me niet uit, of het gaat om Christendom, Jodendom of Islam.
Ook ben ik zeker niet van mening dat voor de hulpverlening aan aardbevingsslachtoffers in een Islamitisch land uitsluitend Moslims verantwoordelijk zijn. Was dat wel zo geweest, dan had ik geen geld gestort. Het resultaat van deze storting is, dat ik zelf een paar weken zal moeten vasten, maar dat komt mijn gezondheid alleen maar ten goede. Een maandje geen vlees, geen koffie en geen alcohol, dat kan geen kwaad. Zat het vasten tijdens de rammadan maar zo gezond in elkaar. Want ook dat zit me dwars: Er wordt gepleit voor een gezondheidsprogramma in Nederland, dat een half miljard gaat kosten, om de mensen te behoeden voor suikerziekte en vaatziekten. Maar vier weken lang overdag niet eten of drinken, om na zonsondergang een overdadige maaltijd met veel zoetigheid te eten, dat is in strijd met alle regels van dat gezondheidsprogramma. Een dergelijke religieuze leefregel maakt mij niet blij. Dat mensen zich daar toch aan willen houden, dat moeten ze zelf weten, maar onze o zo christelijke premier wenst hen dan een gezegende rammadan. Kortom: ik snap hier niets meer van.
Er zijn andere, van oorsprong religieuze, leefregels die me wel blij maken: naastenliefde, behulpzaamheid, barmhartigheid, soberheid, om er maar een paar te noemen. En deze leefregels komen allemaal op hetzelfde neer: vrede in de samenleving met anderen.
Gelukkig lees ik af en toe ook iets, wat me werkelijk blij maakt. In de VPRO-gids staat een aankondiging van een uitzending van Tegenlicht, op zondag, Nederland 3, 21-22 uur, onder de titel: Femmes Fatales. Het gaat over de hedendaagse emancipatie van vrouwen in Marokko. Sinds de invoering van het nieuwe familierecht is die emancipatie snel gegaan! De in Nederland geboren Salima Belhai, 26 jaar en van Marokkaanse ouders, heeft de documentaire gemaakt. Met zonder sjaaltje!
Alleen al het artikel in de gids was een feest om te lezen. Ik wens alle Marokkaanse vrouwen geluk met de afschaffing van de Sharia. Zo te zien, maken zij van deze kans een uitstekend gebruik.
Met vriendelijke groet,
Boudine
Beste Boudine, mag ik (dit keer maar weer eens als moslim) op je verwijten i.v.m. ramadan en Pakistan reageren? Ik merk dat je door al het slechte nieuws (net als ik) gedprimeerd raakt en daardoor om je heen gaat slaan. Vrijgevigheid en ramadan horen bij elkaar. Ieder gezinslid is moreel verplicht om iemand die structureel te weinig te eten heeft op het suikerfeest van een maal te voorzien. Dat wordt zakaat fitra genoemd. Omdat in Nederland in principe iedereen te eten heeft (hoewel het groeiende beroep op voedselbanken mij zorgen baart) wordt meestal geld naar familie in het land van herkomst of naar een islamitische hulporganisatie gestuurd. Datzelfde geldt voor de zakaat mal, de armenbijdrage die over vermogen en bezittingen verschuldigd is en voor vrijwillige giften. In de Indonesische gemeenschap in Nederland wordt bijvoorbeeld veel geld ingezameld voor de opvang van weeskinderen in Indonesië. Dat geld wordt meestal niet via de bank overgemaakt, maar door mensen die in Indonesië op familiebezoek gaan contant meegenomen. In andere etnische gemeenschappen zal dat niet veel anders zijn. We moeten niet vergeten dat de moslims in Nederland over het algemeen niet tot de meest draagkrachtigen behoren en dat ze bovendien vaak financiële verplichtingen tegenover familie in het land van herkomst hebben. Er is onlangs nog een rapport verschenen waaruit blijkt hoeveel ‘ontwikkelingshulp’ er op die manier naar de derde wereld gaat (want we hebben het in de meeste gevallen wel over landen waar sociale voorzieningen niet zo goed geregeld zijn als hier).
Bovendien is het niet waar dat ‘de moslims’ in Nederland niets voor Pakistan doen. Diverse moskeeën hebben geld en goederen ingezameld en Pakistaanse studentenverenigingen hebben in Den Haag en Amsterdam een benefietavond georganiseerd.
We moeten ook niet vergeten dat velen door de economische malaise en het steeds killer wordende sociale beleid steeds minder te geven hebben.
Tenslotte, hoe weet je dat de islamitische wereld ‘niets’ voor Pakistan doet? Zijn daar cijfers over? Saoedi-Arabië heeft vorig jaar flink gedoneerd voor Indonesië en het lijkt me sterk dat ze dat nu niet weer doen. Dat gaat niet via westerse hulporganisaties, dus die cijfers zullen we niet zo snel in onze media te horen krijgen.
We zijn overigens wel erg van het oorspronkelijke onderwerp afgedwaald.
27-10-2005, Gooi- en Eemlander
Moslims Hilversum geven gul
HILVERSUM – Moslimouders hebben royaal donatiekaarten ingevuld die uitgedeeld waren door de islamitische basisschool Al Islaam in Hilversum. Directeur Chris van der Neut kreeg gisterochtend binnen een dag twintig machtigingen terug. De ingevulde bedragen zijn alle boven de honderd euro en gaan naar de slachtoffers van de aardbeving in Pakistan via de actie ‘S.O.S. Pakistan’ van hulporganisatie Islamic Relief Nederland.
De donatiekaarten werden uitgereikt na de Iftar, een feest dat gehouden wordt ter inluiding van de laatste tien heilige dagen van de vastenmaand. De school vierde dit feest dinsdagavond met ouders en kinderen. Volgens Van der Neut was het een ‘gouden greep’ om de actie ‘S.O.S. Pakistan’ van hulporganisatie Islamic Relief op dat moment te starten. ,,Het sluit perfect aan bij de Ramadan. Een doel van de vastenmaand is om solidair te zijn met de armen. Je deelt uit aan degenen die niets hebben.”
Heilig
Dat de laatste tien dagen van de Ramadan heilig zijn, geeft een extra stimulans, denkt de directeur. ,,Er is al een tijd gevast, mensen hebben zich bezonnen. Ze hebben de intentie een goed moslim te zijn.” Hij ervoer tijdens de feestmaaltijd een serene sfeer. ,,Ouders vonden het enorm fijn dat we het zo met elkaar konden vieren. Dat missen ze op een andere school. Dat maakt ook vrijgevig.”
Het was de ISBO, de overkoepelende bond van de Islamitische scholen, die de aangesloten basisscholen opriep mee te doen aan de actie. De ISBO koos voor hulporganisatie Islamic Relief omdat die op scholen presentaties geeft over de nood in Pakistan en later over de besteding van het geld. ,,De kinderen leren daar veel van”, aldus de directeur van Al Islaam.
Beste Hendrik Jan, dank je wel voor al dit goede nieuws. Dat geeft wat tegenwicht in mijn negatieve kijk op wat ik maar de hedendaagse religieuze opleving zal noemen.
Mag ik Iran een goddeloos land noemen? En mag ik de internationale reactie op de uitspraken van de president van Iran een voorbeeld vinden van selectieve verontwaardiging? Een dergelijk einde van de rammadan maakt mij een beetje bang.
Mag ik president Bush een achterbakse lafaard noemen, wanneer hij eerst zonder steun van de VN Irak binnenvalt en als hij daar geen massavernietigingswapens kan vinden, gaat roepen dat hij werd gestuurd door God? Als hij niet zo machtig was, dan zou ik zeggen: wat een kinderachtige smoes! Een dergelijke redenering maakt namelijk dat je de verantwoordelijkheid voor je eigen daden kunt afschuiven op een zogenaamde hogere macht.
Zelf geloof ik niet in God, al heel lang niet meer. Volgens mij is er geen hogere macht die ons leven bestiert. Dat betekent dat we als mensen zijn aangewezen op onszelf en op elkaar. Dat is best een grote verantwoordelijkheid en er volgt op goed gedrag ook geen beloning in de vorm van een beter leven na de dood. Zelf ben ik opgevoed met de Rooms Katholieke hemel waar je later al dan niet in kunt komen, voor een Moslim zijn daar tuinen waar water onderdoorvloeit, maar volgens mij is daar niets. Ik ben dan ook niet op aarde om God te behagen.
Wat mij verontrust, is dat ik pakweg 10 jaar geleden dit soort dingen nog openlijk kon zeggen, maar door jou wordt dit nu gevoeld als “om me heen slaan.” Zelf ervaar ik het slechts als aftasten, niet in de vorm van hoe ver ik kan gaan, maar vanuit een wezenlijke verontrusting over wat ik zelf ervaar als een achteruitgang.
Het raakt zelfs mijn zeer geïsoleerde dagelijkse leven, en wel in een hele vreemde vorm. Ik zal het je uitleggen, misschien kan ik er dan om lachen. Ik knip al jaren mijn eigen haar, maar soms lukt dat niet. Dan haal ik een tondeuse over mijn kop en loop een paar weken lang met een sjaaltje. Zit lekker en staat leuk. Dit jaar dus idem, half september had ik een kale kop. Maar ik betrapte mezelf er op, dat ik me met een sjaaltje knap onbehagelijk voelde. Het is namelijk niet langer een kledingstuk, maar een religieuze uiting. Voor mij voelt dat dus wel als een stap terug!!!
Toen ben ik dus gaan surfen op Moslimsites (ik heb sinds zes weken een ADSL aansluiting) en zo kwam ik de site van Anja tegen. Ik ken Anja als feministe, als eerste kamerlid van de SP. Ik heb voor haar een gigantisch respect, een van de beteren, zo niet het beste voorbeeld. En dan schrijft ze: Ik ga naar de kerk. Voor mij voelt dat als een stap terug.
Voor mij betekende feminisme niet alleen het verbeteren van de maatschappelijke positie van vrouwen, maar ook een proces van jezelf los kunnen denken van de patriarchale religie. Het waren jaren van innerlijke onzekerheid, de beste beeldspraak die ik daarvoor kan vinden is: zoals een kind dat enerzijds niet langer gelooft in Sinterklaas, maar anderzijds bang is dat het dan geen cadeautjes meer krijgt. Toen ik het geloof in God had losgelaten, kreeg ik daar echter een gigantische rijkdom voor terug: eigen verantwoordelijkheid.
Maar ook liefde voor de natuur, waar ik als mens niet langer boven sta, maar deel van uit maak. Ik ben opgevoed met het idee dat de mens de kroon op Gods schepping is, maar ik blijk gewoon maar een beestje.
En een vrijwel onverzadigbare intellectuele nieuwsgierigheid, want alles waarvoor God ooit een verklaring had geboden, was plotseling onontgonnen terrein.
En een zekere mildheid, voortvloeiend uit de gedachte dat pacifisme de verstandigste houding is. Maar dat pacifisme geldt slechts ten opzichte van mensen, niet van instellingen. Soms vallen die samen, zo is de Paus bij voorbeeld zowel een mens als een instelling. Hoewel ik die instelling dus wel kan schieten, zal ik de mens beslist geen kwaad doen.
Indertijd had ik ook een duidelijk politiek feministisch ideaal: de afschaffing van het vaderrecht, zoals dat vastligt in ons familierecht. Ik formuleerde dat in de kreet: In de Naam van de Moeder en de Dochter. Maar helaas werd dat door maar heel weinig vrouwen begrepen, laat staan dat er ooit politieke actie op is ondernomen. Zo kwam ik dus vrijwel alleen te staan.
Dat wat ik de laatste tijd slechts voelde als een vaag onbehagen, blijkt wel degelijk waar te zijn en het is volgens mij een wereldwijde beweging: de hernieuwde opkomst van de Islam wordt gevolgd door (of gaat samen met) een heropleving van het Christendom. Beide religies zijn patriarchaal en staan dus naar mijn mening haaks op het feminisme. En het gaat me daarbij niet om de mensen, maar om de instellingen.
In Marokko is het Islamitische familierecht een paar jaar geleden afgeschaft en hoewel ik niet precies weer hoe deze wet is gewijzigd (de oude wet heb ik ooit wel bestudeerd) blijkt uit de hedendaagse ontwikkelingen in Marokko dat de vrouwen daar wel bij varen. We hebben hetzelfde gezien in Nederland, waar na twee belangrijke wijzigingen in het familierecht de tweede feministische golf losbarstte. En nu zie ik dus een beweging terug.
Ik had nog gehoopt dat het slechts een schijnbeweging zou blijken, zoals de planeten soms een retrograde beweging lijken te maken. Maar helaas, als er 20 jaar geleden al geen ruimte was om het maatschappelijke mechanisme van de naam van de vader bloot te leggen, dan is die ruimte er nu helemaal niet meer.
Ach, het is niet anders. Maar als ik ooit weer mijn kop kaal scheer, dan behoud ik me het recht voor om een sjaaltje te dragen, hoe schokkerend dat ook moge zijn.
Met alle respect,
Boudine
Beste Boudine, als je dan zo’n respect voor me zegt te hebben, zou je dan misschien ook kunnen overwegen dat toetreden tot een religie misschien niet per definitie een stap terug is? Het is duidelijk dat jij reageert vanuit ervaringen van vroeger. Is er misschien in jouw hoofd een beetje ruimte te maken voor de mogelijkheid dat mijn ervaringen met geloof weinig van doen hebben met jouw ervaringen en meningen daarover?
Een bijkomend voordeel als je dat zou lukken: meer begrip voor moslimvrouwen die emancipatie en religie heel goed kunnen combineren en de islam veel meer ervaren als kracht daarbij dan als hindernis, zoals veel seculiere westerlingen denken.
Ook een seculiere geest kun je verruimen!
Beste Boudine, niet het feit dat jij God aan de kant hebt gezet was voor mij reden om te zeggen dat je om je heensloeg, maar je verwijt aan de moslims dat ze niets om de slachtoffers in Pakistan geven. Uit je bijdragen hierboven maakte ik niet eens op dat je moeite met religie in het algemeen hebt. Nu herinner ik me wel dat je dat elders op dit forum eens hebt gezegd.
Wat jij over religie denkt maakt mij niets uit, zolang je mij maar niet het recht ontzegt om te geloven dat ik door God op aarde ben gezet met een bepaalde opdracht. Ik zie meer religie niet als een stap terug. Ook jij zult toch wel ergens inspiratie vandaan halen voor je leven? Van filosofen of theatermakers of uit een gesprek met een goede vriend/vriendin. Je hoeft het echt niet helemaal alleen te doen.
Een religie heeft twee aspecten: je werkt ermee voor een leven na dit leven, en het geeft bezinning op het leven van alledag. Naast geloof in het onzichtbare, bevatten alle religies morele waarden die de relatie tussen mensen onderling en met de natuur ordenen. Opvallend is dat die waarden in alle religies vrijwel gelijk zijn. De verschillen zijn kleiner dan de overeenkomsten. Als je niet gelooft aan een onzichtbare wereld, een God, een paradijs, een leven na de dood, dan zou je toch tenminste oog kunnen hebben voor deze sociale ordeningsprincipes van religie. Alle systemen die religie de deur uit willen doen introduceerden daarvoor in de plaats sociale codes. De verlichting, het liberalisme, het socialisme kenden allemaal sociale ordeningsprincipes, die in een aantal gevallen gewoon uit de hand liepen. Inmiddels weten we dat er in het zuivere liberalisme geen plaats is voor de zwakkere en voor het milieu. Het socialisme is uitgelopen op eliminatie van alles en iedereen die niet zich niet aan de grillen van de partijtop wilde onderwerpen.
Wat dat betreft vind ik welke vorm van religie dan ook geen stap terug, maar een goede basis voor een rechtvaardige sociale structuur. De uitwerking van de basisprincipes die in de diverse heilige boeken is vastgelegd is echter mensenwerk, en mensen zijn niet feilloos. Daar wringt de schoen. Als er oprecht gelovige moslimvrouwen zijn die met wetenschappelijke methodes aantonen dat de Koran gelijkheid van man en vrouw voorstaat, vind ik het kinderachtig om te blijven volhouden dat de islam patriarchaal is. Dat de Koran – en zeker de sjaria zoals we die meestal tegenkomen – patriarchale trekken bevat ben ik met je eens. Dat is verklaarbaar vanuit de samenleving waarin de Koran is ontstaan. Bijzonder interessant vind ik in dit verband de visie van Nasr Abu Zaid (artikel in Trouw van 26/10, http://mysubmission.web-log.nl/log/3938931). Er is dus nog wat mensenwerk nodig om het gelijkheidsbeginsel uit de Koran in praktijk te brengen. Het is spijtig dat dit na 1400 jaar nog niet is gelukt, maar ik vind diverse recente ontwikkelingen echt hoopgevend.
Dat je religieus bent wil niet zeggen dat je je kunt verschuilen achter God, zoals Bush en helaas ook vele moslims doen. In de Koran lees ik dat God zijn engelen vroeg of Hij ze verantwoordelijk mocht maken voor het beheer van de aarde. Dit weigerden zij, omdat ze meenden dat ze dat niet zouden aankunnen. God schiep toen de mens en gaf hem (haar) toen die verantwoordelijkheid plus een aantal richtlijnen voor goed beheer. We weten dat die verantwoordelijkheid bij velen niet in goede handen is, maar er zijn anderen die daar beter mee om kunnen gaan. Dit wil niet zeggen dat als we maar blindelings de regels die God ‘geopenbaard’ heeft toepassen, alles vanzelf goed zal komen. Nee, God heeft ons verstand gegeven, een geweten, oordeelsvermogen, waarmee we iedere situatie die we tegenkomen moeten beoordelen en op basis van dat oordeel en ons inzicht in de consequenties van ons handelen moeten beslissen wat ons te doen staat. Daar zijn geen regels voor, hoe graag veel gelovigen dat ook zouden willen. In dat opzicht zijn we dus wel degelijk op onszelf aangewezen, maar gelovigen weten dat ze een koffertje vol gereedschappen hebben meegekregen om de situatie het hood te bieden. Let wel, geen koffertje pasklare oplossingen. Al die moslims die denken dat de Koran pasklare oplossingen bevat leven in illusie. Dat vind ik net zo achterlijk als jij. Maar hetzelfde geldt wat mij betreft voor mensen die denken dat de verlichting of welk isme dan ook overal het antwoord op heeft.
Nog even iets over de hoofddoek. Wie heeft de hoofddoek tot religieus ‘symbool’ gemaakt? Toen de gastarbeiders hun vrouwen hierhaalden droegen die ook hoofddoeken. Die vrouwen waren weliswaar achterlijk (velen van hen waren analfabeet), maar niemand had het toen over een religieus symbool. Dat denkbeeld onstond pas toen hun kleinkinderen de hoofddoek nog steeds droegen, hoe geïntegreerd en geëmancipeerd ze verder ook waren. Toen moest de hoofddoek ineens verboden worden. Met name uit de politieke debatten en juridische procedures in Duitsland blijkt dat het vooral een probleem van witte mannen is, die de hoofddoek als symbool van achterlijkheid en/of onderdrukking willen zien, hoe fel de betrokken vrouwen zelf ook aangeven dat het daar niets mee te maken heeft. De maatschappij heeft momenteel een probleem met religie, dat ervaren niet alleen moslims. Het is not done om trots op je religie te zijn. Gelovigen zijn een beetje zielig. Dat doe je maar in je vrije tijd. Je telt in deze maatschappij pas mee wanneer je zegt nergens in te geloven. Dat is wat ik ervaar. Gelukkig is er een kentering gaande.
Lieve schatten, zowel Anja als Hendrik Jan, dank jullie wel voor jullie reactie en vooral voor de diepgang. Ik wil dit graag drie keer lezen, want ik doe moeite om het te begrijpen. Anja, mocht je morgen naar de kerk gaan, dan wens ik je een vredige dienst. En Hendrik Jan, ik woon op een plek waar niet-gelovigen niet welkom zijn. Ik tel daarom in deze maatschappij volstrekt niet mee, omdat ik niet geloof in God, maar in de mensen, de stilte, de natuur, de duisternis en het leven. Daarom heb ik dus niet alleen heel veel vrije tijd, maar ook nauwelijks geld om van te leven.
Maar in mijn leven is er inderdaad een kentering gaande. Moge iedere kentering ten goede zijn.
Vannacht zal ik tijdens mijn dromen nadenken over deze warme reacties en morgen wil ik daarop graag reageren, want, Anja, ik word misselijk van wat er is gebeurd in de Schiphol-bajes, maar ik ben niet in staat om alle politieke lijnen te volgen.
Dit gebed gaat niet over God, maar het is wel gemeend:
May all beings live in peace
May all beings live in happiness
May all beings live in peace and happiness
Boudine
Beste Anja en Hendrik Jan, goede morgen.
Inmiddels heb ik jullie brieven goed gelezen en ook de link gevolgd die Hendrik Jan me gaf.
Anja, ik verwijt je niet dat je bent toegetreden tot een Christelijke religie, maar het heeft me wel even verbijsterd. Ik zou dat zelf niet in overeenstemming kunnen brengen met alles wat ik in het feminisme heb geleerd. Ik keur het dus niet af, maar ik kan er evenmin in meegaan. Dat is geen kwestie van disrespect, maar van het gewoon niet met je eens zijn. Ik hoop dat die ruimte nog mag bestaan.
Mijn respect voor jou heeft te maken met je verdiensten, van Dolle Mina tot eerste kamerlid voor de SP. Dat spoor kan ik volgen en zelfs deze webbsite is voor mij een verademing. Maar een christelijke visie past niet in het beeld dat ik van je had. Cognitieve dissonantie is geen disrespect.
En Hendrik Jan, wellicht ervaren anderen de Koran als steun bij hun emancipatie, maar zowel de Bijbel als de Koran zijn patriarchaal. In Nederland zie ik Moslims en Christenen die op een vreedzame wijze naar elkaar toe willen groeien. Omdat beide religies ongeveer dezelfde wortels hebben, denk ik dat daar wel ruimte voor is. Op den duur ontstaat er dan een religieuze consensus, een beetje zoals de christelijke politieke partijen opgingen in het CDA. Of, beter nog, zoals de christelijke religies nu samen gaan in oecumene, bij voorbeeld in de Duif (een kerk in Amsterdam). Maar hoewel deze christelijke gemeenschap zeer sociaal is, blijft hun religie patriarchaal. Het begint en eindigt met: In de naam van de vader en de zoon… en daar tussen zit een hoop God de Vader. Maar ook de Koran is patriarchaal, vrouwen worden er wel gewaardeerd, maar dan als moeders of als maagden. Het erfdeel van vrouwen bedraagt de helft van dat van de mannen en een man kan trouwen met vier vrouwen, hij kan hen ook verstoten. De relatie tussen man en vrouw is in de Koran dus beslist niet symmetrisch.
We leven zelfs in Nederland in een patriarchale maatschappij, lees er deel 1 van het Burgerlijk Wetboek maar op na. Hoewel daar veel in veranderd is, blijft de grondslag nog altijd het vaderrecht. In het moederrecht, ooit een universeel systeem, waren kinderen niet verwant aan hun vader. Alle verwantschap liep via de moeder, incest was taboe en kwam niet of nauwelijks voor en de man had geen zeggenschap over zijn echtgenote of zijn kinderen. Het Islamitische familierecht is daarvan ongeveer het spiegelbeeld.
En dat sjaaltje als religieuze uiting, dat heb ik niet verzonnen, dat propageren de Moslima’s zelf. Kijk maar op wat willekeurige Moslim-sites waarvan ik de link niet bewaard heb. In Frankrijk is al het onderwijs openbaar en men heeft daar alle religieuze uitinging verboden. Toen moesten dus alle sjaaltjes af. En als ik nu een sjaaltje draag, zoals ik reeds 30 jaar bij vlagen doe, dan krijg ik boze blikken, niet van Moslims, maar van goedwillende Christenen die dit beschouwen als een poging mijnerzijds om Moslima’s belachelijk te maken.
Welnu, ik ben blij dat ik deze discussie mocht voeren op deze webbsite, want in mijn eentje kwam ik er niet uit. Ik begrijp nu ongeveer hoe de meningen verdeeld liggen en wat mijn eigen positie daarin is. Maar een ding is me wel opgevallen: we hebben niet alleen een kort lontje, maar ook lange tenen. En dat bedoel ik niet persoonlijk, maar zeer in het algemeen. Er heerst overal een sfeer van: kom niet aan mijn religie, want die is heilig! Ik heb geen religie, maar wel een levensovertuiging en deze is wat mij betreft gewoon bespreekbaar: in de naam van de moeder en de dochter en het heilig bloed.
Met vriendelijke groet,
Boudine
Beste Boudine, nog eens. Ik vraag jouw instemming niet. Je hoeft het ook niet met me eens te zijn. Het maakt mij helemaal niets uit of jij gelovig bent of niet. Wat me wel uitmaakt is of jij open staat voor het feit dat er vrouwen, ook feministes zijn, die geloof en strijd voor gelijke rechten heel goed met elkaar kunnen combineren. Voor mij zijn geloof, feminisme en socialisme totaal in overeenstemming. Jouw verbijstering zegt dus vooral iets over jouw denkbeelden en heel weinig over mij. Je zou dus kunnen overwegen of je denkbeelden, over religie onder andere, niet aan herziening toe zijn. Je zou kunnen overwegen dat er ook verschillende manieren zijn om religie te beleven of vorm te geven, je zou kunnen bedenken dat de ene kerk (of moskee) de andere niet is. Het zou in ieder geval helpen in de onderlinge communicatie als je dat zou proberen.
Een heel belangrijke les van het feminisme voor mij was dat er vele wegen zijn naar Rome, en dat niemand het recht heeft om voor andere vrouwen uit te maken hoe haar emancipatie en haar keuzes in het leven er uit moet zien. En ik zou zeggen: schort je oordeel een beetje op tot je daar meer van af weet. Hetzelfde geldt voor je oordelen over de koran – je hebt het erg van horen zeggen zo te zien en erg weinig uit kontakt met de vrouwen die daar meer van weten dan jij en ook niet uit de studies van de vrouwelijke korangeleerden die ik al vaker op dit weblog aan het woord heb gelaten.
Het gaat mij dus niet om lange tenen en korte lontjes, het gaat er voor mij om dat solidariteit onder vrouwen, belangrijk principe van het feminisme tenslotte, er mee begint dat je vrouwen voor zichzelf laat praten. Ik heb erg veel geleerd van moslima’s de afgelopen jaren. Dat vond ik spannend en verruimend. Kun jij ook.
Beste Anja, deze bovenstaande brief getuigt zo van onbegrip, dat ik er alleen maar op kan reageren door in de verdediging te schieten. Laat ik dat dus maar niet doen.
Ik weet niet precies naar welke kerk jij gaat, maar de voorgangster van de Duif is al 25 jaar een goede vriendin van mij. Mocht je haar tegenkomen, ze heet Diana, doe haar dan de groeten van mij.
Met mijn Marokkaanse vrienden heb ik helaas geen contact meer, want ze spreken wel Frans, maar ze lezen en schrijven uitsluitend Arabisch.
Hoewel ik voornamelijk de Bijbel en de oude geschiedenis bestudeer, heb ik ook de Koran gelezen en de Mudawwanah, het vorige Marokkaanse familierecht. Ik ben familierechtjuriste, dus voor mij was dat een goede ingang. Verder weet ik het een en ander van de geschiedenis van de Islam.
Op het asielzoekersschip waar ik Nederlandse les gaf aan de franstaligen, zaten uitsluitend mannen. Ook met hen had ik soms interessante gesprekken.
Ik woon in een omgeving waar alles en iedereen Christelijk is, behalve drie dorpen en op een van die dorpen woon ik. Het is hier niet multi-culti, wat ik soms wel jammer vind. Ik heb noch het geld, noch de tijd om naar de Randstad te gaan, dat wat daar speelt weet ik inderdaad alleen van horen zeggen. Op de TV worden daar op dit moment voortdurend dingen over gezegd, want de moord op Theo van Gogh wordt herdacht.
Laatst was hier een bijeenkomst over vrouwen en de Islam, met een lezing van Nahed Selim. Wie mij ook maar een beetje kent, weet dat mijn interesse in dat onderwerp groot is. Helaas kreeg ik kippenvel van de discussie die volgde. Nahed Selim was de enige Moslimvrouw, alle anderen waren Nederlandse vrouwen. Dat was dus het moment waarop ik geen sjaaltje durfde te dragen, uit angst dat de Christelijke feministen weer eens kritiek op me zouden hebben. Mijn haar was helaas kort genoeg om iedere Moslimvrouw te schokkeren, de Koran verbiedt immers dat vrouwen zich kleden als een man. Ik ben daar in Marokko ook al eens tegenaan gelopen.
Die dag werd ik uitgenodigd door een vriendin die een groepje heeft samengesteld van vrouwelijke asielzoeksters. Daar wil ik graag naar toe, maar niet met mijn irritaties.
Voor mij was het dus belangrijk om eerst te analyseren waarom ik zo geïrriteerd was geraakt. Ik weet het nu, Anja, ik wist het reeds toen ik aan Hendrik Jan mijn visie op religie schreef. Dus dank je wel voor deze website en de ruimte die je me bood. Voor mij was het belangrijk om eerst even zelf een vrouw te mogen zijn die voor zichzelf spreekt over haar visie op religie.
Als ik zeg dat terugkeren naar het Christendom VOOR MIJ een stap terug betekent, heb dan alsjeblieft respect voor wie IK ben. Zowel de Islam als het Christendom zijn patriarchale religies en wie dat ontkent, heeft volgens mij of deze religies niet grondig genoeg geanalyseerd, of het patriarchaat niet. Als jij denkt dat binnen de Islam de emancipatie van vrouwen mogelijk is, dan zeg ik ja, maar dan toch slechts tot op zekere hoogte. En daarbij zullen deze vrouwen hun religieuze beleving moeten herzien. Kijk maar op Islamitische webbsites, wat men daar over vrouwen zegt en hoe ze zich hebben te gedragen. Ze mogen gerust uit werken gaan, want de Koran verbiedt dat niet, maar ze moeten eerst het huishouden doen. Dus, Dolle Mina: “Wie haalt het haardotje uit de afvoer en wie doet de afwas?”
Ach, Anja, de tijd zal het leren.
Ik ga overigens niet naar de Wereldvrouwen om iets van hen te leren, ik wil hen slechts helpen om wat Nederlands te leren. Maar er is gelukkig altijd een wisselwerking, dus ik zal er zeker ook zelf weer iets van leren. En zo niet, ach, dan is het gewoon gezellig om te doen.
Met vriendelijke groet,
Boudine
P.S. aan Hendrik Jan: Sorrie dat ik zo geschokt was toen ik Bin Laden een oproep zag doen voor goedgeefsheid. Ik vond dat hij gelijk had, dus ik ben dat maar gaan doen. Maar El Quaida is daarop niet de slachtoffers gaan helpen, ze gingen gewoon door met hun zelfmoordaanslagen. Volgens mij leidt dat nergens toe.
Binnen mijn wereldbeschouwing luidt het eerste gebed: VREDE. De rest volgt dan vanzelf.
Boudine
Beste Boudine,
Ik begrijp je worsteling in zekere zin wel. Ieder heeft zijn (haar) eigen ervaringen en vormt op basis daarvan een mening. Daar is niets mis mee, zolang die mening maar wordt bijgesteld op basis van nieuwe ervaringen en dat kan jij gelukkig. Ik heb regelmatig discussies met mensen die dat niet willen. Dat is frustrerend en ik hou daar steeds eerder mee op. Anja ook merk ik.
Ik ben denk ik niet de juiste persoon om over het patriarchale karakter van religies te debatteren. Dat zou ik liever aan een vrouw overlaten. Ik ben het met je eens dat de Koran vanuit een patriarchale cultuuropvatting is geschreven, maar dat hoeft niet te betekenen dat de man ook in alle opzichten een dominante rol is toebedeeld. Ik heb mij laten vertellen (helaas beheers ik geen Arabisch) dat er zelfs manlijke Korangeleerden zijn die van mening zijn dat de verzorgende taken (huishouden, kinderen opvoeden) de verantwoordelijkheid van de man zijn. Dat betekent niet dat de man die taken ook per definitie zelf zou moeten uitvoeren, maar dat het zijn verantwoordelijkheid is iets te regelen wanneer zijn vrouw liever uit werken gaat. Ik geef toe dat dit in de praktijk zelden voor zal komen, maar de mogelijkheid is open. Ik zou je niet al te zeer laten ontmoedigen door wat je op al die websites leest. Internet wordt helaas gedomineerd door de minst verlichte moslims en dit is zeker geen afspiegeling van de realiteit onder moslims vandaag de dag in Nederland. Het salafisme heeft internet ontdekt voor het propageren van hun versie van islam, traditionele en verlichte groepen blijven achter omdat die hun geloof meer binnenskamers beleven, zoals in de Nederlandse traditie past. Derwish.nl is een positieve uitzondering. Het baart mij wel zorgen dat het salafisme zo’n aantrekkingskracht heeft.
God is in de meeste talen mannelijk. Dat wil niet zeggen dat God ook als mannelijk wezen gezien wordt. Het is jammer dat de meeste talen geen geslachtsneutrale persoonsaanduidingen kennen. De Koran bendarukt echter op verschillende manieren dat we God niet in menselijke termen moeten verstaan. Riffat Hassan heeft op een meesterlijke manier aangetoond dat Adam geen man was, maar de eerste mens die zowel het mannelijke als het vrouwelijke in zich droeg. Dat werd pas gesplitst toen “zijn partner” werd geschapen. En daar gebruikt de Koran waarachtig een geslachtsneutraal woord. Op basis van gecombineerd Bijbel- en Koranonderzoek toont Hassan aan dat de opvatting dat de man Adam een vrouwelijke partner kreeg toebedeeld onjuist is. Volgens haar kan je de betreffende passages niet anders verklaren dan dat uit een geslachtsloos wezen twee nieuwe geslachtelijke wezens werden voortgebracht. De naam Eva komt in de Koran niet voor. Die is via christelijk gedachtegoed in de islamitische traditie opgenomen.
Er is om degeneratie te voorkomen iets te zeggen voor het (biologische) patriarchaat. Het is volstrekt duidelijk wie de moeder is, maar alleen de moeder weet wie de vader van haar kind is, vooropgesteld dat zij slechts met één man sexueel contact heeft gehad voorafgaand aan de geboorte van een kind. In de tijd van de Profeet kwam bij enkele Arabische stammen ook het matriarchaat voor. Een vrouw deed het met meerdere mannen en wees de (financiële) zorg op goed geluk of door loting aan een van die mannen toe. Op die manier is de kans natuurlijk groot dat halfbroers en halfzussen nageslacht krijgen met een verhoogde kans op lichamelijke afwijkingen. We vinden het matriarchaat ook bij de Minangkabau op Sumatra, ook bij de moslims onder hen. Ik ken daar helaas geen publicaties over. Het zou mij wel interesseren hoe men daar met de vermeend patriarchale aspecten van de islam omgaat.
Beste Hendrik Jan, dank je wel voor de reactie en volgens mij hebben wij van Anja nu de vrijheid gekregen om samen in contact te treden op een absoluut abracadabrische zijtak van deze boom van een website.
Wat leuk om met jou van gedachten te wisselen.
In de tijd van de Profeet kwam volgens jou bij enkele Arabische stammen ook het matriarchaat voor. Gaarne info!! Niet alleen de Minkarabauw (volgens mij is mijn speling de juiste, maar ik sta open voor correcties) op Sumatra, maar ook de Trobianders waren moederrechtelijk. (lees het werk van Malinovsky, een Poolse edelman die na zijn studie Antropologie in Londen voor onderzoek op Trobiand terecht kwam en daar wegens de Wereldoorlog, de tweede bestond toen nog niet, moest blijven tot er eindelijk weer een schip kwam.) Wat bleek die samenleving vreedzaam!!
Natuurlijk waren er geen tuinen waar water onderdoorvloeit en waar de rechtvaardigen werden bediend door maagden, want zo zit het leven nu eenmaal niet in elkaar. Maar er waren wel tuinen waar men yam verbouwde, niet om op te eten, maar om weg te geven. Wie de meeste yam kon weggeven, had de hoogste status. Om Yam weg te geven, moet men yam verbouwen. Daarom deed iedereen zijn of haar uiterste best. De status van een man hing niet af van wat hij bezat, maar van wat hij weggaf. De hele economie, ook met de omringende dorpen en eilanden, was gebaseerd op weggeven wat men over had.
Van een leven na de dood hadden deze mensen volstrekt geen weet, leven doe je tijdens het leven en dood ben ja na de dood. Zo simpel was dat. Daarom was het belangrijk om lang en gelukkig te leven, in voorspoed en in vrede.
In hun verwantschapssysteem was de vader niet verwant aan zijn kinderen, incest was taboe en kwam nauwelijks voor. Er was in dit moederrecht maar een huwelijk dat wij incestueus zouden noemen: een meisje moscht trouwen met de zoon van de broer van haar moeder. Omdat de ikinderen van deze broer niet verwant waren aan hun vader, waren deze neef en nicht niet verwant. Maar omdat de meeste meisjes in hunpartnerkeuze de voorkeur gaven aan een held die de wildernis had getrotseerd om hen te bereiken, kwam een dergelijke incest niet algemeen voor.
De kinderen waren dus niet verwant aan de vader, maar je weet niet half hoe dol de vaders waren op deze kinderen die ze hadden verwekt bij hun geliefde vrouw. Die kinderen waren van haar, maar zolang zijn vrouw hem toestond om voor hen te zorgen, mocht hij genieten van hun onbevangen kijk op de wereld en hun speelsigheid. De Trobiandermannen geloofden dat de kinderen meer op hen gingen lijken naarmate hij beter voor hen zorgde. Geen man die ooit een van deze kinderen sloeg, de Trobiander hield oprecht van die kinderen!!!
Uiteraard staan er ook fouten in het werk van Malinovsky, hij is immers een man die is opgegroeid in het Christendom en het patriarchaat van Europazo. Zo dacht hij bij voorbeeld dat men niet wist dat kinderen worden verwekt in de geslachtsdaad. Maar bij de Trobianders was het ongehuwd zwanger worden niet alleen een schande, het kwam ook maar zeer zelden voor. En dat in een maatschappij waar de jongens zodra ze de puberteit bereikten het ouderlijk huis verlieten om te gaan samenwonen in een soort jongensclubhuis zonder enig toezicht, waar de meisjes bovendien naar eigen welbelieven de nachten mochten doorbrengen met de jongen van hun keuze. Deze meisjes werden vreemd genoeg echter pas zwanger nadat ze enige jaren wisselend met de ene en vervolgens de andere jongen hadden geslapen, tot ze een jongen hadden gevonden waarmee het beklijfde. Ze verloofden zich dan, waarop er een huwelijk volgde en pas daarna werden ze zwanger.
Malinovsky dacht daarom, dat deze meisjes een genetische aanleg hadden om niet zwanger te worden, voor ze getrouwd waren. Hij schreef zijn boeken vlak na de eerste wereldoorlog en vanuit een hedendaags medisch standpunt is deze veronderstelling pure onzin. De enige andere mogelijke verklaring is dat deze meisjes voorbehoedsmiddelen kenden.
Helaas is ook deze idyllische vreedzame samenleving vanaf de jaren dertig ten slachtoffer gevallen aan de patriarchale bekeringsdrift der Christelijke missionarissen. De Islam heeft deze eilanden nog net niet bereikt, ze liggen tussen Indonesië en Nieuw Guinea. Daarom kon het moederrecht er nog zo lang bestaan. De Islam is immers ook patriarchaal.
Mocht je geïnteresseerd zijn in het moederrecht dat ooit wereldwijd bestond, dan wil ik je wel een leeslijst geven. Maar denk niet dat ik terug wil naar een dergelijk primitief bestaan. Ik ben blij met het vaderrecht vanwege de hoog-technologische beschaving die daardoor mogelijk werd. De meeste mensen die daarvoor hun leven lang hebben gezwoegd, gingen echter maar al te snel dood. De socialistische literatuur vanaf Marx spreekt daarover boekdelen.
Nu hoop ik slechts dat de mensen zo verstandig zullen zijn om deze ontwikkeling te stoppen en dat ze zich weer bekeren tot de werkelijkheid, vóór deze waanzin eindigt in een vernietiging van de allergrootste God die onze Moeder is: de aarde.
Ik weet dat de aarde slechts een uniek en nietig stofje is in het oneindige heelal en dat juist op dit unieke stofje wezens leven die niet alleen een stofwisseling kennen en zich kunnen voortplanten, maar waarvan ook slechts een enkele soort zich bewust is geworden van het proces van leven en dood: de mens.
Of er een leven na de dood is, dat weet ik niet. Ik betwijfel het echter wel ten zeerste. Dat er een leven is vóór de dood, dat zal niemand ontkennen. Daarom bid ik om vrede.
Dank je wel voor het lezen van deze brief en ik wens je vrede in het leven, vrede aan jou en je verwanten en aan alle mensen in je omgeving, in de hele samenleving.
Met liefde,
Boudine
Beste Boudine,
Interessant, die Trobianders. Nooit van gehoord. Wel van een ander eiland in die buurt waar de echtgenote ’s nachts ter beschikking stond van de manlijke gast. Een paradijs op aarde voor mannen… Ben vergeten welk eiland dat was.
Ik houd het op Minangkabau. Mijn vrouw is Indonesische en die zal het toch wel weten. Zij vertelde mij ook dat de vrouw (!) die mij Koranles geeft Minangkabau is. Het antwoord op de vraag waar ik mee eindigde zal ik dus gauw weten.
Met google kwam ik ook nog de Toeareg in Mali/Algerije/Tunesië tegen. Ook een combinatie van matriarchaat en islam. Je zult begrijpen dat de manier waarop een volk met een matriarchale traditie omgaat met de vermeende partriarchale apsecten van de islam mij meer interesseert dan de ‘maagdelijke’ Trobianders.
Nog iets om je gerust te stellen: afgelopen zaterdag werd ook in mijn moskee voor Pakistan gecollecteerd en bij de uitzending van de NIO van zaterdag zag ik dat een islamitische studentenvereniging in Nijmegen reclame heeft gemaakt voor giro 800800.
Beste Hendrik Jan, ook ik heb het even opgezocht en het is inderdaad Minangkabau. Dank je wel voor het vermelden van de Toeareg, voor mij is dat een leuke tip.
Wat mij zo trof in de Trobianders, was niet alleen hun verwantschapsorganisatie, maar dat ze een economie hadden die was gebaseerd op wegschenken.
Ik weet niet of je daarin geïnteresseerd bent, maar ook dat heb ik opgezocht. Het boek heet:
Malinowski, Bronislaw: Argonauts of the Western Pacific. E.P. Dutton & co, New York. ISBN 0 525 47074 3
Misschien denk je nu weer dat ik afdwaal, maar wat mij opviel in het begin van deze onuitspreekbare zijtak, is dat de ene Moslima een boek schrijft en dat de andere Moslima haar kritiek verwoordt in de vorm van: Dit is voor Moslimhaters. Ze had ook kunnen zeggen: Dit boek staat vol feitelijke onjuistheden. Ze wilde zich er van distantiëren, maar er ontstaat onmiddellijk een polarisatie. Er zijn dan twee soorten mensen, Moslims en Moslimhaters.
Dat ik probeer om op deze site mee te praten in de discussie, dat komt omdat ik de gevoeligheden niet langer begreep. De argumenten doen me denken aan mijn Roomse kindertijd. Het democratische Nederland, waarin we langzaam maar zeker leerden om naar elkaars mening te luisteren, zonder deze te veroordelen, is veranderd. Wat mag ik nog zeggen, en wat niet?
Zowel het Christendom als de Islam zijn patriarchaal. Maar mag ik dat nog zeggen? Gelukkig van jou wel. Dank je wel.
Beide religies hebben een verleden waarin ze probeerden om alle mensen tot hun religie te bekeren. Ze verklaarden de mensen die een ander geloof hadden tot heidenen die later niet in de hemel komen. Daarom moesten we ze bekeren, voor hun eigen bestwil.
Ook het Jodendom is patriarchaal, maar de Joden zijn tevens een volk. Zij geloven dat hun volk is uitverkoren door God. Ik geloof niet in God, vanuit mijn optiek is deze redenering dus arrogant. Mag ik dat nog zeggen, of denkt men dan dat ik het eens ben met de manier waarop Iran het einde van de Rammadan viert? Waar ligt de grens?
Ook ben ik omtrent Ayaan H.A. van mening veranderd. Ik heb haar ooit gezien in Zomergasten, inclusief haar film Submission. Ik vond het geen goede film, vrij saai en bepaald niet inspelend op de werkelijke problemen van Moslima’s. Maar ik vond haar wel moedig. Moslim-Nederland reageerde diep beledigd. Volgens mij was het gewoon geen goede film.
Sinds ik haar afgelopen zondag in gesprek zag met burgemeester Cohen, vind ik haar echter laf. Haar vriend Theo van Gogh is doodgestoken. En zij is zo laf om geen ongelijk te durven bekennen, ze gaat zelfs nog een film maken!
Ze deed me denken aan een kip die op het erf loopt te kakelen dat aasgieren zo gevaarlijk zijn. De haan is nu doodgepikt, maar de kip kakelt door: zie je wel dat ze gevaarlijk zijn, ik heb gelijk! En tegen Cohen: Jij bent de waakhond, jij moet me beschermen, want ik heb het recht om te kakelen. En die arme Cohen: Lieve kip, ga nou toch terug in je hok! Ik weet ook wel dat gieren gevaarlijk zijn, maar ik ben slechts een kettinghond.
Ach, wat verlang ik terug naar de tijd dat Gerard Reve schreef dat God een ezel was met wie hij de liefde bedreef. Heel gelovig Nederland op de achterste poten, want was dit godslastering of niet?
Reve heeft dat proces gewonnen, het was geen godslastering, maar een litteraire uiting. Allah is het Arabische woord voor God. Vul maar in. Het probleem is alleen dat Mohammed A. of B. of C. je dan wil doodsteken.
Hoe groot is de marge van Moslima’s om zich te emanciperen? En wat is de tweede of derde generatie Marokkaanse vrouwen aan het doen? Hun grootmoeders droegen sjaaltjes en waren analfabeet, hun moeders hebben zich aangepast, ze spreken gebroken Nederlands, ze dragen geen sjaaltjes en ze werken keihard, opdat hun dochters een opleiding konden volgen. Sommige van deze meisjes gaan naar Marokko om te trouwen, ze bestellen daar zeven bruidsjurken die in drie dagen klaar moeten zijn, want ze hebben maar kort vakantie en wel veel geld. Of ze kleden zich in een Marokkaanse dracht waarin ze in Rabat of Marrakesh niet over straat zouden kunnen, want veel te uitdagend, veel te strak. Ze dragen een mobieltje en een sjaaltje. Kom niet aan hun sjaaltje, want dat is hun religie. En ze noemen dit emancipatie. Ja, daar erger ik me dan aan.
Meiden, ga liever gezamenlijk naar de Moskee en eis dat je door de voordeur naar binnen mag. Als de immam dat verbiedt, dan weten we waar we aan toe zijn. Kan Nederland ook eens lachen! Dan krijgt de immam een proces aan de djilaba wegens discriminatie. Gevoel voor humor mag toch nog wel?
Hendrik Jan, wat me nog het meest irriteert: het is allemaal slecht nieuws en kom niet aan mijn religie! Dat gaat ook over duizenden jongeren, vnl. Amerikanen, die naar Duitsland reizen om de nieuwe paus toe te juichen. Het is een trend.
Gelukkig zag ik op de TV die reportage over vrouwen in Marokko. De burgemeester van Essaouira draagt niet alleen geen sjaaltje, maar ZE HEEFT KORT HAAR! Leuk hoor!
Leve de emancipatie van de vrouwen in Marokko! Moge het de Marokkaanse vrouwen in Nederland ook zo vergaan.
Overigens wens ik jou en je vrouw een feestelijk einde van de Rammadan, maar ik zou daar zelf nooit aan meedoen. Die manier van vasten is namelijk slecht voor de gezondheid. Er bestaan ook gezonde manieren van vasten. Daar geef ik de voorkeur aan.
Met een brede smile,
Boudine
Beste Boudine, je eindigt weer met een (voor)oordeel: mijn manier van vasten is ongezond. Hoe weet je dat, waar is het onderzoek waar je je op baseert? Moslims beweren juist dat een maand lang overdag niet eten en drinken gezond is, trouwens ook zonder dat dat wetenschappelijk bewezen is (tenzij er Arabische studies zijn die ik niet ken). Over Marokkaanse steden hoor ik juist steeds dat de mensen daar moderner zijn dan de Marokkanen hier, maar ik ben er nooit geweest en kan dat dus niet beoordelen, jij wel.
De derde generatie moslima’s draagt weliswaar demonstratief een hoofddoek, maar is ook keihard aan het studeren. Rechten is hun favoriete studie. En ze behoren tot de beste studenten. Een deel zal inderdaad niets met die studie doen, maar anderen worden advocaat (en blijven waarschijnlijk ongehuwd, want wat moet een probleemjongen met een eigenwijze vrouw die ook nog kostwinner is?). Ik ben niet voor de hoofddoek, heb zelfs een artikeltje geschreven waarin ik beweer dat de hoofddoek geen Koranisch gebod is. Maar net als Anja ben ik voor keuzevrijheid, dus ook voor de keuze om een hoofddoek te dragen, al of niet religieus gemotiveerd. Uit pure balorigheid draag ik ook een hoofddoek, maar dan anders geknoopt, meer op de Toearegmanier! En ik draag hem alleen buiten en in de moskee. Ik zal eens een foto sturen.
Groet,
Hendrik jan
Beste Hendrik Jan, dank voor je brief en over mijn vooroordeel zal ik niet twisten. Als je wilt weten of het een gezonde manier van vasten is, om vier weken lang overdag niet te eten en te drinken, om ’s avonds na zonsondergang een uitgebreide en feestelijke maaltijd te nuttigen, daarna even te gaan slapen, om dan weer uitgebreid te eten, waarna je weer een hele werkdag zelfs geen slok water mag nemen, vraag dat dan aan een medicus.
Zelf heb ik ooit de Ramadan in Marokko meegemaakt. Ik heb er drie dagen aan meegedaan, om te weten hoe het voelt, en het voelde niet goed. Sapvasten voelt voor mij wel goed: water, kruidenthee en wat vruchtensap of groentensap. Dit aangevuld met een ijskoude douche na je warme douche en andere zuiveringen, zoals buitenlucht, yoga, sauna en in zee zwemmen. Van deze vorm van vasten word een mens gezond. Sommige ziektenkostenverzekeringen hebben een dergelijke kuur in hun pakket, maar je moet er wel voor betalen.
In Marokko is een grote kentering gaande in de positie van vrouwen. De nieuwe koning heeft het Islamitische familirecht geschrapt en vervangen door (waarschijnlijk) het Franse model. Al het andere recht was reeds Frans, maar omdat familierecht en religie zo nauw verweven zijn, bestond tot voor kort de Sharia nog, het familierecht uit de Koran en de Openbaringen.
In een gering aantal jaren is het resultaat een openbaring!! Overal vrouwen in hoge functies. Maar vergeet niet dat het grootste deel van de vrouwen op het platteland nog analfabeet is.
Overigens wilde Mohammed B. eigenlijk koning Mohammed IV van Marokko vermoorden, zoals blijkt uit een van zijn pamfletten die nog steeds op Internet circuleren. Toen dat niet zo gemakkelijk bleek, pakte hij Theo van Gogh. En waarom? Hij denkt oprecht dat de gewelddadige Jihad de snelste manier is om in de hemel te komen. Daar zouden hem tuinen wachten waar water onderdoorvloeit en hij zou door 78 zuivere maagden worden bediend.
Ach, wat een pech! In Nederland is de doodstraf afgeschaft en nu heeft hij levenslang. Ik gun hem dat hij nog heel lang mag wachten op zijn zuivere maagden.
Als ik lees, hoe kinderen worden geronseld voor zelfmoordaanslagen, dan word ik een beetje cynisch over dat leven na de dood. Verder wens ik alle jonge vrouwen die slim genoeg zijn om rechten te studeren toe, dat ze na hun studie zullen kiezen voor het uitoefenen van hun beroep. Net als jij heb ik mijn hoop gevestigd op deze groep. En ik denk dat ze zelf wel slim genoeg zullen zijn, om kritisch te staan tegenover hun religie.
Tot slot: dank je wel voor die link naar de gender jihad. Ik heb het uitgeprint voor de vriendin die mij heeft uitgenodigd om deel te nemen aan de Wereldvrouwen. In die groep voel ik me wel thuis.
Met een muts, zoals vrijwel altijd,
Boudine
Beste Hendrik Jan, Nog even een p.s. en ik wil daar graag een foto van, jij met een sjaaltje. Maar ik wil ook graag weten hoe je die foto kunt versturen. Ik zit nog slechts kort op Internet, ik ben bezig om het te leren. Vier eerst maar vrolijk het suikerfeest, er is geen haast bij. Maar als mij jouw foto stuurt, met de aanwijzing van hoe dat moet doen, dan zal ik jou graag de foto sturen van een vrouw waar ik van houd.
Verder dank ik je voor deze discussie, ik heb er van geleerd!!
Met warme gedachten,
Boudine
Beste Boudine,
Over Mohammed B. denk ik net als jij. Die 72 (!) maagden zijn een fabeltje, dat is niet in authentieke teksten terug te vinden.
Islamitisch vasten is in ieder geval niet ongezond, als je ’s avonds maar niet te zwaar tafelt. Dat deed onze Profeet ook niet, dus al diegenen die dat wel doen zijn al net zo slecht bezig als christenen en ex-christenen die zich met kerst volvreten.
In Indonesië geldt ook islamitisch familierecht, maar dan vermengd met ‘adatrecht’ (lokaal gewoonterecht). Daar komt geen eerwraak voor, geen ontmaagdingsceremoniën, geen verstoting en is de vrouw een stuk gelijkwaardiger aan de man dan in veel andere islamitische landen. Dat het ook daar beter kan zal ik niet ontkennen, maar dat ligt dan niet aan de sjaria, maar gewoon aan een koloniaal verleden, traditie, economische achterstand en dergelijke factoren meer die kenmerkend zijn voor ontwikkelingslanden. Laten we ook niet vergeten dat sommige stammen daar vijftig jaar geleden nog mensen aten!