Dagboek 5 januari 2006

We kunnen de marktwerking van dichtbij bestuderen.
Een dikke envelop tussen de post. Van een zorgverzekeraar, met een gratis ballpoint erin en een aanbeveling van een boedhistische organisatie dat dit echt de beste zorgverzekeraar is. Behalve dat die ballpoint natuurlijk niet gratis is. There is no such thing as a free lunch. NRC gisteren: de zorgverzekeraars zijn in de prijzenslag gedoken en hebben hun spaarvarkens stuk geslagen om met veel tv spotjes en bladzijgrote advertenties de klanten weg te lokken bij de anderen. Feitelijk gaan ze daarvoor onder de prijs, om een zo laag mogelijke premie aan te bieden. En dat betekent waarschijnlijk dat al die basispolissen die nu nog wel mee lijken te vallen volgend jaar alweer duurder worden. Want die spaarvarkens moeten weer vol.

Ondertussen beginnen de campagnes voor de gemeenteraadsverkiezingen. Ik sta als lijstduwer voor de SP voor de stadsdeelraad Amsterdam Centrum. Vandaag al iets tekenen, kopie van paspoort, stukje schrijven voor de verkiezingskrant, ik doe verder heel heel erg mijn best om daar verder niet aan mee te doen want al woon ik mijn hele leven al in Amsterdam, het kan er naast Gaza en Den Haag niet bij. Het zal me nog moeite kosten.

Op AT5, de leukste zender voor echte Amsterdammers een actie van ROOD, de jongeren van de SP tegen de huisjesmelkers. Arda en Renske, met een trofee voor de ergste huisjesmelker, die was er natuurlijk niet om dat ding, een vergulde dakpan, in ontvangst te nemen. Goed gedaan, meiden.
En dan een reportage over de Voedselbank. Kritische en terechte vraag aan de meneer waarvan ik de naam niet heb opgeschreven (ik ben ook een verslaggever van niks) of gratis voedsel mensen niet tegenhoudt om zelf verantwoordelijk te zijn – er zijn toch ook mensen bij die het aan zichzelf hebben te danken dat ze in de moeilijkheden zitten. Gaf de man toe. Maar als je daar wat aan doen wil moet je de mensen eerst kennen, ze bij elkaar krijgen. En daar ben ik het mee eens: de voedselbanken maken zichtbaar waar de nood zit.

Hoor dat Cohen gezegd heeft dat Verdonk een heethoofd is met een koud hart, terwijl je voor het asielbeleid juist een koel hoofd en een warm hart moet hebben. Mooi gezegd. Het staat in Vrij Nederland die ik nog niet heb gezien. Morgen mee het vliegtuig in. Want ik scheur me los, ik ga zowaar echt een week op vakantie, is al lang niet meer gebeurd.

Ik vlieg dus. Dat vliegen veroorzaakt een CO2 uitstoot, en dat is slecht voor het milieu. Dat kun je een beetje compenseren door een aantal bomen te laten planten. Mijn reis kost 38 bomen, nieuwe aanplant kost 13.45.
Dat is natuurlijk geen structurele oplossing, maar het helpt een beetje en dus breng ik dit kleine zoenoffer. De Nederlandse parlementariers die vliegen doen het ook.
Ga naar de website van greenseat
Tot volgende week!

2 gedachten over “Dagboek 5 januari 2006

  1. De 38 bomen zijn alleen voor ter compensatie van CO2 als je alle gassen wil compenseren kost dat 90 bomen € 30,-.

    Maar beter is het om niet te vliegen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *