(update 17 juli 06)
Voor wie door de bomen het bos niet meer ziet, en een spoedcursus achtegrondinformatie en politieke analyse wil, dit staat er al aan belangrijk materiaal op dit weblog:
Van Phyllis Bennis: De Gaza/Libanon crisis.
Van Tanya Reinhart: Waar vechten ze voor.
Van Adri Nieuwhof en Jeff Handmaker: Geen woorden, actie.
Van Ismail Haniya, stuk uit de Washington Post.
Voor wie engels leest, zie ook
– Gideon Levy, Who started ?
– Fisk over Libanon, From my home.
Voor de mensen die geloven dat Israel zich uit de Gazastrook heeft teruggetrokken, en denken dat Gaza niet langer bezet is:
Sara Roy, De toekomst van Gaza omschrijft precies waar de bezetting uit bestaat en met welk effect.
Zie ook Tanya Reinhart, How we left Gaza.
En Jeff Halper, Countdown to Apartheid.
Goede engelstalige websites om het nieuws bij te houden, plus veel achtergrond:
The Electonic Intifada,
The Electronic Intifada verwijst ook regelmatig naar de website van Palestijnse mensenrechtenorganisatie PCHR, met een wekelijks overzicht van schade en slachtoffers in het Palestijnse gebied.
Verder:
Haaretz, Israelische krant, dagelijks
Al Jazeera, de engelstalige website van het tv station
Al Ahram, Egyptisch kritisch weekblad
Gush Shalom, met elke week een commentaar van Uri Avnery.
Palestine Media Center
B’Tselem, Israelische mensenrechtenorganisatie
Nederlandstalig:
Het Nederlands Palestina Komitee, met links en actienieuws
Stan van Houcke, veel achtergrond, vooral ook analyse van de Nederlandse media.
Een Ander Joods Geluid, met opinie en achtergrond
En voor wie nog wat wil lezen in de zomervakantie:
Susan Nathan: De andere kant van Israel. Over het leven van Palestijnen in Israel zelf.
Anja Meulenbelt: Het beroofde land. Helaas nog steeds heel actueel. Met veel achtergrond van hoe het conflict ontstond.
Joris Luyendijk: Het zijn net mensen. Over het Midden Oosten en de media.
“Het einde van het Jodendom” niet te vergeten en “Het zionisme bij nader inzien” van Hannah Arendt schijnt ook heel interessant te zijn. Pas gekocht.
Dank je Corrie. \’Het einde van het Jodendom\’ is van Hajo Meijer. Een citaat dat ik vaak gebruik: \’Vroeger was een antisemiet iemand die niet van joden hield; nu is het iemand waar de joden niet van houden\’.
Hannah Arendt is vooral erg interessant omdat ze al in de tijd dat de staat Israel werd opgericht vond dat het een heel slecht idee was om een joodse staat op te richten. In de tijd dat het zionisme een politieke stroming was waar je gewoon bezwaar tegen kon hebben zonder meteen verdacht te worden dat je een jodenhater was. Ook Meijer stelt dat weer opnieuw aan de orde, als je ziet wat er van gekomen is, was een joodse staat wel het beste antwoord op het antisemitisme? Is het er door verminderd? Zijn de joden in Israel veiliger dan elders in de wereld? Het zijn nog steeds taboe-vragen, zeker als je die als niet-jood stelt wordt meteen gesuggereerd dat je bij de mensen hoort die \’de joden het liefst de zee in zouden drijven\’. Hoewel de enigen die werkelijk de zee in zijn gedreven, destijds bij de haven van Haifa, de Palestijnen waren.
En vergeet de twee boeken van Robert Fisk niet. Pitty the nation. Als je dit leest ga je Libanon begrijpen, en war for civilization or how to conquer the middle east, en nog een nieuwe van Jonathan Cook, Blood and religion. Allemaal goede achtergrond boeken, maar of je alles in de vakantie uitkrijg, ik betwijfel het.
“Was een joodse staat wel het beste antwoord op het antisemitisme? Is het er door verminderd? Zijn de joden in Israel veiliger dan elders in de wereld?”
Wat kan het enige eerlijke antwoord op deze vragen zijn? Dat Israël moet worden opgeheven?
Als je nou eens zo eerlijk bent om die vragen zelf te beantwoorden, Anneke, in plaats van de bal terug te spelen, met de suggestie dat iedereen die deze vragen durft te stellen Israel van de kaart zou willen vegen.
Als je het mij eerlijk vraagt, dan vind ik dat het tijd wordt dat Israel een normale democratie wordt, waarin niet op etnisch/religieuze criteria een onderscheid wordt gemaakt tussen eerste en tweede rangs burgers. Dat is volstrekt uit de tijd, en in geen enkel land uiteindelijk houdbaar.
Verder vind ik dat Israel zichzelf niet langer als een vooruitgeschoven post van Europa moet zien, maar als een deel van het Midden Oosten, en er dus alles aan moet doen om daar een deel van de worden. Zolang ze dat niet doen, zullen ze als een vreemde eend in de bijt worden gezien, met behoorlijk oude kolonialistische trekken.
Maar ik weet heel goed dat als ik dat suggereer, er onmiddelijk mensen zullen zijn die dat op zullen vatten als \’het opheffen van Israel\’, om het nog netjes uit de drukken.
Dus als jij nou eens probeert te formuleren wat jij zelf zou willen. Denk jij nog steeds dat een joodse staat (in plaats van een democratische staat met gelijke rechten voor alle burgers, dus ook voor joden) het beste antwoord is op het antisemitisme? Zijn joden in Israel veiliger dan, neem een voorbeeld, de VS of in Nederland? En welke conclusies trek jij daar zelf uit? Hoe denk jij dat Israel door moet gaan? Eeuwig in vijandschap, altijd met een leger paraat, altijd bang voor \’de vijfde colonne\’ in eigen land, wat wil je met de Palestijnen met Israelisch staatsburgerschap, ooit over nagedacht wat je van hen verwacht behalve zich koest houden en doen alsof ze niet bestaan, of wat?
Heb jij nagedacht wat er met de Palestijnen zou moeten gebeuren die op een kwart van hun oorspronkelijke gebied bij elkaar zijn gedreven en ook nog toe moeten zien dat zelfs dat kwart verder wordt geannexeerd? Verwacht jij dat ze dat slaafs zullen pikken? Hoe denk jij dat dat af moet lopen?
Kortom, in plaats van de vraag terug te schuiven naar mij, mijn antwoorden kun je ondertussen wel weten, geef jij zelf eens antwoord op deze wezenlijke vragen.
Waarom worden dan die vragen gesteld? Is het niet om vraagtekens te plaatsen bij het bestaansrecht van Israël? Mag hoor maar geef dan wel heel precies aan wat er met de staat Israël moet gebeuren.
De vraag of Israël eeuwig in vijandschap moet leven hangt natuurlijk ook van haar buren. Of ligt de verantwoordelijkheid hiervoor geheel en alleen bij Israël? Het helpt dan natuurlijk niet als die buren niet eens het bestaanrecht van Israël erkennen.
De vraag wat er met de staat Israel moet gebeuren werd deze keer dus aan jou gesteld, en je geeft geen antwoord behalve dat je het maar weer door schuift naar de buren, Anneke. Die moeten jouw land erkennen maar jij hoeft niks. Niet eens na te denken, niet eens antwoord te geven. Dat lijkt me kenmerkend.
Kritiek op het beleid van Israël is geheel iets anders dan kritiek op de legitimiteit van Israël. Dat laatste lijkt me net zo zinvol als kritiek op de legitimiteit van Nederland vanwege Balkenende. Wat kritiek op het beleid van Israël betreft is dit een heel informatieve site maar hoe de aard van de staat Israël zou moeten veranderen is me niet duidelijk en daar hoor ik graag meer over. Israël is een democratie waar ook Arabieren stemrecht hebben en in de Knesset vertegenwoordigd zijn maar kennelijk moeten er nog andere veranderingen komen op het gebied van de staatsinrichting van Israël. Welke zijn dat precies wil ik graag weten.