Ga ook eens naar het weblog van Sharida Mohamedjoesoef.
The Ministery of Bla Di Bla.
Met elke keer een nieuwe wijze spreuk.
An eye for an eye, and the whole world would be blind. Gibran (1883-1931)
De vorige vond ik ook mooi:
Laundry is the only thing that needs to be separated by colour.
‘An eye for an eye, and the whole world would be blind’.
Hoe sympathiek bedoeld ook, ik lees het vaker, deze stelling is onjuist. In de eerste plaats wordt er hierdoor niemand blind omdat Onze Lieve Heer ons twee ogen gegeven heeft. In de tweede plaats stijgt het aantal mensen die een oog missen hooguit met een factor twee.
Ik lees maar al te vaak hoe de bijbelspreuk:
‘een oog voor een oog, een tand voor een tand’
(Exodus 21, 24 / Leviticus 24, 19 / Deuteronomium 19, 21)
verkeerd wordt aangehaald, alsof het een oproep tot wraak zou zijn, terwijl het juist bedoeld is als een opdracht tot matiging in de vergelding. Het heeft met recht te maken. Zo lezen wij in Deut. 19, 19: ‘Zo moet u het kwaad dat zich bij u aandient in de kiem smoren’. In deze oerteksten hanteert het recht nog vrij primitieve vormen van vergelding. Er waren toen nog geen kruisraketten en autobommen.
In het christendom wordt aan dit principe een belangwekkende draai gegeven, die naar mijn oordeel niet afwijkt van de joodse religie (Jezus was ten slotte een jood) maar daaraan als het ware een nieuwe invulling geeft, gebaseerd op het idee van liefde als bindend mechanisme voor de menselijke gemeenschap. In Matteüs 5, 38-39 lezen wij:
‘Jullie hebben gehoord dat gezegd werd: “Een oog voor een oog en een tand voor een tand.” En ik zeg jullie je niet te verzetten tegen wie kwaad doet, maar wie je op de rechterwang slaat, ook de linkerwang toe te keren’.
Ook dit wordt maar al te vaak verkeerd uitgelegd. Het is een nog krachtiger oproep tot matiging. Het getuigt niet van een gebrek aan kracht maar juist van vertrouwen, gebaseerd op kracht, om het kwaad terug te dringen en het goede aan te zwengelen.
Ik meen dat ook de koranteksten in dezelfde richting wijzen en dat ook daarover weer gruwelijk veel misverstanden gerezen zijn. Hoe dan ook is het triest te constateren dat twee volken die beide uitgaan van een religie die juist tot vrede (shalom – salam) oproept en de instrumenten daartoe zo overduidelijk aanreikt, zo verblind met elkaar in een alsmaar verder escalerende strijd gewikkeld zijn.
Kahlil Gibran heeft veel prachtige, kernachtige, wijze uitspraken gedaan.
B.v. uit “De Profeet” (1923): “De kinderen komen wel dóór u, maar zijn niet ván u.” En zo is het maar net.
(Een citaat uit het hoofd, dus waarschijnlijk niet geheel letterlijk juist).