Bijeenkomst in Nijmegen, van Eén land, één samenleving. (Zie hier en hier voor het voorafgaande, en hier het manifest)
Ik kwam vanwege treinen die weer eens wat anders wilden dan ik een uur te laat aan en viel midden in de discussie over discriminatie op de arbeidsmarkt. Rob Slagmolen van MKB Nederland en meneer Ashlan van Forum in discussie. De zorgen: schooluitval, getalenteerde ‘allochtone’ jongeren die we na hun opleiding kwijt raken omdat ze ’terug’ gaan naar het land waar zij niet, maar hun ouders zijn geboren. De wisselwerking: als je het gevoel hebt in een sector toch niet welkom te zijn, trekt die ook niet aan, zijn er in die sector weinig ‘allochtonen’ dan verandert dat niet.
Het probleem is breder: werkgevers willen over het algemeen werknemers die optimaal inzetbaar zijn, en waar dus ‘niets mee is’. Dus liever mannen dan vrouwen, want bij die laatsten moet je meer rekening houden met het gezin, liever geen mensen met een lichamelijke beperking, al heeft die met de aard van het werk niets van doen, en liever geen Marokkaanse jongeren want daar hebben ze slechte verhalen over gehoord. Er zijn inmiddels bedrijven, Dijkstal noemt Twijnstra en Gudde, die de waarde van diversiteit hebben ontdekt, en verschil niet alleen zien als een handicap, maar als iets wat je kunt gebruiken.
Hans Dijkstal, de dagvoorzitter, die zelf in Pavem zat, heeft het over de plaatselijke participatieteams die andere ‘allochtone’ vrouwen stimuleren om het heft in eigen handen te nemen, vooral als zelfstandig ondernemer. Soraya Latri, van het participatieteam Nijmegen vertelt er over. Wat vooral helpt is het ‘buddy systeem’, ervaren ondernemers nemen nieuwkomers onder hun hoede.
Volgende thema: populisme en polarisatie. Volgens de Van Dale is populisme een demagogische manier van redeneren die als doel heeft mensen achter je te krijgen. Helaas, zegt Dijkstal, neemt dat populisme in de huidige samenleving een veel te grote plaats in. Een beetje populisme kan een nuttige functie hebben, die van luis in de pels van het regentendom. En een beetje polariseren kan ook een functie hebben, Dijkstal noemt het begin van de vrouwenbeweging, toen het er ook nogal scherp toeging. Maar nu hebben we te veel populisme en te veel polarisatie. Maandenlang zagen we de uitvergroting op de tv van de actie van Wilders, die geen enkel doel had dan bevolkingsgroepen tegen elkaar op te zetten. Wat doen we elkaar in godsnaam aan, zegt Dijkstal. Het gaat er niet meer alleen maar om of bepaalde bevolkingsgroepen minder geschikt zouden zijn voor een plaats op de arbeidsmarkt, het gaat er nu al om of gehele bevolkingsgroepen geschikt zouden zijn voor onze samenleving, en op grond van wat, omdat ze geen handen geven of niet houden van Sinterklaas. En dat populisme is besmettelijk, ook ministers beginnen in die stijl mee te praten.
Mensen kunnen wel tegen een stootje, zegt Dijkstal. Je moet je mening kunnen zeggen, ook op het publieke terrein. Maar dit is het grote misverstand: geen enkele vrijheid kan werken zonder verantwoordelijkheid. Niemand kan of mag zich onttrekken aan de verantwoordelijkheid voor wat je woorden aanrichten.
We komen aan het onderdeel ‘debat over de huidige politiek en het maatschappelijk klimaat in Nederland’, geleid door Maarten Bouwhuis, van het Nederlands debatinstituut. Ik wil meteen toegeven dat het aan mij kan liggen, maar ik heb meteen weer last van de manier waarop dat gaat. Om te beginnen moeten we reageren op stellingen, waarbij ik stuk voor stuk niet zou kunnen reageren in ja of nee. Terwijl dat moet. ‘Moeten we bang zijn voor de scherpte in het debat?’ hangt er van af. Welk debat. Wat voor scherpte. ‘Traditionele partijen moeten het islam- en integratiedebat weer naar zich toetrekken’. Zucht. Het ‘islamdebat’ is het ‘integratiedebat’ niet, en waar het dat wel is gaat het mis, en mogen we het er over hebben hoe die partijen dat doen voordat ik daar ja of nee op mag zeggen? ‘De huidige politieke onrust is de schuld van de politiek’. Welke politiek, die van de regering, die van Verdonk, die van een GroenLinks wethouder in Amsterdam, die van mij?
Uit het publiek komen zinnige en minder zinnige meningen, maar wel allemaal zo kort door de bocht dat er geen gesprek tot stand komt, en ondertussen jaagt Bouwhuis het tempo op want het moet wel spannend blijven. Dus gaan de meningen waar ik graag nog even op door was gegaan wat mij betreft verloren. Helaas, aan mij is zo’n opzet dus niet besteed. Maar ik hou ook niet van voetballen en pingpongen, en niet van winnen op punten, dus het kan aan mij liggen.
Er komt nog een onderdeel waarbij ik weer wel geheel aan mijn trekken kom, en dat is de korte lezing van Thom de Graaf, burgemeester van Nijmegen,(D66), over de rechtsstaat. Dijkstal (VVD) leidt hem in: toen hij en Thom nog samen in de politiek zaten was er nog iets van een understanding. Je kon in het politieke debat fel van mening met elkaar verschillen, maar daarna kon je nog praten met elkaar. Dwars door de partijen heen was er de gedachte dat we een tolerant land wensten te zijn, dat problemen benoemd mochten worden, maar dat je nooit de problemen eenzijdig op één bevolkingsgroep zou projecteren. En dat we de rechtsstaat in ere zouden houden. Daar is nu aardig de klad in gekomen. Populisme en polarisatie staan dwars op de waarden van die rechtsstaat.
Thom de Graaf geeft daar voorbeelden van. Ik hoop dat de tekst van zijn lezing nog ergens gepubliceerd gaat worden, misschien in het NRC, let op, want het ging snel en zijn tekst was compact. Kamerleden horen zich ver te houden van de rechtspraak, die politiek onafhankelijk moet blijven. Dus past het niet dat een geagiteerd kamerlid op de publieke tribune van een rechtszaak gaat zitten en daar haar mening gaat geven. We weten over wie De Graaf het heeft al noemt hij de naam niet, dat was Verdonk. Die moet terug naar school, en de elementaire regels leren, elementaire regels van fatsoen. Ook is een fatsoensnorm dat je iemand in het parlementaire debat niet knettergek of een beroepslafaard noemt. Wederom geen naam genoemd, we weten wie het is. Wilders. Met gescheld maak je niets duidelijker dan het al was.
Het punt is dat zulke politici zich profileren tegenover het parlementaire stelsel waar ze zelf deel van uit maken. Het is mode geworden om zich met passie te verzetten tegen de spelregels. Maar als politici zelf zich openlijk afzetten tegen het politieke bedrijf en daarbinnen de rol van buitenwacht aan gaan nemen, en het hebben over ‘Haags geneuzel’, spugen ze niet alleen in de bron waaruit ze drinken. Ze beseffen niet dat ze het wantrouwen van de bevolking, waar ze hun populariteit aan wensen te danken, niet verminderen maar versterken. En dat komt neer op onzorgvuldig omgaan met onze staatsrechtelijke instituties. En dat noemen we dus politiek populisme. Het leidt tot beschadiging van vertrouwen.
Het is de stem van de onmacht die klinkt, want realistische oplossingen stellen ze niet voor. Het is de exploitatie van angst en onzekerheid, de suggestie dat er nog een weg terug zou zijn naar een tijd dat er geen problemen waren, terug naar een monocultuur die er nooit is geweest. Maar: samenleven vraagt inschikken en afwegen. Vrijheid is pas duurzaam wanneer die gepaard gaat met verantwoordelijkheid. Tot zover De Graaf.
Ik ging gesticht naar huis. Contacten gemaakt, ik kom toch altijd weer nieuwe interessante mensen tegen op zulke bijeenkomsten, en ik blijf een fan van Hans Dijkstal, al is hij van de VVD. Als het gaat om fundamenteel fatsoen, en het besef dat we in een samenleving die gebaseerd is op diversiteit niet zonder dat fatsoen kunnen, dan staan we geheel en al aan dezelfde kant.
Ja Dijkstal is een goeie, helaas ook in eigen partij verguisd.
Zo wordt maar weer eens benadrukt dat er veel mensen van het politieke toneel zijn verdwenen die hoge kwaliteit hadden en alleen maar zijn afgeserveerd omdat ze de “oude politiek” zouden vertegenwoordigen.
Soms verlang ik vreselijk terug naar de oude politiek…
Ze beseffen niet dat ze het wantrouwen van de bevolking, waar ze hun populariteit aan wensen te danken, niet verminderen maar versterken.
Ik ben bang dat ze dat wel degelijk beseffen.
De Graaf heeft gelijk, je moet als politicus het politiek systeem actief van binnenuit proberen te veranderen. Daar staat tegenover dat de politiek de mond vol heeft van innovatie behalve van het politieke bedrijf zelf. Iedere innovatie daarvan wordt door zure PvdA-ers gesaboteerd. Daar is hij zelf het slachtoffer van geworden.
En zo krijgen de populisten weer gelijk.
De Graaf zou het niet met jouw stijl van discussiëren eens zijn, Bastar, en ik ben het ook niet. Nog eens: wie zijn ‘de politiek’? En zijn het altijd PvdAers die ‘innovatie’ tegenhouden en welke innovatie en zijn degenen die dat tegenhouden altijd zuur? Dat kun je beter, Bastar. Hier kan niemand wat mee beginnen.
Neem het onderzoek naar de oorlog in Irak, neem het onderzoek naar de leugen van xxx, neem de gekozen burgemeester. Het was er allemaal gekomen als de PvdA voor zou zijn.
Ik dacht toch ook dat het begrip ‘innovatie’ binnen de politieke partijen een breed draagvlak heeft maar de meeste partijen hebben weinig oog voor innovatie binnen de politiek. Het meeste daarvan vind je op partijniveau met websites zoals deze, waar goed contact tussen politicus en burger mogelijk is.
Met ‘zuur’ had ik alleen het beeld van de overigens meestal aimabele Ed. van Thijn in de nacht van het burgemeestersreferendum.
Dat krijg je met weinig tijd, een te ongenuanceerde reactie…
Ik vind het erg appels en peren, Bastar. Je noemt drie kwesties waarvan er maar een iets met innovatie te maken zou hebben, dat was die van de burgemeester. En ik ben reuze voor innovatie maar niet voor een direct gekozen burgemeester, en weer wel voor een onderzoek naar Irak waar ik inderdaad graag van de PvdA had gewild dat ze daar voor waren geweest. Dus ik bedoel maar, innovatie is een hol begrip als je het niet hebt over wat er dan veranderen moet. Misschien moet soms wel iets behouden blijven, en ben je dan conservatief?
Je kunt het best oneens zijn met Van Thijn maar in die bewuste nacht was er geen sprake van ‘zuur’ en ik was er toch echt zelf bij.
Dus nog eens, ongenuanceerd of niet, je zegt niet zoveel waar de burger (of de politica) iets mee kan beginnen.
Als je een nieuwe politieke orde van enige massa van de grond wilt krijgen dan moet je je wel afzetten tegen de “gevestigde” regeltjes. Gevestigde regeltjes dienen immers de gevestigde orde.
De rechtsstaat is wel een beetje meer dan ‘regeltjes’ Johan. En je ziet ook even over het hoofd dat die rechtsstaat er vooral is om de burger te beschermen tegen mogelijke willekeur van de staat. Of van die nieuwe partijen die overal lak aan hebben. Als dat de ‘gevestigde orde’ is dan graag houden zo.
Zonder te willen drammen.
Alle drie de voorbeelden hebben te maken met transparante politiek. Ze zouden alle drie het wantrouwen waar clara het over voor een deel weg kunnen nemen. Door dit tegen te werken speel je het populisme in de kaart.
Kun je daar wat mee?
Je vervangt nu het ene mooie maar holle begrip door een ander even mooi maar hol begrip. Tuurlijk zijn we voor transparantie. En dat slaat wel op de kwestie met Irak maar weer helemaal niet op de burgemeester. En Wilders is geheel doorzichtig van transparantie, die wil maar een ding, alleen heeft hij geen oplossingen.
Alweer een fruitsalade, Bastar, en nee, daar kan ik dus alweer niks mee, dus laat maar zitten.
Ik bedoelde wat anders.
De populisten blijven in het algemeen binnen de grenzen van de wet. Wilders is immers onlangs vrijgesproken.
Wat ik bedoelde zijn meer de ongeschreven regeltjes, omgangsvormen (denk aan knettergek), enzovoort.
Met een gekozen burgemeester neem je niet het wantrouwen in de politiek weg. Het grootste deel bestaat uit regenten die de burger buiten de deur willen houden. Jaren lang zoet beloven maar enkel aan hun eigen club uitdelen.
Nee, het moet actief bestreden worden, mensen moeten gezamelijk hun stem laten horen en niet zich laten ontmoedigen. Mensen moeten het zelf doen en niet achter een persoon aanlopen en verder enkel klagen.
in·no·va·tie (dev; innovaties)
1 invoering van iets nieuws
transparant
2 helder van structuur, opzet, gemakkelijk te doorzien
Bron: Online van Dale
Dus wat ik zeg is dat politieke beslissingen vaak moeilijk te doorzien zijn, zie beslissing omtrent Irak. Door politieke koehandel wordt voorkomen dat deze besluiten wel helder worden.
Zoals onlangs ook bij het Fitna debat. Iedereen was gebaat geweest bij een duidelijke uitspraak wie er liegt.
Door geen inzicht te geven vergroot je de afstand burger politiek en daarmee werk je populisme in de hand.
Door politieke processen te vernieuwen (innovatie) kun je de afstand tussen burger en politiek kleiner maken. Zo zou van Rob van Gijzel nooit burgemeester van Eindhoven zijn geworden zonder referendum, daarvan ben ik overtuigd. Ook al haalde dat referendum de drempel niet. Van Gijzel is nu een gemotiveerde burgemeester met een mandaat.
Ook hier wil men weer terug naar de ondoorzichtige benoemingen. Waardoor weer de indruk ontstaat dat alles binnenskamers geregeld wordt. Is ook niet goed.
Het Nederlandse politieke stelsel is een eeuw lang niet aangepast aan de eisen van de tijd. Iedere poging tot wijziging wordt gesaboteerd en daardoor kunnen PVV en Verdonk groeien. Deze partijen wekken de indruk wel naar de gewone man te luisteren, zoals je zelf zegt zeer transparant te zijn.
Dus daarom pleit ik voor innovatie van het politiek proces (lekker parapluwoord) en transparantie als er vragen ontstaan over de feiten. Leg gewoon de kaarten op tafel en durf te vernieuwen, dat is mijn boodschap. Daar lijkt me geen woord Frans aan.
We gaan vooruit, Bastar. Nu maak je in ieder geval gedeeltelijk duidelijk waar je het over hebt. Al hoef je niet aan te komen zetten met de definities uit de Van Dale, want de woorden snappen we wel. We weten alleen niet wat jij er mee bedoelt als je er geen inhoud aan geeft.
Nou zei ik al: transparantie, dat politici duidelijk maken wat ze doen en waarom, daar kan geen zinnig mens tegen zijn en het zou zeker helpen bij vertrouwen in het politieke systeem. Dat is alleen geen innovatie, maar gewoon zoals het hoort.
Maar bij ‘innovatie’ blijft het nogal paraplu. Vernieuwing van wat, hoezo, waarom? Is alle vernieuwing goed zoals bij een wasmiddel, waar ook om de haverklap VERNIEUWD !!! op staat? Ik weet niet wat ik me voor moet stellen bij innovatie van het politiek proces. Een direct gekozen burgemeester, bijvoorbeeld, zou wel vernieuwing zijn, maar geen verbetering, in mijn idee. De invoering van de marktwerking in de zorg, was reuze innovatief, maar niks geen verbetering. Dus ‘durf te vernieuwen’ zegt mij helemaal niets, al is het geen Frans, als je niet zegt wat er moet vernieuwen en waarom.
Net als dat stukje daarboven, “Het Nederlandse politieke stelsel is een eeuw lang niet aangepast aan de eisen van de tijd. Iedere poging tot wijziging wordt gesaboteerd en daardoor kunnen PVV en Verdonk groeien”.
Het politiek systeem is niet aangepast aan wat precies? Wat zijn die ‘eisen van de tijd’? En wie heeft wat gesaboteerd en waarom? Zie je, zo weet ik absoluut niet of ik het met je eens ben of niet, want ik weet niet eens wat je bedoelt!
Ajuu, paraplu.
Beste Anja,
Mag ik vragen wat je bedoelt met het paraplu-woord “moslim”?
Dat kijkt mij absoluut geen serieuze vraag, meneermevrouw Ajuu Paraplu, dus kom achter je pseudoniempje tevoorschijn, zeg wie je bent en wat je nou eigenlijk wil zeggen.
@ alt. johan (11):
Citaat: “De populisten blijven in het algemeen binnen de grenzen van de wet. Wilders is immers onlangs vrijgesproken.”
Dit is een misverstand.
De Stichting Islam en Burgerschap (meen ik) heeft een CIVIEL kort geding tegen Wilders aangespannen. Dat vond ik geen goede zet, en ik vermoedde al dat dat verloren zou worden. Inwilliging van de eis zou nl. ongeveer neerkomen op preventieve censuur! Ik verwacht dan ook weinig van een hoger beroep. Het betreft hier dus geen strafrechtelijke “vrijspraak”.
Waar het echt om gaat zijn de STRAFklachten, waarover nog lang niet is beslist, en waarbij een soort beroep mogelijk is bij het desbetreffende Gerechtshof indien het OM besluit niet tot vervolging over te gaan. De strafrechtelijke procedures verlopen langs andere lijnen dan de civiele, zoals een kort geding. Bovendien sanctioneert een strafproces alleen achteraf.
Dus vooralsnog is niets zeker over al dan niet vervolging resp. vrijspraak van Wilders.
politiek correcte fatsoensridder is Thom.
Fatsoen en Thom?
Zat D66 niet in een kabinet dat Voorhoeve de hand boven het hoofd hield tijdens sebrenica?
Ik zei dat al bij de recentere posting over de Graaf Klaas. Het is niet moeilijk, ook voor mij niet, om te focussen op waar ik het met hem, en met D66 absoluut niet eens ben. Toch vind ik het de moeite om te kijken waar we het wel over eens zijn, en ik vond zijn lezing werkelijk een bijdrage. Is het zo moeilijk om te luisteren naar wat hij te zeggen heeft?