Palestijnen zijn dol op muziek. Als ik weer over de grens bij Erez ben en in de taxi stap staat er meestal een bandje aan. Soms met religieuze muziek, maar meestal Arabische pop. Binnen een minuut hoor ik het: habibi, habibi. Mijn liefste, mijn schatje. Smartelijke en hartstochtelijke liedjes over de liefde. Er wordt veel naar de Egyptische tv gekeken, met een schuins oog of de buren het niet zien, want het is veel bloter en wulpser op de Egyptische tv dan in Gaza. En bij Fatma thuis zetten de meiden vaak de tv op een Arabisch popstation en dansen.
Ook maken Palestijnen uit helemaal niks een feestje. En dat (meestal) zonder alcohol. Ook dan wordt er vaak spontaan gedanst. Voor ons klinkt ‘volksdansen’ wat oubollig, maar de Palestijnen dansen hun ‘dabka’ met overgave, soms met de mannen en vrouwen in aparte rijen, maar soms ook samen. Je ziet oude mensen die nauwelijks kunnen lopen, en kinderen die maar net kunnen lopen meedoen. Kindjes die nog niet kunnen lopen op de schouders van baba. Oma’s en opa’s die klappen als hun kleinkinderen hun eerste dansje doen.
Bij elke manifestatie of voorstelling zie je dabkagroepjes. Zelfs bij het NCCR, de organisatie voor gehandicapten waar ik voor werk, wordt bij voorstellingen dabka gedanst. In rolstoelen. Hier: de foto’s van een festival van gehandicapten. Ook de jongeren met Down’s syndroom deden hun dans – in traditionele kleding. Hieronder een meisje dat spontaan een dansje doet voor de buitenlandse en Gazaanse hotemetoten op de eerste rij.
In de tijd voor 1993, voor het Palestijnse gezag Gaza introk, en het Israelische bezettingsleger nog binnen Gaza aanwezig was, in plaats van zoals nu, aan de buitenland van de grens, was elke uiting van nationale gevoelens verboden. Dabka mocht niet gedanst worden, de Palestijnse vlag was verboden, wat jongetjes er toe bracht om er een sport van te maken om een Palestijnse vlag in de elekriticiteitsdraden te hangen – er zijn kinderen bij doodgeschoten – en zelfs een vrouw die borduurwerk maakte in de Palestijnse kleuren – rood, groen, zwart, wit – werd gearresteerd. Toen het leger gehergroepeerd werd aan de buitenkant is dit wat de kinderen het eerst weer leerden van de ouderen die nog wisten hoe het moest: de dabka. Een vriendin die met jongeren werkte nam me mee naar een jeugdhuis – het is een fantastische manier om al die ongedurige jongens hun energie een beetje uit te laten leven. Ze dansten zich in het zweet. En het is een van de weinige dingen die jongens en meisjes samen mogen doen, dat maakt het nog leuker.
Zonder de aanstekelijke muziek erbij kun je je geen voorstelling maken. Dus leve You Tube, met wat amateurfilmpjes, met muziek. In Libanon dansen ze ook dabka. Ik krijg er een acture aanval van heimwee van. Yalla!
Hier.
En hier, een moderne popversie die vast via het internet heel populair is (248197 keer bekeken), maar die in Gaza in het echt niet kan.
Hier, een gemengde groep.
En hier, waarschijnlijk in Libanon.
Het volgende amateurfilmpje is typisch Palestijns, maar het is niet in Gaza. Te veel vrouwen met blote armen en zonder hoofddoek. Ik schat het in op Ramallah, waar veel studenten wonen die uit huis zijn, en je in sommige cafes nog wel een drankje kunt kopen ook.
En hier een prachtige fusion van dabka en rap. Hier.
En hier nog een grapje: mini-dabka. Hier.
En nog een: hier.
Wat is waar?
Hebben alle Palestijnen het zo slecht, of alleen de Hamas, of hebben de Palestijnen het slecht door Hamas.
Binnen één dag kan daar vrede zijn, maar de buitenwereld (America, andere landen in het Midden Oosten) schijnen dat niet te willen.
Ook Israel wil vrede, maar niet tegen elke prijs.
De Palestijnen dito.
Jammer dat altijd jan met de pet de dupe is van een stel idioten.
Israel weg uit de bezette gebieden, Palestijnen ophouden met beschieten, gewoon als grote mensen met elkaar gaan praten en de lastpakken oppakken.
Gelukkig zijn er ook goede initiatieven wederzijds.
De Palestijnen hebben het slecht door Israel Bert. Niet meer en niet minder. Uitleg hoef ik je niet meer te geven, dat kan je overal vinden. En om iedereen alleen maar als idioten te zien, is een beetje een understatement. De Palestijnen hadden het ook slecht voordat Hamas er was. Al 60 jaar, Hamas bestaat net zo’n 20 jaar. Niet zo kort door de bocht graag.
En nog even, Israel wil vrede, maar hun vrede bestaat er uit dat ze alles mogen pikken van de Palestijnen en die moeten vervolgens hun kop dicht houden. Niet in opstand komen, gewoon verdwijnen. Nee, die Israelsiche vrede heb ik niet zo’n hoge pet van op.
http://nl.youtube.com/watch?v=hC6NGQHJ8JI&feature=related
Ik vond deze wel schattig, ’t is een reclamefilmpje,maar geestig.
Haha ik had ze nog niet allemaal bekeken die je plaatste,maar deze stond er dus al.
Ja – ik weet dat ze dit in Gaza heel erg leuk vinden, reclame of niet.