Hoe het ook kan

We hebben het de laatste dagen over de media. Terwijl ik bezig ben aan het verzamelen van materiaal voor het Palestina/Israel dossier kom ik veel tegen. Bijvoorbeeld een reportage van Al Jazeera, over de humanitaire crisis in Gaza, deze winter.

Zie hier.

Dit is wat me opvalt: Al Jazeera heeft een journaliste gestationeerd in Gaza zelf: Jacky Rowland. Ze kennen de situatie goed: er werden regelmatig berichten gemaakt, met beelden, over de gevolgen van de blokkade. Dit bericht is voor de verandering gemaakt vanuit de positie van de Palestijnse bevolking. Wat Al Jazeera er niet van weerhoudt om het ook te hebben over het afschieten van raketten naar Sderot, en daar kritische vragen aan te stellen aan de Hamas vertegenwoordiger, die, zeer terecht, antwoordt dat Israel geen moment is opgehouden met de invallen, met name in de Westbank, vanwaaruit helemaal geen raketten worden afgeschoten.

Al Jazeera laat ook een woordvoerder van Israel aan het woord, over het gebrek aan elektriciteit in Gaza, die de schuld afschuift op Hamas. Maar Al Jazeera gaat de feiten na: 17% van de elektriciteit komt uti Egypte, 32% kan geproduceerd worden door een eigen station – op voorwaarde dat er brandstof Gaza binnenkomt, wat tijdens de blokkade nauwelijks het geval was, en 60% moet uit Israel komen – en Al Jazeera vergeet niet te vermelden dat dit het geval is nadat Israel de grootste elekrticiteitscentrale met een bombardement heeft vernietigd. Gaza wordt kunstmatig afhankelijk gehouden van Israel, die vervolgens elk moment de gehele bevolking kan straffen door de knop om te draaien, en dat ook doet.

Aan het woord komt ook John Ging, het hoofd van de VN in Gaza, die daar verantwoordelijk zijn voor de voedselverschaffing en medische hulp. Hij maakt heel erg duidelijk dat het gaat om een collectieve straf voor de gehele Gazaanse bevolking – “they are hurting the mothers, not the militants“, en wijst er nog eens op dat Israel onder het internationaal recht verplicht is de bevolking die onder hun bezetting leeft te beschermen.

Zo kan het dus ook: een beeld geven van de situatie, feiten laten zien, checken, alle kanten aan het woord laten, en vooral de context niet vergeten. Goede journalistiek zou niet zo moeilijk hoeven te zijn.

Hier nog wat voorbeelden: Al Jazeera gaat ook kijken aan de Israelische kant, zoals hier, bij de Israelis’s die bang zijn voor de raketten. En nog twee kleine reportages over Gaza: hier over de blokkade, en hier : de Israelische aanvallen in maart.
Het maakt nog iets duidelijk: het waanzinnige verschil in hoe mensen moeten leven, in Israel aan de ene kant van de grens, en een kilometer verder, aan de andere kant, in de grote gevangenis die Gaza heet.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *