Ik zou me eens een tijdje minder bemoeien met mijn weblog, maar dat lukt nog niet zo erg. De reden is dat ik hard bezig ben aan mijn Palestina/Israëldossier en zo ontzettend veel tegenkom. Ik dacht dat ik met een paar weekjes zomervakantie wel door de grote bulk heen zou zijn, maar het dossier groeit en groeit, en er komen steeds meer interessante onderwerpen bij. Nu ben ik weer bezig aan een erg interessant artikel over de Arabische joden, de Mizrahim. En dankzij YouTube is er ook een waterval aan beeldmateriaal beschikbaar. Ik kom geweldige documentaires tegen, van Fisk, van Pilger, die nu online beschikbaar zijn. Het aantal nieuwe, en vaak interessante websites is ook niet meer te tellen. Dankzij Amazon kan ik boeken bestellen waaraan wordt gerefereerd, en die niet meer in de handel zijn – ik ben eigenwijs genoeg om alles graag zelf gelezen te willen hebben. Maar hoe meer ik lees en hoe meer ik weet hoe meer ik weet dat er nog veel meer te weten valt. Ik zou hier nog jaren zoet mee kunnen zijn. Je zou kunnen zeggen dat er geen enkel conflict in de wereld zo goed gedocumenteerd is. De vraag is of het helpt.
En dan zijn er nog de boeken die eraan komen: twee boeken van Ilan Pappé: een over de bezetting, een over de vergelijking van Israel met het Zuid-Afrika van de apartheid – erg actueel. Dan komt er nog een boek van Gordon Neve over de bezetting, en ik heb net een uitstekend boek van Saree Makdisi uit: Palestine Inside Out. An everyday occupation. Het best gedocumenteerde boek over de bezetting van alledag tot op heden. Goed voor zo’n tien stukken op dit weblog en voor het dossier minstens. En dan wacht ik met spanning op de vertaling van het boek “Defeating Hitler“, van Avraham Burg, eens zelf een zionistische Israeli, die het met Israel helemaal gehad heeft. “We are already dead. We haven’t received the news yet, but we are dead. It doesn’t work anymore. It doesn’t work” zegt hij in een interview dat Israël schokte. in Ha’aretz, hier.
En dan ben ik uiteraard niet de enige die zich met de zaak bezig houdt, dus er komen dagelijks berichten binnen, rapporten van mensenrechtenorganisaties. En vandaag staat er een opiniestuk van Jaap Hamburger in de Volkskrant, hier. Lees ook de stroom aan reacties er op. De volkomen Babylonische spraakverwarring wanneer mensen vanuit hun diverse paradigma’s elkaar te lijf gaan. En hoe snel dat ontaard in elkaar voor van alles uitmaken. Nog zonder dat je iets weet over de achtergronden en motieven waarom mensen zo fel worden over de toestand in een deel van de wereld waar ze zelf niet wonen.
Ik las op het strand een aantal artikelen in het boek Reappraisals van Tony Judt en was onder de indruk van zijn scherpe helderheid. Tsjonge, wat die zegt liegt er niet om. (Zie hieronder). Hij geeft een verklaring voor een fenomeen dat ik net zelf uitbundig mee mocht maken in de afgelopen week: hoe komt het dat critici van Israel nog steeds en nog meer dan voorheen voor antisemiet worden uitgemaakt? Omdat de verdedigers van Israel geen ander argument meer hebben, zegt Judt. Wat op mijn weblog in ieder geval bevestigd werd. Op mijn kritische stuk over een artikel van Ratna Pelle, die beweert dat er in Israel geen sprake is van apartheid, kreeg ik van haar aanhangers niet één inhoudelijke weerlegging, maar wel enige ferme ad hominem aanvallen (vertaal: ik geef ergens een mening over, en jij geeft vervolgens je mening over mij, in plaats van over wat ik zeg, dat wat we ook ‘op de man spelen’ noemen. Clara gaf daar nog een mooi exposé over als reactie bij de track over Gent, hier, reactie 23) Ik heb daar in de spelregels al voor gewaarschuwd: ik neem beschuldigingen van antisemitisme (ook in verhulde vorm als: je haat Israel) niet op, ongeacht of ze tegen mij of tegen iemand anders zijn gericht. Dat maakt de aanhangers van Israel natuurlijk nog bozer, maar dat kan ik verder ook niet helpen. Moeten ze maar met argumenten komen.
Nou. Ik zeg maar: vakantie is als je rustig kunt werken.
En ik zal weer eens proberen om een dagje niets op mijn weblog te zetten maar ik beloof niks.
(PS. Ik wilde even geen ellende op mijn weblog plaatsen omdat het al letterlijk zo’n overkill is. Maar ook dit kan ik niet helpen: bij de demonstraties bij Ni’lin werd een kind – tien of twaalf jaar oud – door het hoofd geschoten en gedood. De dag daarna een jongen van omstreeks 18.)
Press Release July 30, 2008
Demonstration today, Wednesday, 7:00 pm at Defence Minister Barak’s home
Ahmad Husam Yousef Mousa murdered yesterday in Nilin
Happening days after Army Chief of Staff admitted that route of “Security Fence” is defined out of political motives, not for security
10 year-old Ahmad Husam Yousef Mousa was murdered yesterday as he demonstrated, together with his friends against the separation fence which is being constructed on the lands of his village Nilin, taking away the lands and sole source of livelihood of many of its inhabitants. When Ahmad and his friends reached the construction site the soldiers shot rubber bullets at them and they began to retreat. At that point one of the soldiers shot a live round at Ahmad’s head from a distance of about 10 metres.
This happened only days after Army Chief of Staff Gabi Ashkenazi had admitted that the route of the so-called “Separation Fence” is defined out of political motives – not for considerations of security, but in order to take away land from Palestinian villagers on behalf of settlement expansion.
Earlier in the day, 18 demonstrators were injured during the demo in which Mousa was shot,
During 6 years of popular struggle against the wall, the occupation forces have killed 11 demonstrators, 7 of them children, and thousands were injured. Time and time again, soldiers violently suppress non-violent demonstrations and attack those who take part in them with lethal weapons. To date, none of the soldiers who killed demonstrators has been prosecuted.
Today, Wednesday, members of Gush Shalom will join “Anarchists Against Fences” and other peace and anti-occupation groups, to protest the murder of 10 year old Ahmad, in vigil in front of the home of Defense Minister Barak in Tel Aviv.
Stop the Killing, Stop the Occupation !
Protest at 7.00 pm at the Akirov Towers on Pinkas Street where Barak lives.
Hoi Anja, komt er een vervolg op Het beroofde land? Het materiaal staat geloof ik allemaal al online. 😉
Goed stuk van Jaap Hamburger! In de commentaren eronder zijn ook alle paradigma’s vertegenwoordigd.
Ik heb het spel “Landjepik” zeker 50 jaar niet meer gespeeld.
Je zette met een zakmes in nat ebzand een rechthoek uit. Vervolgens probeerde je, spelend tegen een vriendje, door hard met het zakmes te werpen in de uitgezette rechthoek zoveel mogelijk “land” te claimen.
Dat ging pijnlijk mis.
Een pleister kan Israël niet helpen.
Ik denk het niet, Christine. Er is al zoveel. Wat ik liever doe is wat ik nu doe: zorgen dat al dat materiaal toegankelijk is, overzichtelijk, geordend en toegelicht. En online.
Ik krijg er geen cent voor, en ook minder eer: boeken worden gerecenseerd en weblogs nooit. Maar voorlopig is dit het taakje dat ik mezelf heb meegegeven.
Als ik weer eens een boek schrijf dan iets dunners, persoonlijkers. Ik heb ideeën, maar niet genoeg tijd.
Was ik maar twee hondjes die alletwee konden typen.
Ja die reacties zijn fantastisch materiaal om even een cijfertje naast te zetten: veel 1, een paar 3, waaronder een vasthoudende die de hoop dat je de goegemeente nog wat bij kunt brengen via een open forum nog niet heeft opgegeven, en maar een enkele 2 – het is net de Rode Zee. Totale splitsing. Nooit iemand die van iemand anders zegt: tsjonge, dat is een idee, dat brengt mij op een andere gedachte.
Het zal een functie hebben, mensen willen hun meningen graag ergens deponeren, maar aan de inhoud draagt het heel weinig bij.
Dus doe ik het maar zoals ik het doe.
Hoi Anja,
even een vraag, ik wil op vakantie gaan naar palestina. Is dit mogelijk, en zijn er reisbureaus hiervoor? Ik weet t klinkt een beetje stom, maar ik zou graag een diepe avontuurlijke reis willen maken en palestina lijkt mij hier ideaal voor………
dank,
Naar Gaza kan dat niet, daar kom je niet meer in. Naar de Westoever kan nog wel, maar daar zou ik niet als toerist rond gaan banjeren in je uppie, behalve dat je daarvoor zou moeten liegen bij Ben Goerion, want iedereen wordt gevraagd wat je er gaat doen, en een beetje toerist spelen bij de Palestijnen is verdacht.
Maar wat je wel kunt doen: het ICAHD, de organisatie tegen het slopen van huizen, organiseert regelmatig werkvakanties. Dan zit je in een groep, krijgt de beste voorlichting, maakt kennis met interessante Israeli’s en Palestijnen, je hebt bescherming – en je wordt stevig aan het werk gezet. Zoek ICAHD op op het net.
En andere meer vakantieachtige oplossing is: je gaat naar Oost-Jeruzalem, naar het Jerusalem Hotel in de Nablus Road, vlakbij de Damascus Gate. Vandaar uit maak je tripjes. De Alternative Tours heeft een keur aan solidaire dagtripjes, de muur, Ramallah, dat soort dingen. De mensen daar helpen je graag. En je komt er leuke mensen tegen.
Er zijn vast nog wel meer georganiseerde reizen, maar een reisbureau is er niet, volgens mij.
Over die tweede jongen: hier.
En hier
Zo zag Joel Gullege er uit, omdat hij als CPT begeleider video opnamen maakte van een groep illegale Israëlische settlers, die Palestijnse kinderen bekogelde met stenen. De CPT (Christian Peacemaker Teams) zijn in die omgeving aanwezig, omdat er eerder soortgelijke problemen waren. Hij werd zelf slachtoffer van een steen, werd afgetuigd en beroofd van zijn video camera. Het Israelische leger was niet bereid iets te ondernemen.
Lees er meer over op http://www.cpt.org onder de kop At Tuwani. (klik hier voor pfd-doc)
“Maar hoe meer ik lees, hoe meer ik weet. Hoe meer ik weet dat er nog meer te weten valt”.
Uiteindelijk weet je dat je niks weet. En dat weet je ook nog niet eens zeker. Toetsing van wat je denkt te weten dat doe je o.a. door te lezen en waar te nemen in het algemeen. Dat betekent dat je “wetenschap” soms weer moet prijs geven voor andere inzichten. Die houding geeft vrijheid; een beetje.
Israël is maar een zionistisch idee en helemaal niet zeker. Een liberaal en een orthodox Israël in één staat? Een gotspe! Als concept al niet houdbaar.
Ik heb eens aan een rabbi gevraagd wat het kwade volgens hem is. Dat is de afwezigheid van het goede. Israël schuift steeds meer op naar de conditie afwezigheid van het goede. Dat is dan het einde van de joodse staat.
Nou zo ver dat ik denk dat ik niks weet ben ik nog niet gekomen, Evert. Het lijkt me een aardig filosofisch standpunt, dat niet veel rekening houdt met aantoonbare realiteit. Ik weet veel. Er is alleen nog veel meer.
Het leuke is dat vrouwen in het verleden zich bijna altijd hebben bezig gehouden met de realiteit. niet met ‘het idee’.
Mannen houden meestal van ‘het idee’.
En, of alles wat je doet helpt? , dat weet je nooit.
Maar dat je niet anders kan, dat is prachtig.
Mooi dat er na al die jaren eindelijk ook mannen, zoals Pappé en Judt tot dat inzicht komen. Het idee is …… maar de realiteit is duidelijk. Kijk maar naar de foto’s, zoals eens Virginia Woolf zei, de afgebrande huizen, de kapotte lijken.
En toen had ze het over de 1e Wereldoorlog. En nu zijn wij nog niet zoveel verder. Kijk naar Palastina, kijk naar Irak, kijk naar Afghanistan.
Gr. Elisabeth
De realiteit? Een goed idee!
Uit standpunten op dit forum weergegeven blijkt dat de constructie van de werkelijkheid een selectieve is.
Tegenstanders van de verlangens van de Palestijnen weten hun werkelijkheid zo te bolsteren dat redelijke argumenten ten faveure van de Palestijnen er à priori niet toe doen.
Overigens had Virginia Woolf ook kunnen zeggen: “och kijk naar dat arme Palestina in het Ottomaanse rijk”.