Twaalfhonderd SPers in de Amsterdam Convention Factory, waarvan de meesten, de afgevaardigden met stemrecht, elk weer vijftig leden vertegenwoordigden. Een boekwerk met 400 wijzigingsvoorstellen voor het verkiezingsprogramma. Klinkt saai, maar zoals altijd lukt het de partij wel om er een prachtige dag van te maken, met een paar emotionerende en motiverende hoogtepunten.
De kandidatenlijst werd aangenomen. Waarmee Emile Roemer nu officieel lijsttrekker is. Geen verrassing. Een paar moties. Christine Vos pleitte voor een onderzoek naar het Chinese geweld bij de protesten van de Oeigoeren, in juli 2009, waarbij honderden doden en gewonden vielen. Aangenomen. Senator Eric Smaling die zijn carrière als standup comedian is misgelopen – nou ja, hoogleraar is natuurlijk ook aardig, pleitte voor een motie Nederland kernwapenvrij – en dan Europa, en dan de wereld, die tegelijk een eerbetoon was voor Krista van Velzen die daar zoveel voor doet, en die bij de komende verkiezingen een tijdje in de luwte wil. Aangenomen met gejuich.
En nog een motie, die ook nogal wat discussie uitlokte. De afdelingen Diemen, Zaanstreek, Tilburg, Rotterdam en Den Bosch, vonden dat de kandidatenlijst van de SP een afspiegeling hoort te zijn van onze maatschappij, en dat het wat betreft diversiteit wel wat beter had gekund. Nu was het wat het aantal vrouwen betreft wel duidelijk dat het er al beter uit had gezien wanneer Agnes niet was vertrokken en Krista niet besloten had een beetje te zakken. Maar toch. Dat de commissie zich excuseerde met de mededeling dat de vrouwen die er wel op stonden wel kanjers waren bracht mij er niet toe om de applaudiseren: natuurlijk zijn het kanjers maar dat zijn de mannen ook, kom nou zeg. Ernstiger vond ik dat er te weinig mensen met een migrantenachtergrond op staan. Want vier jaar geleden werd ook al een motie met zo’n strekking aangenomen en het ziet er dus niet naar uit dat daar veel mee gedaan is. Nee, natuurlijk moet je niet mensen op de lijst zetten omdat ze allochtoon of vrouw zijn, maar als je achterban op orde is, dan drijven er vanzelf genoeg goede mensen naar de verkiesbare plekken en hoef je daar niet meer over te discussiëren. Het probleem ligt niet zozeer bij het samenstellen van de lijst, maar bij het feit dat nog lang niet alle afdelingen voldoende doen om een afspiegeling te vormen. Er horen van nature meer migranten in onze partij. Motie aangenomen.
En dan stapt Jan Marijnissen het podium op voor een programmaonderdeel dat niet op de agenda stond. We hebben gasten, en Jan interviewt ze: een vrouw die post bezorgd. Sinds de post is geprivatiseerd is haar inkomen gedaald, ze krijgt 6 eurocent per adres, en omgerekend komt dat op 4 euro per uur, en dan moet de belasting er nog af. En dat terwijl ook de service steeds verder achteruit gaat, er zijn steeds minder brievenbussen. Twee mannen uit de catering. Bijna alle bedrijven ‘outsourcen’ alles wat niet bij hun ‘corebusiness’ hoort, dus de catering wordt – bijvoorbeeld door Heineken – uitbesteed aan een onderaannemer. Gevolg: hun loon is met 70% achteruit gegaan. Een vroue uit de thuiszorg. Ook daar de marktwerking. Veel vrouwen die in de thuiszorg werkten vallen nu onder de schoonmaak cao. Gevolg: minder verdienen en hun pensioen kwijt. Maar veel keuze hebben ze niet, als ze nog wel aan het werk willen blijven. Maar dit kunnen we waarnemen: er zijn steeds meer mensen die met hun werk niet meer boven het bestaansminimum uit kunnen komen. En dan de helden van de dag: de schoonmakers. Een vrouw vertelt dat ze ’s ochtends van zes tot negen werkt, en dan ’s avonds nog eens een keer van half zes tot kwart voor negen. De schoonmakers zijn heel moeilijk te organiseren, omdat ze elkaar nauwelijks tegenkomen en op lastige uren werken, ’s ochtends voor de bedrijven open gaan, en ’s nachts. Maar nu is het toch gelukt: de schoonmakers hebben de staking gewonnen, en meer dan dat: ze hebben er voor gezorgd dat mensen beseffen dat ze bestaan, en dat ze nodig zijn. Mede door de ‘organizers’, de mensen van bijvoorbeeld FNV Bondgenoten, die zich inzetten om de macht op te bouwen aan de onderkant. Said Afalah uit Rotterdam is er zo een, en het is maar een kleine hint: hij staat nr. 41 op de kandidatenlijst van de SP. En Ron Meyer is ook zo’n ‘organizer’ die zich vanuit FNV Bondgenoten heeft ingezet, en trots is op zijn mensen: “ze hebben gevochten als leeuwen”, en hij krijgt van Jan Marijnissen de gouden tomaat opgespeld. Een staande ovatie voor deze mensen. En ik zal niet de enige geweest zijn die het gevoel had: hier doen we het voor. Hier ben je socialist voor.
En dan nog een moment dat de emoties raakte. Een film met beelden van Agnes Kant, wat ze gedaan heeft in de afgelopen jaren, onvermoeibaar. En dan is ze er opeens zelf, naar binnen geglipt in het donker, en opnieuw: iedereen staat op voor haar, en aan de ovatie lijkt geen einde te komen, en ze staat daar en we zien dat ze het nog maar net droog houdt.
En dan is het zaken doen. Het aantal amendementen is al aardig uitgedund omdat veel ervan door de commissie zijn overgenomen, en daar hoeft niet meer over gestemd te worden. Er is een discussieronde, en dan vallen er nog meer af, sommige worden ingetrokken omdat de indieners zich hebben laten overtuigen, andere worden overgenomen omdat de commissie zich heeft laten overtuigen. En dan is het een kwestie van discipline, nummer 247, wie is er voor, wie is er tegen? Weinig verrassingen, behalve bij amendement 49, ingediend door afdeling Nijmegen en ondersteund door Rotterdam, die wil dat het verplichte inburgeringsexamen in het buitenland wordt afgeschaft, omdat het niet bedoeld is om mensen te laten integreren maar om ze buiten de deur te houden. Er waren meer afdelingen die een amendement in hadden gediend met die strekking, Zoetermeer, Velzen, Zaanstreek, Purmerend, Diemen, Schiedam, en de commissie was hen al enigszins tegemoet gekomen door af te spreken dat de effectiviteit van het inburgeringsexamen in het buitenland zou worden onderzocht, en zo nodig de regel aangepast zou worden. Maar Nijmegen hield het amendement aan, en het werd in stemming gebracht. En kijk: even leek het of de stemmen zouden staken. Per rij werden ze alsnog geteld. Met een nipte meerderheid: aangenomen! Ik was er blij mee, want ik vond die inburgering in het buitenland al vanaf het begin een gedrocht, en vooral oneerlijk: voor veel mensen in landen of streken waar ze geen les kunnen krijgen is het niet te doen, en als middel om gedwongen huwelijken tegen te gaan is het veel te grof. En wat het liet zien: dat de leden van de SP weliswaar zijn gericht op consensus, en als het er op aan komt allemaal dezelfde kant op voetballen, maar dat er toch ook zaken zijn waar ze zich niet makkelijk van af laten brengen.
Rood kwam even het podium opstormen vanwege het afknijpen van de studiebeurzen. Muziek was er natuurlijk ook, en toen de speech, een stevige, van onze net benoemde lijstaanvoerder, Emile. (Hier) Het gaat nu niet meer om de hoofddoeken maar om de poetsdoeken, wat nu vooral nodig is, is een antwoord op de crisis, en wat daarbij het allerbelangrijkste is, dat de sociale zekerheid voor de mensen onderaan de maatschappij gewaarborgd wordt. Er was muziek, Bob Fosko uiteraard, er werd geswingd, en liepen een paar vrouwen die vloer te dweilen want dit is de slogan: Grote Schoonmaak. Er was een borrel en er werd nog lang nagepraat.
Nou Anja, dank voor dit verslag. Zo krijg je alsnog een indruk over het een en ander.
Het live volgen was niet zo’n succes. Vaak geen goed beeld (blokjes) en het geluid kwam hakkelend of viel helemaal weg.
Jammer dus!
Groet,
Gerrie
Prachtig verslag, en inderdaad: het was weer erg de moeite waard. Je haalt er precies de punten uit die mij ook opgevallen waren. En je hebt weer mooie en treffende foto’s gemaakt. Hulde!
Het “intermezzo” van die interviews met de werkers in het postbedrijf, de catering, de thuiszorg en de schoonmaak was voor mij het hoogtepunt van de dag.
Ook ben ik heel tevreden met het aannemen van de motie van Nijmegen (en Rotterdam) over het afschaffen van het “inburgeringsexamen” in het buitenland! (Mijn persoonlijk wijzigingsvoorstel hierover kon niet worden behandeld, maar dat was dus ook helemaal niet nodig!).
Het instellen van een mondiale financiële autoriteit, een internationale reservemunt en een systeem van vaste wisselkoersen wijs ik zeer stellig af. Ook het invoeren van een bankenheffing acht ik onverstandig.
Bovenstaande zijn allen middelen die het de overheid onmogelijk maakt om nog langer controle over het financieel economisch systeem uit te oefenen. Ook het doorzetten van een liberale agenda onder de mom van bezuinigingen wijs ik uiteraard af. Ik acht het geen goede zaak wanneer de overheid terug treed. Daar in tegen acht ik de vraag om solidariteit gerechtvaardigd. Ook aan de SP.
Een volledig onafhankelijk financieel economisch systeem is een bedreiging voor de staat en heeft overigens geen democratisch mandaat.
De oorzaak van de financiële crisis is de oorlog in Irak en ik sluit niet uit dat deze crisis voor herhaling vatbaar is aangezien de oorlog nog altijd voort duurt.
Ik kies nadrukkelijk NIET voor lastenverzwaring of bezuinigingen. Dit zijn slechts middelen om het kapitaal te beschermen. Om een financieel luchtbelletje in stand te houden waar geen basis voor is. De SP vraagt hier blijkbaar om solidariteit van de armen voor de rijken. Ik wijs dit af.
Ik stel voor dat de euro fors in waarde daalt, waardoor de werkgelegenheid toeneemt. Een lage euro is namelijk goed voor buitenlandse investeerders. Betekent lage productiekosten.
En een economie die niet slechts rondom financiële dienstverlening is opgebouwd, maar een daadwerkelijk bruto nationaal product.
Ik verwacht van het kapitaal dat zij niet alleen winsten aan de maatschappij onttrekken, maar wanneer nodig ook verliezen dragen.
En een overheid die daar toezicht op uitoefent en verantwoordelijkheid neemt, ipv terug te treden. Of dat terug treden bevordert onder het mom van bezuinigingen.
Ik stel voor om de nota van wijzigingen te wijzigen.
Te laat, te laat, zei Winnetou, het zaad is al naar binnen toe.
Dag Anja,
Mooi verslag. Ik had er na zaterdag (en de dagen ervoor) de puf niet meer voor om er iets echt goed uit te persen. Jouw foto’s zijn uiteraard ook mooier 🙂
Groet,
Ron
Ha die Ron. Graag gedaan. Hou je taai.
Rob, waar jij voor pleit is een gigantische stijging van de inflatie waardoor volgens jou de productiekosten zouden dalen. Dat zeg je leuk, maar wat er zou gebeuren is een grote daling van de koopkracht van de werkende bevolking. Wij moeten niet meegaan in de ‘race to the bottom’ omdat we moeten concurreren met de Aziatische tijgers.
In deze economische crisis is er niets dommer dan massaal geld te printen. Die les hebben we gelukkig uit de crisis van de jaren ’30 kunnen trekken. Wat wij vooral moeten doen is zo veel mogelijk geld investeren in publieke werken en dergelijke, om de werkeloosheid laag te houden (die is in Nederland al laag door de vele part-timers) en de economie weer op gang te helpen.
Dat de crisis is veroorzaakt door de oorlog in Irak is erg kort door de bocht. Jazeker, er zijn vele biljoenen (biljarden misschien zelfs) dollars in de oorlog in Irak gepompt. Maar dit is maar een symptoom van de problemen van het kapitalistische systeem. De constante drang naar kapitaalvermeerdering, dat is het probleem. Omdat dit in de Westerse landen steeds moeizamer gaat, wijken bedrijven meer en meer uit naar de opkomende landen, waar de lonen nog altijd laag liggen. Nu wil ik niet overkomen als één of andere dogmatische Trotskist die overal wel een term voor heeft, maar al in 1916 had Lenin daar een mooie term voor: Imperialisme.
Misschien is het handig om eens de werken van onze goede oude vrienden Marx en Engels eens er bij te pakken. Zeker ‘Loon, Arbeid en Kapitaal’ zal een wereld voor je openen 😉
Excuses voor de nogal chaotische stijl, maar ik moet ondertussen ook nog werken 😉 En om deze discussie te houden op een blog waar het gaat over het SP congres, da’s ook niet zo handig.
Joey,
mijn reactie was naar aanleiding van het SP congres. Het gaat mij om de inhoud van het partij programma zoals de SP die nu voorstaat.
Het zou juist te kort door de bocht zijn wanneer men de schuld volledig bij de banken wil plaatsen. De centrale bank heeft ook een rol als toezichthouder en onderdeel van die taak is om op de rem te gaan staan wanneer dit nodig is.
Jazeker, Joey.
Het verlagen of verhogen van de valutawaarden van de euro is een instrument om controle op de economie uit te oefenen. Het eenzijdig beschermen van het kapitaal gaat ten kostte van werkgelegenheid. Die euro is gewoon veel te duur.
Het scenario dat u schetst, daar ben ik minder bang voor. Het zou inderdaad de interne economie van de EU landen bevorderen. EU landen zouden meer geneigd zijn om met elkaar zaken te doen binnen de Europese Unie. Daar heeft die euro namelijk dezelfde waarde.
Met China hoeven we niet te concurreren, China kan ook haar interne markt ontwikkelen. Is daar groot genoeg voor.
Overigens is het niet zo dat ik onderlinge handel op wereldschaal geheel wens te belemmeren. Zo ver ga ik niet. Maar men kan wel, moet zelfs, grenzen stellen als overheid waar het om kapitalisme gaat.
Waar het mij in mijn vorige reactie hierboven om gaat en wat in reactie was op dat wat tijdens het congres besproken werd, is dat de overheid een aantal instrumenten heeft om de economie aan te sturen. Om daar controle over uit te oefenen en dat de voorstellen zoals die nu in het SP programma worden opgenomen nu juist van die controle middelen afstand doen.
En dat is zeer onverstandig.
Joey heeft gelijk, we moeten in de SP beter nadenken over onze staatshuishouding. Weinig mensen werken echt productief en we hebben een grote onderklasse waar te weinig werk voor is. Alleen door het aardgas kunnen we het nog betalen maar daarna?
niek,
vandaar mijn voorstel om de waarde van de euro te verlagen. Daarmee neemt de werkgelegenheid juist toe. Bezuinigen beschermt het kapitaal in de markt, maar levert geen banen op. Het handhaaft hooguit de status quo.
We hebben nu eenmaal die euro, maak dan ook gebruik van de voordelen die deze munt oplevert. Die euro kan best in waarde dalen.
Zo lang de EU maar eigenaar van die munt blijft.
Als verslaggever bewonder ik je. Ik ken geen SP afdeling die zijn leden zo goed informeerd over SP zaken als jij, ook al geef je er je eigen kleur aan, maar dat stoort mij niet. Verschillen maken het levendig.