Vanochtend met Helma gewerkt aan de administratie van Stichting Kifaia. Gelukkig doet het net het weer in Gaza en krijgen we weer e-mail berichten door. Of onze ploeg mensen binnenkort Gaza weer in kan is nog steeds niet duidelijk, er worden steeds meer mensen bij de grens tegen gehouden.
Ik probeer altijd woensdagmiddag vrij te houden voor de sauna. Dat lukt soms. Ik werk vaak ’s avonds, meestal in het weekeinde ook. Ik heb veel les gegeven over het voorkomen van burn-out maar ben er zelf geen held in. Dit keer lukte het. Woensdag is het meisjesmiddag in mijn favoriete sauna. Dat betekent dat het een vrolijke multiculti belevenis is, met alle kleuren lijf tussen vaalroze, koffie met melk, caramel en bittere chocola, en in alle maten, sprietdun, zwanger, zwanger geweest of al grijs en slecht ter been. En veel Nederlands met accent, of andere talen vermengd met Nederlands: Koreaans, Berbers, iets Oosteuropees hoorde ik, Papiaments en Jordanees (uit de Jordaan, waar ik woon, niet uit Jordanië). Grote verzustering in het bubbelbad. Ik ben er volstrekt anoniem. De beste manier om je onzichtbaar te maken is al je kleren uittrekken. Terwijl ik lig te dobberen of te zweten vang ik flarden van gesprekken op: sranang sranang sranang bankstel, gaat het dan, of berbers berbers berbers evaluatie berbers. Ik voel me er erg thuis, en word van de hitte aangenaam dom en sloom. Stom genoeg las ik vervolgens tijdens de maaltijd VN, en mij hersens sprongen weer op scherp. Ik had me moeten beperken tot de Privé en de Story die ik er altijd lees. Maar waar ik me nu weer aan erger komt morgen.