Gisteravond heeft het IDF Rantisi vermoord, de opvolger van Yassin. Dat net nadat de Palestijnen weten dat Bush zelfs de schijn laat varen onpartijdig te zijn, en niet eens meer doet alsof hij wil bemiddelen bij een vreedzame, een politieke oplossing. Alsof we nog in een koloniaal tijdperk leven worden alle beslissingen tussen Washington en Sharon genomen – over de hoofden van de Palestijnen heen, net als in 1948.
De Palestijnen staan er geheel alleen voor. Terwijl de wereld dadenloos toekijkt worden ze steeds verder opgedreven in steeds kleiner wordende ommuurde reservaten, verder geïsoleerd en uitgehongerd. Dit is wat veel Palestijnen denken: we gaan allemaal dood, we verliezen alles. Er is niets en niemand die ons nog zal helpen. Dus waarom ophouden met zelfmoordaanslagen? Wat is er nog te winnen?
Op Erez checkpoint, waar Jan en ik donderdag nog waren, lukte het een Palestijn door de metaaldetectors te komen, door de strenge controle heen, en zich op te blazen. Een Israëlische soldaat gedood, drie gewond. Hoe hermetisch je ook probeert om mensen permanent op te sluiten, woede en wanhoop vinden wel weer een weg.
En wat het voor de Arabische wereld gaat betekenen kunnen we wel raden. Die nemen waar dat de VS zich helemaal niets gelegen laat liggen aan een onder de voet gelopen Arabisch volk. Ze zien het antwoord op de wanhopige strijd van de Palestijnen om te overleven als minachting en onverschilligheid. Het zichzelf superieur achtende westen laat het gewoon gebeuren. Mensenrechten, internationaal recht, als het om Arabieren gaat tellen die niet. En dat is slecht nieuws, niet alleen voor de Arabische wereld, maar uiteindelijk voor ons allemaal.
Kort geleden zei minister Bot nog dat hij de het proces tegen de muur niet wilde ondersteunen om de relatie met Israël niet op de proef te stellen. Wat is dat nog voor een relatie? Wordt het niet de allerhoogste tijd om ondubbelzinnig stelling te nemen tegen de vergaand onverantwoordelijke daden van Bush?
Anja;
Israel verkeerd al een hele tijd in oorlog met bewegingen als Hamas. Men heeft echter, om diplomatieke redenen afgezien om de kopstukken van Hamas het zwijgen op te leggen. Daar is nu verandering in gekomen. We hoeven het er niet mee eens te zijn, maar dit gebeurd in een oorlogssituatie. Dus in zoverre, hoeft het je niet te verbazen. Het heeft me eerder verbaast, dat ze het niet al veel eerder deden.
Je 2e alinea gaf me het beeld, wat ook al eens gebeurde in de V.S. met de indianen. Die leven zelfs ook nu in reservaten, op dor land bijeengedreven, berooft van hun bizons; vruchtbare grond en delfstoffen, veelal verslaaft nu aan drank en gokken met de weinigen, die de genocide van hun volkeren en stammen hebben overleeft. (Er is niemand meer, die hiertegen actie voert.) Het toekomstbeeld van de palestijnen begint erop te lijken. Het lot van de indianen was echter nog gruwelijker en toch hebben ze het nog gelukkig overleeft.
De indianen hebben zich in de 19e eeuw ook verzet. Het waren trotse krijgers en vochten eervol. Daarom kan ik helaas nog steeds geen begrip opbrengen voor de strijdmethoden van die zelfmoordcommando’s. Je zou maar met de schoolvriendjes en vriendinnetjes van je dochter of zoontje in een pizzeria of MacDonalds zitten om een kinderfeestje te geven. En er zou maar ineens zo’n malloot met explosieven binnenstappen en iedereen de dood injagen. Want dit is en blijft voor mijzelf een onaanvaardbare strijdmethode.
Het is gewoonweg ronduit laf ook, als je bedenkt, dat ze het niet zomaar doen, maar dat ze dit ook doen in de weet, dat er 76 maagden op hen wachten in het hiernamaals. (Wat een onzin). Ik vraag me af, of dit ook voor de moslim-vrouwen is weggelegd in de Koran; of ze ineens gezegend zullen zijn met 76 Chippendales om zich heen. (hier zou jouw feministische bloed toch ook van moeten gaan koken?) Het blijft te achterlijk om het te kunnen goedpraten. Als er ooit een palestijnse staat zou komen, wat ook je wens is, dan hoop ik, dat jij je met hetzelfde vuur gaat inzetten tegen de onderdrukking van alle vrouwen in dit soort landen.
Zelfs in eigen land is het wat dit betreft niet altijd pluis; gelukkig hebben we nog mensen als Hirsi Ali.
begrijp het niet..hoe is het toch mogelijk dat we met z’n allen toekijken terwijl israel doorgaat zonder ook maar na te denken over stoppen. kunnen we dan echt niks doen???? is toekijken en je boos maken het enige wat kan?
heb bewondering voor het geduld van het palestijns volk, iedere zelfmoord is er een te veel…maar als ik tot mij door laat dringen wat het palestijns volk allemaal verdraagt zonder enig uitzicht op verbetering, dan verbaas ik me erover dat ze zich niet allemaal opblazen.
als je luistert naar sharon en met hem alle pro-zionisten dan zou je bijna gaan geloven dat niet israel de bezetter is maar de palestijnen. en als je maar vaak genoeg zegt dat JIJ GEVAAR LOOPT dan ga je het nog geloven ook. een grote blinde vlek dat is wat we hebben als het gaat om israel.
thx voor je stukken anja…zo worden we toch nog iedere dag gedwongen om er bij stil te staan en tot ons door te laten dringen dat het niet normaal is. soms ga je twijfelen aan jezelf….ben ik dan de enige die ziet dat dit indruist tegen alles wat je als kind hebt geleerd: steel niet, bedrieg niet, raak datgene wat niet van jou is ook niet aan. hebben al die oude mannetjes in de turkse koffiehuizen dan toch gelijk; het is een groot israelisch-amerikaans complot! moest er altijd om lachen maar het lijkt erop dat de man van de straat weer eens gelijk heeft….zou zo graag willen dat ze niet gelijk hadden gekregen.
http://www.marxists.org/nederlands/trotski/1944/1944fascisme.htm
Wat nodig is om het tij te keren .. een revolutionaire partij , een partij en nog eens een partij.Trotsky over het verzet onder Hitler en later onder Franco..
renee (1) weet je wat laf is mensen onderdrukken met apache helicopers ,tanks raketten bulldozers om hun huizen te slopen afsnijden van (drinkwater)met de hulp van grootmacht , terwijl die mensen slecht stenen hebben om mee te gooien , sorry maar het feit dat je met je kinderen naar mac donalds gaat zegd mij dat je nog veel moet leren van de amerikaanse politiek
@Henk
De geschetste situatie is niet de mijne; ik walg van macdonalds en het eten daar ook en ik walg ook van de amerikaanse merchandising. Ik weet genoeg van het amerikaanse expansionisme, om er net zo van te walgen als jij. Alleen kan ik me ook in de gewone joodse man of vrouw verplaatsen, die om al dit geweld niet gevraagt heeft. Ik kan me verplaatsen in het plezier wat een kind heeft, als het van de ouders mee uit eten mag; waar dan ook. En ik kan me dus ook in het leed verplaatsen van de ouders van dit kind, als hetzelfde kind een doelbewust doelwit is geweest van een stel dolgedraaide zelfmoordenaars.
Ik heb het al eerder gezegd hier, als ik een HAMAS lid was met ballen, dan zocht ik militaire doelwitten uit of economische. Het is de regering van de joden die terreur zaait met het leger en niet die joodse kinderen.
Je klinkt nogal ongenuanceert; ik kan ook wel met die trend van je meegaan, door te stellen, dat je niet inging op mijn argument; dat de kinderen hier onterecht de rekening gepresenteert krijgen en dat het je dus helemaal niks kan schelen, dat deze kinderen ook het slachtoffer worden tijdens deze zelfmoordacties en dat je dit eigenlijk best wel leuk vind, een opgeblazen schoolbus met joodse scholieren. Waarschijnlijk heb je zelf (nog) geen kinderen (ik wel) en kan het je daarom weinig schelen. Maar iedereen, die kinderen heeft, weet; waarom ik mij op deze manier opstel.
Je weet ook heus wel, wanneer en waarom al dat israelische wapentuig wordt ingezet; het heeft alles te maken met vergelding op vergelding en oog om oog, tand om tand. Met dit verschil, dat het IDF niet bewust op palestijnse kinderen jaagt om ze om zeep te helpen. Dan had men ook geen beelden kunnen maken van stenengooiende kinderen. Maar als er wordt geschoten vanuit een bepaalde hoek van de straat, dan schieten de joden terug. En ook kogel selekteert niet op leeftijd. Er worden ook niet zomaar huizen gesloopt; ook dat weet je, maar gemakshalve “vergeet” je dit erbij te zetten. Ik vind het persoonlijk ook niet bepaald een goede methode, maar dit terzijde.
Met “raketten” refereer je natuurlijk naar al die scud raketten die vielen op Israel in een oorlog, waarin dit land geen partij was. Want er vielen zomaar raketten. En er vielen ook zomaar raketten vanuit het zuiden van Libanon op Israel, terwijl het IDF zich hier al heel lang had teruggetrokken. Een leuk vooruitzicht alvast voor Israel, als het zich ook uit andere gebieden gaat terugtrekken; al of niet gedwongen of afgedwongen door de omstandigheden of de internationale gemeenschap. Sorry, maar ik probeer me nu eenmaal in beide partijen te verplaatsen, ik vraag me af, of jij daar ook toe in staat bent.
Rene,volgens mij ben je nog erg jong.
Kijk de geschiedenis even na.Zelfmoordaanslagen zijn niet nieuw.Je doet net alsof het een Palestijnse uitvinding is.Als je volwassen mensen in het bijzijn van hun kinderen ernstig vernedert krijg je vanzelf dit soort resultaten bij kinderen.Kun je een beetje psychiater vragen.
Voor jouw informatie…joodse jongeren in Polen hebben hetzelfde gedaan bij het begin van de tweede wereld oorlog.
rene(5) sorry ik heb je verkeerd begrepen groetjes henk
@Medi
Sorry Medi, maar waarom moet je oud zijn om alle feiten uit de geschiedenis te kennen? Ik hoor al lang niet meer bij “Rood” van de S.P. en een mensenleven is te kort om alle kennis te absorberen.
Goed, leer me even bij als je wil; over die joodse jongeren in Polen. Dan weet ik ook de contekst. Wat was dan trouwens het doelwit van deze joodse jongeren? Waren dat duitse schoolkinderen die bij de bus stonden te wachten om naar school te gaan? En de opstand van Warschau was geloof ik in 1944. Het gegeven is mij nog niet bekend. Klinkt ook niet even logisch, als je weet, dat voor de Bijbel en het oude testament zelfmoord een zonde is.
Ik weet wel dat het geen Palestijnse uitvinding is. De Japanners deden het b.v. ook in WO2, alleen zochten de japanners nog militaire doelen op. Aan het doden van kinderen viel voor een gemiddelde Japanner geen eer te behalen. Blijkbaar geldt dit wel voor sommige palestijnen. Ik blijf het gruwelijk vinden.
Dat kinderen het gedrag en het voorbeeld van hun ouders logisch gaan navolgen, is geen uitgemaakte zaak. Als de vernedering de externe prikkel is, dan ligt het aan het intrapsychisch- referentiekader van de volwassene hoe hij daar mee omgaat en dat verwerkt. Een kind van 5 heeft normaliter geen verstand van politiek. Maar het is wel gevoelig voor de wijze waarin het wordt opgevoed. Je kunt van elk kind haast een zelfmoordenaar of een rascist maken; een tikkende tijdbom, als je het maar voedt met haat; of als je het maar iets kunt wijsmaken, dat het voor een goede zaak is. Op deze wijze offerden kinderen van inca-volkeren zichzelf ook al vrijwillig voor de zonnecultus van de grote mensen.
Medi, ik heb in de psychiatrie gewerkt en ik heb genoeg dossiers ingezien van mensen, die door hun opvoeding als kind tot wrakken zijn gemaakt. Het zijn de ouders, die hiervoor verantwoordelijk waren. Ik heb dus ook genoeg psychiaters over dit soort zaken gesproken. Maar bedankt voor je tip…Salaam/Shalom.
Is al goed Henk; en we mogen blij zijn, dat we soms ook van mening mogen verschillen.
@Rene,de literatuur op jouw vraag is:”History and Memory after Auschwits”en”Writing History Writing Trauma”door Dominick La Capra.
Er is nog een die je van me tegoed hebt.Dat beloof ik je,maar ik moet even de schrijver en titel achterhalen.De schrijver,een Nederlandse/Israelische psychiater,die jaren lang in Israel met mensen met oorlogs(tweede wereld oorlog)traumas gewerkt heeft.Het was een erg boeiende lezing,maar hij was een van de sprekers en zijn naam is me even ontschoten.Die houdt je van me tegoed.Beloofd.
De zelfmoorden van Poolse Joden hebben plaats gevonden tussen 1941 en 1943 in Warshauw.
Natuurlijk is het gruwelijk.Ik heb nooit geschreven dat ik het toejuich.Ook heb ik geen ervaring met psychiatrie,maar om alles nu maar op de schuld van de ouders te gooien….nee.Ik geloof ook dat oorlogst psychologie heel iets anders is als reguliere psychiatrie.Het is volgens mij een specialisme en als ik een kind had met een ernstig oorlogstrauma,zou ik het een psychiater erg kwalijk nemen als ik daar op afgerekend werd,want ik kan er niets aan doen als er volwassen mensen op haar of zijn schoolvriendjes staan te schieten,waar dan ook ter wereld.Of dat een stel ongeregeld een hele familie met hakmessen afslacht(Rwanda)Trouwens ik zou het ook niet accepteren als ik verantwoordelijk voor de schizofrenie van een van mijn kinderen gehouden zou worden.(mits er een hele duidelijke biologische uitleg over komt)Dan komen we weer bij het begin.Als die ouders nu ook een oorlogstrauma hebben?In Palestijnse gevallen zijn die nooit behandeld.Dat is iets van de laatste tijd,dat men zich is gaan afvragen welke invloed het op kinderen heeft.
Misschien is het nuttig om uit te zoeken hoe het komt,dat kinderen uit bepaalde Palestijnse gebieden in de rij staan om zich op te offeren en in andere gebieden helemaal niet.Je schreef dat je in de psychiatrie gewerkt had,dus is het niets voor je?
Zoals je schreef,waar ik het mee eens ben,dat een kind van 5 geen flauw idee van politiek heeft,maar als de bommen en kogels je dagelijks om de oren vliegen,heb je nog geen idee van politiek,maar je kunt niet verwachten dat ouders verliefd zijn op diegene die ze gooien.Je krijgt dan toch de woede,verdriet en machteloosheid mee,al weet je nog niet helemaal precies waar het over gaat.Deze woede wordt nu al op generaties over gedragen.Het is absoluut geen pretje om compleet rechteloos te zijn.
De moord op burgers zijn ook geen Palestijnse uitvinding overigens.
Als je het boek”Het einde van het Jodendom”van Hajo G Meyer nog niet gelezen hebt,is dit een echte aanrader.Meneer Meyer,zelf levend uit een Duits vernietigingskamp gekomen,gaat niets uit de weg in zijn historisch belangrijk boek.Ook de terroristische aanslagen van de Stern en Irgun bendes van Israel niet.
Shalom/salaam
Ok bedankt voor je uiteenzetting ik neem het van je aan en ik zal het nog eens napluizen/lezen.