Ach, leuk.
Met al dat anti-geschetter, onder andere op mijn eigen weblog, is het wel eens prettig om een medestander te vinden op een overwachte plek. Dank je Francisco, dat kwam op het juiste moment.
Weblog van Francisco van Jole:
De schaamte
“In het buitenland kijk ik in boekwinkels altijd naar welke Nederlandse schrijvers er vertaald worden aangeboden. Zo ook in oktober 2001 in Istanbul, in de Istiklal Caddesi, een enorm lange straat met heel veel boekwinkels die niet alleen een omvangrijk assortiment hebben maar ook tot laat in de avond open zijn. In elke winkel waar ik kwam stonden de planken vol met werk van een bepaalde Nederlandse auteur. Niet Mulisch of Nooteboom maar Meulenbelt. Anja Meulenbelt.
Anja Meulenbelt?
Het duurde even eer het kwartje viel. Natuurlijk! De schaamte voorbij, haar belangrijkste werk zorgde bijna dertig jaar geleden voor een doorbraak in de emancipatie en vrouwenbevrijding. In Nederland is dat geweest en is de titel niet eens meer leverbaar maar in Turkije is het boek nog steeds actueel. De (moslim)vrouwen daar hebben er kennelijk grote behoefte aan.
Alleen daarom al is het niet verbazend dat het meest wijze betoog over wat er schort aan de huidige strategie van Ayaan Hirsi Ali van diezelfde Anja Meulenbelt komt: Vrouwen bevrijden zonder vrouwen, over Hirsi Ali.”
Je wordt nog eens beroemd, Anja.
Wás ik al, Cas, vroeger. Hoeft niet nog eens. Maar als mensen willen luisteren, dan ben ik daar wel blij mee.
Op zich verbaast het me niet dat Anja’s boek in het westerse Istanbul te koop is; maar ik vraag me af of dat boek ook de koop in in de binnenlanden van Turkije. Veel mensen, waaronder deze Francisco van Jole, denken namelijk dat Istanbul symbool staat voor de rest van Turkije…
In de diverse discussies die ik de afgelopen tien jaar in Turkse linkse kringen bezocht, (o.a. op een conferentie over het Turkse militarisme met allerlei vredesgroepen) bleek de naam van Anja in feministische en socialistische kringen steeds op te duiken. De relatie tussen feminisme en socialisme, vrouwen en arbeidersstrijd, de tegenstelling tussen man en vrouw, homo en hetero, de hele mikmak kortom alle discussies die me bekend voorkwamen van nog langer geleden in Nederland. Er is een serieuze en levendige discussie in Turkije. Maar helaas is die nogal rond de Istiklal Caddesis (d.w.z. de links intellectuele lagen in de grote steden) beperkt. Dat is zeker zo. Maar de invloed ervan druppelt door in grote delen van de bevolking.
Er wordt heftig gediscussieerd over de aanwezigheid van Koerdische linkse mannen die het Koerdische vrouwenblok op de internationale vrouwendag 8 maart aanvoeren. Waar herinner ik me dergelijke dingen toch van?? Maar deze discussie bestaat zeker in de seculiere, linkse en Koerdische beweging.
Guido