Wat een leven heb ik.
Gisteravond met kind de laatste les van mijn fotocursus. Les retoucheren. Moesten we oefenen op een foto van een Tibetaanse monnik met veel rimpels in zijn gezicht. Die van kind kwam tamelijk glad uit de operatie, maar mijn monnik was vooral erg gestreept. Ik moet nog veel oefenen.
Vandaag van tien tot tien in Den Haag. Ik moet zo nog even de laatste puntjes op de i zetten voor mijn inbreng. Over de WW. De SP was in de Tweede Kamer de enige die tegenstemde. De wetswijziging is vooral slecht voor ouderen. Tegelijkertijd wordt de ‘first in last out’ maatregel geschrapt, en vervangen door een ‘afspiegelingsregeling’, dat wil zeggen dat bij ontslag niet meer automatisch de mensen die er het langst zitten ook het langs mogen blijven. Dat klinkt erg leuk, meer kansen voor jongeren, als het niet duidelijk was dat mensen boven de veertig al een drastisch verminderde kans hebben om bij werkloosheid een nieuwe baan te krijgen, en boven de vijftig kun je het, op uitzonderingen na, helemaal wel schudden. En daarbij wordt de tijd dat iemand recht krijgt op WW verkort, zodat er flink wat mensen zullen zijn die voor hun vijf en zestigste nog in de bijstand belanden. Als ze daar tenminste nog recht op hebben. En anders krijgen ze gewoon niks.
Het is voorspelbaar. Minister de Geus zal nog eens uitleggen dat deze ‘financiele prikkel’ bedoeld is om ouderen aan het werk te houden. Op de vraag waar dat werk dan is zal hij geen antwoord geven. Het CDA, met hun sociale hart, zullen er ook veel kritiek op hebben want de ouderen en arbeidsgehandicapten gaan hen ook erg aan het hart, en zullen uiteindelijk, zoals gewoonlijk, misschien na een klein toezegginkje van de minister dat er nog ergens een beetje compensatie vandaan komt voor stemmen. Wedden? Opwindend wordt het dus niet.
In de lunchpauze ga ik even kijken bij de picketlijn voor de rechten van Palestijnen die er op het Plein komt staan. Even vrienden begroeten.
En dan vanavond laat naar huis. Mijn koffertje staat al gepakt. Want als er niet op het laatste nippertje wat tussen komt, stap ik morgenochtend heel vroeg weer op het vliegtuig, en ben morgenavond in Gaza. Met een grote tas vol Hiv-medicijnen. Zeventien maanden leven.
Wat een leven, zo vol!!
Heb je nooit eens een baaldag of gewoon even met de katten op de bank of zo.
Ik vind dat ik aardig wat doe maar van jou drukke leven word ik stil.
Petje af.Jouw site is voor mij belangrijker dan de krant!
Succes en een goede tijd in Gaza.
Ik heb de gasten van mijn 50ste verjaardag gevraagd i.p.v cadeaux geld over te maken aan een van twee doelen: Kifaia en een stichting van een vriendin van me. Hoop dat je er iets van merkt.
Monique
p.s Dit hoeft niet echt op de site.
Is er een mogelijkheid dat mensen nergens recht op hebben ook niet op bijstand?
Ja, Ninka. Dat kan. Tot een bepaalde leeftijd krijg je geen bijstand als je nog bezit hebt, dan moet je eerst je huis opeten, of als je een verdienende partner hebt. Ik zou het even op moeten zoeken, maar ik geloof dat dat pas niet meer geldt als iemand zestig is geworden. Ben je dus in de vijftig, ben je je baan kwijt, ben je door de periode toegestane WW heen, die nu verkort gaat worden, heb je je leven lang hypotheek betaald voor je huisje of wat gespaard, woon je samen of ben je getrouwd met iemand die nog wel verdient dan heb je al die jaren premie dus voor noppes betaald.
Als je terug bent, lieve Anja, vertel ik nog wat meer bijzonderheden over de WW die mensen die er niet inzitten niet weten.
Veel plezier in Gaza! Vergeet niet net zo goed voor jezelf te zorgen als voor anderen.
Nou dank je wel, Monique. Nou heeft mijn dag ook niet meer uren dan de jouwe hoor, ik doe alleen erg verschillende dingen. Maar voor baaldagen heb ik geen tijd en ook niet zoveel zin in trouwens, en met de poezen op de bank neem ik mijn kamerstukken door. Ja, af en toe sauna, dagje uit met vriendin, heus wel. In Gaza ga ik uitrusten, zeg ik altijd als grap. Na tien uur \’s avonds gaat daar de stekker er uit, ik heb op de flat geen tv, geen kranten, geen post, dat is dus vroeg naar bed.
O en ik kan in het vliegtuig zo heerlijk onderuit zakken. Boekje, filmpje, dutje, hapjes en drankjes komen langs. En je kunt verder toch niks, niet afwassen, niet de kattebak verschonen. Alleen de grens over, morgen, dat blijft vervelend. Eenmaal in Gaza is het feest, hoe raar dat ook klinkt. Vrienden die uitbundig voor me zorgen. Ik mag nog geen boodschapje zelf doen, nog geen broodje zelf betalen.
Ninka, met deze wet blijkt het nog wat ingewikkelder te zijn dan ik dacht. Kom ik nog op terug. En Clara weet er veel van hoe het echt in het echt is. Zijn geen leuke verhalen maar misschien wil ze het nog eens vertellen.
Goeie reis Anja en pas goed op jezelf. En als je wat van die heet hoofden tegen komt. Leg ze even uit dat dit echt de manier niet is om een oplossing te forceren. Ik heb alle vertrouwen in je .
Ik zit zelf in de bijstand en weet dat er wel degelijk mensen een bijstanduitkering krijgen als ze een eigen huis hebben. In De Brug (SoZaWe Rotterdam) staat op blz 62 een heel stuk over bijzondere bijstand voor mensen met een eigen huis. Dat impliceert toch dat je een koophuis mag hebben? Alleen als de woonkosten hoger zijn dan €604,72 per maand moet je verhuizen naar een goedkopere woning. Maar weer niet als het een aangepaste woning is of u met meer dan 8 mensen in een huis woont. Er zijn dus kennelijk wel uitzonderingen??
Normaal laat je altijd heeeeel veel mooie foto’s op je log zien. Onbewerkt vermoed ik, maar wel heel mooi en indringend. Ik was eigenlijk – semi beroepsmatig – ook geinteresseerd in je Photoshopkwaliteiten… mogen we die niet zien? Of wil je eerst nog meer ‘oefenen’?
En veel succes in Gaza uiteraard. Is geen sinicure these days. Ik duim voor Kifaia en dat onze Rotterdamse actie er maar veel geld voor mag opbrengen met de kaartenactie en dat het er je zelf goed mag vergaan.
Quot: Minister de Geus zal nog eens uitleggen
Ik wordt gek van dit kabinet, dat alles wel eens aan de burgers zal komen uitlegen. Dat impliceert toch een grote afwezigheid van enig normaal verstand bij het Nederlandse volk. Misschien moet hun eens uitgelegd worden, dat bepaalde zaken niet uitgelegd kúnnen worden. Gewoon omdat ze in strijd zijn met menswaardigheid.
Liesken, In Gaza ben ik niet erg bezig met de foto-kunstjes. Ik fotografeer wat ik belangrijk vind, probeer vooral ook de mensen te laten zien en het dagelijkse leven, precies die beelden die je in de media zo weinig krijgt, maak portretjes van de mensen die ik spreek en die in mijn verslagen naar voren komen. Ik doe daar verder niet meer aan dan een goede uitsnijding en soms wat aan de kleur.
De kunstjes komen nog wel eens, misschien.