We wisten het wel, maar nu zegt John Dugard, Speciale Rapporteur van de VN het ook, en nu is het dan toch eindelijk voorpaginanieuws. Vanochtend in de Volkskrant: ‘Boycot straft niet Hamas maar het volk’. Tussen aanhalingstekens, omdat het een citaat is van wat Dugard zegt, en niet per se wat de Volkskrant zegt, maar toch. Op pagina 3 een tweede grote kop: ‘Israel schendt de fundamenteelste mensenrechten’.
Dugard, Zuid-Afrikaanse hoogleraar internationaal recht, neemt geen blad voor de mond. De kolonistenwegen op de Westoever, de controleposten, het pasjessysteem, ‘het lijkt zeer sterk op de apartheid in Zuid-Afrika’.
De economische sancties tegen de Palestijnen ‘zijn moeilijk uit te leggen’, meent Dugard. Het treft in ieder geval de gehele bevolking, en niet alleen Hamas. Bovendien, als het gaat om Israel is het Westen niet bereid tot sancties, terwijl de langdurige schending door israel van de resoluties van de Veiligheidsraad en het niet opvolgen van de uitspraak van het Internationale Gerechtshof over de illegaliteit van de muur daar wel om vragen.
Destijds weigerden de westerse mogendheden een economische boycot tegen het apartheidsregime uit te vaardigen, omdat het de zwarten in Zuid Afrika zou raken. Zulke meelevendheid is niet van toepassing op de Palestijnen.
Dugard heeft opnieuw de situatie bekeken in de Palestijnse gebieden. Er is gebrek aan voedsel en medicijnen, er zijn tekorten aan water en stroom. Israel voert geluidsbombardementen uit en heeft 1500 granaten op Gaza afgeschoten, bruggen en wegen zijn verwoest, en de grenzen vrijwel gesloten – ‘Israel schendt de fundamenteelste normen van het humanitair recht en de mensenrechten’.
Het zijn ernstige beschuldigingen, zegt Dugard, maar de sitatie is ernstig en het helpt niet om de volle betekenis van Israels overtredingen te verhullen in beleefde eufemismen, zoals vaak in de taal van de diplomatie gebeurt.
Ondertussen heeft het Israelische leger het noorden van de Gazastrook herherherbezet. Dat wil zeggen dat ze terug zijn op het oude terrein van de nederzettingen. Dat was vrijwel leeg, want behalve in de dichte woonkernen van Beit Sahour en Beit Lahya (spreek uit lach-ja) was iedereen daar weggetrokken vanwege de voortdurende artilleriebeschietingen. Het leger zegt daar te willen blijven tot de Palestijnen ophouden met het afschieten van Kassam-raketten. Ondanks de aanwezigheid van het leger waren dat er gisteren weer twee. Maar het zal ongetwijfeld minder worden, want nu heeft het Palestijns verzet een ander doelwit: de grondtroepen binnen Gaza zelf. Het is niet voor niets dat Israel liever vanuit de lucht schiet en zich niet graag waagt binnen de bewoonde delen van Gaza. Iedereen herinnert zich nog het feit dat het verzet in staat was met zelfgemaakte bommen een gehele tank op te blazen. Gisteren sneuvelde de eerste Israelische soldaat. En ook 21 Palestijnen, waaronder wederom burgers.
Zoals een Palestijn eens tegen mij zei: ’they don’t like to die. We don’t like to die but we are used to dying. We will die anyway. So we prefer to die fighting’.
Bericht van de ambassade in Tel Aviv: de visa voor Khaled, Walid, Wassim en Fida liggen klaar, keurig op tijd. Alleen kunnen ze nu Gaza niet uit. Op het NCCR redden ze het nog. de generator doet het meestal, zodat ze hun mobieltjes op kunnen laden. Alleen hapert het ding vaak, en dan valt het internet weer uit, ben je alles kwijt dat je net op de pc zat te tikken en nog niet had gesafed. Gisteren is de Karni crossing een paar uur open geweest voor dieselolie en medicijnen.
Vanochtend, van 12.45 uur tot 13.45 uur een protestwake op het Spui bij het Lieverdje in Amsterdam, georganiseerd door Vrouwen in het Zwart.
Tussen 15 en 19 uur een demonstratieve bijeenkomst met een symbolische muur, van UCP (United Civilians for Peace) op de Boulevard in Scheveningen.
Binnenlands nieuws: Verdonk heeft het verzoek gekregen geen bananenschillen meer te produceren die Balkenende III laten struikelen, en met Kobus gaat het goed.
De oplossing voor dit al veel te lang muurvast zittende probleem moet vooral van buiten komen. De twee betrokken regeringen houden elkaar volkomen gegijzeld in angst. Gelukkig neemt in Israel het protest ook toe.
Er zijn jarenlang al heel veel aanzetten van buitenaf gegeven, maar ze worden stomweg genegeerd. De verklaring die Dugard nu aflegt is daarom niet alleen erg belangrijk voor de Palestijnen, maar ook voor de Verenigde Naties zelf.
Mijn ongerustheid is steeds dat niet alleen het verschrikkelijke probleem van Palestina en Israel geen stap dichter bij een oplossing komt, maar ook dat het gezag van een institutie als de Verenigde Naties steeds verder afbrokkelt. Door toedoen van de lidstaten zelf, dus van binnenuit. Ongekend.
Het gebeurde ook al bij de inval in Irak. Als de VN-resolutie toen was nagekomen, had Bush Irak niet mogen binnenvallen. Maar op negeren van de resolutie staat geen enkele sanctie, dus viel hij Irak binnen. Ook met steun van Nederland, trouwens. Ik herinner me dat ik bij die enorme demonstratie in Amsterdam met een bordje liep: ‘UN First Victim Gulf War II’. Veel mensen begrepen eerst zelfs niet wat ik bedoelde, dat vond ik griezelig. Alsof het al normaal werd gevonden dat resoluties niets voorstelden.
Ik ben daar al heel lang zo ongerust over. Wat heeft het voor zin, resoluties aan te nemen als zelfs medeondertekenaars vervolgens zelf openlijk toelaten dat ze domweg niet worden uitgevoerd of worden geschonden? Waarom zou je dan nog zaken voorleggen aan de VN? En als je als burger de medeondertekenaars eraan herinnert dat hun gedrag inconsistent is en de VN uitholt, krijg je inderdaad de ontwijkende standaardantwoorden waarover Dries van Agt in de Volkskrant van gisteren schreef. Ik heb zulke antwoorden ook gekregen.
Toch blijf ik geloven dat de omslag in het denken vooral van buitenaf moet komen en zal komen. Daarom kan ik er ook slecht tegen als sommige briefschrijvers op Anja’s weblog gewoon niet bereid lijken te zijn, oplossingsgericht te denken en alleen maar de bestaande denkbeelden eindeloos herhalen.
Ik hoop dat het waar wordt, dat de internationale druk op Israel zo groot wordt dat die staat de huidige heilloze strategie moet verlaten. En ik hoop ook dat de VN zich realiseren dat je niet ongestraft je eigen resoluties naast je neer kunt blijven leggen.
Maar het gaat allemaal wanhopig langzaam.
Anja,
Bij deze een link naar een goed artikel in Foreign Policy in Focus onder de titel: “An unilateral ride over the edge”.
Ik heb er zelf vandaag ook nog een stukje over op m’n weblog gezet.
Mazzel & broge, Evert
Press Release, 6 July- 2006
The Freedom Theatre wishes to express its condolences to the Nagnagiyya family for the death of their son Eid (16), who was murdered yesterday, 6 July, by the Israeli army in Jenin refugee camp. The Nagnagiyya family contributed their old house to The Freedom Theatre to host a computer centre. The family offered to renovate the house as a contribution to the children of Jenin. Eid’s brother was also killed during the Battle on Jenin in 2002.
The Freedom Theatre also wishes to express its condolences to the El Hannoun family for the death of their son Ammar (16), who was murdered in the same incident, yesterday, 6 July, by the Israeli army in Jenin refugee camp.
The attack of the Israeli army took place at a memorial tent where many people were expressing their condolences to the Qandil family for the death of their son Fida (22), who was killed by the Israeli army on Tuesday 4 July. Among the people in the tent was Zacharia Zubaidi, the leader of the Al-Aqsa Brigades. According to the army the force was intending to arrest him. The special forces acted in a crowded place, injuring 30 people and killing two children. Zacharia Zubaidi managed to flee the attempted assassination.
The Freedom Theatre
http://www.thefreedomtheatre.org
info@thefreedomtheatre.org
Verschrikkelijk. Echt verschrikkelijk.