Ik geef het op om elke dag de doden te melden. De doden in Libanon, Israel, en in Gaza. Want ook daar gaat het gewoon door. Of wat we intussen al als ‘gewoon’ beschouwen. Ze staan in de krant. Die van Gaza in de kleine berichten. Misschien ben ik niet de enige die er ziek van word en het eigenlijk het liefst niet meer wil weten. Ook mijn Palestijnse vrienden zijn stil. Moeten ze me weer vertellen dat het nog steeds even ellendig is?
De meningenstrijd gaat in de Nederlandse media ook gewoon door. Jannie Kuik, van het IKV (Trouw zaterdag) vindt dat we niet verder komen met het vijandbeeld van Israel als terroristische bezetter, en wijst daarbij vooral naar de demonstratie van 22 juli, naar GroenLinks en SP, en ’tal van maatschappelijke organisaties die zich het lot van de Palestijnen aantrekken.
Hun ‘Israel-beeld’ is vooral gevormd door het Palestijns-Israelische conflict. Israel is daarin de bezetter die met harde hand optreedt, onschuldige burgers doodt en zich weinig gelegen laat liggen aan VN-resoluties of een, ook voor de Palestijnen rechtvaardige oplossing van het conflict. Israel wordt daarom gezien als het centrale probleem. Dat staat een objectieve en kritische beoordeling van het politieke proces (..)in de weg.
Is dat een vijandbeeld, een ‘in steen gehouwen vijandbeeld’ nog wel? Ik vind dat Jannie Kuik heel netjes en zonder overdrijving heeft weergegeven wat ‘objectief en kritisch’ de feiten zijn. Of moeten we ontkennen dat er sprake is van een bezetting die met harde hand wordt uitgevoerd? Ontkennen we dat er veel burgers sneuvelen en is niet door een tal van mensenrechtenorganisaties en de VN geconstateerd dat er disproportioneel geweld wordt gebruikt, in sommige gevallen waarschijnlijk grenzend aan oorlogsmisdaden? Gaan we ontkennen dat Israel VN-resoluties aan z’n laars lapt? En mag ik daaruit, ik bevind me in goed gezelschap, misschien concluderen dat Israel (met de VS) inderdaad het centrale probleem is? Kuik geeft geen alternatief, behalve dat we maar oogkleppen moeten gaan kopen, en niet mogen waarnemen wat iedereen kan waarnemen; dat het centrale probleem een al veertig jaar durende militaire bezetting is. Inderdaad.
Pax Christi zal volgens het IKV dan ook wel horen bij de organisaties die een in steen gehouwen vijandbeeld hebben, want Marjolein Wijninckx (Volkskrant zaterdag) schrijft kritisch over het zogenaamde evenwichtige Midden Oosten beleid van de Nederlandse regering. Nederland heeft het niet aangedurfd om in de EU te stemmen voor een oproep tot een onmiddelijk staakt-het-vuren, volgt daar mee de VS en laat de VN vallen.
Nederland geeft weliswaar royaal noodhulp aan Libanon en de Palestijnse gebieden, maar durft politiek gezien ongeveer niks. ‘Nederland wil een evenwichtige benadering in een assymetrische en onevenwichtige situatie’.
Sinds het begin van het vredesproces in de jaren ’90 horen we dat de Nederlandse regering ‘evenwichtig’ wil zijn. Daarmee doet ze onrecht aan de feitelijke situatie, waarin een staat, Israel, een burgerbevolking, de Palestijnen, met een interim-regering en een staat-in-wording bezet houdt. Een volk dat geen controle heeft over de eigen grenzen, geen leger heeft en economisch volkomen afhankelijk is van Israel en buitenlandse hulp. Al sinds de ondertekening van de Declaration of Principles waarschuwt Pax Christi dat de EU tegenwicht moet bieden tegen deze ongelijke machtsbalans om te voorkomen dat de sterkste partij de uitkomst van de onderhandelingen dicteert.
De VS hebben hun eigen invloed ondermijnd door te weigeren te spreken met ’terroristen’ en staten die hen steunen. Dat betekent dat ze geen contact hebben met de Hamas-regering, noch met Hezbollah, Syrie en Iran. De EU steunde onmiddelijk de Amerikaanse boycot van de Hamas-regering, hetgeen ook een Europese rol onmogelijk maakte. Opnieuw spreekt Bot in zijn brief aan de Kamer van versterking van de Palestijnse president Abbas en ontkent daarmee de politieke realiteit. De sleutel tot de oplossing ligt niet in praten met de zeer verzwakte Abbas, maar met de Hamas-regering.
De EU heeft met de nieuwe crisis in het Midden-Oosten een (laatste?) kans van een payer een player te worden. Maar dat kan alleen als de EU in gesprek gaat met alle partijen die bij het conflict betrokken zijn en die allemaal hun grieven en belangen hebben, inclusief Hamas en Hezbollah, die trouwens beide deel uitmaken van een democratisch gekozen regering.
Wil de EU werkelijk een geloofwaardige, bemiddelende rol spelen, wanneer een nieuw vredesproces wordt ingezet?
Het Oslo-proces heeft echter wel geleerd aan welke voorwaarden zo’n nieuw vredesproces moet voldoen: Van meet af aan moeten de cruciale pijnpunten op tafel komen, zoals de vaststelling van grenzen, de verdeling van het schaarse water en de kwestie van de Palestijnse vluchtelingen. Het internationaale recht moet worden geeerbiedigd. En de EU moet deze keer een actieve rol spelen om de ongelijke machtbalans in evenwicht te brengen en voor alle partijen bereid te zijn zowel wortel als stok in te zetten. Alle belanghebbenden moeten bij het proces worden betrokken, ook de Palestijnse vluchtelingen in de diaspora die tot op heden geen stem hebben in hun toekomstig lot.
Voor wie nog niet genoeg heeft: Al Ahram, het progressieve Egyptische weekblad heeft in de Engelstalige net-editie deze week een paar interessante artikelen.
Jonathan Cook, woonachtig in Nazareth, en al eerder aanbevolen door Trees, schrijft over een feit dat Israel maar liever verzwijgt. Veel militaire installaties, ook ondergrondse, zijn vooral gebouwd in Galilea, waar veel Arabische Israeli’s wonen. Vaak dicht tegen de woonkernen aan. Dat lijkt niet per ongeluk zo te zijn. De vraag is dus wie ook weer burgers gebruikt als menselijk schild, en in dit geval: welke burgers.
Trees heeft het me zelf laten zien, toen ik in Sakhnin was. Jonathan Cook mag niet meer schrijven dan dat hij weet dat het zo is, want uiteraard valt zulke informatie onder de militaire veiligheid, en aan Vanunu, die vele jaren in de gevangenis heeft gezeten omdat hij onthulde wat iedereen al wist en inmiddels niemand meer ontkent, dat Israel beschikt over massavernietigingswapens, kun je zien dat het menens is. Met name de Arabische bevolking heeft dus reden om bang te zijn om mee de lucht in te vliegen als er zo’n militaire installatie wordt geraakt.
Dat weerhoudt ze er overigens niet van om in grote meerderheid achter het verzet te staan in Libanon, schrijft Cook. Verder meer over de propagandamachine die erg zijn best doet om Hezbollah verder te demoniseren. De Palestijnen in Israel die zowel vloeiend Ivriet als Arabisch spreken zijn degenen die heel goed kunnen zien welk deel van Nasrallah’s speeches worden uitgezonden op de Israelische tv – en hoe die worden vertaald.
Ga naar Cook
Khalid Almayreh schrijft over Gaza. Het zag er naar uit dat er al bijna overeenstemming was over de uitlevering van soldaat Gilad Shalit, onder leiding van de Egyptische bemiddelaars, schrijft hij. Het probleem was nog dat Israel de vrijlating van Shalit met veel tamtam wil laten gebeuren, terwijl de vrijlating van Palestijnse gevangenen op een onbestemd moment zou moeten gebeuren, via de achterdeur, zodat de Palestijnen dat in de mediaoorlog uit zouden kunnen buiten als overwinning. Maar nu krabbelt Israel weer terug, in de hoop, zegt Almayreh, dat ze na de overwinning op Hezbollah eerst de daar gevangen soldaten terug kunnen krijgen zonder concessies te doen. Daar ziet het dus niet naar uit. Want Hezbollah is ver van verslagen, en bovendien vastberaden om de soldaten niet terug te geven zonder ruil van Libanese gevangenen, waar het hen om te beginnen om te doen was. Ook Shalit zit dus nog even vast. Slachtoffer, onder andere, van de mediaoorlog. Hier naar Almayreh.
Ondertussen gaat de slag om de beeldvorming ook hier op mijn eigen PCtje door. Ik krijg om de haverklap opdrachten van www.giyus.org om even een kleine daad te plegen om Israels banier op te schonen. Met een kleine druk op de knop kunnen ik en 14.999 andere inschrijvers even een ‘verkeerd’ weblog bedelven met ‘betere informatie’, of een bericht naar vrienden te sturen, dat al die foto’s van ellende in Libanon gefaked zijn. Of nog wat mededelingen de wereld in sturen dat al die terroristen niet voor niets moslims zijn, die niet alleen Israel maar ook het hele Westen willen vernietigen. Het gaat heel simpel, je hoeft er zelf helemaal niet voor na te denken, je hoeft alleen maar te doen wat ze zeggen. Ik krijg net de pop-up binnen waarmee ik word opgeroepen om even de Syrische Ambassadeur in de VS te bestoken met het verwijt dat zij het zijn die Hezbollah van wapens voorzien. ‘Protest in three clicks’. Ik laat het voorlopig maar aan die andere 14.999 mensen over en volg het met interesse. Het geeft een fantastisch inkijkje in de Israelische propagandamachine. Voorlopig is het bereik nog engelstalig. In Nederland is het propagandamachientje daarbij vergeleken nog een kleuter, maar ze doen hun best, kan ik merken.
Waarover morgen meer.
Uit een nachtmerrie gegrepen, een hand trok.
Trok een volk de riool van de wereld.
Zonder schaamte juichen zij, en bibberden onze zielen.
Dalen wij de diepen dalen, vol van angst en verderf.
Vermoorden zij het leven, dat gewapend was.
Met liefde, brood en water.
Beste Anja,
Veeln dank voor je zeer informatieve website! Daarbij is het op een aangename manier geschreven, alsof je rechtstreeks met jou in gesprek bent.
Over durf gesproken: in Noorwegen (waar ik woon) heeft de bekende schrijver Jostein Gaarder (die van ‘De wereld van Sophie’) gisteren (5/6) in de belangrijkste Noorse krant ‘Aftenposten’ een vlammend betoog geschreven, waarin hij verklaart dat hij vanaf vandaag de staat Israel in zijn huidige vorm weigert te erkennen. Hij heeft daarvoor de vorm van een Ous-Testamentische profetie gekozen. Ik vind het een zeer indrukwekkend stuk. In het erbij gepubliceerde interview blijkt dat Gaarder zich goed bewust is van de kritiek die er waarschijnlijk over hem heel zal komen. ( Alhoewel men in Noorwegen meer ruimte heeft voor de Palestijnse kant van het Midden Oosten probleem dan in Nederland). Mocht je interesse hebben, dan kan ik je de profetie en het interview sturen, eventueel met een globale vertaling.
Verder staat er vandaag nog een ander, zeer belangwekkend stuk in de ‘Observer’ . Geschreven door ene Robert Pape, de auteur van een heel belangrijk boek ‘Dying to win’. Hij heeft de beweegredenen van zelfmoordterroristen over de hele aardbol onderzocht. Met zeer verrassende uitkomsten. Een absolute must, vind ik.
Met vriendelijke groeten,
Marijke
Er zijn miljoenen mensen die ziek worden van al dat geweld. In London alleen demonstreerden meer dan 100.000 mensen.
http://leninology.blogspot.com/2006/08/at-least-100000-march-against-us.html
Anja,
Ik zie geen probleem met http://www.giyus.org. Net zoals jij en vele anderen met jou het recht hebben om jullie mening over het conflict op internet te verspreiden, zo heeft ook de andere kant dat. En zolang die andere kant dat op een nette, beschaafde manier doet, is daar niets mis mee. Vrijheid van meningsuiting heet dat. Ik vind dat http://www.giyus.org wel goed georganiseerd en een slim idee. Waarom is dat nou weer “propaganda”? Als dat propaganda is, dan is uw weblog dat ook. U zegt zelf namelijk heel eerlijk niet onpartijdig te zijn. Prima. Maar waarom is het dan propaganda als iemand de andere partij kiest om een tegengeluid te laten horen? Ik begrijp dat echt niet, eerlijk waar. Dat er aan de pro-Israëlkant mensen verkeerd bezig zijn op internet geloof ik meteen. Maar dat is een minderheid (terwijl u doet voorkomen alsof ze bijna allemaal zo zijn) net zoals je die ook aan de pro-Palestinakant hebt. Rotte appels heb je overal.
Trouwens, wat vindt u van de tv-spotjes die te zien zijn op Manar-tv en de Palestijnse zenders, waarin wordt opgeroepen tot totale vernietiging van de staat Israël en waarin zelfmoordaanslagen e.d. worden verheerlijkt? Ik heb ze zelf gezien en ze liegen er niet om.
Zei ik dat ze dat niet mochten, Paul? Ze gaan hun gang maar. Maar wat ik wil is laten zien hoe dat werkt, en hoe de Israelische propagandamachine in zijn werk gaat, hoeveel geld ze er in steken, bijvoorbeeld, om een massa mensen met voorgekauwde slogans de media te laten bestoken. Ik wil laten zien op welke manieren wordt geprobeerd om critici van Israel in diskrediet te brengen, hoe stelselmatig geprobeerd wordt de aandacht af te leiden van wat er werkelijk gebeurt, hoe er aansluiting wordt gezocht bij de opgeklopte westerse angst voor terrorisme en islam, bijvoorbeeld.
Ik ben zonder meer partijdig, maar ik ben in niemands dienst, ik ben volstrekt onafhankelijk. Ik ben lid van de SP omdat ik me in die uitgangspunten (onder andere over Palestina/Israel) kan vinden, mocht dat overmorgen niet meer zo zijn dan ben ik zo vertrokken. Ik vind dat nogal een verschil met een door een staat die oorlogsmisdaden op het geweten heeft gefinancierde en gestuurde propagandamachine om het eigen image schoon te wassen. Maar misschien is dat kleine verschil niet aan jou besteed.
En wat ik van zelfmoordaanslagen vind hoef je me niet meer te vragen, ik heb nooit wat anders gezegd, daar ben ik tegen. Propaganda voor de vernietiging van Israel, ben ik ook niet voor. Maar twee dingen: het hoort ook bij de propaganda machine van Israel om stelselmatig alleen de meest extreme uitingen uit de Arabische wereld te laten zien. Dus zelfs als het waar is, is het maar een klein deel van de waarheid, en met opzet. Ten tweede, dat de \’andere kant\’ lelijke dingen doet is nooit een excuus. Israel gaat er prat op een op westerse leest geschoeide democratie te zijn, die alleen daarom al onze sympathie verdient. Dan mogen we ze ook aan hun/onze eigen normen en waarden houden, ongeacht wat de buren doen.
Anja,
Ik vind het nogal flauw om te spreken over een “Israelische propagandamachine”, zeker omdat ik u nooit hoor over een “palestijnse propagandamachine”. http://www.giyus.org biedt een weerwoord tegen alle eenzijdige kritiek op Israel. Ik vind het okay om Israël te bekritiseren, want ik geef eerlijk toe dat dat land nu behoorlijk ver gaat. Maar die kritiek gaat volledig voorbij aan het feit dat in het zuiden van Libanon de Hezbollah de dienst uitmaakt, een terreurbeweging die sinds de terugtrekking van Israël, dat land al jarenlang met raketten bestookt (en waarom?!). En nu slaat Israël terug om die gevaarlijke club uit te schakelen. Dat u dat disproportioneel vindt: okay. Maar u levert maar geen kritiek op de Hezbollah en dat zit me dwars. En volgens mij (verbeter me maar als ik het mis heb) waren er geen anti-Hezbollahspandoeken/borden te zien op die demonstratie tegen het optreden van Israël. Volgens mij werd er door enkelen zelfs voor de Hezbollah gedemonstreerd. Voor vrede demonstreren vind ik goed, maar doe dat dan ook tegen de Hezbollah. Dat dat niet gebeurd is vind ik een kwalijke zaak, want de Hezbollah is de reden waarom Israël nu het zuiden van Libanon aanvalt (al dan niet disproportioneel).
Er is nog iets wat ik niet begrijp: u bent tegen zelfmoordaanslagen, maar tegelijkertijd vindt u wel dat we de overwinning van de Hamas moeten respecteren. En wat voor zin heeft het om met de Hamas te onderhandelen als het doel van die organisatie de totale vernietiging van Israel blijft? Alles wat de Hamas doet, is er (op de een of andere manier) om dat doel te bereiken. De Hamas wil wel met Israël praten over vrede, maar tegelijkertijd ook dat land van de kaart vegen… En volledige terugtrekking uit de westbank zal door de palestijnen worden gezien als de eerste stap naar een groot palestina. Dat maakt het nou zo moeilijk om een palestijnse staat op te richten. Ik vrees ook dat het geweld alleen maar toe zal nemen als de palestijnen de volledige zeggenschap over de westbank gaan krijgen. Want vanuit daaruit zullen ze Israel bestoken met raketten (zeker als de Hamas het er dan nog voor het zeggen heeft), net zoals dat nu gebeurt vanuit de Gazastrook.
Als u echt het lot van de palestijnen wilt verbeteren, zou u ze ook kunnen aanspreken op hun gedrag. Hun aanhoudende raketbeschietingen vanuit de Gazastrook, ontvoeringen van militairen, etc. hebben hen alleen maar nog verder in de problemen gebracht. Ze weten toch dat het Israelische leger veel sterker is en dat die weleens hard kan terugslaan. Waarom doen de palestijnen dat soort dingen dan toch als ze weten wat de gevolgen daarvan zullen zijn? Zijn ze slim bezig? Wat denkt u?
Het gaat mij er niet om hoevaak de palestijnen op tv worden opgeroepen tot geweld, het gaat mij erom dat het wordt uitgezonden en de palestijnse authoriteit is er medeschuldig aan.
Wat mij blijft verbazen is dat Israel categorisch weigert de Palestijnse kwestie te zien als bron van alle haat en de uitingen daarvan jegens de joodse staat.
Ik ben allang de tel kwijtgeraakt van politici en oud-politici over de hele wereld, de VS inbegrepen, die op diverse TV zenders ervan getuigden en getuigen dat er geen oplossing van alle onheil in het midden-oosten mogelijk is zonder dat, kortweg aangeduid “de Palestijnse kwestie”, is opgelost.
Merkwaardig genoeg blijft Israel uitgaan van het denkbeeld dat er normale verhoudingen met Arabische staten zouden zijn te realiseren zonder oplossing van de basis van alle ellende.
Steeds weer beklaagt Israel zich over de vijandige houding van zijn buren en liever dan dat het ingaat op de oorzaak ervan zoekt het zijn heil in het tonen van zijn overweldigende militaire macht.
Zelfs het unieke aanbod, indertijd namens de gezamenlijke Arabische staten gedaan door de kroonprins van Saoedi-Arabië, dat ook weer heel duidelijk de oplossing van de Palestijnse kwestie vooropstelde, om normale betrekkingen aan te knopen met Israel, werd weggewuifd.
Ik kan het niet anders zien dan dat Israel nooit van plan is geweest en nog steeds niet is, om zijn oude droom van “Eretz Israel” op te geven en er blijkbaar van uitgaat dat de tijd in hun voordeel zal werken.
Dat de oplossing alleen maar steeds verder weg raakt terwijl de haat in de hen omringende wereld alleen maar toeneemt brengt hen niet op andere gedachten. Vol zelfbeklag eist het van ons om elke tegenstander tot terrorist te verklaren, alsof dat de vrede ooit nabij zal brengen.
Beste Marijke,
Dat pleidooi van Gaarder, daar ben ik heel benieuwd naar! Kunnen we het niet op een of andere manier hier op de site krijgen?
En lieve Anja, neem me niet kwalijk als ik ook zo stil ben – gewoon met stomheid geslagen, verbijsterd door wat ik op de Israelische tv zie. (En daar zie je niet de Libanese of Palestijnse slachtoffers van de fosfor- en de clusterbommen, maar wel brallende Israelische generaals en politici die het over de totale overwinning in de mooiste van al Israels oorlogen hebben).
Ik zou het wel willen uitschreeuwen en ook bijvoorbeeld tegen Paul (2x) keurig netjes willen zeggen dat hij dommepraat verkoopt, maar mijn keel zit dicht.
Ruben
Een klein beetje goed nieuws. Ik moet maar eens lid worden:
IFI cancels Israeli Embassy sponsorship of film
Due to the current Israeli activities in the Lebanon, the Irish Film Institute has decided to cancel the sponsorship provided by the Embassy of Israel in Ireland for ‘Walk on Water’, one of the feature films being screened this Friday in the Gay and Lesbian Film Festival.
IFI Director Mark Mulqueen informed the Embassy on Monday of this, in a statement in which he said: “The decision is taken in light of the current activities of the Israeli government and prompted by the performance of your Ambassador in explaining these acts to the Irish public. It is important for us to separate the screening of an Israeli feature film from activities of the Israeli government. In allowing the screening to go ahead, this is not an act of artistic censorship, something we would be loath to do”.
Hugo Jellett, Head of Communications
Irish Film Institute
Flauw, Paul? De Israelische propaganda is een onderdeel van de oorlog. Israel wil ons in het Westen laten geloven dat ze niets anders doen dan zich te verdedigen tegen al die Arabieren die hen willen vernietigen, dat is de opzet. Als je dat wilt geloven moet je dat vooral doen. Als je denkt dat dat \’een weerwoord is op de eenzijdige kritiek op Israel\’. Ik vind die kritiek op israel niet eenzijdig, want gebaseerd op vele feiten, waarvan Israel wil dat we die niet zien. De bezetting, het plan om zoveel mogelijk Palestijns land bij Israel in te lijven, en om de Palestijnen in bantustans op te sluiten, de eindeloze schendingen van mensenrechten, de volgens de laatste rapporten van mensenrechtenorganisaties gepleegde oorlogsmisdaden.
Waarom ik het niet heb over de \’Palestijnse propagandamachine\’, is omdat er maar een fractie van wat de Palestijnen (en de Libanesen) vinden doordringt in het Westen. En zoals je op dit weblog kunt zien, ik kies mijn bronnen zorgvuldig, ik zoek de meest betrouwbare en onafhankelijke commentatoren uit. Hetzelfde zou ik jou aanraden.
Ik ben geen aanhanger van Hezbollah, noch van Hamas, politiek gezien. Maar dat betekent niet dat ik de ontwikkelingen niet in een context kan zien. Hezbollah was bezig om de bocht te nemen naar politieke deelname, ze maken al onderdeel uit van het Libanese parlement. Intern hebben ze in Libanon vele problemen, maar ze waren bezig om een evenwicht te vinden. Op dit moment staat ruim tachtig procent van de Libanese bevolking achter Hezbollah, en dit vooral door de waanzinnige aanval op het gehele land, inclusief de burgers. Israel is dus bezig om meer aanhang voor Hezbollah te kweken.
Het gaat er niet om wie mijn sympathie heeft, het gaat er om wat je bereiken wilt. Israel moet niet proberen om met militaire middelen een in de bevolking gewortelde guerillabeweging om zeep te brengen, dat is ze in de achtien jaar van de vorige bezetting van Zuid Libanon niet gelukt, dat gaat ze ook nu niet lukken, en zoals we hebben kunnen zien roept dat alleen maar meer radicalisme op. Je moet niet vergeten dat Hezbollah en Hamas jonge organisaties zijn, die ontstaan zijn uit verzet tegen Israel. En aangezien niemand de Libanese bevolking tegen de aanvallen hebben kunnen en willen verdedigen kun je er donder op zeggen dat Hezbollah zich zal blijven bewapenen. En dat kunnen ze. De weerstand tegen Israel dat zich opstelt als de baas van het hele Midden Oosten is uiteraard alleen maar nog meer gegroeid. Daar helpt Israel ook zichzelf niet mee. Het wordt tijd dat iemand Israel eens tegen zichzelf gaat beschermen, maar in de coalitie van Israel met de VS, die Israel graag wil gebruiken als westers bruggehoofd in hun \’oorlog tegen het terrorisme\’, ziet het er niet naar uit dat iemand Israel tot de orde zal willen roepen.
Over Hamas heb ik hier al veel geschreven, in was in de Palestijnse gebieden vlak na de verkiezingen en ik weet dat Hamas heeft gewonnen, niet omdat de bevolking terroristischer is geworden of fundamentalistischer, maar omdat Fatah had gefaald, en als onbetrouwbaar werd ervaren. Hamas had al eenzijdig een staakt-het-vuren afgekondigd en zich daar ondanks voortdurende provocaties en \’liquidaties\’ door Israel al meer dan een jaar aan gehouden. Net als de PLO destijds waren ze bezig de bocht te nemen naar een politieke oplossing in plaats van een gebaseerd op geweld. Het standpunt van Hamas is duidelijk: als Israel zich terugtrekt tot aan de grens van 1967 is er met ons te praten over een bevriezing van de situatie voor onbepaalde tijd. Dat zou dus het meest uitgelezen moment zijn geweest om met de regering om de tafel te gaan zitten en in ieder geval een voorlopig verdrag te sluiten. Is niet gebeurd. Ook Europa verschuilt zich liever achter \’met terroristen praten we niet\’, begon met een economische boycot die de situatie alleen maar verschrikkelijk verergerde. Met als gevolg dat Hamas ook daar aan aanhang wint.
Praatjes als \’met terroristen praten we niet\’ en \’ze willen alleen maar Israel van de kaart vegen\’ lossen helemaal niets op. Zoals ook Uri Avnery zegt: vrede sluit je met je vijanden, niet met je vrienden.
De Palestijnen zitten er niet op te wachten tot ik ze de les ga lezen, en ik heb er ook niet de minste neiging toe. Zelfmoordaanslagen heb ik altijd afgewezen, maar dat doen mijn vrienden en collega\’s daar ook, en het overgrote deel van de Palestijnse bevolking trouwens. Dat het Israelische leger sterker is dan het verzet dat ze bij elkaar kunnen krijgen was hun ook al opgevallen, Paul. Doe niet alsof die mensen daar achterlijk zijn. En doe me een lol, probeer eens een onderscheid te maken tussen \’geweld\’ en \’verzet\’. Ook Israel noemt alles geweld, praat ze niet na.
En over de demonstratie: die was gericht tegen het geweld van Israel in Gaza. Toen de demonstratie al was afgesproken kwam de Israelische invasie in Libanon. Wie zich bij de demonstratie verzamelden waren de mensen die daar tegen protesteerden, inclusief uiteraard Libanese Nederlanders, die dat direct aangaat. Je hoeft geen vriend te zijn van Hezbollah om te vinden dat ook de aanhangers daarvan het recht hadden om daar te zijn. Het is hun land dat onder de voet wordt gelopen.
En over die aanhoudende vraag waarom ik niet tegen Hezbollah of Hamas demonstreer: omdat dat niet helpt. Dat ik niet voor aanvallen op burgers ben is genoeg. Ik citeer hierbij Ran HaCohen, een kritische Israeli:
\’Waarom ik het niet over terrorisme heb? Omdat het Palestijnse terrorisme niet het tweelingbroertje van de bezetting is, maar eerder zijn moorddadige kind. Van vader op zoon: terrorisme is verschrikkelijk, maar dat is bezetting ook. En het eerste is een gevolg van het laatste. Om de geweldsspiraal te doorbreken en het terrorisme tot staan te brengen, moet eerst de bezetting ophouden. Israel moet de bezetting staken door al zijn troepen terug te trekken, de nederzettingen te ontmantelen en de Palestijnen de gelegenheid geven ene werkelijke onafhankelijke staat te bouwen in het gehele gebied dat in 1967 werd bezet. Dat is de manier om een eind te maken aan het terrorisme en niet het plat-bulldozeren van Gaza.
Door over het terrorisme te praten kun je heel goed zwijgen over de bezetting. Maar hoezeer het me ook spijt, praten over terrorisme zal geen enkel leven redden. Praten over de bezetting zal hopelijk zowel een einde aan de bezetting als aan het terrorisme maken. In deze volgorde\’.
(Uit: Anja Meulenbelt, De spiegel liegt niet. Andere stemmen uit Israel)
Hiram had op zijn weblog een link naar de film Peace, Propaganda and the Promised Land, met onder andere Robert Fisk. Verplichte kost, noemt Hiram het, en dat kan ik alleen maar met hem eens zijn.
Paul zou misschien het boek van Joris Luyendijk, \”Het zijn net mensen\”moeten lezen over de propagandamachine van Israel. Bovendien zou hij moeten bedeken, dat de staat Israel staatsterrorisme toepast. Kijk wat Btselem en israelische mensenrechtenorganisatie daarover zegt.
Maar dan is het schijnbaar geoorloofd!
Anneke Jos
Wat ik niet begrijp, Paul, is dat als Israel zelf openlijk spreekt over een oorlog op twee fronten, namelijk een fysieke oorlog en een propagandaoorlog, en zelfs zegt aan die propagandaoorlog minstens zoveel aandacht te geven als aan de fysieke, dat jij hierboven toch bestrijdt dat er een propagandaoorlog gaande is.
Wat me verder stoort, niet alleen in jouw bijdrage, is dat de discussies voortdurend blijven hangen in wie er gelijk heeft. Alle argumenten zijn hier al gepasseerd en gaan eindeloos over en weer. Ik snak naar mensen die openingen bieden, oplossingsgericht willen denken, sterker nog: laten zien dat ze uberhaupt een oplossing willen.
Hoe zie jij die?
Ja flauw Anja, vooral omdat de palestijnen al jaren een propaganda-oorlog voeren. Weet u nog, Arafat die altijd heeft lopen verkondigen in Jeruzalem geboren te zijn, terwijl toch echt Cairo zijn geboorteplaats was? Het is maar een voorbeeldje. Ook westerse journalisten en cameramannen hebben regelmatig hun filmrolletje moeten inleveren als ze iets filmden waarvan de PA liever niet had dat wij dat zouden zien. U kunt me ook niet wijsmaken dat de palestijnse journaals eerlijk zijn. Op de officiële palestijnse tv werd onder Arafat opgeroepen tot de gewapende strijd tegen Israël: denkt u dan echt dat die meneer vrede wilde met Israël? Als u zegt dat Israel zich schuldig maakt aan propaganda: vooruit. Maar ontken dan niet de Palestijnen er ook wat van kunnen, misschien zelfs nog een stuk beter. Die door de EU gefinancierde schoolboekjes waarin het bestaan van Israël ontkend werd en waarin het martelaarschap geprezen wordt, vond ik helemaal het toppunt.
Dat er ook palestijnen tegen zelfmoordaanslagen zijn en echt vrede met Israel willen, gelukkig maar. Hadden zij maar de verkiezingen gewonnen.
En ja, Israël verdedigt zich tegen hen die Israël willen vernietigen. De Hamas en de Hezbollah willen namelijk niks anders dan dat. Okay, voor de westerse camera’s zeggen ze wat anders, maar in hun programma’s staat overduidelijk dat Israël met geweld vernietigd moet worden en dat roepen ze ook steeds tegen hun achterban.
Volledige terugtrekking uit de palestijnse gebieden zal niet verstandig zijn. Denkt u nou echt dat de palestijnen dan de wapens neerleggen en de staat Israël accepteren? Nee, het zal gezien worden als de eerste stap naar een groot Palestina, het uiteindelijke doel van Hamas. De palestijen zullen denken: “Zie je nou wel, geweld loont. Laten we doorgaan.” Vanuit de Gazastrook werden na de terugtrekking juist meer raketten op Israël afgevuurd en dat gaat ook gebeuren als Israël zich uit de westbank terugtrekt. Volledige terugtrekking zou al sowieso niet realistisch zijn omdat Israël er dan wel erg kwetsbaar bij komt te liggen. Veilige grenzen zijn essentieel voor het voortbestaan van Israël, dus zullen de grenzen aangepast moeten worden.
Praten met Arafat hielp weinig, dus van de veel radicalere Hamas is ook weinig te verwachten. Zeker ook omdat de Palestijnen alleen een vredesregeling willen waarbij alle gevluchte Palestijnen inclusief al hun nakomelingen terug mogen keren naar Israël (waar al 20% van de bevolking Arabisch is). Een eis waar Israël nooit akkoord mee kan gaan omdat dat het einde van de joodse staat betekent.
U zegt tegen de Israëlische aanvallen op Gaza en Libanon te zijn, maar kunt u dan ook zeggen wat Israël dan moet doen tegen de aanhoudende raketbeschietingen? Of moet Israël zich gewoon maar laten beschieten?
Dat u niet tegen Hamas en Hezbollah demonstreert omdat het niet helpt vind ik een vreemd argument. Helpt demonstreren tegen Israël dan wel? Israël gaat gewoon door hoor. De Hamas en Hezbollah willen helemaal geen vrede.
Paul en al die anderen die het maar niet zien; Verwijder eerst de balk uit je eigen oog, voordat je de splinter uit het oog van de ander verwijdert.
Wij worden het niet eens, Paul. Ik heb mijn best gedaan je bij je vorige reactie te antwoorden. Ik constateer dat het geen zin heeft dat nog eens te proberen, je blijft gewoon herhalen wat je al zei. Ik hoef niet nog eens te herhalen wat ik zei, het staat hierboven.
Het conflic moet uitgevochten worden om een oplossing te bereiken. Een oplossing houdt in dat een van de vechtende partijen wint, de ander wordt verslagen. Geen vrede zolang het conflict voortduurt. Het geringe aantal verliezen aan beide kanten zorgt ervoor dat het doorgaat. Uitvechten betekent heel veel slachtoffers, merendeels burgers, merendeels onschuldigen. Dat leert de geschiedenis als je er kennis van wilt nemen, dat leert de militaire logica als je het bestaan daarvan erkent.
Onderdeel daarvan is het voeren van een propagandaoorlog. Het doel heiligt daarbij de middelen. Het heeft geen zin daarover te jammeren of te klagen. Tenzij je een overtuyigd pacifist bent.
Wellicht dat enige relativering van al die heftige uitspraken hier en elders teweeg wordt gebracht door je te realiseren dat de laatste wereldoorlog in ons voordeel werd beslecht door (ook)oorlogsrecht te negeren en misdaden te plegen als dat zo uit kwam. Dat ontkennen en niet willen doortrekken naar bijv. het Libanonconflict is echt hypocriet als je op vier mei staat te herdenken en op vijf mei de bevrijding viert. Ik zal wel als oorlogshitser neergesabeld worden in dit debat maar ik geloof echt niet dat al die emotionele reacties helpen. De verontwaardigden voelen wel goed maar denken verkeerd.
Ik geloof niet dat iemand zich druk gaat maken over wat je hier zegt, Frans, dus als je je er erg op zat te verheugen om neergesabeld te worden dan denk ik dat we je gaan teleurstellen. Als het een pleidooi is om het oorlogsrecht maar te vergeten dan is dat nogal stom. Israel heeft aan de lopende band het oorlogsrecht geschonden, dacht je dat ze er erg goed voor stonden? Ik niet.