(Summary in English, below)

Nieuwjaarsreceptie bij Kraan & Andreae, dat wil zeggen, bij Jan, Annelies en Helma, die ik ook ken als mijn Gaza maatjes en als nog veel meer. Trainers, coaches, vrienden. Speeches, muziek. Astrid Seriese.

Erge lekkere happen gecatered door een mooi initiatief waar ik het al eerder over had, om mensen die vanwege welke reden dan ook uit het arbeidsproces zijn gevallen een opleiding te geven in een idealistisch restaurant. Restoranje. Slaagkans 65%. Binnenkort ga ik er eens kijken.

En Annelies deed een speech, wat ze meestal aan Jan overlaat, omdat ze denkt dat die het beter kan. En Jan deed ons weer eens aan het huilen krijgen, toen hij ging zingen. Have a little faith in me. En toen de polonaise.

(Annelies, Jan and Helma, with Deny as colleague and friend, all wellknown to my Palestinian friends, held a New Year Party for their business, the Kraan & Andreae Bureau. And Jan sang again and as usual made me cry. Have a little faith in me. It was a good party, the only thing that was missing was a Palestinian friend…)