Willen we in Nederland onze regering onder druk kunnen zetten om eindelijk eens wat minder onkritisch naar Israel te kijken, en werkelijk stelling te nemen ten aanzien van wat er nu gebeurt in Gaza en op de Westoever, dan moeten we politiek gezien een meerderheid zien te krijgen.
Dus juich ik het van harte toe dat er een initiatief ligt binnen de PvdA om in actie te komen en stelling te nemen. Wie lid is van de PvdA kan ondertekenen, maar ook anderen kunnen steun betuigen. Zie hier.
Anja Meulenbelt
Weblog
Getekend.
Hoi Anja,
Ja er moet echt iets gebeuren. Het is onvoorstelbaar dat er een ander land dan Israel anderhalf miljoen mensen opsluit en alle eerste levensbehoeften negeert zonder dat er kritiek zou komen. Kan er geen demonstratie worden georganiseerd? Een politiek statement tenminste?
Ook getekend, maar hoop op meer actie. Wellicht in het kader van de Naqba en de 60 jarige viering van de staat Israel.
Bert Cremers is een van de initiatiefnemers en voorzitter hier van mijn deelraad. Ik kwam hem tegen op een nieuwjaarsreceptie en heb hem hierop aangesproken. We gaan er samen mee aan de slag, SP en PvdA Rotterdam. We hebben al eerder voorgesteld: Gaza zusterstad van Rotterdam. Er komt meer actie dus.
Brief aan de leden van de commissie buitenland van de Tweede Kamer, de Nederlandse leden van de fracties in het Europees Parlement, de minister-president, de minister van Buitenlandse Zaken. Voor adressen zie onderaan dit bericht.
20 januari 2008
Van:
Betreft:
Opnieuw doe ik als Nederlands staatsburger een klemmend beroep op ieder die in staat is politieke invloed uit te oefenen op het nationale en internationale beleid en ertoe bij kan dragen dat in Gaza verdere escalatie en een humanitaire ramp wordt voorkomen.
De maatregelen die de bezettingsmacht Israël sinds enkele dagen heeft genomen als strafmaatregel tegen de raketbeschietingen in de grensstreek zijn disproportioneel en treffen de gehele Palestijnse burgerbevolking in de Gazastrook, zoals u weet 1,4 miljoen mensen. De situatie is wanhopig. Alle grensovergangen zijn gesloten, het gebied is hermetisch afgegrendeld van de buitenwereld. Volwassenen en kinderen die dringend medische hulp in Israëlische ziekenhuizen behoeven (en eerder al onmenselijk lang moesten wachten op toestemming naar Israel te gaan), zijn nu totaal van elke hulp afgesneden. Hulpverleners van buitenaf worden nauwelijks toegelaten. Liften in gebouwen zijn uitgevallen, zodat bejaarden en gehandicapten opgesloten zitten. Koelkasten werken niet meer, voedsel bederft. De communicatie met de buitenwereld is stilgevallen. De ziekenhuizen functioneren nauwelijks. En door dit alles loopt ook de interne spanning opnieuw verder op.
De wereld kijkt toe en zwijgt.
In de NRC van 18 januari jl. wordt een woordvoerder van de Israëlische regering geciteerd. Als legitimatie van deze onmenselijke maatregelen noemt hij de angst van Israëlische burgers in de grensstreek voor de raketaanvallen vanuit de Gazastrook. “Het kan niet zo zijn,” zegt hij, “dat wij in Israël in angst moeten leven en de Gazanen gewoon hun normale leven kunnen voortzetten.”
Maar iedereen die zich op de hoogte heeft gesteld van de omstandigheden in Gaza, weet dat deze al jaren verre van normaal zijn en dat de burgerbevolking dreigt te bezwijken onder de stelselmatige en bewust uitgevoerde economische verwoesting en sociale uitputting van hun land door Israël. Uit berichten in de pers en op internet blijkt dat met name de kinderen er ernstig aan toe zijn. Ze zijn verzwakt door het gebrek aan gevarieerd en gezond voedsel, vele kinderen hebben bloedarmoede en zijn ernstig getraumatiseerd door de niet aflatende intimidatie en het oorlogsgeweld van de bezetter Israël.
De ongekend harde maatregelen die Israël nu neemt, waardoor 1,4 miljoen burgers geen elektriciteit meer hebben, werken als olie op het vuur en maken Gaza nog instabieler. Dit alles voltrekt zich onder onze ogen, maar het is kennelijk de prijs die ook door ons land is ingecalculeerd. Om wat te bereiken? Welk doel dient dit?
Opnieuw wil ik met kracht protesteren tegen de manier waarop het westen, ook Nederland, zijn oude beleidslijn voortzet. Onze minister van Buitenlandse Zaken Maxime Verhagen, die in de Volkskrant van 12 januari jl. zegt weer werk te maken van de mensenrechten, verklaarde in datzelfde interview dat dit voor Gaza niet geldt, omdat Hamas naar zijn zeggen “met grof geweld aan de macht is gekomen”. Dit is een ongekende verdraaiing van de werkelijkheid en het betekent dat deze minister zijn dossiers niet beheerst. Toen Hamas in januari 2006 de correct verlopen eerste democratische verkiezingen – die vreedzaam verliepen – won, is die overwinning door Israël en zijn bondgenoten, waaronder Nederland, van meet af aan niet erkend. De Nederlandse regering weigert sindsdien Hamas als gesprekspartner te erkennen en is daarmee in mijn ogen medeverantwoordelijk geworden voor de gevolgen.
Als burger van Nederland kan ik me daarmee niet meer verenigen.
adressen:
adressen parlement
adressen europarlement
minister-president
minister van buitenlandse zaken
commissies buitenland (even scrollen)
Dank Clara voor je voorbeldbrief, ik heb hem naar zoveel mogelijk adressen verstuurd.
voorbeeld
Clara de complimenten van Thijs Berman over je uitstekende brief.
U heeft nogal wat te vertellen,een mening die ik deel wat jammer
dat ik u zo weinig op tv zie,ik zou u graag eens uw verhaal zien doen in de een of andere rubriek zodat wat meer nederlanders kunnen vernemen dat de palestijnen geen moordzuchtige groep teroristen zijn maar een soort indianen van israel, ik hoop dat het hun beter vergaat als die in america het lijkt er op dat israel hun als voorbeeld neemt, voorbeeld van hun grote broeder america
Ina, als je Thijs nog spreekt, zeg dat ik op zijn steun reken.
Hi Clara ik heb van hem begrepen in een reactie op de brief die ik mailde, dat hij de brief rechtstreeks heeft doorgestuurd aan Verhagen. Ook heb ik een reactie gehad van Martijn van Dam die vragen gaat stellen over de situatie aan Verhagen.
Goede berichten, Ina! Wat ikzelf merk in de reacties die ik krijg dat veel mensen ‘met geknepen billen zitten’, zoals iemand van de PvdA-actie dat noemde. Het kost, ook in Nederland, ook in mijn partij, en trouwens niet alleen in mijn partij, toch grote inspanning mensen van hun oude veilige denkkader af te krijgen en gewoon naar de feiten te laten kijken. Ook bij mijzelf heeft dat een tijd geduurd.
Maar er zit beweging in en daar gaat het om. Het voelt of je een betonblok moet laten kantelen. Maar ik ben ervan overtuigd dat het zal kantelen. Als maar genoeg mensen mee helpen duwen.
Hieronder de reactie van een sp-europarlementarier. En inderdaad we moeten met zijn allen blijven duwen.
Zoals u uit het onderstaande emailbericht van de secretaris-generaal van onze groep, Verenigd Links in het Europees Parlement, kunt aflezen, heeft onze voorzitter Francis Wurtz om een spoeddebat over Gaza gevraagd tijdens de komende plenaire vergadering.
Hopelijk heb ik u hiermee voldoende geïnformeerd, vriendelijke groet,
Koen Roovers (medewerker van Erik Meijer, lid van het Europees Parlement voor de SP)
*
“For your information, yesterday Francis wrote to the President to include a debate on Gaza for the next mini session the 30 of January in Brussels in presence of Solana.”
Een uitstekende brief, die ik ook zal versturen.
Met één kleine, doch niet onbelangrijke wijziging. De verdraaiing van de werkelijkheid door minister Verhagen betekent geenszins dat hij zijn dossiers “niet beheerst”. Integendeel.Het betekent dat hij welbewust volkomen aan de leiband loopt van de VS en Israël.