Een paar dagen geleden waren het er weer zeven doden op één dag in Gaza. Op 11 april om vier uur ’s nachts drong een speciale eenheid van het Israelische leger Gaza binnen en viel binnen in het Bureije vluchtelingenkamp. Ze drongen huizen binnen, en namen positie in op de daken. Ze werden ondersteund door tanks, gepantserde voertuigen en helicopters vanuit de lucht. Bulldozers vernietigden een nabije olijfbomenplantage. Er werd lukraak in het rond geschoten. Een jongen van 13, Riyad Sherif al-Owais (foto) werd doodgeschoten, vijf andere kinderen verwond. ’s Middags, om een uur of twee werd een granaat afgeschoten op een groep tieners die stonden te kijken naar de invasie. Vier jongens van 18 en 19 werden gedood, een jongen van 15 ernstig gewond, en overleed later in het Shifa ziekenhuis.
Het leger bleef schieten op de mensen die de gewonden te hulp kwamen. Daarbij werden 31 mensen gewond, waaronder 15 kinderen.
Later op de dag schoot een gevechtsvliegtuig op een groep gewapende verzetsstrijders, daarbij kwam een man van 28 om. De volgende dag, om twee uur ’s middags had het leger de grondtroepen weer terug getrokken, met achterlating van een woestenij. Vijftig hectare lijfbomen en een waterput vernield. Drie huizen verwoest, een auto. Zeventien bewoners werden gearresteerd, en na verhoor op een na weer vrijgelaten.
Het is al standaard: deuren intrappen, mannen meenemen, waaronder ook minderjarigen, ze vernederen, ze weer vrijlaten of vasthouden naar willekeur. Zeven doden op één dag ligt wat boven het gemiddelde, maar is niet voldoende voor een krantenberichtje.
Dagelijks krijg ik een rapportje over wat er de vorige dag is gebeurd, van de Palestinian Monitoring Group (PMG) Ik kijk er vaak niet eens meer naar, want je wordt er maar depressief van.
Vanochtend: in de afgelopen 24 uur werd een verzetsstrijder geliquideerd vanuit de lucht. Kolonisten staken Palestijnse olijfbomen in brand en verwondden een aantal kinderen. Kolonisten gooiden zuur naar voorbijgangers. Israelische soldaten vernielden een transformator, waardoor in een wijk het licht uitging. Oogst werd platgebulldozerd. Soldaten vielen een schoolbus aan, een kind en acht ouders gewond. Nog een huis verwoest om plaats te maken voor de muur. Kolonisten vernielen auto’s. Er werden twee luchtaanvallen uitgevoerd, 17 andere aanvallen, 31 razzia’s, iemand werd mishandeld, iemand werd gedood, twaalf mensen werden gewond. Zeven mensen werden gearresteerd, nog 22 opgesloten, en 95 mensen werden vastgehouden bij checkpoints. De aanvallen waren in Qabatia, Kafr Dan, Zeita, Hebron, Anin, Deir Istiya, Marda, Beit Kahel, en al-Qarara.
In Gaza werd er gevochten in Al-Maghazi, Deir al-Balah en Khan Yunis. Er werd geschoten op al-Bureije, en ook op de Westoever in Ramallah en El-Bireh. Soldaten vielen huizen binnen in Jenin, Tulkarm, Nablus, de aanval op de schoolbus vond plaats bij Qalqilya, in Misliyeh stal het leger een vrachtwagen, in Jeruzalem raakten kinderen onwel door de rook van de olijfbomen die in brand werden gestoken naast een school. In Bethlehem werden de ruiten van auto’s door soldaten ingeslagen. In Hebron gooiden de kolonisten met zuur naar de Palestijnse voorbijgangers in de Oude Stad. Qalqilya werd afgesloten, de bewoners kregen huisarrest.
Verzet was er ook:er werden tien raketten afgeschoten, er werd met explosieven geprobeerd een legerjeep op te blazen. Bij Deir Al-Balah en Khan Yunis schoot het verzet terug.
Een journalist zag hoe een vrouw van in de tachtig, die in de rij stond bij een checkpoint te moe werd om te blijven staan en door wilde lopen. Ze werd neergeslagen door een soldaat. Toen ze weer opstond sloeg ze de soldaat met haar stok.
Gisteren was een normale dag.
Verder. Er zijn in Gaza ongeveer 340 kinderen in het ziekenhuis met kanker. De medicijnen om ze chemoterapie te geven zijn op.
Basheer Hamo, zes maanden, stierf aan een hartaandoening waar in Gaza geen behandeling voor mogelijk is. Dat brengt het aantal doden door het onthouden van medische behandeling sinds de blokkade op 132. Veel andere patiënten zijn in levensgevaar.
Er is weer meer kinderarbeid. Families die te kort komen houden hun kinderen vaak van school weg om bij te verdienen. Vooral bij checkpoints proberen veel jongens wat bij te verdienen met de verkoop van kauwgum of andere spullen. Andere kinderen werken na school.
In de Ofer Militaire Gevangenis zit een jongen opgesloten van 14, met boeien om zijn enkels werd hij voor de rechtbank gebracht en veroordeeld tot vier maanden gevangenis. De aanklager beweerde dat de jongen stenen gegooid had naar de muur en de wachttorens.
Dit was het nieuws voor vandaag dat eigenlijk geen nieuws is.
Ik kan me voorstellen dat je af en toe niet meer kijkt. Het is moeilijk om niet af te stompen. Een mens kan maar een beperkte hoeveelheid ellende tot zich nemen. Wegkijken is een natuurlijke zelfbeschermingsreflex.
De enige tegenzet, die ik er bij herhaling tegenover zet: Israël dient zich terug te trekken binnen de grenzen van vòòr 1967. Kolonisaties ontkoloniseren. De muur afbreken. Onderhandelen over vergoedingen voor etnische ontruimingen van voor 1967.
De israëli’s weten allang dat dat de roadmap to peace is. Wat ze kennelijk niet weten is dat onrechtmatige machts- en geweldsuitoefening niet tot vrede leiden.
Ook zijn er nog mensen(palestijnen) die blij zijn met Israel:
ISRAEL: PALESTINIAN GAY AUTHORISED TO LIVE IN TEL AVIV
(ANSAmed) – TEL AVIV, MARCH 25 – A Palestinian gay man, residing in the refugee camp in Jenin (one of the most volatile areas of the West Bank), has been allowed by the Israeli military authorities to move to Tel Aviv to be able to remain close to his Israeli partner. The special permit, which, as it seems, has no precedent, was issued by General Yosef Mishlav, coordinator of the activities of the Israeli government in the Palestinian Authority “for humanitarian reasons”. The man, 33, together with his partner, 40, said they had been submitting applications for a permit to reside in Israel for years but they never received it. In general, for the Palestinians residing in the West Bank it is very difficult to be granted an authorisation to enter Israeli land. For this reason, the request was addressed directly to General Yosef Mishlav: the high-level officer decided to approve it in consideration “of the death threats that the Palestinian received in Jenin because of his homosexual relationship with an Israeli citizen”. (ANSAmed).
2008-03-25 17:41
Het is een verschrikkelijk verhaal. En wat een verschil met een berichtje vandaag op de site van de NOS.
Die vrouw van in de tachtig is nu natuurlijk een Palestijnse extremist.
Evert, ze weten best wel wat de weg naar vrede is,maar ze zijn er niet ingeinteresseerd. Vrede betekent dat ze zich terug moeten trekken van de westbank, en dit betekent intern gedonder met de settlers die daar wonen. En ze hebben helemaal geen zin omde westbank op te geven of hun controle over Gaza.
Die Israelis zijn echt niet dom, ze weten precies wat ze zouden moeten doen. En zolang de wereld toekijkt en het allemaal maar toelaat, kunnen ze ook gewoon doorgaan.
Op bladzijde 5 van de volkskrant, die ik online lees,staat een foto van gearesteerde palestijnen. Eronder staat ook iets over Gaza, zovan, “gevechten in Gaza waar sinds vorig jaar toen Hamas aan de macht kwam het geweld opgelaaid is,, waarmee men suggereert dat het dus alleen aan hamas ligt, voor de machtsovername van hamas was gaza wrsl. een paradijs. Op de foto zie je ook hoe een van de gevangenen een jochie is niet ouder dan 13. Ik heb geprobeerd om die foto hier te kopieren, maar dat lukt me niet. jammer, foto zegt veel,
Stel dat in deze tekst het woord palestijns door israelisch wordt vervangen en de woorden israeliers door palestijnen, gaza en westbank door israel, kolonisten door palestijen etc.etc. dan zou dit wereldnieuws zijn van ongekende omvang.
Nu blijft de trieste werkelijkheid wederom verstoten van globale publiciteit.
Israel is doing, the World is watching, Palestinians are dying, few are helping and hopefully more are praying !!
Jawel, Dino, één Palestijn die Israel wordt binnengelaten onder veel fanfare van kijk ons eens progressief zijn, terwijl andere Palestijnse partners al jaren wachten en geen schijn van kans maken. En er net een racistische wet is aangenomen die het niet-joodse, lees Palestijnse partners onmogelijk moet maken om samen te wonen met hun wederhelft. Als je er maar mee kunt demonstreren hoe erg die Arabieren zijn mag er wel ééntje binnen.
Zoals rechts ook hier graag homorechten uitspeelt tegen moslims.
Trees, natuurlijk moet de wereld Israël met de neus op de echte roadmap to peace drukken. Wellicht tot bloedneus toe.
Die emotionele identificatie van veel europeanen en amerikanen met Israël staat een onafhankelijke kijk op het conflict in de weg. Dat buiten de israëli’s uit.
Die onterechte Calimero-sympathie van westerlingen staat een ware kijk op het conflict in de weg. Ondanks dat Israël een sterke kernmacht is, hebben velen een onbegrijpelijk
“och gossie”- houding t.o.v. de gruwelijke daden van het israëlische leger. Alsof de slachtoffers van de israëli’s geen mensen zijn.
Het moet verdomme nou eens afgelopen zijn met die willekeurige slachting en de terreur van Israël.
Anja,
Dit artikel geeft een werkelijkheid weer die vele malen erger is dan ik kan voorstellen. Ik kan er met m´n hoofd niet bij.
Toevallig heb ik onlangs een column geschreven over Israel en de palestijnen. Het raakt niet de verschrikkelijke situatie zoals hierboven beschreven is, maar de Israelische politiek tov de Palestijnen wordt wel heel begrijpelijk uitgelegd. Interesse?
precies Evert, al dat beleefde gedoe, ik kan er niet meer tegen.
Zag net een reactie van een israelische spokeswoman op de dood van een Reuter journalist in Gaza, 23 jaar, duidelijk te ondershceiden als T.V journalist. Ach, zei ze, die journalisten moeten begrijpen dat het een oorlogsgebied is, en als die journalisten daar rondhangen ,echtwaar deze bewoordingen gebruikte ze, “hanging around”, dan kunnen ze ook verwachten dat ze geraakt worden. Het volgende shot was dat van een fiets, midden op de weg,kapot,met twee jochies bloedend ernaast,of dood, wie weet. Gisteren op het Israelische nieuws,”israel heeft een zware dag gehad, er zijn drie dode soldaten te betreuren. Ik denk dan, waarom hingen die soldaten daar dan rond. Nou ja, het moet gewoon afgelopen zijn. helemaal met je eens Evert.