Josephine voelt het altijd aan haar watertje: o jee, die gaat weer de hort op. Zonder mij. Dus probeert ze altijd als verstekeling in mijn koffer mee te gaan. Het was haar één keer bijna gelukt, toen ze nog kleiner was. Nu vult ze de halve koffer, en al doet ze achteloos tuddum tuddum, lijk ik niet ontzettend op een trui, het gaat niet lukken.
Ik ben op weg, eerst naar Jeruzalem, en dan naar Gaza.
Zoals gewoonlijk zal ik mijn best doen om verslagen op mijn weblog te zetten.
so cute they are; bring them along to Gaza
Goeie reis Anja. Ik hoop dat alles zonder haperingen zal verlopen en je deze keer zonder wachten bij Erez zal aankomen. Veel goeds gewenst aan allen in Gaza.
En ik maar betogen dat de werkelijkheid er niet is als je niet kijkt. Nou, dan moet je het zelf ook maar weten.
Ik hoop dat je ook werkelijk terug komt.
Dat een Palestijnse vrede door jou en vele anderen ooit ervaren moge worden!!!
Goeie reis en vooral behouden thuiskomst!!!!