Eén gedachte over “Vijf zusjes Balousha begraven

  1. Gisteren ben ik verliefd geworden.
    Mooi zijn haar dappere woorden en zacht haar strelingen.
    De koffie smaakte bitter bij het lezen van de nrc.
    De krant legitimeert het uitmoorden van kinderen in Palestina.
    Ik moet iets doen tegen deze wreedheden!
    Wild kust zij mijn uitgedroogde lippen.
    De demonstratie is om 14.00 uur begonnen volgens een mail.
    Ik moet toch iets doen tegen deze wreedheden..!
    Vijf jonge lichamen bekleed in een wit gewaad.
    De kleinste lijkt op mijn nichtje.
    De vijf jonge meisjes zien er uit zoals mijn mama heeft verteld.
    Als ze komt te overlijden en er zijn geen moslims in de buurt dan moet ik het doen.
    Ik vraag aan mijn mama om mij wat geloof in god te lenen.
    Inruil hiervoor moet ik mijn verliefdheid inleveren.
    Zij gaat akkoord.
    De lichamen van de vijf jonge meisjes zullen nu onder de grond liggen.
    God, mijn mama en de verliefdheid ook.
    De woede zoekt mij weer op:
    Ik moet iets doen tegen deze wreedheden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *