Jaja, het verslag van de mooie bijeenkomst in De Balie, met Abunimah en Friedman, over Palestina, moet nog en komt er aan. Ik loop weer eens achter.
Maar het is mooi weer en ik moet er eens uit, na een hele dag opgesloten te hebben gezeten in de Eerste Kamer.
Op mijn balkonnetje kijk ik dankbaar naar de plantjes, de bloemen. Als stadse had ik nooit mijn eigen beetje natuur om voor te zorgen en het gaat me nog niet geweldig af, want ze zeggen niet luid en duidelijk, zoals de poezen, wat ze nou willen. Als Kobus zijn drinkbak weer eens leeg is dan hoor ik midden in de nacht het beng en plonk en de scherven vallen als hij alles aan vaas en vergeten glazen en kopjes omgooit op zoek naar een beetje water. Maar planten zeggen niks en ze gooien ook nooit eens wat om.
Dus staan ze wel eens droog en ik heb er ook wel eens een paar liefdevol geheel verzopen. En ben ik dankbaar dat er desondanks planten zijn nog van vorig jaar die nu opeens in de knop zitten. Tjee. Dank je wel. Zal ik een liedje voor jullie zingen? Een moppie Leonard Cohen? Johnny Jordaan of Monteverdi?
Pas nam ik een mooie afgewaaide tak mee naar huis, iets treurwilgachtigs leek het, zette die thuis in een vaas. Volgende ochtend zag ik allemaal pluis in de gang, waar kwam dat nou vandaan? En ik heb hooikoorts, ik háát al dat rondvliegende spul, huuuu. Was die tak midden in de nacht uitgebarsten in de productie van een half kapokmatras. Ik begon meteen uitbundig te niezen. Natuur is mooi hoor, maar je kunt ook overdrijven.
Nee dank je, ik ben een beetje van Leonard Cohen af, nu hij ondanks vele verzoeken om het niet te doen, toch in Israël gaat optreden.
Plantjes doen het volgens mij beter bij het oud-spel van Nizar Rohana.
Dat is nou weer jammer, want ik heb reuze plezier van zijn DVD met zijn concert in Londen. Verkreukelde man van in de zeventig, die niet kan zingen en het toch doet, zo mooi en poëtisch.
Hulpje om geen verdroogde of verzopen planten te krijgen:
1 – Je neemt een lege fles.
2 – Vul de fles met water en een “snufje” pokon.
3 – je neemt draden wol, ( lengte=afstand bodem fles naar bodem
plantpot of plantwortels. 20 planten – 20 draden)
4 – Je bindt aan het ene uiteinde van de draden een
een glazen kraal en laat deze in de fles met water zakken.
5 – Aan het andere uiteinde bind je een luciferhoutje(zonder
kop)en duwt het diep in de potgrond.
6 – Zet de fles iets hoger dan de grootste plantenpot.
7 – Slinger de draden zo tussen de plantenbladeren door dat ze
onzichtbaar zijn.
8 – Nu hoef je de planten geen water meer te geven maar alleen
de fles bij te vullen of het water te verschonen.
Succes Anja en geniet van al het moois op je balkon.
Groet,
Gerrie
Dank je wel voor je advies, Gerrie. Nou lijkt he me allemaal nogal omslachtig, met draden en kralen, en bovendien, als ik mezelf zo ver kan brengen op tijd de fles bij te vullen kan ik ook wel even sjouwen met de gieter….
Nou ja, ’t Was een tip voor “vergeetachtige” momenten.
In iedergeval verdrogen en verzuipen ze niet.
En….heel handig als je een paar dagen in Gaza zit.
En zo omslachtig is het niet, binnen 10 minuten is het klusje geklaard en je hebt er veel plezier van.
Groet,
Gerrie
Goeie tip van Gerrie, hoor. Toen ik nog van alles aan groen en bloemen op een balkon had, deed ik het ook zo… 😀 . Hier zit ik direct op het Zuiden met een inpandig balkon. In de zomer wordt het hier dik 40º en afgezien daarvan verknallen de bovenburen en die naast me alles wat hier groeit met bleekwater en andere troep. Ook een zojuist schoongemaakt balkon wordt binnen een week bevuild. Ik wil niet voor niets weg hier… Maar de toekomst is meer planten en bloemen op mijn balkon of in mijn tuintje (55plus woning)…. 🙂
Lydial:
Ik woon bijna twintig jaar in een woongroep voor ouderen. Het bevalt mij prima. Wellicht iets om over na te denken? Leeftijd bij toelating tussen de 50 en 70 jaar.
Jan.N
Hoi Jan. Dank je wel voor de tip. Helaas moet ik rondkomen van een bijstanduitkering en dan kom ik simpelweg niet in aanmerking. Einde verhaal… Ik heb het geprobeerd bij drie woongroepen in Rotterdam en omgeving. Nu heb ik zoiets van: “Je wilt me niet hebben, omdat je de woningen te duur verhuurt? Jullie verlies, hoor. Niet het mijne.” Maar ergens schrijnt het toch wel een beetje…. 🙂
Beste Lydial,
Dit begrijp ik niet. Bij mij in de woongroep wonen verschillende mensen met een bijstandsuitkering. (Is wel sociale woningbouw). En dat is ook zo bij andere woongroepen voor ouderen die ik ken.
Als het in Rotterdam zo is als je schrijft dan kan ik me voorstellen, dat het schrijnt. Niet een beetje, maar een beetje boel. Wellicht een overbodige vraag, maar heb je dit wel eens ter sprake gebracht bij een maatschappelijk werker?
Vriendelijke groet,
Jan.N