Feest in Gaza. De meeste mensen zullen niet waarnemen wat de geoefende Gaza-gangers zien: dat in de feestende menigte zowel de gele vlaggen van Fatah als de groene van Hamas te zien zijn, en dat kon al jaren lang niet meer.
Er zijn nog vele problemen en hindernissen, er liggen nog bergen oud zeer waarover in de nabije toekomst nog veel goede intenties kunnen struikelen, er zijn grote verschillen tussen Fatah en Hamas. Toch: ze hebben gedaan wat de bevolking van ze wilde: ophouden met elkaar te bestrijden.
Belangrijk is dat ze het eens geworden zijn over het doel: een Palestijnse staat binnen de grenzen van 1967, de nederzettingen moeten verdwijnen, Jeruzalem als hoofdstad, en de vluchtelingen niet vergeten. (Zie op de website van The Guardian het filmpje waarop ook de speech van Khaled Michal die spreekt namens Hamas, hier). Beide kanten zijn daarmee opgeschoven naar een gezamenlijk midden: Fatah neemt daarmee veel te vergaande concessies aan Israel terug, die hen overigens niets hebben opgeleverd, Hamas kiest daarmee in feite voor een politieke oplossing, accepteert dat er met Israel onderhandeld wordt over een Palestijnse staat, roept niet meer dat heel Israel moet verdwijnen. Beide kiezen voor de lijn die in feite al vele jaren duidelijk was, want wat er nodig is is allang bekend.
Niet dat Israel nu vol vreugde roept dat er nu een deal te sluiten is met de beide bevolkingsgroepen in de Bezette Palestijnse gebieden – integendeel, die zijn alweer van alles aan het proberen om deze kans op werkelijke vrede te torpederen. Voor de kenners die al vele jaren zien dat Israel geen vrede wil geen verrassing.
Ik kom er nog wel op terug. Nu even feest. Heerlijk ook voor de Fatah aanhangers in Gaza, die het nu hopelijk minder moeilijk zullen krijgen.
Mooi filmpje Anja, we kunnen voorzichtig een beetje hoop gaan koesteren. Ik neem m van je over, ok?
groet
tineke
Doen. Tuurlijk. Ja een klein beetje hoop. Mocht wel weer eens.
Ugh … Jeruzalem als hoofdstad. Nu ja, ik neem aan Oost-Jeruzalem, maar dan nog. Historisch gezien hebben de Israeli’s volgens mij veel meer claim op Jeruzalen.
O ja, Will? En wie zegt dat, behalve Israel zelf natuurlijk, en op grond van wat? Nooit gehoord dat zelfs de VS Jeruzalem niet als de hoofdstad van Israel accepteren, en dat alle ambassades niet per ongeluk in Tel Aviv zitten?
Gewoon even een geschiedenis boekje opslaan. Het werd de hoofdstad van, het toenmalig koninkrijk, Israel ten tijde van koning David zo’n 1000 voor Christus.
Het probleem is dat later die stad nogal flink van handen is gewisseld waardoor nu ook anderen (lees palestijnen) van mening zijn dat ze ook een claim op de stad hebben. Gevoelsmaatig gezien hebben ze niet helemaal ongelijk, maar strikt gesproken was het oorspronkelijk de hoofstad van Israel.
Natuurlijk noem je geen titel van zo’n ‘geschiedenisboekje’, Will, anders werd meteen duidelijk dat we hier niet te maken hebben met serieus historisch onderzoek, maar met ideologie. De verzonnen voorgeschiedenis van Israel is voornamelijk afkomstig uit de bijbel. Hoewel de zionisten bepaald niet religieus waren, moesten ze toch ergens een verhaal vandaan halen om te verantwoorden dat de joden recht zouden hebben op Palestina, ten koste van de daar al eeuwen wonende bevolking, en namen dus uit de bijbel over dat ze daar eens uit zouden zijn verdreven, en nu weer ’terug’ kwamen.
Er klopt helemaal niets van dat verhaal, de bijbel is ook helemaal niet geschreven als een waarheidsgetrouw geschiedenisboek. Lees Schlomo Sand, The Invention of the Jewish People, die meer mythes en sprookjes opruimt. De joden zijn niet massaal verdreven uit Palestina, de Romeinen hadden geen mogelijkheden om hele volkeren te deporteren. Wat waarschijnlijker is, is dat de oorspronkelijke voornamelijk uit boeren bestaande bevolking gewoon bleef, deels christelijk werd, later deels moslim, en als je zoekt naar het ‘bloed’ van de joden van toen, zul je daar veel van vinden in de aderen van de huidige Palestijnen. En voor het geval je dacht dat dat een vergezocht verhaal is: dat dacht ook Ben Goerion, die daar nog eens een boek over schreef, maar die begreep al snel dat dat verhaal de zionisten niet erg goed uitkwam en dat boek verdween in de doofpot.
Nog verder terug: er was ook geen uittocht uit Egypte, er is geen sprake van dat Kanaanieten verslagen werden door de joden die naar ‘het beloofde land’ kwamen, Jericho had niet eens muren, zeer waarschijnlijk waren de joden geen ander volk, maar autochtone Kanaanieten met een ander geloof.
Er bestonden voor een korte tijd twee ‘joodse’ rijkjes, waar klassiek Hebreeuws gesproken werd, alhoewel het de vraag was wat ‘joods’ zijn in die tijd betekende. In ieder geval was een groot deel van de bevolking nog niet monotheïstisch, en dus volgens de definitie niet joods. Israel was groter, en had niet Jeruzalem als hoofdstad. Jeruzalem lag in het veel kleinere Judea. Judea was bepaald niet het glorieuze rijk van koning Salomon en koning David, dat zijn voornamelijk sterke verhalen. Uit de opgravingen is niets teruggevonden van dat koninkrijk dat zou duiden op een een rijke en machtige koning. Vergeleken met Israel, een eindje verderop, was Judah een klein en onderontwikkeld rijkje bestaande uit stammen, en Jeruzalem was niet meer dan een versterkt bastion. Dat grote koninkrijk, met een paleis waarin koning Salomon al zijn vrouwen onderbracht heeft nooit bestaan. Als koning David al bestaan heeft, dan was hij allesbehalve een machtig vorst. Dat zijn allemaal bijbelse, en geen historische verhalen. Tot verdriet van de Israelische ideologen die hoopten met behulp van de archeologie die glorierijke joodse geschiedenis op te kunnen graven, en toen ze niets vonden eenvoudig omdat die niet bestond, van alles verzonnen, en allerlei oude restanten maar als ‘joods’ betitelden, als ‘de stad van David’, zelfs als het overduidelijk islamitische graven of gebouwen waren.
De schande daarvan, is overigens dat er veel gevonden is van rijke al bestaande culturen voor dat korte joodse tijdperk, maar dat daar geen enkele aandacht voor was, en er uiteraard ook geen werkelijke belangstelling was voor de rijke geschiedenis van het land Palestina in de eeuwen die voor de zionistische geschiedschrijving niet van belang was. Alsof die eeuwen tussen de vermeende verdrijving van de joden en de zionistische ’terugkeer’ leeg waren.
Jeruzalem had ook bepaald niet de centrale rol die het later is toebedacht. Toen de joodse centra in Babylon in verval waren kozen de joden die wegtrokken voor Bagdad, niet voor Jeruzalem. Ook de joden die uit Spanje verdreven werden gingen niet naar Jeruzalem, hoewel niets hen tegenhield. Sowieso was Jeruzalem niet populair bij de joden die ergens wegtrokken, in de vele eeuwen dat het mogelijk was vestigden zich daar maar een kleine groep zeer religieuze joden. Er waren vele steden rondom de Middellandse Zee met sterke joodse gemeenschappen, en met veel meer mogelijkheden voor handel en ontwikkeling dan het verstofte plaatsje Jeruzalem.
Het is pas later dat Jeruzalem vooral het centrum werd van de drie grote monotheïstische religies, en wat religie betreft, wat verder niets te maken heeft met staatsvorming (de oorspronkelijke Palestijnse joden die er woonden waren daar ook faliekant tegen), is Jeruzalem van belang voor joden, moslims en christenen.
Het is pure ideologie, en geen geschiedenis, om Jeruzalem exclusief als hoofdstad te willen claimen voor de joodse staat.
Joden die later moslim werden, zodat de Romeinen ze met rust zouden laten? Dat zou mooi uitkomen nietwaar? Jammer echter dat het moslim geloof pas opkomt zo’n 700 jaar na de romeinse diaspora. Feitelijk doet het er zelfs niet eens toe, voor Joden is Jeruzalem al 3000 jaar het centrum sinds de eerste tempel er stond.
En het doet er wat mij betreft niet toe of het koningkrijk van David nu groot en machtig was of gewoon een simpele clan met een stukje grond. Archeologisch gezien zou het verhaal in de Bijbel overigens best nog wel eens gestaafd kunnen worden met de vondst van wat wellicht het paleis(?) van David is.
Als dat gestaafd zou worden zie ik de discussie al voor me. Enerzijds de Palestijnen die zich nu beroepen op historische gronden en dan de Joden die zich kunnen beroepen op oudere gronden. Waar is Salomon wanneer je hem nodig hebt?
ja hoor Will, hou vooral vast aan je verhaal. Laat je niet storen door feiten.
Ik ben archeologe en heb uitgebreid gepubliceerd over Jeruzalem. het verhaal van Anja klopt niet helemaal. Er is wel veel gevonden van Jeruzalem uit de IJzertijd, de tijd van het Oude Testament, zeg maar.
Maar dat doet er allemaal niet toe. Hoe de situatie 3000 of 2000 jaar geleden was, is helemaal niet belangrijk voor de rechten van Israeli’s en Palestijnen nu. Dat zou wat moois zijn, zeg. De rechten van beide volken moeten gebaseerd worden op het Volkerrecht, niet op de geschiedenis. Of Jeruzalem nu de hoofdtad was van een groot of een klein rijk, of er nu wel of niet een tempel stond, of en waarom de bewoners van het land ooit moslim werden, dat doet er allemaal niet toe. Al denken helaas veel mensen van wel en worden uit opgravingen in Jeruzalem altijd allerlei politiek conclusies getrokken. Laat de oude geschiedenis erbuiten, die doet er niet toe (in dit geval dan, hè).
Je vertelt er niet bij wat er aan mijn (toegegeven, kort door de bocht) samenvatting van Sand niet zou kloppen, Margreet, dus ik weet niet waar we het over oneens zouden zijn. En het is wel leuk om te zeggen dat die oude geschiedenis er niet toe doet, maar zoals jij ook regelmatig zult merken wordt die er wel aan de haren bij gesleept. En alleen maar negeren helpt dan ook niet zo erg.