Op 4 mei ging ik op zoek naar de jiddische liederen die ik nog van vroeger ken. Ik maakte er kennis mee toen ik bij een concert was van Zupfgeigenhansel, een Duitse groep die oude jiddische liederen weer in ere wil herstellen. Jaren tachtig. Liefdesliedjes, altijd met de melancholie van verdreven zijn, niet bij elkaar kunnen komen. Strijdliederen uit het ghetto van Warschau, zoals het lied hieronder, deze keer niet gezongen door Zupfgeigenhansel, maar door Paul Robeson. Socialistische liederen zoals de arbeidslozen mars. Een lied over de joodse partizanenvrouwen. Ik zet de komende dagen een paar van die liederen op mijn weblog – een schat uit een voorbije cultuur.
Het lied heet “Sog nischt keinmol das du gejst dem letstn weg”, is geschreven door Hirsch Glik in 1943, en hier is de tekst.
Merkwaardig: op 0:40 is een voorpagina van de New York Times te zien, die absoluut zeker nep is. Vermoedelijk verwijst die naar de Gaza-oorlog. Waarom zou die in de clip zijn geplakt?
Geen idee. Ik heb die clip niet gemaakt. Het ging mij om het lied.