Bij het lezen van de dagbladen vanochtend, 26 APRIL 2024, lees ik dit in de Volkskrant, in een rubriek waarin iemand zich namens de redactie mag uiten:
‘Israël heeft het recht om zich te verdedigen tegen Hamas, een misdadige beweging die Israëlische gijzelaars vasthoudt en Palestijnse burgers meesleept in een kansloze oorlog. Mensenlevens tellen niet, omdat Hamasleiders de illusie hebben dat de oorlog een Palestijnse staat dichterbij brengt’.
Oké, Peter Giesen die namens de redactie schrijft laat weten dat hij vindt dat Nederland de steun aan UNRWA moet hervatten, waar ik het mee eens ben, en nog een: Israël heeft een uitzichtloze strategie omdat ze de oorlog van Hamas nooit kunnen winnen. De Palestijnse kwestie kan niet met geweld worden opgelost, zegt Giesen. En de VS zouden bereid moeten zijn om door te bijten, en niet maar door moeten gaan met het overmaken van miljarden aan militaire hulp, en zolang zullen ze vasthouden aan een uitzichtloze ramkoers. Ook mee eens.
Toch. Ondertussen. De oordelen.
1. Israël heeft het recht om zich te verdedigen tegen Hamas. O ja? Volgens het internationale recht staat een bevolking onder een bezetting onder bescherming van de bezettende macht, die verantwoordelijk is voor voeding, medische hulp en onderwijs. Israël doet het tegendeel. Een bezettende staat mag een bevolking die al onder een bezetting moet leven niet aanvallen. Dat is geen zelfverdediging, dat is het verdedigen van een bezetting. En voor wie denkt dat het geen bezetting is: daarover heeft het internationale recht zich al uitgesproken, dat is het wel.
2. Een bevolking die onder bezetting leeft heeft het recht zich te verzetten. Geweldloos als dat kan – wat uitvoerig en jarenlang is geprobeerd, en gewapend als het niet anders kan. Er is geen sprake van dat de Palestijnen hun eigen burgers meeslepen in een oorlog, de situatie vóór 7 oktober was al onhoudbaar. De VN heeft gewaarschuwd: in 2020 is de situatie in Gaza onleefbaar.
En dat klopte. Met eigen ogen gezien. Je kunt daarbij onmogelijk volhouden dat Hamas de oorlog is begonnen, zeker gezien er geen enkel vooruitzicht was dat de steeds slechtere situatie nog zou verbeteren, en vooral als we bedenken dat we Israël nog nooit hebben kunnen betrappen op een realistisch plan voor vrede, en aan geen enkele bijdrage voor een werkelijke oplossing.
3. Dat het Palestijnse verzet – dat niet alleen bestaat uit Hamas – het recht heeft om zich te verzetten, ook gewapend als het niet anders kan, betekent niet dat er geen regels zijn waaraan ook zij zich moeten houden. Militaire doelen aanvallen is geoorloofd, burgers aanvallen niet. Het is dus aannemelijk dat het verzet op 7 oktober over de schreef is gegaan, en een oorlogsmisdaad heeft gepleegd. Het is dus mogelijk om hen bij het Internationaal Gerechtshof aan te klagen, wat het voordeel zou hebben dat er een onafhankelijk onderzoek uitgevoerd zou moeten worden wat er nu eigenlijk precies op 7 oktober heeft plaatsgevonden. Nu staat Israël geen onderzoek toe. En gaat door met liegen, eerst over veertig onthoofde babies, en later door te verzwijgen hoeveel Israëli’s zijn gedood door eigen vuur.
4. Het Palestijnse verzet heeft gijzelaars gemaakt, waaronder burgers. Dat mag niet. Soldaten krijgsgevangen maken is wel toegestaan, dat wordt meestal verzwegen. Daar staat tegenover dat Israël duizenden Palestijnen gevangen heeft genomen, zonder proces, zonder dat bewezen is dat het strijders waren. Het is bekend dat daar medisch personeel bij zit, leraren, ambtenaren, en dat ze worden gemarteld en soms geëxecuteerd. Over de ‘gegijzelden’ door Israël horen we zelden iets.
5. Hamas een misdadige beweging noemen omdat ze zich verzetten tegen een supermisdadige bezettingsmacht, die nu onder zware verdenking staat een genocide te plegen is wat je noemt een gotspe. Hamas sleept de bevolking niet mee, de bevolking was al onderworpen aan een misdadig regime, en er was geen enkel zicht op dat dat nog goed zou komen. Niemand die nu doet alsof Hamas ‘de oorlog’ is begonnen heeft een idee wat de Palestijnen dan wel hadden kunnen doen om niet langzaam maar gestadig ten onder te gaan.
6. Dat voor Hamas mensenlevens niet zouden tellen, is een misselijkmakende beschuldiging, en een volstrekte omdraaiing. Het is Israël voor wie de Palestijnse mensenlevens niet tellen, gezien hun daden en hun gruwelijke uitspraken over de uitroeiing van ‘menselijke dieren’. En wat de informatie betreft voor wie dat niet begrijpt: de overgrote meerderheid van de Palestijnen, inclusief die van de Westoever, staat achter het verzet, omdat zij geen andere mogelijkheid meer zien. Israël biedt geen enkele oplossing, de rest van de wereld demonstreert ijverig, maar nog steeds maakt de regering van de VS uit dat er doorgegaan mag worden met de verwoesting en het vermoorden van Palestijnen, ook al mopperen ze steeds harder. Er is te hopen dat ook daar doordringt dat een groot deel van de Amerikaanse bevolking niet achter het doorgaan met de oorlog staat, zoals ze dat ook met Vietnam niet meer accepteerden. Waaronder de helft van de Amerikaanse joden die ook protesteren.
7. Hamas is niet per se bezig met een Palestijnse staat, maar wil, en geheel terecht, dat ze hun rechten krijgen, dat ze niet meer onder bezetting en een blokkade hoeven te lijden. Ze willen niet hun laatste beetje land ook nog kwijt raken, ze willen niet als beesten behandeld worden. Ze willen erkend worden als volk, dezelfde rechten krijgen die andere volken ook krijgen. Wat vervolgens de oplossing moet worden weet nog niemand, maar die erkenning, daar begint het mee.
De Volkskrant zit dus op een paar punten goed, maar net als wat er bij vrijwel alle media aan mankeert is een heldere framing. In Trouw vanochtend stond een lijstje waar een integere redactie zich aan moet houden. Zich houden aan de feiten en die dus onderzoeken is er één. En terecht. Maar het gaat om meer, en dat zeggen ze niet. Ook de framing van die feiten doet er toe. De voorafgaande geschiedenis. Of je de daden van het Palestijnse verzet begrijpt als een reactie op een geschiedenis van zwaar onrecht en onderdrukking, of ziet als terreur – omdat die Arabieren nu eenmaal zo zijn. Dezelfde daden, dezelfde feiten, een totaal andere interpretatie.
Precies daaraan mankeert het bij alle media in Nederland, een heldere framing, en dan krijg je dus de woordkeuze zoals we in de Volkskrant zien. Die wijzen op een framing die niet vermeld wordt, alsof die vanzelf zou moeten spreken. Alsof die ‘neutraal’ is.
Mijn interpretatie van de geschiedenis van Israël en daarmee dus van het Palestijnse volk dat nu al driekwart eeuw voornamelijk als vluchtelingen moeten overleven, is niet neutraal. Ik ga er van uit dat we te maken hebben met een laatste op Europese aard geschoeid koloniaal project, of anders gezegd een verdrijvingskoloniale onderneming, met een zionistische ideologie die het niet beter maakt. Die specifieke vorm van kolonialisme had tot doel om een land te vestigen voor alleen maar, (of in ieder geval grotendeels) joden, en daartoe moest de inheemse bevolking verdwijnen. Die massale verdrijving noemen we de Nakba. De Palestijnen werden met geweld verdreven en ondergeschikt gemaakt aan het zionistische doel; een joodse staat. Een proces dat tot op de dag van vandaag door gaat, en nu zijn hoogtepunt lijkt te bereiken. Als de Palestijnen niet permanent te onderwerpen zijn moeten ze weg of dood. Zie mijn boek, Nooit meer is nu, waarin ik voor deze interpretatie een massa bronnen aanvoer, want ik ben niet de enige die deze analyse aanhangt.
Zo bekeken is het dus onzin om de Palestijnen als terroristen te betitelen en de Israëli’s als degenen die zich moeten verdedigen. Het is eerder omgekeerd. Maar dat hardop te zeggen, dat begrijp ik wel, maakt dat je geldt als partijdig, en daar houden de kranten niet van, al zijn ze nooit werkelijk neutraal, als je even kritisch leest wat ze beweren, en hoe ze met de feiten omgaan. En veel Nederlanders schrikken daar ook voor terug, want als je niet uitkijkt wordt je uitgemaakt voor antisemiet.
Ik ben partijdig, en zie geen reden om me daarvoor te excuseren. Ik ben tegelijkertijd een aanhanger van objectiviteit, van het onderzoeken van feiten, en dat is niet tegenstrijdig. Ik kan er niet omheen: de feiten wijzen de redenen aan dat ik partijdig ben. Dat zegt niet dat het Palestijnse verzet het altijd goed doet. Geen enkele beweging die zich heeft moeten verzetten tegen koloniale overheersing heeft dat gedaan zonder dat er foute dingen zijn gebeurd, niet bij de Indonesiërs, de Algerijnen, niet bij het bestrijden van de Zuid Afrikaanse apartheid. Maar. We zijn verplicht om de feiten te begrijpen binnen een frame dat klopt. Daar zouden de media eens mee mogen beginnen.
(Foto: een gewone dag voor de Palestijnen die dagelijks door een Israëlisch checkpoint moeten.)