Mailtje van docent Peter Hendriks, van de Faculteit Economie en Management, of ik een paar uur les wilde komen geven voor een groep studenten die zich bezig houden met ‘social development work’, Nederlandse studenten maar ook buitenlands, dus in het Engels. Over mijn werk in Palestina. Meteen ja gezegd.

Hoewel ik dan op een regenachtige ochtend vroeg op moet en denk: waarom heb ik nou weer ja gezegd. Om dan, zoals me dat wel vaker gebeurt moe en heel tevreden weer in de trein terug te stappen, want ik vind het altijd ontzettend inspirerend om met jonge en gemotiveerde mensen te mogen werken. We hadden het over de verschillende manieren van kijken naar het conflict Israel/Palestina, over de ‘paradigmastrijd’ dus, waar ik het hier op mijn weblog wel vaker over heb. (Hier) Ik vertelde over de oorsprong van het conflict, over bezetting, en wat dat betekent in het dagelijkse leven van de mensen daar. En over ons werk: het dilemma dat wij in het westen eigenlijk bezig zijn om de bezetting te financieren en in stand te houden, terwijl we dat toch moeten doen. En hoe ik dus vind dat we meer moeten doen dan alleen helpen, maar ook stelling moeten nemen en van ons moeten laten horen, politiek.

Ik raakte zelf wel een beetje geëmotioneerd toen ik de foto’s liet zien, en besefte hoe lang geleden het al weer was dat ik Gaza in kon, maar ik geloof dat me dat wel werd vergeven. Het was fijn werken, in Utrecht.