Even wist ik niet wat ik zag, toen het Internationaal Strafhof in Den Haag de uitspraak zou doen dat het bouwen van de muur illegaal was en een groep mensen er een wake hielden. Een man die er evident uitzag als een orthodoxe jood, zwarte hoed, peijes, en in zijn hand hield hij… een Palestijnse vlag. Even dacht ik te maken te hebben met een gek of iemand die de boel op stelten kwam zetten. Maar nee. De man kwam van Neturei Karta, een organisatie van orthodoxe joden tegen het zionisme.
Nu wordt er vaak gedaan alsof in principe alle joden vierkant achter Israel staan, maar eens was het heel normaal om je uit te spreken tegen het zionisme, dat waren niet alleen de joden die geloofden dat het mogelijk moest zijn om in de westerse wereld te leven als jood en als staatsburger van het land waar je woonde waaronder veel intellectuelen, het waren ook de mensen van de Bund, de socialistische joden die eenheid wilden tussen alle proletariërs, en dus ook tussen Arabieren en joden, en het waren de orthodoxe joden, die Jeruzalem wel zagen als spiritueel centrum, maar die er niet in geloofden dat het nodig was om een land te bezitten en overheersen. Het eerste verzet tegen de zionistische onderneming in Palestina kwam van de daar wonende orthodoxe joden, die, en ze hebben erg gelijk gekregen, dachten dat het vestigen van een joodse staat het evenwicht tussen de er wonende joden, christenen en moslims volledig zou verstoren, en zou leiden tot eeuwige strijd. (Zie hierover het boek van Yakov Rabkin, In naam van de Thora, De geschiedenis van de natizionistische joden. Ik kocht het bij de Slegte)
Gisteren waren ze er weer, de mannen in het zwart met Palestijnse vlaggen in de hand, bij de mars naar Gaza. Uiteindelijk werden van de 1400 deelnemers 100 mensen toegelaten. De vier mannen van Neturei Karta gingen in Gaza sabbat vieren. Hier.
Het was niet de eerste keer dat de in Gaza waren. Arafat stelde een van hen symbolisch aan als adviseur voor joodse zaken, en toen hij in 2004 in Parijs stierf was daar ook een delegatie van Neturei Karta die voor hem bad. Kort geleden waren ze in Gaza om kennis te maken met president Haniya.
Over de Gaza Freedom March en de demonstraties verscheen een artikel in de Jerusalem Post.
The Jerusalem Post
Jan 1, 2010 1:19 | Updated Jan 1, 2010 9:58
Hundreds protest Israel’s Gaza policies as Sderot rally releases peace
balloons
By RON FRIEDMAN
A year after Operation Cast Lead, hundreds of Arab Israelis and
left-wing activists, led by Arab MKs, gathered at the Erez crossing to
the northern Gaza Strip on Thursday to protest against Israel’s Gaza
policies and to express solidarity with the Strip’s residents.
At the same time, on the Gazan side of the border, 100 foreign
activists and some 500 Gazans held their own demonstration.
At both protests, people held Palestinian flags and banners and
shouted slogans accusing Israel of war crimes and calling on it to
“end the siege.”
During the demonstration in Israel, Hamas Prime Minister Ismail
Haniyeh addressed the protesters, via mobile phone, thanking them for
their support and telling them that Palestinians in Gaza remained
strong despite the war.
“We have overcome the occupation, and will meet at the Aksa Mosque in
Jerusalem, which will remain Arab and Muslim,” said Haniyeh.
Lana Khaskia, general coordinator for the Women’s Coalition for Peace,
said people came from across Israel to take part in the demonstration.
“People came from as far away as Haifa and Acre to show solidarity
with the people of Gaza and to show that we are a united people
despite the barriers thatIsrael placed between us,” Khaskia said. “We
remember the war crimes and will continue to take action to end the
siege. The blockade is an ongoing war crime. Children in Gaza suffer
from anemia because of malnutrition. Gazans cannot rebuild their homes
because Israel won’t allow them to import building materials.”
She said that the demonstration was part of an international campaign
called the Gaza Freedom March, organized by American anti-war group
Code Pink.
“Some of the international activists were able to make it into Gaza
and join the protests, but hundreds more are stuck in Egypt, not
allowed to enter because of the Egyptian government’s restrictions,”
Khaskia said.
According to a press release issued by Code Pink, 1,362 activists from
43 countries were prepared to enter Gaza through Egypt’s Rafah
crossing on December 27, but were barred from doing so by President
Hosni Mubarak. Activists later accepted an Egyptian offer to allow 100
delegates through.
One activist who did make it into Gaza was Rabbi Dovid Feldman, from
New York. Feldman, who belongs to the fiercely anti-Zionist Natorei
Karta sect, saidIsrael’s offensive in Gaza last winter was “against
Palestine, against Judaism, against the Jewish people and against
humanity.”
Meanwhile, a small group of Israeli youngsters led by Sderot Mayor
David Buskila and Minister for Public Diplomacy and Diaspora Affairs
Yuli Edelstein gathered near Kibbutz Nir Am, opposite Gaza, to release
balloons attached with messages of peace from thechildren of Sderot
for the children of Gaza. ( See story below.)
Edelstein said he heard that there was a demonstration being planned
and thought Israel had to do something to counter the messages
conveyed by the pro-Palestinian activists.
“We wanted to do something that went beyond the ping-pong of
accusations and counter-accusations. We wanted to convey a different
message,” he said. “Their side was full of hate, while our side sent a
message of longing for peace.”
Edelstein told The Jerusalem Post that the peace rally illustrated the
differences between the Israeli and Palestinian societies.
“Israeli children take it for granted that despite all the fear and
suffering that they went through, their government owes them a normal
life. The fact that Haniyeh and his cronies steal from theirchildren
and use their resources to buy rockets cannot be blamed on Israel,” he
said.
Edelstein said he was concerned by the foreign activists who came to
support the Palestinians.
“Some of them are cynical, radical left-wing activists whose world is
black and white, where Israel is always in the black, but others don’t
really understand what’s going on and instead of promoting peace and
helping the children of Gaza, they are assisting the murderers and
terrorists of Hamas,” he said.
Khaskia said she was aware of the Israeli demonstration taking place
at the same time as theirs, but said the two groups could not cooperate.
“They were carrying Israeli flags and for us it was clear it [what was
needed] was a protest against Israel’s policies. We waved Palestinian
flags, the children of Sderot were waving the flag of the country that
committed war crimes a year ago,” she said.
AP contributed to this report.
****************
“If you are neutral in situations of injustice, you have chosen the side of
the oppressor” – Archbishop Desmund Tutu
Het is toch onvoorstelbaar dat de wereld toekijkt en niets doet aan de situatie in Gaza.
Ik kan geen voorbeelden bedenken in de afgelopen 50 jaar, waarbij een bezetter een gebied blokkeert om voedsel, medicijnen, brandstof en andere benodigdheden tegen te houden.
Mensen worden ziek of gaan zelfs dood, door slecht of te weinig water, eten, medicijnen, etc… De bewoners van Gaza worden uitgehongerd en gedreven in wanhoop.
Dit is onvoorstelbaar, onmenselijk en een schande dat de wereld niets doet.
Inderdaad… Niet iedere Jood keurt de daden van Israel goed.
Zoals een Joodse Rabbi spraak: “A Zionist is a Jew, But not al Jews are Zionists”
Tsja, n.a.v. hierboven,
Ik zou zeggen: Noem het beestje bij de naam.
Im mijn ogen is Gaza een hedendaagse analogie van het Ghetto van Warschau: Bewoners opgesloten in een ghetto, aan hun lot over gelaten, langzaam verder vepauperend en verkommerend, zonder enig uitzicht op een betere toekomst.
En: In dit geval is het een creatie van Israel – niet van Duitsland. Trouwens: Duitsland hoort thans tot de meest beschaafde en minst geweldadige landen van deze wereld. Zulks kan men van Israel bepaald niet zeggen …
Mazzel & broge, Evert
Dag Evert,
Dit bericht kreeg ik in oktober toegemaild van iemand van hetHaags Vredesplatform:
Israël krijgt nog twee Duitse onderzeeërs
Israël heeft twee Duitse onderzeeërs, die vier jaar geleden werden besteld,
in ontvangst genomen. Het gaat om boten van het type Dolphin U212 met een
bemanning van 35 en bewapend met kruisraketten met een bereik van 4500 km.
De kruisraketten kunnen worden voorzien van kernkoppen. De levering was
oorspronkelijk voorzien voor 2010. Israël heeft al drie van deze Dolphins.
De eerste twee werden door Duitsland na de Golfoorlog van 1991 gedoneerd en
van de derde werden de kosten gedeeld.
In juni voer een Israëlische duikboot voor het eerst door het Suezkanaal.
Volgens de media in Israël was dat een boodschap aan Iran. Bij een aanval op
de Iraanse nucleaire installaties zouden de Dolphins cruciaal zijn.
Bron: AFP (Fr.), 29 september 2009
http://www.vdamok.nl/Teksten/Artikelen/KBwk41-2009.html
Ik ben bang dat je te goedmoedig over de Duitse regering denkt.
Het spijt mij.
José M.
@Evert
Je hebt wat de situatie in Nederland betreft volkomen gelijk: in ieder geval blijkt de op 4 mei nog herhaaldelijk uitgesproken leus ‘nie-wieder’ een wassen neus en maakt iedere regeringsvertegewoordiger die deze zin durft uitspreken zichzelf volstrekt belachelijk!
Wanneer het erop aankomt zoals nu duikt de huidige Nederlandse regering (PvdA, CDA en CU) net zo snel onder als die welke regeerde tijdens de meidagen van 1940.
@José
Helaas heb ook jij gelijk.
Duitsland zou er als beschaafde natie beter aan doen zich onafhankelijker op te stellen t.o.v. Israël en eindelijk het nog immer bestaande schuldgevoel eens achter zich laten.
Volkomen ongepast is het uiteraard om de grenzeloze staat Israël van afschuwelijke vernietigingswapens te voorzien; de Duitse regering zou moeten beseffen dat ze op die wijze meewerkt aan voortzetting van beleid dat door haar gevoerd werd tijdens de jaren dertig, begin veertig van de vorige eeuw.
Misschien moeten we (SP) de Duitse ambassadeur eens vragen het een en ander toe te lichten…!?
José,
Ik weet ook wel dat de defensie industrie (met medeweten van regeringen, het heet niet voor niets ‘het bastaardkind van de diplomatie’ …) weinig scrupules kent. Overigens: Als we Nederland zelf onder de loupe zouden nemen denk ik dat er ook weinig fraais boven water zou komen.
Waar ik echter in dit verband op doelde was dat, als ik het Duitsland van vandaag met dat van het verleden vergelijk en kijk naar zaken als de mate van militarisme, er een enorm verschil is te constateren. Van het ooit virulente Pruisische militarisme is niet veel meer over.
En maak dan de vergelijking met Israel …
In die zin kan je, als je er wat cynisch naar kijkt, stellen dat de nazi’s in zekere zin de oorlog hebben gewonnen. Wat bij een deel van de Israeli’s hun (over)grootouders is aangedaan door de nazi’s doen ze nu zelf in zekere mate de Palestijnen aan. De nazaten van de slachtoffers zijn nu zèlf deels tot daders geworden.
Daar ging het me in deze vergelijking om, en niet meer dan dat.
Mazzel & broge, Evert
Jose,
Hoe zou jij hiermee omgaan als je Israel was?
Als je de Palestijnen alles geeft wat ze willen en er blijft land over voor Israel, ben je dan af van de Iraanse dreiging?
Klaas Deunk,
Vertel ons nu eens Klaas wat nu eigenlijk die dreiging van Iran inhoudt. Dat Israël niet langer ongestraft Iran kan bedreigen?
In werkelijkheid natuurlijk het probleem dat Israël minder geliefd wordt om er te wonen. Waardoor het demografisch probleem voor de joden nog sneller zal gaan spelen.
Moet daarvoor de bevolking van Iran, inclusief de aktievoerders die nu in het nieuws zijn maar boeten? Zoals de hele bevolkibg van Gaza moet boeten voor de daden van een aantal extremisten?
En op de achtergrond rommelt nog steeds de nasleep van de monsterlijke holocaust, die de wereld al bijna zeventig jaar gegijzeld houdt. Niet alleen omdat hij voor zeer vele mensen bepalend is voor de manier waarop nu naar het Midden-Oostenconflict wordt gekeken, maar ook omdat het bijvoorbeeld nog steeds niet mogelijk blijkt om in eigen land de ambassadeur van Duitsland uit te nodigen bij de 4-mei-herdenking. Althans in de opinie van rabbijn Evers (NRC).
Ik ben een koude-oorlog-kind en niet van joodse komaf. Ik heb me er dus niet mee te bemoeien, vindt rabbijn Evers. Maar ik ben ook een kind dat zelf als 13-jarige, vanaf 1966, uit eigen beweging naar Duits-Nederlandse muziekweken ging, omdat ik Duitse leeftijdgenoten wilde ontmoeten. En ik zou wel eens willen weten of rabbijn Evers namens de meerderheid van de Nederlandse joden spreekt. Want mij bekruipt het ongeruste gevoel dat rabbijn Evers met alle geweld ‘de Duitsers’ als vijand wil blijven zien, en daarmee iedereen dwingt ‘de Duitsers’ als vijand te blijven zien, zodat de wereld gegijzeld blijft door de gruwelen van de holocaust.
goed idee van petersen even een vraag stellen niet alleen aan de duitse ambasadeur . in het boek de tweede intifada van Anja staat op pagina 102 dat veel burgers niet goed op de hoogte waren wat de vredes acoorden betekenden ;oslo enz ;dus bij de verkiezingen maar kozen voor de minst kwade dat werd de ramp de propaganda heeft z,n werk gedaan het lijkt er op dat het hier dezelfde kant op gaat
P.Vink
Ik kan het met je mee voelen Clara. Mijn psyche is via mijn ouders zeker door beide wereldoorlogen gekleurd, maar ik heb niet de neiging daar ‘de Duitsers’ verantwoordelijk voor te houden.
Mijn leraar Duits op de middelbare school heeft mij zeer geboeid met de Duitse literatuurgeschiedenis. Er is niet alleen een Duitsland na WO II, maar ook een Duitsland voor zeg maar Bismarck en naast het Pruisische militarisme.
De bewegingen die in het negentiende eeuwse Europa tot aan Sarajevo in 1914 en ook daarna, vooral eigenlijk op diplomatiek niveau plaats vonden hebben bij mij tot de overtuiging geleid dat de vernietigende werking van het Nazisme een Europees probleem is, waarvan ook Duitsland, of beter Midden-Europa slachtoffer geworden is.
Groet,
Bert, (misschien een klein beetje off topic, maar wellicht toch nuttig in algemene zin)
Hier een stukje dat deze dramatische midden en oost Europese geschiedenis belicht:
• Holocaust: The Ignored Reality
Het betreft inktzwarte bladzijden van de geschiedenis.
Ik vind overigens, net als Clara (en ook Bert neem ik aan) hierboven, dat de Duitse ambassadeur bij de 4 mei herdenking hoort.
Mazzel & broge, Evert
Bedankt Evert voor je reactie met het indringende artikel.
De herinnering aan het vernietigde Oost-Europese jodendom is in de jaren dertig door Roman Vishniac, oorspronkelijk uit Rusland afkomstig, in prachtige foto’s vastgelegd. Een groot aantal van die foto’s zijn gebundeld in een boek, getiteld: A Vanished World. Misschien ken je het, in de jaren tachtig was er in Nederland een tentoonstelling van die foto’s.
Ik ben bang dat de geschiedenis zich herhaald: de Wit-Russen, de Polen, de Oekraïners enz. van toen zijn de moslims van nu: de moslims van nu wonen op de energie-bronnen die het westen denkt nodig te hebben, het internationaal recht is daarom op hen niet van toepassing.
“The only sufficient answer is an ethical commitment to the individual, such that the individual counts in life rather than in death, and schemes of this sort become unthinkable.” Het Duitse Idealisme, ongeveer eerste helft negentiende eeuw, vertegenwoordigd door onder andere Goethe, Schiller, Novalis, was doordrongen van “an ethical commitment to the individual”. Wat mij interesseert is waarom dat vanaf midden negentiende eeuw verandert en uitmondt in de gruwelijkheden van de twintigste eeuw. Je komt dan op Angel-Saksische invloeden.
Anja, bedankt voor je gastvrijheid.
Groet,