De slappe knieën van rechter Goldstone

Niet meteen gaan speculeren over ‘die is omgekocht, of bedreigd’, zei ik. Maar het ziet er wel degelijk naar uit dat Goldstone de druk niet aankon – en die druk was gigantisch, juist voor een man die altijd loyaal aan Israël was gebleven, daar familie had, en nu behalve haatmail en bedreigingen ook te maken kreeg met vrienden die hem niet meer wilden zien. Er is een zware campagne tegen hem gevoerd door Israël, zeggen anderen, en Israël heeft deze slag gewonnen.

Twee mensen die zich er iets bij voor kunnen stellen omdat ze zelf bij de joodse gemeenschappen horen, Maarten Jan Hijmans, en Ilan Pappé, die Israel verlaten heeft toen ook zijn kinderen gevaar liepen.

Citaat Hijmans:

Wat is dan de reden voor Goldstone, die toch een reputatie heeft te verliezen heeft, onder er als oud-lid van de Hoge Raad in Zuid-Afrika, en ex-aanklager in de Ruanda en Yoegsolavië Tribunalen, om op zulke zwakke gronden zoiets te zeggen? Er is maar één verklaring denk ik: de geweldige druk die Israel en Joodse gemeenschappen op hem hebben uitgeoefend. Algemeen werd hij verguisd en uitgemaakt voor verrader, bijna kon hij de bar mitswa van zijn kleinzoon in Kaapstad niet bijwonen, de Hebrew University schrapte hem van de lijst van Bestuursleden, in Israel kon hij zich niet meer vertonen en in Amerikaans Joodse gemeenschappen werd hij uitgemaakt voor rotte vis.

Meer: Hier

Je kunt niet en zionist zijn, en kritiek op Israel uiten zonder te breken, zegt Pappé. Het wordt je niet vergeven.

We should have recognized that Goldstone was one of them when he stated that, despite his report, he remains a Zionist. This adjective, “Zionist,” is far more meaningful and charged than is usually assumed. You cannot claim to be one if you oppose the ideology of the apartheid State of Israel. You can remain one if you just rebuke the state for a certain criminal policy and fail to see the connection between the ideology and that policy. “I am a Zionist” is a declaration of loyalty to a frame of mind that cannot accept the 2009 Goldstone Report. You can either be a Zionist or blame Israel for war crimes and crimes against humanity — if you do both, you will crack sooner rather than later.

Ilan Pappé, hier

En ik zei dat ik erg nieuwsgierig was naar de medewerkers van Goldstone, welaan, zie hier, de eerste.

13 gedachten over “De slappe knieën van rechter Goldstone

  1. Ik beschouwde Goldstone toen hij het rapport publiceerde als integer en zie geen reden waarom ik dat nu niet meer zou vinden. Hij wist natuurlijk best wat er over hem heen zou komen na de publicatie van het rapport en heeft het desondanks doorgezet. Mensen op dergelijke posities zijn echt wel wat gewend.

    Ik vind het nogal bizar om nu omkoping, chantage of bedreiging te insinueren als oorzaak van zijn ommezwaai. Hij weet natuurlijk ook wel dat nu het andere ‘kamp’ over hem heen valt. Ook nu zal hij bedreigd en onder druk gezet worden, dat is lood om oud ijzer.

    Is het zo moeilijk, ook al ben je het niet met hem eens, om die man de ruimte te geven om tot een ander inzicht te komen?

  2. Goldstone is zijn onpartijdigheid kwijt, Rolf, dat kun je zo lezen in zijn op-ed stuk.
    Ook is zijn argumentatie om te zeggen dat Israel geen oorlogsmisdaden gepleegd zou hebben flinterdun, op grond van een rapport dat hij ook nog slecht citeert. En 95% van zijn eigen rapport staat nog steeds als een huis. Geen rechter zou gaan voor zijn argumentatie.
    Je zegt dat hij wel wist wat er over hem heen zou komen, maar het is duidelijk dat hij dat enorm heeft onderschat. Hij was dan ook niet eerder zo in botsing gekomen met Israel, en dacht kennelijk nog dat als hij maar onpartijdig en integer bleef, en ook Hamas er van langs zou geven, hij nog wel naar Israel zou kunnen gaan als kritische vriend. Ik geloof geen moment dat hij wist hoe erg het ging worden.

    Dus nee, ik was niet van plan om dit te zien als een eenvoudig ’tot ander inzicht komen’- zijn collega’s met wie hij het rapport heeft geschreven, twee hebben zich al gemeld, die niet zijn geconsulteerd voor hij naar de krant liep trouwens, ook niet.

    En overigens heb ik het niet over omkoping of over chantage, maar wel over enorme druk.

  3. Je zou heel goed gelijk kunnen hebbendat het geen omkoping of bedreiging is ,maar de enorme druk waaronder deze man bezweken is. Een persoonlijke tragedie in dat geval. Hoe moet deze man verder met zichzelf kunnen leven. Toch lijkt steeds meer hier opte wijzen Zie oa es.artikel uit de NYtimes
    http://www.nytimes.com/2011/04/06/world/middleeast/06goldstone.html?_r=1&partner=rss&emc=rss
    Hier nog een interview met Travers.
    http://notinhisname.blogdrive.com/archive/cm-2_cy-2010_m-2_d-4_y-2010_o-0.html

  4. Ook J Street gaat mee met Goldstone, kennelijk gebaseerd op het onderzoek naar de gestolen credit card. Ik heb J Street lang gevolgd, maar nu is het welletjes. Ook hun bericht over de bom in Jeruzalem legde meteen een verband met Hamas, zonder een spoor van bewijs.
    “J Street welcomes Judge Richard Goldstone’s op-ed in The Washington Post this weekend and his conclusion, based on evidence from Israel’s investigations into allegations of misconduct in Gaza during Operation Cast Lead, that ‘civilians were not intentionally targeted as a matter of policy.'” J Street President Jeremy Ben-Ami said in a statement.
    “based on evidence…” Niemand heeft ook maar iets gelezen wat aannemenlijk kan maken dat er niet doelbewust burgers zijn afgemaakt. Daarentegen weet iedereen die het begin van de aanval heeft gevolgd dat er juist zoveel mogelijk burgerslachtoffers werden gemaakt. Straf en afschrikking. De onschuldigen straffen, omdat de schuldigen niet gemist kunnen worden door de propagandamachine. Als de zionisten de joodse geschiedenis zouden kennen, zouden ze weten dat dat nu juist niet per se leidt tot onderwerping.

    http://tinyurl.com/4478b2u

    Zoals Jonathan Cook schrijft lijkt het er meer op dat de angst dat het rapport zou worden doorgegeven aan de Veiligheidsraad, waarna het bij het Internationaal Strafhof in Den Haag zou belanden, de werkelijke reden is voor deze drastische ommekeer.

    “Israel has tried to focus the debate entirely on whether it intended to kill civilians, as though a war crime depends only on intentionality. Israel knows that intention – outside a policy like targeted assassinations – is very difficult to prove.” Rina Rosenberg

    In addition, Israeli group Breaking the Silence has collected many testimonies from soldiers before and since publication of the Goldstone Report indicating that they received orders to carry out operations with little or no regard for the safety of civilians. Some described the army as pursuing a policy of “zero-risk” to soldiers, even if that meant putting civilians in danger.

    http://tinyurl.com/64vh64u

  5. Dan google je even en dan krijg je bijvoorbeeld dit:

    An op-ed, abbreviated from opposite the editorial page[1] (though often mistaken for opinion-editorial), is a newspaper article that expresses the opinions of a named writer who is usually unaffiliated with the newspaper’s editorial board. These are different from editorials, which are usually unsigned and written by editorial board members.

    Dus zeg maar een belangrijk opinieartikel, dat niet per se de mening van de redactie hoeft te zijn,

  6. Ben ik het helemaal mee eens, Engelbert:
    Israel doodde de onschuldige burgers, omdat ze de Hamas strijders niet konden missen voor hun propagandamachine. Ze zochten van te voren precies uit wie er burger was en wie Hamas en ze wisten heel knap bijna alleen maar burgers te raken.
    Net begonnen in ‘Oorlog als er vrede dreigt’, echt een aanrader!

  7. En als je dan nog even doorleest in Oorlog als er vrede dreigt, Juliette, dan weet je ook dat de karikatuur die je hierboven schetst – alsof er iemand zou beweren dat Israel speciaal burgers uitzocht om op te schieten, niet van mij afkomstig is. En verder ook van niemand. Waarom Israel godsonmogelijk kan volhouden geprobeerd te hebben burgers te ontzien kun je daar wel vinden, evenals hier trouwens.

  8. Sorry Anja, ik reageerde op een reactie van Engelbert, die schreef “dat er juist zoveel mogelijk burgerslachtoffers werden gemaakt. Straf en afschrikking. De onschuldigen straffen, omdat de schuldigen niet gemist kunnen worden door de propagandamachine.” Ik vond die opmerking ‘precies in de roos’, was niet als karikatuur bedoelt.

    De opmerking over uw boek dat ik nu aan het lezen ben was een aparte opmerking, ik bedoelde niet dat Engelbert’s opmerking uit het boek afkomstig was. Sorry als ik die indruk wekte.

  9. Ik heb Rabbijn Evers serieus bij Pauw en Witteman horen beweren dat Hamas projectielen (raketten, anti-tank wapens, weet ik veel) lanceerde vanaf de ruggen van Palestijnse kinderen. Dit was volgens hem aangetoond in Israelische televisieprogramma’s. Hij meende het, en het enge is dat in Israel er velen zijn die het hem nazeggen. Met zo’n vijandbeeld wordt elke wreedheid de tegenstander aangedaan acceptabel..

  10. Precies, Elisabeth. Hoe langer Israel doorgaat met het faliekant ontkennen van de rechten van de Palestijnen, hoe meer ze het nodig hebben om de Palestijnen te ‘ontmenselijken’, ze af te schilderen als een soort monsters die niet als andere mensen onder de mensenrechten vallen. En je kunt precies zien hoe ze dat doen en wie er aan mee doen om dat vijandbeeld te verspreiden.
    Het is misselijkmakend om te zien hoe de Palestijnen worden vervolgd, onteigend en dan ook nog beroofd worden van hun laatste beetje menselijkheid – alsof zij niet net als elk ander mens diep verdriet hebben van de dood van hun kinderen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *