Uri Avnery

Als kleine jongens die in de zandbak schreeuwen: juf, hij begon, beschrijft oude Israëlische vredesveteraan Uri Avnery de huidige strijd tussen Gaza en Israël. Natuurlijk zegt Israël dat ze op Gaza schieten vanwege de beschieting van een schoolbus waarbij een tiener levensgevaarlijk gewond werd waarna er bij vergeldingsoefeningen 15 Palestijnen werden gedood. En natuurlijk wijzen de Palestijnen erop dat het begon met de moord op een Hamasleider. En natuurlijk kun je nog verder terugdenken, want daarvoor… en daarvoor….

En vervolgens zitten de mensen in Gaza dagelijks in angst, voor weer een nieuw bombardement, weer een nieuwe invasie, en zitten vele duizenden mensen aan de Israëlische kant bij elk alarm in hun schuilkelders.

Hoe kan dat ophouden? Niet door weer eens een halfzachte afspraak tot een staakt het vuren, die zo weer doorbroken kan worden, zegt Avnery. Het wordt tijd om volwassener om te gaan met de realiteit. En die is, zegt hij, dat Israël op moet houden zich te verschuilen achter de slogan ja maar zij zijn een terroristische organisatie, zij willen de ‘joodse democratische staat Israël’ niet erkennen. Mag allemaal waar zijn, maar de realiteit is dat ze niet zullen verdwijnen, en dat Hamas de enige regering is van Gaza. De aanvallen op Gaza, en de blokkade hebben er niet toe geleid dat Hamas is verdwenen, die heeft meer macht dan ooit. Ook de raketten blijven vliegen, ook al was dat de aangegeven reden om een grootscheepse aanval op Gaza in te zetten.

De enige manier om van Gaza af te komen, zegt Avnery, is op te houden met de blokkade, eraan mee te werken dat Gaza weer een haven krijgt en een vliegveld, en een normale grens met Egypte. En om Hamas te erkennen als de vertegenwoordiging van de Gazanen en met hen te dealen. En laat ook die flottielje gewoon door, zegt hij, zelfs het voormalige hoofd van de Mossad, Efraim Halevy zegt dat het Israël alleen maar schaadt door ook daar een spelletje ‘hij begon’ van te maken.

(Foto die ik in 1997 van Haniye maakte)

(Avnery heeft het er niet over dat Hamas al veelvuldig ervan blijk heeft gegeven te willen onderhandelen, en allang bereid is om een politieke oplossing te vinden in plaats van een gewelddadige, maar dan moeten ze wel eens de kans krijgen. Zie Henri Siegman, hier en wat ik al eerder schreef, hier.)

Ik ben het niet in alles met Avnery eens, maar hierin absoluut. Ook ik heb vele bezwaren tegen wat Hamas intern doet in Gaza, ik vind ook dat ze op moeten houden met die idiote raketten die vooral schade aanrichten omdat ze de mensen bang maken, wat er vervolgens weer toe leidt dat die mensen alles wat hun regering tegen Gaza doet wel best vinden – en zo krijg je alleen een zinloze escalatie van geweld. Winnen kan op deze manier noch Israël noch Hamas. Maar dan wordt het wel tijd dat Hamas gewoon als regering erkend wordt. Ten slotte, zei Avnery al eerder, maak je vrede met je vijanden, niet met je vrienden.

En het overgrote deel van de buitenwereld heeft het ook al spuugzat. ‘Israelis, we’re fed up with you!’

Avnery’s artikel in Ha’aretz: hier.
En voor wie dacht dat Ha’aretz altijd zo’n progressieve krant is, ze plaatsen net zo goed een artikel als dat van Israel Harel, ook zo’n jongetje in de zandbak, die vindt dat Israël door had moeten gaan met de aanval op Gaza – een teken van ‘zwakte’ om ermee op te houden. Hier.