OEF!
Dat waren een paar dagen. De Waz, verzekering tegen arbeidsongeschiktheid voor kleine zelfstandigen is de nek omgedraaid. Hanny van Leeuwen, de enige CDAer met een sociaal hart heeft er nog een minicompromisje uit kunnen slepen, de kleine zelfstandigen zijn pas na 1 augustus onverzekerd in plaats van na 9 juli, en hebben nog even de tijd om een private verzekering te vinden. Wat we niet hebben kunnen redden: dat de langdurigheidstoeslag voor mensen in de bijstand pas na vijf jaar ingaat, en dat mensen die een keertje een paar uur werk doen, al verdienen ze maar 57 euro (echt gebeurd!) vanaf dat moment weer opnieuw vijf jaar af kunnen gaan tellen voor ze in aanmerking komen. Dat betekent dus een premie op zwart werken of het maar helemaal niet proberen. Wat het ook niet gehaald heeft is onze suggestie om de gemeentes te verplichten om een regeling te treffen voor de categoriale bijstand voor chronisch zieken en gehandicapten, in plaats van dat de gemeente dat mag. Dit was een zogenaamd reparatiewetje, nu duidelijk is wat we een jaar geleden al voorspelden, dat er groepen minima, waaronder de gehandicapten, onaanvaardbaar veel op achteruit gaan. Er zullen nog vele reparatiewetjes komen, want je kunt de gaten al zien vallen.
Zeker als we straks de megaoperatie krijgen van de herkeuring van een half miljoen WAOers.

Ongeveer 110.000 zullen gedeeltelijk arbeidsgeschikt worden verklaard, en daarmee naar schatting 30% in hun inkomen op achteruitgaan. Minister de Geus zegt dat die met een reïntegratietraject weer aan het werk komen, hoewel er nog geen enkele indicatie voor is dat er veel gedeeltelijk arbeidsgeschikten werk zullen krijgen. Wel levert het veel banen voor al die mensen die 110.000 reïntegratietrajecten zullen moeten begeleiden – een mooi werkverschaffingsproject dus, alleen niet voor de mensen die het het meeste nodig hebben.
De wet ‘wijziging systematiek van de herbeoordelingen’ werd aangenomen. Wij stemden tegen omdat we het een holle wet vinden, want wat de normen zijn waarop de WAOers herkeurd gaan worden staan nog niet vast, de Raad van State moet nog advies geven. Ook een paar CDAers maakten zich daar zorgen over, maar als zo vaak stemmen ze toch met de minister mee.

Het meest heb ik me opgewonden over de Wet Kinderopvang. De Geus is bezig om de kinderopvang op de vrije markt te gooien, en heeft het nu over ‘kinderopvangondernemers’. De meest voor de hand liggende normen die we hebben om er voor te zorgen dat die kinderopvang verantwoord is, zoals de groepsgrootte, het aantal leidsters per groep, en de professionele opleiding zijn uit de wet geschrapt, en moeten nu maar op de vrije markt worden uitgevochten in cao-onderhandelingen en tussen oudercommissies en de nieuwe ‘ondernemers’. Het is volstrekt voorspelbaar dat de geprivilegieerde ouders, die in steden met veel keuze in het aanbod aan kinderopvang, met grote sociale vaardigheden en assertiviteit en met twee auto’s voor de deur zodat ze hun kinderen desnoods een eind verderop kunnen brengen er een goede deal voor hun kinderen uit gaan slepen, en de minder bevoorrechte ouders maar moeten hopen dat ze een fatsoenlijke ‘ondernemer’ treffen die niet nog een paar extra kinderen in de groep zet om de winst te verhogen, of liever werkt met goedkope, laaggeschoolde krachten en stagiaires. Ik vond het niet om aan te zien hoe de CDA minister zich in alle bochten wrong om te ontkennen dat dit pure afbraak is. Ik vond het ook niet om aan te zien hoe al die CDAers die vroeger zo op de bres stonden voor het gezin en voor de kinderen deze stap achteruit gewoon goedkeurden. Ik heb me voor het eerst in de Eerste Kamer echt zichtbaar kwaad gemaakt. Ik was gelukig de enige niet. Leijnse van de PvdA stond op hoofdelijke stemming. Dat doen we wanneer we vinden dat het echt een individuele gewetenszaak is, zodat niemand zich achter de fractie kan verschuilen en persoonlijk met de billen bloot moet. D66 was de enige regeringspartij die tegen de wet wilde stemmen. Uiteindelijk was het 36 stemmen voor (de voltallige VVD en CDA) en 32 stemmen tegen. Ik weet zeker dat er CDAers waren die als ze hun geweten hadden gevolgd ook tegen hadden gestemd, en dan hadden we mee kunnen maken dat de minister met deze wet terug was gestuurd om beter zijn huiswerk te maken. Dat is dus niet gebeurd. Ik hoop dat de CDAers die nog een geweten hebben in ieder geval één nacht slecht hebben geslapen.
En later kunnen we dus weer de brokken bij elkaar gaan vegen als er misstanden komen in de kinderopvang.

Hanny van Leeuwen van het CDA in een rood pakje. Grapje: Hanny, loop je al over naar de SP?

Tiny in de bankjes met Jacob Kohnstamm van D66. Kohnstamm vertrekt uit de senaat en had voor het eerst een das om.

De dames van de koffiekamer die ons twee dagen lang tot ’s avonds laat van koffie, drankjes en gevulde koeken voorzien.

Toen mocht ik in mijn bankje beginnen met zachtjes instorten, terwijl Tiny nog met minister Donner in de clinch moest over de veelplegers en de leuke nieuwe twee-in-een-cel maatregel. Tiny verdedigde zijn zaak als een leeuw en met veel humor, en met PvdA en Groen Links vormden we een stevig front, maar ook dat verloren we. Om klokslag 12 uur waren we klaar.
Voor wie het slagveld nog niet had verlaten een borrel.

Vanochtend in mijn hotel trof ik bij het ontbijt Jan de Wit, SPer aan ‘de overzijde’. We hadden het er over: achter elkaar kunnen we nu zien hoe belangrijke sociale verworvenheden worden verkwanseld en overgeleverd worden aan de vrije markt. Bij de notarissen bijvoorbeeld, eens een eerbaar beroep. Nu ook ondernemers, waarvan al te zien is welke hun beroepseer inruilen voor de hoge winst. Het zijn slechte tijden, links is in het defensief, de mensen zijn murw en komen nauwelijks in beweging. We zien het aan en vechten voor reddingsboeien voor de mensen die aan de onderkant van de maatschappij dreigen te verzuipen.
En dan proberen daar vrolijk bij te blijven.
Eerst vakantie.