Een klein incident in het najaar van 2004 was tekenend voor de nieuwe wind die was opgestoken in Nederland, schrijft Geer Mak in zijn pamflet, Gedoemd tot kwetsbaarheid, die ‘brief in een fles, zonder doel de toekomst in geslingerd en waar hij belandt mag de hemel weten’. Dat was het moment dat een imam weigerde om de hand te drukken van minister Verdonk, en de bewindsvrouwe daar een kleine demonstratie van maakte door secondenlang met die lege, uitgestoken hand voor de camera’s te blijven staan. Wat liet ze daarmee zien?
Citaat uit het boekje van Mak:
De minister gedroeg zich op dat moment niet meer als een minister voor integratie, waarbij uitgegaan wordt van wederzijdse aanpassing, maar van assimilatie, een bijna onvoorwaardelijke overgave aan de Nederlandse cultuur.
Dat werkt niet, zegt Mak. In de fictionele wereld van sommige beleidsmakers kan deze politiek misschien wel effectief zijn, in het echte bestaan is de nieuwe assimilatiepolitiek volstrekt inproductief. Want kijk eens naar Amerika.
Wat was immers de succesformule van de Amerikaanse ‘meltingpot’? Dat iedere immigrant vrij was om tot op grote hoogte zichzelf te blijven, zo zijn zelfprespect en zijn identiteit behield en juist vanuit die zekerheden met goort enthousiasme deelnam aan het gezamenlijke Amerikaanse experiment
.
En Nederland?
In het negentiende-eeuwese Amsterdam werd jarenlang, met isntemming van de geestelijke leiders, een bewuste integratiepolitiek gevoerd ten aanzien van de verarmde joodse gettobevolking. Joodse scholen werden gesubsidieerd op voorwaarden dat het Jiddisch als voertaal werd vervangen door het Nederlands, joodse gezinnen werden gestimuleerd om hun kinderen naar gewone openbare scholen te sturen, joodse werknemers leerden stukje bij beetje de ‘gewone’arbeidsmarkt kennen. Waarom was dat initiatief zo’n groot succes? Omdat deze joden bij de rest van de stad getrokken werden zonder dat ze daarbij hun godsdienst of hun identiteit hoefden in te leveren.
Anderhalve eeuw later dreigde het tegendeel te gebeuren. De nieuw assimilatiepolitiek had als neveneffect dat steeds meer leden van etnische groepen zich als tweederangsburgers begonnen te beschouwen – zo werden ze immers door de heersende elites behandeld. Als de daarbij behorende vernederingen zouden aanhouden, zou daaruit een werkelijk explosief mengsel kunnen ontstaan. Terecht zei een immogratiespecialist (..) : ‘Het grootste probleem zou wel eens kunnen zijn dat het ideaal van de multiculturele samenleving in Nederland niet te veel is gepropageerd, maar te weinig’.
Wijze woorden. Ik veheug me erg op het optreden van Geert Mak op het Institut Neerlandais in parijs, de 28ste.
Over het assimilatiedenken: ik kocht pas een boek van de Franse oud-premier Edouard Balladur “La fin de l’illusion jacobine”, het einde van de jacobijnse illusie, waarin hij betoogt dat het idee van het Westen, dat de hele wereld zich maar naar haar model heeft te vormen, niet houdbaar is en dat we daar dus maar enes vanaf moeten. Ik heb het nog lang niet uit – moeilijk Frans schrijft die man – maar dit zijn interesante woorden van een man die, zeg maar rustig, Chirac rechts inhaalt… Ik vertel jullie meer als ik het uit heb.
Geert Maks pamflet vind ik een waardevolle bijdrage. Een verfrissend geluid in de discussie, die steeds maar weer wordt vervuild door oneigenlijke argumten, waarbij alles wat vies en voor is of zou kunnen worden onder de paraplu van “de Islam” wordt geveegd. Door de plannen van het kabinet, dat de politie en justitie verregaande extra bevoegdheden wil gaan geven zodat b.v. mensen zonder concrete aanwijzingen lange tijd in preventieve hechtenis zullen kunnen worden genomen (a la Guantanamo Bay), dreigt de rechtsstaat ernstig te worden uitgehold en ondermijnd. Het is ZEER UITZONDERLIJK en kenmerkend, dat gisteren vier rechters zich in de discussie hebben gemengd (w.o. een lid van de Hoge Raad en de vice-president van het Gerechtshof te Amsterdam). Zij waarschuwen ervoor, dat de plannen in strijd zullen zijn met o.a. het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens (waardoor juist vrijspraken zullen volgen). De situatie in Nederland vind ik zo langzamerhand zeer alarmerend: de angst voor terrorisme wordt uitgebuit om een politiestaat te creëren al la Kafka. De PvdA was afgelopen woensdag in het “terrorisme-debat” weer even vaag als altijd: niet bij voorbaat tegen. Femke Halsmema van GL was gisteren in NOVA-poltiek gelukkig wel erg helder. Zodra de regering dus met concrete plannen op dit gebied komt: ALLE HENS AAN DEK!
Olav schrijft: Zodra de regering dus met concrete plannen op dit gebied komt: ALLE HENS AAN DEK!
inderdaad, dat zei de pvda ook.
alleen kwam het iets anders in de krant.
feiten, olav, feiten.
@ Claar (3):
Nee, Claar, dat bedoelde de PvdA helemaal niet. Zij was absoluut niett bij voorbaat tegen de door de regering aangekondigde maatregelen. Ongeveer letterlijk de woorden van Wouter Bos. Met “alle hens aan dek!” bedoel ik natuurlijk: weg met die gevaarlijke voorstellen!
De PvdA heeft altijd het tweesporenbeleid bij de bestrijding van terrorisme gesteund: repressie en keihard aanpakken aan de ene kant en het creëren van een nieuw ‘wij-gevoel’ aan de andere kant. Hier schiet het kabinet volgens Bos ernstig tekort. Het faalt op één van haar centrale doelstellingen, namelijk het aanhalen van de banden met gematigde moslims. Bos: ‘het kabinet weigert in te zien dat het zelf continu allerlei activiteiten onderneemt die de verhouding tot die gematigde krachten steeds weer onder spanning zetten. Denk bijvoorbeeld aan minister Verdonk die ontkent dat er sprake is van discriminatie op de arbeidsmarkt.’
Bos concludeert dat de fractie de nieuwe voorstellen van het kabinet kritisch constructief zal bekijken maar dat het veel belangrijker is om nu eerst eens alles aan te pakken wat nu al gedaan kan worden, zonder de verhoudingen tussen bevolkingsgroepen onder druk te zetten.
feiten, Olav, feiten.
NRC d.d.11 februari 2005:
“De PvdA was kritisch, maar liet uiteindelijk in het midden of ze de plannen steunt. Fractievoorzitter Bos wil wachten op de concrete wetsvoorstellen die op de nu aangekondigde maatregelen zullen volgen alvorens een definitief oordeel uit te spreken over de meldplicht en het strafbaar stellen van het verheerlijken van terroristische daden.”
En in het door jou aangehaalde (?) stuk: “Bos concludeert dat de fractie de nieuwe voorstellen van het kabinet kritisch constructief zal bekijken maar dat het veel belangrijker is om nu eerst eens alles aan te pakken wat nu al gedaan kan worden, zonder de verhoudingen tussen bevolkingsgroepen onder druk te zetten.”
Dit bedoel ik nou: in het midden laten wat je uiteindelijk gaat doen. Niet nu al -overeenkomstig de zich terecht ernstig verontrust tonende rechters- aangeven dat het gewoon niet kán,wat men van plan is.
Feiten, Claar, feiten!
Sorry hoor, maar ik zie hoegenaamd geen verschil in het NRC-citaat en het PvdA-citaat.
Behalve dat jij liever had gewild dat de PvdA meteen had veroordeeld. Nee, dat hebben ze niet gedaan, ze wachten eerst af waar de minister concreet mee komt. Of datgene wat hij voorstelde sowieso wel kan. Dat begrijp ik er tenminste uit.
Hiero, zit ik hier de PvdA te verdedigen.
Maar wat me stoort, is dat er vaak zo gauw wat geroepen wordt. Ik merk dat ik daar allergisch voor aan het worden ben.
In die zin bevalt me deze opstelling van de PvdA wel: eerst maar eens zien, waar ze concreet mee komen. Dan pas besluiten.
M.a.w.: eerst de feiten afwachten.
Is een keuze.
Olav, je doet de PVDA tekort als je haar positie afdoet met ‘in het midden laten’. De PVDA stelde nadrukkelijk dat de plannen nog te globaal waren om er al uitspraak over te doen. Alleen de uitgewerkte wetsvoorstellen zullen door haar vooral naar effectiviteit beoordeeld worden. Dat leverde veel kritiek op, met name van D’66 die vond dat vooral de meldingsplicht al afgeblazen diende te worden omdat dit naar haar indruk een niet effectief middel zal blijken te zijn. Verder zou deze maatregel ‘schuren’ met onze rechtsstaat. Er zijn goede inhoudelijke argumenten om deze stellingname wat prematuur en/of onjuist te vinden, maar dat is hier off-topic. Belangrijk is: ze was hier volkomen helder in. Waar de PVDA ook heel duidelijk in was, was de kritiek op de regering in het werken aan het nieuwe ‘wij’ (zie bijdrage Claar) en dat er weinig gedaan wordt om de ‘chaos in de aansturing van de AIVD te verkleinen (vrij naar de conclusie commissie Havermans).
@ Claar (7):
Je draai erom heen. Ik zeg: de PvdA blijft onduidelijk, en zegt niet nu al dat tegen de plannen van de regering is. En dat vind ik met redenen verkeerd. Meer niet. Jij beweert, dat ik de feiten geweld aan doe, maar dat staaf je absoluut niet met je reacties. Wat wil je nu eigenlijk? Ik vind het prima, als je de opstelling van de PvdA steunt. Dat is jouw zaak. Ik denk er alleen anders over. Wat wil je nu eigenlijk?
@ Henk (8): Er zijn heel goede argumenten aangevoerd om nu al te kunnen zeggen: de plannen van de regering zijn strijdig met de grondslagen van de rechtsstaat en bepalingen in het EVRM. Zoals de genoemde rechters, bepaald niet de eersten de besten en evenmin politieke actievoerders, hebben gedaan. Ik ben het met hun argumenten eens. Vind je de opstelling van de PvdA goed? Dat is jouw zaak. Ik denk er met recht en reden anders over!
Olav, helder 🙂
(you can call me Henk, you can call me Hendrik, just don’t call me late for dinner)
Groetjes
Hiek
Olav, laten we het niet ingewikkelder maken dan het is.
Jij zei: De PvdA was afgelopen woensdag in het “terrorisme-debat” weer even vaag als altijd: niet bij voorbaat tegen.
Los van wat de PvdA straks besluit en wat ik daar dan van vind (ik wacht dat maar even af): ik vond dat jouw conclusie ‘weer even vaag als altijd’ niet gestaafd werd door de feiten. In dit geval niet en in andere gevallen ook niet.
Ik vond dat je te gemakkelijk wat riep en nou ja –