Dagboek 10 maart

Mark Rutte gaat gemeen doen tegen de PvdA heeft hij aangekondigd. Dat gaat hem nog moeite kosten, want hij is van nature aardig. Ik vond hem toen hij nog Staatssecretaris van Sociale Zaken was tenminste veruit de leukste tegenstander om mee van mening te verschillen. Ook wil hij het image van de VVD veranderen, niet meer alleen jasjedasjemannen en parelkettingenmevrouwen, maar ook lui met oorringetjes en gekke kapsels moeten zich bij de partij thuis gaan voelen. Daar mag hij dan zelf wel mee beginnen, met een oorringetje en een gek kapsel. Of is dit een hint dat ze Wilders terug gaan halen?

O en Rutte wil ook wel een brug slaan naar de Marokkaanse buurtvader. En daar wil Hirsi Ali hem wel bij helpen. Ik moest zo lachen dat ik me bijna in mijn ochtendkoffie verslikte en de poezen van schrik van het bed afstoven vanochtend.

Kreeg nog even de schrik toen ik zag dat ik een gezellig klontje voorkeursstemmen had gekregen als lijstduwer van de SP Amsterdam Centrum. Maar ik zit net onder de grens waarbij ik serieus uit zou moeten leggen waarom ik niet van plan ben om in de deelraad te gaan. Moeten we daar niet wat aan doen, dat lijstduwersfenomeen? Ook al kwam het nu goed uit voor mijn ego en voor de afdeling? Een beetje raar is het wel. De overbuurvrouw riep ook al zonnig dat ze op mij had gestemd. Nou ja, het is wel een stem die naar de afdeling gaat.

In Gaza is de grens weer even een beetje open. Dat wil zeggen, de vrachtwagens met meel en suiker mochten er in, om een echte hongersnood te voorkomen. Maar de tomaten en aardbeien zijn bij de grens verrot en mogen er niet uit.

Olmert heeft ondertussen aangekondigd dat in 2010 eenzijdig de grenzen van Israel worden vastgesteld. Het is nog steeds het aloude Sharonplan, dat niemand wilde geloven. De Palestijnen in enclaves opgesloten, omsingeld, afhankelijk gehouden, met een gigantisch systeem van muren en checkpoints. En zoveel mogelijk Palestijns gebied geannexeerd en bij Israel getrokken. Als dat klaar is, in 2010 dus, dan verklaart Israel plechtig dat ze niet langer over de Palestijnen willen heersen, en dat die binnen die enclaves zelf maar moeten zien hoe ze het redden. En dat de bezetting daarmee is opgeheven. Is er nog iemand die dat wenst te geloven?

Verdonk haalt weer eens bakzeil. De Tweede Kamer heeft niet ingestemd met haar plan om christelijke en homo vluchtelingen naar Iran terug te sturen. Zelfs haar eigen VVD vond het niks. Goed zo. Treedt ze nu eindelijk eens af? Het zal wel weer niet. Met rechte rug en met blunder na fout na bakzeil zal ze de rit toch wel uit willen zitten.

Leuk stukje in het Parool. Over het feit dat acht op de tien allochtonen PvdA hebben gestemd, als tegenwicht tegen de harde toon waarmee ze de laatste vier jaar zijn aangesproken.

Abslam, een 53jarige Marokkaanse Nederlander uit Rotterdam-Delfshaven is vrolijk opgestaan en vindt het weer leuk hier.

´Alles moesten we maar slikken. Discriminatie, armoede, geen werk, onze kinderen vinden geen stageplek. Het is de laatste jaren veel erger geworden´. Jarenlang heeft Abslam brood gebakken, hard gewerkt en – hij zegt het zelf, niets fout gedaan. ´Ik woon hier al 31 jaar, maar als ik de metro instap, kijken de Nederlanders me aan alsof ik crimineel ben. Het is genoeg geweest. Kut-Marokkanen, het moslimgeloof is achterlijk: we pikken het niet meer. Vier jaar lang hebben allochtonen klappen gehad van Balkenende en Marco Pastors. Nu hebben we ze een ferme klap teruggegeven. En volgend jaar doen we dat weer als het nodig is´.

Allochtonen stemmen volgens stadswacht Kazim Murt, Turkse Nederlander, om dezelfde redenen die veel autochtonen inmiddels hebben. ´Sinds Balkenende zijn de huren gestegen en de salarissen gedaald. Het is moeilijker geworden. Het kan zo niet langer´.

De Turkse en Marokkaanse Nederlanders in het koffiehuis hebben heel goed begrepen dat ze een machtsfactor vormen als ze in groten getale naar de stembus gaan. Als ze dat in Den Haag nu niet duidelijk is geworden, dan komt dat volgend jaar wel. Ik denk dat deze verkiezingsuitslag met een klap veel migranten uit de moedeloosheid heeft gehaald. Op eigen kracht. Ook ik werd vanochtend vrolijk wakker.

Morgen partijraad in Amersfoort.

12 gedachten over “Dagboek 10 maart

  1. Het is niet verwonderlijk dat de linkse partijen zo’n overweldigende overwinning hebben behaald bij de gemeenteraadsverkiezingen. Hoezeer landelijke politici ook benadrukken dat het vooral om lokale standpunten en lokaal beleid gaat, het feit alleen al dat de landelijke lijsttrekkers zélf dit benadrukken laat zien wat voor een bepalende rol zij hebben. Landelijke politiek = lokale politiek. De landelijke regeringscoalitie scoort bijzonder slechte cijfers, welhaast als vanzelf dus ook de lokale afdelingen. Niet altijd terecht, maar dat is het nadeel van de beeldvorming anno nu. De media dragen niet alle schuld, de vereenzelviging tussen landelijke en lokale politiek komt op conto van de de landelijke woordvoerders, zij laten zich namelijk gewillig gebruiken voor lokale debatten.

    Als er onvrede is bij de doorsnee burger over het landelijk beleid, en die is er, dan grijpt hij de eerste de beste mogelijkheid aan om zijn onvrede daarover uit te spreken. Zie het resultaat bij de gemeenteraadsverkiezingen. Het is een duidelijk signaal richting de landelijke coalitie. Voor de 2e Kamerverkiezingen in 2007 hebben CDA, VVD en D66 nog bergen werk te verzetten. Was de Nederlandse bevolking unaniem verenigd in haar afrekening van de landelijke (en lokale) politiek? Misschien ten dele waar, een veel belangrijker factor was de plots zelfbewust optredende allochtone gemeenschap, waar ik actied onderdeel van ben.

    Het is ook in mijn beleving voor het eerst dat zij zo actief aangesproken zijn door de politiek. De heren vrouwen politici zijn niet op hun achterhoofd gevallen, ze beseffen heel goed dat er onvrede heerst in de allochtone gemeenschap. Misschien helemaal niet zozeer over het gevoerde beleid, maar wel degelijk over de manier waarop volksvertegenwoordigers zonder enige nuance deze groep toespreken. Verdonk, Hirsi Ali, Wilders, Van Aartsen, de (gehele) LPF etc, het kan niet zo zijn dat mensen daar immuun voor blijven. Niet zelden horen wij van ondernemende en volledig geïntegreerde allochtonen wat zij toch fout doen in de ogen van de overheid.

    In dit mediatijdperk gaan de inhoudelijke dossiers waarop minderhedenbeleid wordt gevormd verloren onder de quotes en flitsende camera-reportages van de ministers en kamerleden. ‘Lees’ een willekeurig dossier en Ali, Ahmed of Moustafa zullen misschien, met enige verbeelding, best begrip tonen voor het gevoerde beleid. ‘Luister’ naar de doorsnee minister of kamerlid, en dezelfde Ali en Moustafa zullen zich in de hoek gezet voelen.

    En dus hebben de allochtonen zich voor het eerst in jaren goed georganiseerd en massaal op de linkse partijen gestemd met de PvdA als uitschieter. En het is niet ondenkbaar dat de kamerverkiezingen in 2007 een zelfde beeld zullen laten zien. Den Haag weet dat het nu te maken heeft met een bepalende groep kiezers. En dat is een winst voor de ‘allochtone’ gemeenschap. De Nieuwe Nederlanders zoals Hans Wiegel deze groep graag noemt is eindelijk volwassen geworden. En het is tijd dat Den Haag nu de dialoog aangaat. Het hard werkende, goed Nederlands sprekende, en qua levensopvattingen liberaal denkende deel van de allochtone gemeenschap verdient dit zonder voorbehoud.

    Enis Odaci

  2. Wat een hoop opgeklopte lucht rond de toekomstige VVD-leider Mark Rutte, Anja. Hij is al net zo’n moederskindje als Balkenende. (”Het oordeel van mijn moeder weegt heel zwaar”, zei hij). Hij heeft wel een moderner en vlotter imago, maar als het erop aankomt is hij even rechts als bla-bla-blaag Van Baalen, die hem een blauwe stropdas kado heeft gedaan. Wie laat zich nou door zo’n blaag strikken of de das omdoen? 🙂

  3. Ik hoop maar dat hier in Rotterdam de PvdA niet toch met LR gaan regeren. De allochtone mensen hebben gestemd TEGEN die partij Leefbaar Rotterdam met Pastors en vd Anker en van Sluis! Tegen de haatzaaierij. Als de PvdA nu toch met LR in zee gaat, denk ik dat de PvdA aan kiezersbedrog doet! Hoe krijgen we ze zover dat ze een coalitie met LR niet toch gaan willen?

  4. Afgelopen zondag keek ik naar Buitenhof. Een confrontatie tussen Aboutaleb en Pastors, bijgezeten door Felix Rottenberg en Gabriel van den Brink, voorgezeten door Peter van Ingen.

    Daar zag ik iets gebeuren wat we volgens mij enorm hard nodig hebben: er werd door Rottenberg niet ingezoomd op verschillen, maar nadrukkelijk op overeenkomsten. Waardoor Pastors zijn formuleringen stevig aan moest passen en Aboutaleb gedwongen werd echt te luisteren. Ze gingen er allebei anders van kijken. En inderdaad werd zo zichtbaar waar de overeenkomsten zaten. Voor mij was dat een publiek lesje in hoe het moet. Het is nog te zien op internet: http://www.vpro.nl/programma/buitenhof/afleveringen/26511077/

    We leven in een enorm complexe samenleving die er de afgelopen jaren niet leuker op is geworden. Polarisatie alom.
    Ik heb zelf als raadslid (PvdA) gemerkt dat het binnen het duale systeem niet meer volstaat te blijven denken in de (best comfortabele en voor de hand liggende) oude tegenstellingen. Ik heb zelf ervaren dat je beter op onderwerp wisselende coalities kunt sluiten, moet sluiten wat mij betreft. Wij hebben ervaren dat voortdurend gespreksopeningen blijven zoeken en zelf consequent fatsoenlijk blijven en je aan de feiten houden, meer door ons gewenste resultaten opleveren, met een breder draagvlak, dan almaar in oude reflexen schieten, dom binnen je eigen denkraam blijven hangen en dus per definitie tegenover elkaar blijven staan.

    Successen van mensen als Marco Pastors ontstaan alleen, omdat hij een maatschappelijk breed gedragen gevoel van onbehagen weet te kanaliseren. Je kunt daar honderd dingen van vinden of duizend verklaringen voor zoeken, maar dat neemt niet weg dat dit gevoel er is. Het ontkennen of bagatelliseren zal het gevoel van onbehagen alleen blijven versterken. Zie ook het effect van bijvoorbeeld een cordon sanitaire in Vlaanderen.
    Ik ga niet zeggen wat ik denk van Pastors als persoon, van zijn stijl van leiding geven of van zijn maatschappijvisie. Of wat ik erbij voel. Dat is hier de plaats niet en voor mijn argumentatie nu niet relevant. Het gaat me erom dat hij politiek niet genegeerd kan en moet worden. Hij heeft niet de aanhang gekregen waarop hij zelf rekende, maar hij heeft een enorme aanhang.

    Ik zie daarom in de Rottenberg-exercitie de enig mogelijke benadering. Dwing jezelf en anderen het politiek bedrijf fatsoenlijk uit te voeren, blijf voortdurend luisteren en in gesprek, wijs niet alles bij voorbaat vijandig af maar zoek punten van overeenstemming, markeer in het publieke debat de verschillen en grenzen, verdiep je serieus in het gedachtegoed van de ander. En toon je bereid verantwoordelijkheid te delen met andersdenkenden. Ook regeringsverantwoordelijkheid, als het niet anders kan.
    Volgens mij kan het in Rotterdam niet anders, wil je de uitslag en zetelverhoudingen honoreren.

    In wezen heeft het evenmin zin om als SP af te geven op de PvdA en vice versa. De verschillen hoeven niet zo nadrukkelijk benoemd te worden, die zijn duidelijk. De overeenkomsten zijn veel interessanter. De PvdA is meer dan Wouter Bos en dat is ook al meermalen gebleken.

    Ik ben echt heel tevreden over het feit dat de SP in zoveel gemeenten regeringsmacht krijgt. Vaak in samenwerking met andere linkse fracties. Mijn verwachting ervan is, dat het de SP eindelijk gelegenheid geeft niet meer almaar de oppositierol te moeten spelen. Dat vraagt een andere manier van denken waarin de SP zich nog onvoldoende heeft kunnen oefenen. Ik heb er hoge verwachtingen van, omdat het linkse samenwerking dichterbij brengt.

  5. Beste Olav, dat idee had ik ook toen ik hem hoorde over de Marokkaanse buurtvaders en de bijstand moeders. Mij kan hij in ieder geval niet overtuigen en ik denk vele met mij. Nadat ik Mohamed Rabbae had gesproken die in Leiden met hem te maken heeft gehad toen hij daar wethouder soiale zaken was en het stukje van Anja hierboven gun ik hem het voordeel van de twijfel.
    En het is zeker een overwinning dat het gelukt is om zoveel mede allochtonen te mobiliseren om te gaan stemmen, hoop dat het ons ook weer lukt voor de landelijke verkiezingen. Misschien zullen we de benaming achterlijk dan wat minder gaan horen.

  6. @ Amal (5):

    Wat o.a. mijn argwaan heeft opgewekt: Rutte stelde zich voluit op achter het beleid van minister Verdonk. Nou kan hij dat moeilijk afvallen, maar zo’n nadrukkelijke steun was ook weer niet nodig.

    Met jou hoop ik dat bij de komende landelijke verkiezingen veel allochtonen gaan stemmen. Ook hoop ik dat de SP voor hen dan een goed alternatief kan zijn. Daarvoor zal de SP haar uiterste best moeten doen.

  7. Het TV-programma “Buitenhof” zie ik praktisch elke week. Zo ook op 5 maart j.l. Zo nu en dan vond ik Pastors wel degelijk grof. Maar afgezien daarvan: ik zie niet hoe je een werkelijk progressieve politiek kan realiseren met een stroming als Leefbaar Rotterdam als coalitiegenoot.
    Gisteravond was het ook weer heel duidelijk in het TV-programma NOVA: PvdA-fractieleider Van Heemst wilde zich op geen enkele manier positief uitspreken over een linkse coalitie in Rotterdam, die mogelijk is. Hij vond dat “te krap”. SP-er Agnes Kant maakte heel duidelijk: het grootste deel van de Nederlandse bevolking kiest nationaal voor een linkse coalitie(PvdA, SP en GL). Werk daar eens positief aan met een 25-punten programma -“in plaats van de tegenstellingen telkens te benadrukken”, zei ze letterlijk- waarnaast elke partij in de verkiezingscampagne natuurlijk eigen punten naar voren kan brengen. Daar wilde Van Heemst, zonder duidelijke argumenten, niet aan.
    De PvdA blijft mistig, weigert zich duidelijk over een linkse coalitie uit te spreken, en naar mijn stellige overtuiging (gezien alle uitspraken en de houding van de laatste tijd) prefereert de PvdA een coalitie met het CDA. Daarmee laat zij een “historische kans” (Jan Marijnissen) liggen. Daarmee ben ik het eens. Al denk ik ook dat het, gezien de verschillende politieke uitgangspunten en praktijk, heel moeilijk zal zijn een coalitie met de PvdA te vormen.
    Een “op onderwerp wisselende coalitie”, zoals Clara zegt (4), is natuurlijk geen basis voor de vorming van een College of regering. Daarvoor heb je een vaste coalitie nodig.

  8. dag Olav,
    het gaat om twee verschillende dingen. Ten eerste de huidige situatie in Rotterdam. Wil je recht doen aan de verkiezingsuitslag, dan zullen PvdA en Leefbaar daar tenminste een poging moeten wagen. Ik kan het niet anders zien en ook mensen als Van Schendelen zeggen dat. Van Heemst zei in Nova helemaal in het begin tegen Agnes Kant dat hij een linkse coalitie niet onmogelijk en mogelijk ook wenselijk acht, maar het inderdaad te krap vindt. Ik vond het, gelet op het feit dat de formatie in Rotterdam nog moet beginnen en stervens ingewikkeld (en gevoelig!) ligt, verstandig van hem dat hij een informateur niet voor de voeten wil lopen.

    Daarnaast heb je het grotere onderwerp: de mogelijkheid doet zich voor, landelijk een linkse alliantie en op termijn mogelijk een links kabinet te vormen.
    Je kent mijn standpunt: kijk meer naar de overeenkomsten dan naar de verschillen, vooral in de grote lijn en streef naar een samenwerking op links. In die zin ben ik het eens met Kant en Marijnissen, dat je nu al kunt beginnen met te kijken op welke punten je overeenstemming kunt bereiken. Zodat mensen op voorhand weten welke coalitie ze hun stem geven.

    Dat de PvdA daar mistig over blijft, bestrijd ik echt. De PvdA zegt gewoon niet wat jij wilt horen, maar dat is wat anders dan mistig.
    Ik vind ze daar helder en consequent in: ze willen zich niet op voorhand vastleggen. Dat is de lijn die Bos volgt en Van Heemst in Rotterdam ook. Dat Van Heemst er geen duidelijke argumenten voor geeft, bestrijd ik eveneens. Hij heeft een aantal malen gezegd dat de PvdA en de SP eerst en vooral met hun eigen programma naar de kiezers moeten, dus op eigen kracht campagne moeten voeren. Idem voor GroenLinks (heeft iemand trouwens een verklaring waarom die het slechter doen dan PvdA en SP?) en bijvoorbeeld ChristenUnie.

    Met andere woorden: de PvdA vindt het kennelijk te vroeg voor verkennen van linkse samenwerking. Dat heeft te maken met een aantal factoren, denk ik.
    De voornaamste zal zijn dat het voor iedereen duidelijk is dat de zetelwinst van zowel PvdA als SP voor een deel te verklaren is uit de kennelijk enorme onvrede met de coalitie die nu het heft in handen heeft. Als iedereen ineens voor jou kiest omdat ze een stronthekel hebben aan iemand anders, wil je eerst zeker weten dat je aardig gevonden gaat worden om wie JIJ bent. Dat je kiezers naar jou komen omdat ze bewust steunen (en weten) waar jij voor staat en niet uit protest tegen wat anders. Dat levert een meer solide basis voor je beleid.

    Een tweede factor is – dat argument gaf Van Heemst ook – dat je pas echt kunt gaan formeren nadat de kiezer zijn stem heeft uitgebracht. In die zin is formeren met links niet wezenlijk anders of ingewikkelder dan formeren met midden of rechts. Ook als linkse partijen kun je na een verkiezingsuitslag die dat rechtvaardigt, gewoon om de tafel en kijken of je tot een gezamenlijk program kunt komen. Dus kiest de PvdA er kennelijk voor, eerst de kiezer te laten spreken en die uitslag recht te doen.
    Daar komt bij, dat Van Heemst gewoon gelijk heeft als hij zegt dat je na drie punten al het eerste conflictpunt tussen PvdA en SP tegen zult komen. Het zijn namelijk niet voor niets nog steeds verschillende partijen. En niemand zit nu te wachten op een publiekelijk uitgevochten meningsverschil of een machtstrijd tussen PvdA en SP.

    Een derde factor is, dat het nog een jaar te gaan is voor de kamerverkiezingen. Dit kabinet is zolangzamerhand een meester in niet vallen. Dat levert gedrochten op zoals de mediawet, die er moet komen als beloning voor het feit dat D66 bij het Paasakkoord Balkenende in het zadel hield. Maar het betekent ook dat het kabinet zèlf tot 2007 verantwoordelijk blijft voor en afgerekend wordt op de gevolgen van de hervormingen. Ten goede en ten kwade. Balkenende bezweert ons, dat het zoet nu echt gaat komen. Hij heeft een gunstige economische wind mee. Maar het rommelt overal, vooral in de uitvoering (UWV, Zorgstelsel, ontbrekend armoedebeleid, noem maar op). Ik denk niet dat PvdA en SP zitten te wachten op de val van het kabinet. Zowel voor PvdA als SP geldt dus, dat het behoedzaam opereren zal zijn in de oppositie het komend jaar, zodat de electorale winst vastgehouden wordt en zich stabiliseert.

    Daarnaast – en dat weet jij ook – zijn er allang verkennende besprekingen bezig achter de linkse schermen.

    Kortom, ik deel in je ongeduld, je verlangen, in de bezorgdheid van Jan marijnissen dat we straks een historische kans hebben laten liggen. Ik droom ook van een links beleid. Maar alles opgeteld kan ik me goed vinden in de koers die de PvdA bewust volgt.
    Hou het open, Olav. Ga niet lopen vitten op de PvdA voordat bewezen is dat je gelijk gaat krijgen. Er is nooit gezegd dat er geen sprake kan zijn van een linkse alliantie. Alleen nu nog niet. Voorlopig koersen alle linkse boten nog op eigen kracht en onder eigen vlag naar dezelfde haven.
    Daar vaar ik ook op.

    Goede zondag toegewenst!
    p.s. Ik bedoelde natuurlijk niet dat je zonder een vaste coalitie kunt, zo dom ben ik ook weer niet. Ik illusteerde met op onderwerp wisselende coalities dat ik heb ervaren dat het durven loslaten van de vaste vooroordelen je vaak meer resultaat brengt dan het blijven denken in “die deugen wel” en “die deugen niet”. Het was een pleidooi voor een andere manier van denken, dus.

  9. Rutte was toch diegene die vorig jaar de studenten opriep de universiteiten te bezetten en niet thuis gaf toen ze daarvoor strfrechtelijk vervolgd werden? Hij verschilt dus niet veel van zijn partijgenoten. Wat zou Zalm doen als huizenbezitters boetes kregen voor het niet betalen van de OZB belasting, wat hij, toch tot mijn verbazing want hij was voor mij nog de enige integere VVD’er, opriep te doen.
    Maar de winst van links roept bij mij ook weer twijfels op. Terug naar de politieke correctheid van paars? Waarin kritiek op misstanden bij de bewoners van niet Nederlandse afkomst gezien werd als racisme, problemen werden overigens wel erkend door de SP. En waarin vele fraudezaken met de mantel der liefde werden bedekt. Met Wouter Bos aan het roer vrees ik het “Tony Blair” effect. Een rechtse politicus in een van oudsher linkse partij die voortdurend zegt dat er van alles verbeterd zal moeten worden maar vervolgens niets doet, en een bevolking die niet op een andere partij durft te stemmen omdat de schrik van 17 jaar Conservatives(Thatcher) er nog in zit.
    De coalitie PvdA en CDA (en D66 of Christen Unie)lijkt me toch het meest voor de hand liggend. Volgens sommigen is het linkse bestuur in Nijmegen op korte termijn wel goed voor de minima maar de middenstand trekt eruit weg vanwege de hoge belastingen. Wat zou een landelijke linkse coalitie teweegbrengen? Een betere positie voor mensen met een laag inkomen. Maar Nederland is deel van de ‘open’ EU. Talloze bedrijven zouden door de verhoogde belastingen wegtrekken naar andere EU landen vertrekken, een verarmend Nederland achterlatend. Zelf behoor ik ook tot de ‘klasse’ van de werkende armen, maar zo’n toekomst lijkt me ook niets.

  10. @ Clara Legêne (8):

    In de eerste plaats veel dank voor je uitgebreide reactie. Een duidelijk verhaal.

    Natuurlijk is er verschil tussen het lokale en het landelijke niveau. Lokaal zijn heel andere coalities mogelijk (en soms ook onvermijdelijk) dan landelijk. In één gemeente maakt de SP zelfs samen met de VVD deel uit van een coalitie!

    In een coalitie van de PvdA met Leefbaar Rotterdam kan ik niet geloven. Ik denk dat veel mensen, die mede vanwege aversie tegen LR op de PvdA hebben gestemd (waaronder zeker veel allochtonen), zich verraden zullen voelen. Ook al hebben anderzijds veel mensen op LR gestemd, er moet inhoudelijk -niet slechts getalsmatig- gekeken worden naar de mogelijkheden van een levensvatbare coalitie. (En denk ook aan de VS en Groot Brittannië, al hebben die landen een geheel ander kiesstelsel: een kleine meerderheid kan in de politiek toch een grote verandering van kleur teweeg brengen). Dat de heer Van Schendelen zich uitspreekt voor een PvdA-LR-coalitie zegt mij echt niets. (Hij is nogal pro-LR, zoals je zult weten).

    Ik ben het niet met je eens dat het verstandig is zo onduidelijk te blijven over een linkse coalitie, ook al moet de informateur in Rotterdam nog aan de slag. Die verkent immers alleen de mogelijkheden, maar bepaalt niet de keuze. Het is dus goed mogelijk -en op het landelijk niveau ook zeer gebruikelijk- tevoren een voorkeur uit te spreken.

    Je zegt zelf ook dat het verstandig is landelijk alvast de mogelijkheid van een linkse coalitie te verkennen. Sorry, maar ik blijf de PvdA mistig vinden. Wouter Bos heeft diverse malen zich wel positief uitgelaten over een mogelijke coalitie met het CDA (soms schijnbaar per ongeluk té duidelijk). Zonder zich vast te leggen, zou hij zich ook eens werkelijk positief kunnen uitlaten over de mogelijkheid van een linkse coalitie.

    Van Heemst heeft gezegd dat de PvdA en SP met hun eigen programma naar de kiezers moeten, zeg je. Ja, nogal wiedes! Dat vindt de SP ook. Maar dat sluit een gezamenlijk “25 puntenprogramma” o.i.d. DAARNAAST geenszins uit. Gesprekken daarover hoeven helemaal niet te ontaarden in een “publiekelijk uitgevochten meningsverschil” of een “machtsstrijd”. Die kunnen immers net zo geoed leiden tot een “10-puntenprogramma” of geen programma, en ook dan nog zijn coalitiegesprekken na de verkiezingen mogelijk.
    Naar mijn mening maakt het hierbij geen verschil of je een (groot) aantal proteststemmers hebt, evenmin als het feit, dat je -uiteraard- pas werkelijk kan gaan formeren na de verkiezingen. En heeft de PvdA in het verleden zelf niet “schaduwkabinetten” gevormd vóór verkiezingen?

    Dat het in principe nog een jaar duurt, zegt ook niet zo veel. In de eerste plaats kan het kabinet eerder vallen; de kans daarop is niet denkbeeldig. (Laat D66 eens voor zelfbehoud kiezen en de kunstmatige voeding van het kabinet stoppen!). Dan komen dus vervroegde Tweede Kamerverkiezingen.
    In de tweede plaats is een jaar echt niet zo veel tijd voor het ontwerpen van een gezamenlijk puntenprogramma.
    In de derde plaats zal, gezien de al jarenlang bestaande trend, echt niet zo veel kunnen veranderen ten voordele van de coalitiepartijen.
    In de vierde plaats hebben kiezers er recht op de weten wat de uitwerking van hun stem is. Er zijn heel veel PvdA-stemmers die zeker geen coalitie met het CDA wensen.

    Al met al denk ik, in tegenstelling tot jij, dat de PvdA en SP juist WEL zitten te wachten op de val van het kabinet!

  11. Olav schrijft: Al met al denk ik, in tegenstelling tot jij, dat de PvdA en SP juist WEL zitten te wachten op de val van het kabinet!

    Waarom dan, Olav? Daar ben ik wel benieuwd naar.

    Voor het overige blijft het speculeren, denk ik.

  12. @ Clara (11):

    Omdat, als het kabinet valt, in elk geval een einde komt aan het volslagen asociale beleid dat wordt gevoerd. Het kabinet is er nog lang niet klaar mee; denk b.v. aan de huurliberalisering. Bovendien kan dan spoedigste worden gewerkt aan het terugdraaien van de ergste verslechteringen de laatste jaren. Het merendeel van de bevolking ziet ook verlangend uit naar het einde van dit kabinet; dat zijn onze kiezers.
    Een jaar wachten zal weliswaar, zoals ik al heb gezegd, gezien de al jarenlang bestaande trend echt niet zo veel kunnen veranderen ten voordele van de coalitiepartijen, maar deze partijen kunnen misschien toch nog voordeel trekken uit een wat kerend economisch tij, dat ze natuurlijk aan zichzelf zullen gaan toeschrijven.
    Ik merk aan alle kanten: de mensen kunnen gewoon niet wachten met het wegstemmen van het kabinet! Je moet het ijzer smeden als het heet is, niet? Politieke partijen die echt voor de belangen van de gewone mensen willen opkomen moeten hiernaar luisteren. Ik zie niet welk voordeel het oplevert nog 14 maanden te moeten wachten.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *