Brief van Trees aan de nederlandse media:
Na meer dan een week de ontwikkelingen hier in het Midden Oosten met stomme verbazing gevolgd te hebben, en ook met stomme verbazing gekeken te hebben naar o.a. de westerse media, vooral de nederlandse media, heb ik besloten om nu maar eens wat op te gaan schrijven. Ik ben vandaag opgestaan met zoveel woede in me, die woede heeft zich in de loop der dagen ontwikkeld, en het enigste wat dan helpt voor mij is schrijven.
Ik woon al meer dan 12 jaar in het dorp Sakhnin, een Palestijns Arabisch dorp in Galilea, zo’n 35 kilometer van de Libanese grens. De bevolking van Galilea bestaat voor 50% uit Arabieren, degenen die gebleven zijn na 1948 en hun kinderen en kleinkinderen. Op de een of andere manier is dit feit nog steeds niet doorgedrongen in de Nederlandse media.
Hoevaak ben ik in de afgelopen jaren niet gebeld door nederlandse radio wanneer er weer eens een bomaanslag was gepleegd door een Palestijn. En ik moest altijd vertellen wat wij hier daarvan vonden. Of toen ik naar de begrafenis van Arafat ben geweest in Ramallah. Ook ben ik wel eens gebeld door journalisten van o.a. de EO, zeer geinteresseerd in het racisme binnen Israel tegen de arabische bevolking, maar het niet voor elkaar kreeg om dit onderwerp, met medewerking van mij via een interview, op de radio te krijgen. Ik weet dat men niet erg geinteresseerd is in de arabische bevolking hier, op een enkeling nagelaten. Maar dat het zo ver zou gaan?
De afgelopen dagen ligt noord Israel onder vuur van de katyushas vanuit Libanon. Bommen maken geen verschil tussen wie dan ook. Haifa ligt flink onder vuur. En via de buis zie je allerlei beelden van inwoners van Haifa die verschrikt zijn en naar de schuilkelders rennen. Maar wat men niet laat zien is dat er in Haifa een wijk is, genaamd Halissa, waar meest Arabieren wonen, en arme Joodse Israeliers, waar men geen schuilkelders heeft. Al Jazeera is de enige die de moeite neemt om ook daar naar toe te gaan en mensen daar te interviewen. Een van de eerste katyushas viel op het dorp Mazd al Krum, een arabisch dorp dicht bij Karmiel. 25 gewonden. Niets over terug te zien op het nieuws. Vele andere katyushas zijn gevallen op Abu Snan, op Sakhnin, op Abqa’ya, etc. Etc. Niets zie je terug hiervan op het nieuws. Zelfs de Israelische pers laat hier niet veel van zien. Gisteren zijn er katyushas op Nazareth gevallen, het arabische deel van Nazareth. Twee kinderen gedood. Dit zie je wel terug maar dan met de strekking dat dit slachtoffers zijn van de Hezbollah, die nietsontziend tekeergaat. Maar ik moet iedereen teleurstellen, want de arabische bevolking hier ziet ook deze kinderen als slachtoffer van de Israelische aggressie.
Rondlopend door ons stadje vraag ik veel mensen wat ze hiervan vinden. En de meesten zeggen dat ze zichzelf niet beter voelen dan de Gazanen en de Libanezen. En als die katyushas moeten vallen, ach, dan moet het maar. Uiteraard zijn de mensen nerveus en bang. Toen we hier voor de eerste keer de sirenes hoorden, als waarschuwing dat er raketten aankwamen kreeg ik het ook benauwd. Voor de duidelijkheid, die sirenes zijn niet in Sakhnin (een stadje van 25.000 inwoners) maar in de dichtsbijzijnde nederzettingen om Sakhnin heen (15.000 inwoners) en wij zitten in vogelvlucht zo’n 4/5 kilometer van de stad Karmi’el vandaan. Omdat die nederzettingen zo dicht bij zijn, gebouwd op gestolen grond van Sakhnin, horen wij ze ook. Maar toen ik dus die sirenes hoorde, klopte mijn hart in mijn keel. Maar je kan wel bang zijn, we kunnen toch nergens naar toe. In de arabische dorpen en steden zijn geen schuilkelders. Dus bij ieder nieuw luchtalarm zijn we het dak maar opgegaan, om te kijken waar die dingen terechtkwamen.
Ook interessant om te weten is dat op een 500 meter van mijn huis vandaan een militair complex is gebouwd, een Israelisch militair complex. Bijna ieder arabisch dorp heeft wel een militair gebied dichtbij. En er worden hier veel grapjes gemaakt over wat we moeten doen als daar een katyusha op neer komt. En we hopen ook maar dat Nasrallah niet weet dat hier militaire kampen zijn. Maar mocht zo’n raket op dit militair kamp terechtkomen, dan is het al te laat om weg te lopen denk ik. Dus we hopen maar dat dat nog even uitblijft. Wij weten zeker dat Israel dit allemaal goed heeft doordacht, we voelen ons menselijke schilden . Omdat ze dicht bij arabische gemeenschappen zijn hoopt Israel dat er niet op deze militaire complexen geschoten word. Maar in een oorlog is alles mogelijk.
Kortom, wat ik wil zeggen is dat, als de nederlandse pers, (en niet alleen de nederlandse pers) het heeft over Israel onder vuur, dan bedoelt men daarmee alleen maar joods Israel.
Ook lees ik hier dat 80 % van de Israeliers achter de oorlog staat. Dat klopt dan wel, want 20 % van de Israelische bevolking is niet Joods, maar arabisch, moslims en christenen. En hier is iedereen tegen deze oorlog. Vamiddag gaan we demonstreren tegen de oorlog. Maar het zal wel geen nieuwsitem zijn. “Israelische Arabieren die tegen de oorlog zijn”. Op de een of andere manier is dat geen nieuws, of het is iets wat men niet in Nederland wil laten zien.
Begrijp me goed, ik zeg niet dat wij slachtoffers zijn. De echte slachtoffers zijn de Libanezen, van wie hun prachtige land, met veel moeite opgebouwd na een oorlog van 15 jaar, weer binnen een week in puin wordt gelegd. De ware slachtoffers zijn de mensen van Gaza, die al jaren lang onder vuur liggen, en die, volgens de internationale gemeenschap niet het recht hebben om zichzelf te verdedigen.
Wat zich op het moment in Gaza afspeelt is een genocide, maar nu de oorlog in Libanon weer losgebarsten is, en Haifa onder vuur ligt, is dit geen nieuws meer voor onze dames en heren journalisten. Eddo Rosenthal komt Tel Aviv niet meer uit. Weet hij veel wat er zich afspeelt, maar hij is wel de belangrijkste nieuwsbron voor Nederland.
Ondertussen moeten we kijken naar de BBC die een Israelische dame brengt die zeer goed engels spreekt en verkondigt dat de Libanezen Israel ooit nog eens dankbaar zullen zijn dat ze korte metten hebben gemaakt met de Hezbollah.Wat een arrogantie. Weer een interview met die engerd van een Barak die verkondigt dat Israel het recht heeft om zich te verdedigen (andere volkeren dus niet) en Peres, die zombie, die nog steeds mee wil doen en ooit de nobelprijs voor de vrede heeft gekregen, en nu zit te verkondigen dat dit een gerechtvaardige oorlog is. Peres, degene die in 1997 opdracht gaf aan het Israelische leger om het Zuid-Libanese dorp Qana’an te bombarderen. Waarom is nu nog steeds niet duidelijk, maar hij moest scoren, want de verkiezingen kwamen eraan. Hier vielen meer dan 90 doden, allemaal gewone burgers, kinderen, vrouwen, ouderen.
Maar ik vind het opmerkelijk hoe stil jullie, persmensen zijn als het om arabische (moslim/christenen) slachtoffers gaat.
Hieronder vinden jullie een link naar een engelstalig artikel van Jonathan Cook. Lees zijn website eens, dan kunnen jullie je kennis een beetje opvijzelen www.jkcook.net
Want dat lijkt me wel nodig. Jonathan woont in Nazareth, en weet waar hij het over heeft, een van de weinigen.
Zie ook:
http://www.antiwar.com/orig/cook.php?articleid=9333
Trees Zbidat-Kosterman
Sakhnin
Zometeen inteview met de Nos voor radio 1 vanavond. Weet niet hoe laat. Het werkt wel, zo’n brief.
Dapper, Trees, volkomen terecht. Sterkte.
Trees je krijgt alle steun. De westerse media is inzake arabische wereld niet objectief en niet eerlijk. Ik heb ze al lang de deur uitgedaan. Nieuws per sateliet en internet is een veel betere berichtgeving. Soms kunnen ook Belgische zenders een aanvulling zijn.
Sterkte Trees en houd moed!!
Heel goed Trees, ik had ook al een van je reacties hier met een toelichting aan de landelijke dagbladen en het journaal gestuurd, en wat artikelen die een andere kijk op de zaak gaven. Geen reactie, alleen van NRC die mij informeerde dat ze al een ander artikel hadden uitgekozen (welk zeiden ze er niet bij). We blijven de kranten bestoken. Gisteren hoorde ik trouwens in de 8-uurjournaal toch een wat andere toon, veel aandacht voor de Libanese burgerslachtoffers, erkenning dat Israël mogelijk toch verkeerd bezig is.
In aanvulling hierop, deze brief heb ik gisteren naar de Volkskrant verstuurd:
Wie de berichtgeving in deVolkskrant volgt over de huidige gebeurtenissen in Libanon en Israël, zou de indruk krijgen dat het de Israëlische bevolking is die de hardste klappen van gevechtshandelingen moet opvangen.
De voorpagina van maandag meld een spervuur van raketten op Haifa, die van woensdag gaat zelfs over raketten die Safed net niet bereiken. In de achtergrondartikelen valt vooral de naam van Hezbollah, op de voet gevolg door die van Iran en Syrië. Veel besproken wordt ook de ontwapening van de Islamitische verzetsbeweging waarbij men graag verwijst naar de hiertoe aangenomen VN-resolutie. Wat betreft de oorzaak hamert men op de ontvoering van twee soldaten.
Wat mij betreft een nogal onstellende manier van berichtgeving. Niet de moord op honderden Libanese burgers, niet de systematisch vernietiging van de infrastructuur van een soeverein land, niet de buitenproportionele en door het oorlogsrecht expliciet verboden reactie van Israël op het krijgsgevangen nemen van twee van hun soldaten, niet de constante schending van vele VN-resoluties door Tel Aviv voeren de boventoon.
Nee, de aandacht gaat uit naar gesloten winkels en haastig ingerichte schuilkelders in het noorden van het beloofde land. Zo zeer zelfs dat nog geen Nederlands medium kans heeft gezien te melden dat ontvoeringen in deze contreien bijna dagelijkse praktijk zijn. In Israëlische gevangenissen zitten momenteel duizenden Palestijnen en Shi’ieten die door het IDF zonder pardon zijn ontvoerd en voor onbepaalde tijd zijn vastgezet.
Ben heel benieuwd naar wie de aandacht uit was gegaan als Palestijnen uit zelfverdediging daartegen Israëlische burgers hadden omgebracht om de regering in Tel Aviv te dwingen een eind aan deze praktijk te maken?
Hallo Trees,
Ik wist inderdaad ook niet dat Sakhnin en die andere dorpen getroffen waren, en ik durf nog wel van mezelf te beweren redelijk (zo goed als het gaat zonder satelliet) op de hoogte te zijn van wat er gebeurt. Vooral door Jonathan´s site, Anja´s weblog en contact met de mensen in Nazareth. Ik hoop echt dat je brief veel mensen bereikt en vooral dat ze inzien hoe het nu echt zit. Het interview met de NOS is in ieder geval al een goed begin…Heel veel sterkte daar, en houd je taai…
Ik had me al eens afgevraagd of er wel eens beelden op tv geweest waren van demonstrerende Israeli’s tegen de oorlog en tegen deze regering. Ik heb ze nog niet gezien, terwijl ik weet dat ze wel geweest zijn. Ik was al van plan om Netwerk en twee vandaag en nova daar eens naar te vragen. Ik stuur deze brief van Trees naar de PZC. Ook ik wens je heel veel sterkte Trees. Gelukkig zijn er nog mensen zoals jij.
http://english.aljazeera.net/NR/exeres/B121A6B2-3EFF-40F9-B587-F5F39C4DF4B6.htm
Hierboven een link naar de engelse website van Al jazeera over de palestijnen in Israel, en Israelis tegen de oorlog.
Beste Trees,
Houd vol, we zijn hier allen met jou.
Ik heb vandaag toch zo’n typische droom gehad. Ik droomde van een jonge palestijn die een soort zeil, blauwe zeil bij zich had. Het was van hem persoonlijk. Dat zeil was een soort spandoek, of memoire, waarin hij verslag deed van zaken. Er zaten verslagen tussen, er zaten foto’s tussen etc. Ik krijg te horen dat dit blauwe zeil onverwoestbaar was. De jonge palestijn stierf jong, maar z’n blauwe zeil werd doorgegeven en was onverwoestbaar, en eenieder die dat zeil in z’n bezit had schreef er ook zijn memoires en verslagen in.
In mijn droom leek het blauwe spandoek een ontzettende kracht uit te stralen, waar geen wapen tegen bestand was.
Houd moed,