De expositie van Gon Buurman, The Life of Women is geopend. In de Melkweg Galerie, Amsterdam. En het boek is uit. Mooi geworden. Ik schreef er het voorwoord bij en mocht op de opening iets zeggen.
Natuurlijk een mooi feestje. Veel vrouwen en veel van vroeger, lang niet gezien. Het leukste: de vrouwen rond te zien lopen die ik al kende van de foto’s. Een kleine reportage ter ere van Gon.
(Gon Buurman)
Prachtige fotos zowel van Gon als van jou anja, vooral dat dubbelle kijkraam, dat gelaagde vind ik prachtig. Doet me denken aan de verhalen van de duizend en een nacht, waarin Sheherazade een verhaal verteld en in haar verhaal is er weer een verhalenverteller die weer een verhaal verteld.
Heel mooi,
bedankt
Kritische opmerking: de foto van Anja zelf is duidelijk gemaakt door iemand die zich minder heeft verdiept in de fotografie… We willen jou ook wel eens zien Anja, en dan niet in het donker ergens of ver weg!
Naaaaa, Elma, ik ben al tamelijk aanwezig op dit weblog, al was het maar omdat ik degene ben die kiest en selecteert, ik ben hier al de baas. Ik hoef niet elke keer op de foto van Ja Ik Was Er Ook. Dat willen ze wel geloven.
(En zoals veel mensen die fotograferen heb ik er een bloedhekel aan om zelf gefotografeerd te worden, dat schijnt te horen bij de inconsequenties van het vak)
Anja, ik blader even door je inspirerende weblog
en zie ik daar nu op twee van de foto’s Jantien staan?
ik ken haar goed uit mijn fairtrade-periode,
groet haar van mij,liefs geeske
Ja, Jantien, ik ken haar weer van voor de fairtrade-periode. Kleine wereld! Ik zie haar niet zo vaak, maar als ik haar zie zal ik de groeten doen.
En Gon vroeg of ik niet een foto had van toen het druk was. Want dat was het. Maar ik heb de gewoonte vooral in te zoomen op individuele mensen, en vergeet ook bij demonstraties nog wel eens om wat meer een overzicht te fotograferen. Dus dat heb ik ook nu niet gedaan.
Lieve Anja wat leuk om mezelf terug te zien terwijl ik helemaal niet van fotograferen houd.
Als zeventienjarige heb ik ooit je boeken gelezen voor de havo eindlijst.
Nu ben ik bezig met mijn eigen boek,helaas nog niet veel op papier maar mijn dagboeken staan vol.Ik zou eigenlijk wat tips van je willen om in iedergeval door te schrijven zodat het geen chaos wordt van emoties.(biografie )
25 oktober wil ik met Gon afspreken via Nina om eventueel alvast foto`s te maken voor de omslag want die weet ik al en de titel ook!!!ppffffffffffff!!!!!!En voor als je het nog niet wist?ik ga terug naar Suriname (dit jaar)bureaucratische bende allemaal!!!Titel word dan ook Zipping up my boots ,going back to my roots.Althans het oude disconummer inspireerde mij om daar een mooie foto van te laten maken.Inez in leeer!!!!met megahakken die ik dichtrits om terug te gaan vanwaar ik gekomen ben.
Hopelijk krijg ik een reactie van je terug en heb je misschien een leidraad waar ik op kan letten tijdens het schrijven want tikken vind ik niets!!!!Dubbel werk dus strx.
Dikke kuzzzzzzz van die lange donkere dame die inmiddels al 10 jaar geleden bevallen is.
Mooie sterke koppen!
Wat een leuke foto’s! En wat een toffe foto ook van jouw Elkie en wat grappig dat ik je opeens op deze website tegenkom.. 🙂
groetjes van Janneke