Plof in de bus wat zwaarder dan op andere dagen: de zaterdagkranten. Deze keer sla ik het ochtendritueel van kranten met koffie weer mee naar bed over, met twee spinnende poezen die vinden dat de wereld zo hoort naast me. Ik hoor eigenlijk in bed en mag er wat hun betreft alleen af en toe uit om de brokjes aan te vullen. Er moet te veel vandaag.
Nog net tijd om mijn weblogje even te doen, voordat ik naar de trein ga. 2917 bezoekers gisteren. Na mijn laatste check, gisteravond half tien, 13 nieuwe reacties. Drie spam, drie konden er niet mee door. Donner lezen omdat die zo voor de sharia is? Dacht ik niet en hadden we al gehad. Ons land gaat naar de kloten eigen volk eerst? Hoeft ook niet. Zeven reacties doorgesluisd. Op een paar ervan wil ik nog wel reageren, maar dat komt vanavond.
Gisteren was ik bij een belangrijke bijeenkomst van Marokkaanse Nederlanders, ik zat in een panel. Verslag volgt nog. Nu nog maar een fotootje. Vanochtend eerst naar Wormerveer, Kifaia vergadering. Over fondsen, wanneer durven we weer trainingen te gaan organiseren. Onze vrienden zitten nog steeds vast in Cairo en kunnen niet naar huis. Wat kunnen we doen? Dan de trein door naar Wageningen waar ik zal spreken voor een bijeenkomst van Ons Pardon. Kranten mee voor in de trein, plus ander leeswerk.
Het kost me altijd weer enige moeite om in het gareel te komen, nee te zeggen tegen te veel, ja te zeggen en dat netjes in het proces te steken. In mijn agenda, info vindbaar. Eerste fout van het seizoen, bijeenkomst van de IS over The war on terror waar ik donderdag had moeten spreken over het hoofd gezien. Stond met een krabbeltje in mijn agenda dat ik aanzag voor wat anders. Stom. Sorry. Gelukkig waren er drie andere sprekers en goede, ik zal niet te hevig gemist zijn. De discipline wordt weer aangetrokken. Er gaan weer veel interessante bijeenkomsten plaats vinden, en de verkiezingen komen er aan. Twee partijcongressen. De eerste uitnodigingen voor iftar maaltijden. Of ik in een jury wil. Schiften.
Papieren printen die ik vandaag nodig heb. Schema voor de trein. Wormerveer naar Wageningen, drie keer overstappen. En helemaal voor mezelf, even een bezoekje aan de Alma Oostenwint website, waarop vandaag een prachtig gedicht van Judith Herzberg.
Ziekenbezoek
Mijn vader had een lang uur zitten zwijgen bij mijn bed.
Toen hij zijn hoed had opgezet
zei ik, nou, dit gesprek
is makkelijk te resumeren.
Nee, zei hij, nee toch niet,
je moet het maar eens proberen.
Judith Herzberg
(uit: Beemdgras, 1968)
Jeeh wat wordt jij veel gelezen zeg! Ik had na mijn reactie op jouw log (gisteren) direct iemand die kwam klagen over jouw partijdigheid. Ik heb geantwoord dat ik mijn eigen conclussies zou trekken. Ondertussen heb ik nav die speech van van der Horst een inhoudelijke reactie op mijn log geplaatst omdat iemand daar naar vroeg. Misschien interesseerd het je om die te lezen. En nou ga ik lekker van de zon genieten! Gr femmefatale
He !! Geen reactie op de Paus !! Misschien niet eens zo’n slecht idee, inderdaad.
“Kom laat ik ook eens een duit in het zakje doen”, dacht de paus blijkbaar en in no-time zat de hele moslimwereld weer op de kast, wat tenslotte hun specialisatie is zo langzamerhand : geglobaliseerde gekwetstheid.
De paus meende ,waarschijnlijk, onze eerste kruisvader sinds eeuwen, die van een Irak een ravage heeft gemaakt , een steuntje in de rug te moeten geven door te verklaren dat de islam niets anders brengt dan oorlog en geweld.
Historisch wel interessant zo’n citaat uit de 14de eeuw.Hommeles was het en hommeles blijft het. Maar dat is op zich een weinig historische opmerking.
Alma Oostenwint en Anja Meulenbelt. Veel overeenkomen in de namen!!! Is er een connectie tussen jullie?
Twee bloggen die ik volg [meer kan ik qua tijd niet aan]
Ik ben niet ook nog Alma Oostenwint, als je dat bedoelt. Ik ben een energiek persoon, en in de Berlijnse Taz stond een keer een mooi compliment: sie ist eine fleissige Frau, maar je dacht toch niet dat ik twee van zulke klussen aankon?
nee,dat dacht ik niet! maar misschien een grapje tussen twee vriendinnen die een connectie aangeeft. Ik ben niet op zoek naar de naam. Maar het viel me op.
ha die Anja,
Als gespreksleider van het debat waar jij in zat, wil ik je via deze weg bedanken voor je inspirerende bijdrage. De drukte lees ik uit je stuk en dus daarom ben ik dankbaar dat je erbj kon zijn. nou wil ik niet natuurlijk de druk opvoeren, maar ik ben wel erg benieuwd naar je beschrijving van de dag.
Een hartelijke groet,
Fenna
Komt, Fenna. Het is inderdaad heel druk en ik hou het nauwelijks bij om wat ik meemaak meteen op mijn weblog te zetten, maar het komt echt.
Groetjes