We hebben ze. Cartoonist Woldhek (NRC) moet nu heel erg zijn best doen om ze allemaal in essentie te pakken te krijgen. Lukt nog niet altijd. Dat Plasterk Plasterk was haalde ik er alleen maar uit omdat al die anderen Plasterk niet waren.
Ik kreeg gisteren, terwijl ik niet geloof in die door commercie geschapen Valentijnsdag zo’n lieve Valentijnsgroet dat mijn humeur niet stuk kan, en ik ben geneigd om vandaag even de positieve kanten te bekijken van de nieuwe regering. Okee, dat Aboutaleb uiteindelijk toch niet minister is geworden vind ik jammer. Ik had graag mijn Palestijnse vrienden die via mij volgen wat er hier gebeurt willen kunnen zeggen dat we voor het eerst sinds 1943 weer een islamitische minister hebben. Maar wel twee ditto staatssecretarissen dus. En tamelijk veel vrouwen.
Verrassing is Plasterk. De symbolische heiden tussen de mannenbroeders. In diverse kranten omschreven als agnost en als atheist – lijkt me prima voor het evenwicht, vooral omdat ik hem niet ken als een fundamentalistische atheist, want dan werd het matten. Ik verheug me er in ieder geval op dat zijn verhandelingen in de EK enige stijl zullen hebben, want op hun vermogen om nog een leuke presentatie weg te geven zodat we in onze bankjes niet in slaap sukkelen worden as ministers meestal niet gescreend.
Ik ben vooral benieuwd naar Ella Vogelaar, op wonen en migratie, als het loopt zoals ik denk dat het loopt wordt ze ‘mijn’ minister. Daar moet ik het dan in principe vier jaar mee doen, en het verhoogt de arbeidsvreugde als je met elkaar kunt dealen. Hoe dan ook, een grote verbetering bij Verdonk. Jet Bussemaker staatssecretaris Volksgezondheid, ook hoe dan ook een verbetering. Ik heb Bussemaker gevolgd in wat ze tot nu toe op het gebied van Sociale Zaken naar voren bracht, en heel vaak sneed dat hout. Nebahat Albeyrak gaat vreemdelingenzaken doen. Heavy. Want ook na het generaal pardon is er nog veel op te ruimen en beter te doen. Wat mij betreft moet het IND eens goed worden doorgelicht voordat ze verder gaan en we straks weer zitten met een klont problemen, dat wil zeggen mensen die in onzekerheid worden gehouden, waarvoor we weer moeten gaan demonstreren. Sharon Dijkstra op Onderwijs. Zij wordt verantwoordelijk voor de basisscholen, de kinderopvang en de emancipatie. Dat is vooral interessant omdat zij hoorde bij de PvdA vrouwen die Bos terugstuurde naar de onderhandelingstafel omdat de mannenbroeders niks over emancipatiebeleid in het akkoord hadden gezet. Nu staat er in dat de regering een emancipatienota moet schrijven. En die mag Sharon nu maken.
De eerste protesten komen ook al. Bijvoorbeeld dat er is vastgelegd dat ambtenaren van de burgerlijke stand geen homostellen hoeven te trouwen als dat tegen hun geloof is. Een concessie aan de CU. En niet in stijl met wat we in Nederland al doen. Kom ik nog op terug.
Het is toch Dijksma ipv Dijkstra? Maar idd, wel een kabinet om nieuwsgierig naar te zijn. Ben in ieder geval niet negatief zoals ik al sinds PaarsII ben…
Ik vind het interessant dat er in de media de positieve kanten van de nieuwe regering worden uitgelicht. Mensen die ik in mijn wijk heb gesproken zijn helemaal niet zo positief over. Ik moet wel erbij zeggen dat er in mijn wijk relatief veel SP stemmers zijn, dus ik pretendeer niet dat ze representatief zijn.
Mensen verwachten niet dat hun eigen positie door dit kabinet zal verbeteren. De onpopulaire maatregelen (“hervormingen”) van de laatste jaren worden niet teruggedraaid. Mensen zijn boos om de verplichte eigen risico in de zorg (nog erger dan de no-claim zeggen ze). Over de 30% salarisverhoging voor ministers zijn ze woedend. Over het recht van ambtenaren homostellen niet te trouwen heb ik gehoord (“moeten ze maar een ander beroep kiezen”). Ook over de bedenktijd bij abortus: “Heb je beslissing eindelijk gemaakt wordt je alsnog weggestuurd om weer daarover te piekeren.”
Mensen zijn niet zo geinteresseerd in welke ministers welke posten zullen vullen. Ze hebben het de laatste jaren moeilijk gehad en hoopten dat de verkiezingen verbetering zouden brengen. In plaats daarvan krijgen ze CDA beleid in een nieuwe verpakking en een “pas op de plaats”.
Ik weet niet waarom de PvdA meedoet aan het nieuwe kabinet. Het accent is duidelijk vooral Christelijk. Ik vermoed dat de PvdA het zelfde fout maakt als D66 in het laatste kabinet. De PvdA levert wel leuke gezichten maar geen inhoud en zal de binding met haar achterban steeds meer verliezen.
Ik was erg teleurgesteld dat de SP het niet nodig vond om te debatteren over het formatieproces zelf. Nu het weer volop over de poppetjes gaat, ook jij doet hier aan dat spel mee, dreigen enkele zeer belangrijke punten achter de horizon te verdwijnen.
1. Het (in)formatieproces zelf vond ik een aanfluiting voor ons democratisch bestel. Achter gesloten deuren en met klassieke machtsmiddelen om partijen op een handige manier erbuiten te werken was er weinig tot geen interactie met de maatschappij waar het toch allemaal om draait. De ministers hebben geen inspraak gehad in hun eigen beleid. Het PvdA congres mag nu alleen nog ja of nee zeggen. De rol van de volksvertegenwoordiging wordt daardoor gedegradeerd tot bijzaken en politieke show. Onder mijn naam staat de uitleg hoe dit zelfs kan leiden tot een 25 % stelsel, de macht bij de helft van de helft.
2. Het woord ‘bestuurlijke vernieuwing’ valt niet meer. We zijn weer helemaal terug bij af. Het oude coalitiedenken viert hoogtij en de afstand tot de burger is nog nooit zo groot geweest. Er wordt geen enkel initiatief genomen om de democratie te versterken. In tegendeel. Er zijn weer twee partijen aan de macht die leven van het politieke gechicaneer, die volledig, respectievelijk nagenoeg volledig aan de leiband van de USA lopen en die, zie bijv. het Europees referendum, meer ontvankelijk zijn voor allerlei lobbygroepen dan voor hun eigen achterban.
3. Intussen woedt de veenbrand door. De burgers van dit land hebben nog maar o zo weinig vertrouwen in “de politiek”. In de wittebroodsweken zal men het startende kabinet welwillend het voordeel van de twijfel geven, maar ik voorspel dat dit geen stand kan houden. De onvrede zal opnieuw oplaaien. Met de idiote AOW plannen is daarvoor al de kiem gelegd maar er zullen ongetwijfeld nieuwe probleemgebieden bij komen. Het wachten is op de volgende Fortuyn.
Ik meen te weten Anja, dat Nederlandse staatsecretarissen zich in het buitenland ‘gewoon’ als minister mogen presenteren aangezien men deze specifiek Nederlandse functie elders niet kent!?
Dat is fijn, Paul Jan, want dan kan ik mijn Palestijnse vrienden vertellen dat we twee islamitische ministers hebben.
Dank je Jan. Dat is en beetje de makke van een weblog. Op papier gaat er niks van mij de deur uit voordat iemand er even naar heeft gekeken voor mogelijke correcties. Hier gebeurt de correctie altijd pas achteraf, door oplettende lezers, of omdat ik het later nog eens overlezende zie en dat haastig verander voordat iemand het merkt.
@ Hermie Kreeft (3):
Met jouw ktitiek ben ik het wel eens, behalve wat betreft de volgende punten.
-Het “debat” in de Tweede Kamer over de informatieprocedure was slechts opgezet als propaganda voor het nieuwe kabinet; het had niet zo veel zin om daar met de informateur en de lijsttrekkers daarover te praten; de SP-fractie wil natuurlijk wel graag het onhoudelijke debat aangaan over het nieuwe regeerakkoord, waarbij zeker ook wel de voorgeschiedenis aan de orde zal komen.
-Ik zit bepaald niet “te wachten op de volgende Fortuyn”. Wel op een scherpe linkse oppositie, gevolgd door een ruk naar links onder de kiezers!