Het homohuwelijk bestaat niet, werd er gezegd tijdens een kleine demonstratie rondom het tekenen van een convenant, op het homomonument zondag. Er is maar een huwelijk. Voor iedereen die wil en die dat wettelijk mag. En zo willen we dat houden.
Het COC had het tekenen van een convenant georganiseerd, waar vertegenwoordigers van verschillende partijen, GroenLinks, VVD, SP, D66 en in dit geval belangrijk: de PvdA die tenslotte in de coalitie zit die in de regeringsverklaring over de ‘weigerambtenaren’ is begonnen, gezamenlijk een statement ondertekenden. We beloofden dat wij, en onze partij, geen steun zouden geven aan een wettelijke vorm van erkennign van gewetensbezwaren van trouwambtenaren, en de gemeenten te steunen die besluiten om geen ambtenaren aan te nemen die niet alle huwelijken willen sluiten.
Ik verving Krista van Velzen, die aan de andere kant van het land zat, en Jasper van Dijk, die met gescheurde enkelbanden thuis was – je kunt sommige SPers ook alleen uit het veld slaan door een gebroken poot of ferme hersenschudding – en ik deed dat met plezier. In mijn kleine speech zei ik dat de christenen in de regering het aan zichzelf te danken hadden dat we nu weer in een demonctratie stonden. Dat er ambtenaren waren die geen zin hadden om homo’s te trouwen wisten we al, en aangezien niemand getrouwd wil worden door iemand die zijn neus erbij dichtknijpt was dat geen probleem, die zouden vanzelf wel afvloeiien, als CU en CDA niet bedacht hadden dat die ambtenaren in hun geloofsovertuiging beschermd moesten worden. Stom. Want er is natuurlijk geen kwestie van dat we het officieel gaan maken dat elke ambtenaar zelf mag kiezen wie hij wel of niet wil gaan trouwen.
En ik zei nog wat. Dat de verworvenheden van emancipatie en rechten nooit helemaal veilig zijn, en steeds weer opnieuw moeten worden verdedigd. En zo sprak ik de hoop uit dat we de nieuwkomers in Nederland, voor wie dit allemaal nog nieuw is, mee zouden nemen in het proces, en dat wij het niet op zouden geven om zowel achter de rechten van migranten als achter die van homo’s zouden blijven staan.
Deze keer zijn Jan Marijnissen en ik het weer helemaal met elkaar eens, gelukkig. Zie zijn weblog.
Hier.
Er is maar één rechtsinstituut huwelijk, en zo is het!
Ik vind het gewoon schandalig dat gemeenten NA de openstelling van het huwelijk voor mensen met hetzelfde geslacht tóch nog ambtenaren hebben aangenomen -en dat nog steeds doen!- die in dit opzicht weigerachtig zijn. Ambtenaren behoren de wet nu eenmaal uit te voeren en niet naar eigen goeddunken daarvan te mogen afwijken. En wil iemand dat niet: tant pis! Die kan ook iets anders gaan doen, eventueel als ambtenaar op een andere plek.
Het gaat niet over zo maar iets, maar om een recht, dat na zeer langdurige, taaie strijd is verworven. En dat een consequente uitwerking is van art. 1 van de Grondwet (het non-discriminatiebeginsel).
Hartverwarmend vond ik dan ook het optreden van de zwarte schepen Wouter van Bellingen van Sint Niklaas, die -om kennelijk racistische redenen- door twee stellen was geweigerd als ambtenaar van de burgerlijke stand, waarna die prachtige massale huwelijkssluiting (met honderden mensen) plaatsvond. Spontaan zegende hij het huwelijk van twee homo’s in, die daar persoonlijk om vroegen. Zo moet het zijn!
Mensen die van elkaar houden en dat met een huwelijk bezegeld willen zien moeten dat ten alle tijden kunnen.
Maakt niet uit welk geslacht(raar woord eigenlijk)
Deze mensen hebben er goed over nagedacht en moeten door iedereen serieus worden genomen.
Ook door ambtenaren die het maar niks vinden, moeten ze maar aan wennen.
Ben jij dat in die mooie rode cape Anja?
Ik kan nog steeds niet geloven dat dit echt in het reggeerakkoord staat. Wat is de volgende stap ? Christelijke brandweermannen toestaan om niet te hoeven blussen als er brand is in een abortuskliniek ?