Het ging goed vandaag, met mijn speech. Opzet was simpel: als je eisen stelt aan de Palestijnen dan moet je die ook stellen aan Israel. Dus: ophouden met geweld, erkennen van het recht van de ander op eeen leefbare staat met veilige grenzen, en beide kanten moeten zich houden aan de verdragen. Tiny had er in de politieke commissie nog voor gezorgd dat er een amendement werd ingevoegd dat Israel gehouden is aan de VN resoluties, dat werd aangenomen. Ik vond de meeste parlementariers, Zwitserland, Engeland, goede en goed geinformeerde verhalen houden, en ik kreeg een applausje en aardige reacties, en de heren Abdullah en Kreishe van de Palestijnse Wetgevende Raad voelden zich ondersteund. Khreishe zei dat toen hij de afgevaardigden vandaag hoorde spreken toch dacht dat er in Europa wat aan het veranderen is. Ik denk dat ook wel, al gaat het veel te langzaam. Nou minister Verhagen nog, die loopt vergeleken bij de politici hier behoorlijk achter.
En of ik nou morgenochtend nog voor de Unified Left kan spreken over seksuele kindermishandeling. Vroeg naar bed, vroeg op, morgen laatste dag.
Ja ik heb Verhagen ook gemaild over mijn ideeen wat betreft het meten met twee maten dat hij doet. Ik denk niet dat het helpt,maar niets doen helpt helemaal niet.
Bedankt voor het hart onder de riem. Ik heb wel een vraag:
Wat doe je als ze je nu van antisemitisme beschuldigen?
Dat is zoals bekend de standaard reactie van de Israel-
supporters in ons land.
Niks, Klaas. Ik ben geen antisemiet en iedereen die mijn handel en wandel een beetje gevolgd heeft, op dit weblog bijvoorbeeld, weet dat, en iedereen die de discussies een beetje volgt weet dat iedereen die opkomt voor de rechten van Palestijnen of kritiek heeft op de politiek van Israel voor antisemiet wordt uitgemaakt. Daar trek ik me dus niets van aan.
En zoals Hajo Meyer al zei: vroeger was je een antisemiet als je niet van joden hield, nu ben je een antisemiet wanneer de joden niet van jou houden.
En gelukkig heb ik genoeg joodse vrienden, waaronder Hajo.
Nogmaals bedankt! Waarschijnlijk de beste houding tegenover dit verschijnsel. Maar ik kan mij zo ontzettend kwaad maken als ik na een demonstratie tegen de Muur of
Clusterbommen of Ethnische zuivering thuis kom en uit de media verneem dat dit een antisemitische aktie was. Of als mevr. Duisenberg in een TV-programma van antisemitisme beschuldigd wordt en de presentatrice niet eens ingrijpt.