(klik op afbeelding om te vergroten)
“Beste leden van het Nederlandse parlement, ik smeek jullie. De staat Israël is momenteel in een kritieke situatie, het radicale islamitische terrorisme probeert herhaaldelijk om ons te vernietigen, nadat we 2000 jaar lang met ons volk in ballingschap van plaats naar plaats zwierven, zonder land of thuis, tot we de joodse staat vestigden in Israël! Holland is een bondgenoot van Israël, dus alsjeblieft, help ons om het islamitische terrorisme tot staan te brengen dat niet alleen op Israël gericht is (de frontlinie!) maar ook op Europa en Amerika.
Ik smeek jullie, beschouw de staat Israël als jullie vriend, help haar te vechten tegen het terrorisme, want onze vijand is ook jullie vijand. Acties zoals het afzeggen van een bezoek aan Nederland door de stadshoofden alleen maar omdat ze horen bij de regio’s die van Israël zijn (veroverd na 1967) doet ons schade en verzwakt Israël. Israël hoort bij de kleinste landen ter wereld, alsjeblieft, neem niet nog meer land van ons af! Waren 2000 jaar ballingschap en de plaag van het antisemitisme niet genoeg? Mogen we niet eindelijk rust en vrede hebben? Judea en Samaria zijn een deel van de staat Israël, er wonen honderdduizenden burgers. We vragen jullie om je beslissing te herroepen over het hier genoemde bezoek. Dank jullie wel. We hopen op echte vrede.
Ondertekend: de joden van Israël.” (Mijn vertaling, de tekst was in het engels)
Een nieuw parlementslid was enigszins verbaasd deze brief te ontvangen, vooral omdat het nieuws over het afgezegde burgemeestersbezoek Nederland nog niet eens bereikt had. Wat is er aan de hand met die ‘hoofden van steden’ was de vraag aan mij. Ik wist ook nog van niks, het nieuws was ook bij mij nog niet aangekomen.
Nog zo’n brief, aan elk van de Tweede Kamerleden persoonlijk.
“Hallo onze vriend in Holland”, begint ene Yahav die student is in Haifa, die vertelt dat hij erg overstuur is geraakt toen hij op het nieuws hoorde dat de uitnodiging van Israëlische burgemeesters was afgezegd – en dat na al die jaren van een diepe band tussen Holland en Israël – en nu schijnen er mensen te zijn die proberen die band kapot te maken om politieke redenen! We moeten zo’n onpolitieke uitnodiging toch niet laten verstoren vanwege een paar pro-Palestijnse zaken, schrijft hij. Met groot vertrouwen dat de parlementsleden wel zullen weten hoe ze het goede moeten doen en met een gebroken hart worden de volksvertegenwoordigers gegroet.
Een half uurtje later kon ik vertellen waar het over ging, want toen had ik het bericht gelezen op de site van Ha’aretz, en Abu Pessoptimist was er achterheen gegaan en kon vertellen dat het niet het ministerie van Buitenlandse Zaken was dat de beslissing had genomen om het bezoek af te zeggen van een groep Israëlische burgemeesters, maar van de VNG: de Vereniging van Nederlandse Gemeenten die over hun eigen zaken autonoom mogen beslissen. Wat niet zal betekenen dat ze de hete adem van Verhagen niet in hun nek zullen voelen, want dit is te voorspellen, die vindt dat niks. De reden dat het VNG het bezoek heeft afgezegd was namelijk dat bleek dat er ook burgemeesters bij zouden zijn van de nederzettingen, die zoals bekend illegaal zijn. Of zoals het VNG dat zei, nogal omstreden. En daar heeft Verhagen zich nog nooit een zorg over gemaakt.
Abu Pessoptimist volgt de zaken op zijn weblog, hier, en ook de vragen die al in de kamer zijn gesteld. Het Cidi doet zijn lobbywerk weer uitstekend, en ook de nieuwe burgemeester van Maastricht, Onno Hoes, tevens voorzitter van het Cidi zal daar tevreden over zijn, want die zal het wel niet leuk vinden dat zijn Israëlische collega’s niet mogen komen. Mij valt vooral op hoe snel de hasbarista’s – de burgerpropagandistjes van Israël – er weer bij waren. En kennelijk keurig geïnstrueerd bij wie ze moesten zijn en hoe. Het lijstje e-mailadressen van Nederlandse parlementariërs was in ieder geval geheel verzorgd en in beide gevallen identiek. Mogen de brieven dan als persoonlijke hartekreet geschreven zijn, onder andere door iemand die zelf al tweeduizend jaar door de woestijn heeft gezworven op zoek naar een vaderland – nooit gehoord van de VS natuurlijk – de poging om het Nederlandse parlement op deze wijze te beïnvloeden is uiteraard geheel georkestreerd. Het ministerie van hasbara heet officieel in het engels Ministry of Public Diplomacy and Diaspora Affairs.
Israël geeft miljoenen uit aan het herstel van het inmiddels wel tamelijk beschadigde imago. Dat gebeurt uiteraard niet door er eens over na te denken of de wereldwijd steeds luider wordende kritiek misschien ergens op slaat, ben je mal, maar door zoveel mogelijk mensen in te schakelen om overal waar die kritiek klinkt meteen de organisatie te bedelven onder e-mail – bij voorkeur ‘spontaan’. Er is al een reeks van zwaar gesponsorde organisaties – meestal van schimmige herkomst – die niets anders doen dan in de Verenigde Staten de universiteiten in de gaten te houden of er geen mensen lesgeven of komen spreken die kritische uitlatingen over Israël doen – waarna een zware smaadcampagne volgt, die in sommige gevallen er al toe heeft geleid dat een spreker werd afgezegd.
Ik heb zelf met plezier een tijdje een website gevolgd, Giyus genaamd, waarbij mensen instructies kregen wie ze lastig moesten vallen en hoe: niet meteen beginnen te schelden dat het antisemieten zijn, bijvoorbeeld, maar vooral, hou het beleefd en positief – vandaar die “moeder is niet boos maar wel heel erg gekwetst”-toon die je in de meeste van de e-mails aan zult treffen. Tot blijkt dat je geen sjoege geeft, dan verandert de toon al snel in onverdunde haat. Kan ik uit ervaring zeggen, want ik heb de eer om kennelijk zo hier en daar op een hasbara-lijstje te staan, en af en toe komen ze langs, meestal als kudde.
Hasbara is de Israëlische newspeak voor propaganda, het klinkt vriendelijker en ook erg vaderlandslievend, en er is dus een compleet ministerie voor ingericht. Toen de Mavi Marmara was aangevallen hadden de instanties de volgende ochtend al een geheime maar uitgelekte missive van de ministeries ontvangen over wat ze moesten zeggen: dat er leden van een terroristische organisatie op de Turkse boot gezeten zouden hebben, bijvoorbeeld. En dat er in Gaza helemaal geen nood is. Maar vooral richt het ministerie zich op de recrutering van burgers. Voorbeeld? Kijk even naar deze advertentie hierboven die in de Israëlische kranten wordt gezet, in het Hebreeuws, Engels en Russisch. “Ook zo genoeg van de manier waarop er in het buitenland over Israël wordt gesproken?” Nou, op de website, hier, kun je precies vinden wat je daarop moet zeggen volgens het ministerie voor hasbara, als je er voor voelt om als ‘ambassadeur’ voor Israel op te treden.
En zo weten wij ook exact wat de officiële ideologie is waarvan de Israëlische regering vindt dat die verspreid moet worden en wat de gerecruteerde burgers moeten zeggen om duidelijk te maken dat Israël een fantastisch land is, met het meest moreel hoogstaande leger ter wereld, en dat al dat gedoe over Palestijnen die ook ergens recht op hebben gewoon leugens zijn. Zo kun je ook vinden dat dat gerommel over de nederzettingen onzin is, want daar gaat het helemaal niet over, zegt de website. Niet hoe groot het land is, maar Israëls voortbestaan, daar gaat het om. En die nederzettingen, nou die zijn voor de veiligheid van Israël. En meer van dat spul.
De vraag is hoeveel miljoenen Israël er nog in moet steken, en hoeveel burgers geheel spontaan hartverscheurende mail moeten sturen, om ons ervan te overtuigen dat ze echt, echt niks verkeerds doen, echt, echt niet, erewoord.
Bron o.a. Philip Weiss, hier.
Voorbeelden: hier.
Het Hasbara Handbook voor Amerikaanse studenten, hier
Een kritische samenvatting, met bronnen, van de methoden van de hasbara, hier.
En zie hier Richard Silverstein, die er ook ervaring mee heeft om als ‘object’ doel van de hasbara te zijn.
Het is een schoffering van een bevriende natie. De VNG pakt nu op advies van de ambassade heel selectief de Israëliërs. Er mogen hier wel Turken komen die Cyprus bezet houden en Marokkanen die de West Sahara bezetten en er zijn wel meer landen met wat ik maar even grensconflicten zal noemen.
Realistisch gezien is de West Bank betwist gebied waarover men in onderhandeling is met als basis resolutie 242 waarin staat beschreven dat Israel: “recht heeft op in vrede te leven binnen veilige en erkende grenzen.”.
Hou toch eens op met dat achterlijke geleuter, Alexander.
1. Voor zover Israel een ‘bevriende natie’ is, horen wij ook hen te houden aan de internationale verdragen, het internationale recht en de mensenrechten. Doen ze dat niet, dan valt er niet veel te ‘schofferen’.
2. De West Oever is niet betwist gebied, maar bezet Palestijns gebied, zie de uitspraak van het Internationale Strafhof in Den Haag. En zogenaamde burgemeesters van bezet gebied ontvangen komt neer op erkenning van wat we niet erkennen mogen. De VNG heeft dus groot gelijk.
3. Als Israël recht heeft om in vrede te leven binnen veilige en erkende grenzen, dan wordt het hoog tijd dat ze eens laten weten waar ze die grenzen willen hebben. Leggen ze die midden door Palestijns gebied, dat wil zeggen, de laatste kwart die er voor de Palestijnen nog over zou zijn, dan krijgen ze vanzelfsprekend geen veilige en ook door geen westers land erkende grenzen. Nooit.
Overigens hebben Palestijnen niet minder recht op veilige en erkende grenzen en Israël is degene die weigert om daar wat aan doen, door nog steeds door te gaan met het annexeren van meer Palestijns land. En dat heeft met veiligheid niks, nada te maken. Integendeel.
Dus hou op met het herhalen van die Israëlische propaganda, en kom hier niet aan met die dooddoener dat andere landen ook erge dingen doen. Dat maakt de misdrijven van Israël geen steek minder.
Omdat Israel bij ,zijn ontstaan, geen grenzen wilde aangeven weigerde Nederland Israel te erkennen en pas na maanden en onder stevige druk van Amerika heeft Nederland ze erkend. Alexander waarom heeft Nederland dat niet willen doen. Ik denk dat er een persoon was die dat niet gepast vond en als dat gebeurd is heeft hij wel gelijk gehad. Ben Goerion heeft niet voor niets gezegd: ‘Als wij maar ‘stuk’ van Palestina hebben komt de rest van zelf’. Nu houden ze in Israel niet meer op tot dat men alles heeft. En de oorspronkelijke bevolking dan? Palestina was toch niet bewoond. Op een paar nomaden dan of was er meer?
J.F. Verhagen
Beste Anja,
Ik ga eenmalig reageren op uw weblog, omdat, hoewel ik het vaak lees en het er meestal niet mee eens ben, ik niet geloof dat ik u nog van mening kan doen veranderen. Dat hoeft natuurlijk ook niet, want iedereen heeft recht op zijn/haar mening en ik vind het prima zolang we normaal met elkaar kunnen communiceren.
Wat ik u wil vragen zijn de volgende twee dingen:
1. Maak geen karikatuur van de legitieme zorgen die Israel en mensen die Israel een warm hart toedragen hebben.
Hoewel u misschien denkt dat het veiligheidsprobleem dat Israel heeft verdwijnt met het einde van het nederzettingenbeleid, zijn er ook mensen, zoals ik, die geloven dat de bezetting weliswaar een obstakel naar vrede is, maar niet het einde van de bedreigingen waar Israel mee te kampen heeft.
BV; voor sommige groepen, en landen, in het Midden-Oosten is het bestaan van Israel, met of zonder bezette gebieden, onacceptabel, dat weet u ook. Uiteraard is dat geen excuus om nederzettingen te bouwen, maar de terugtrekking uit Libanon in 2000 dat samenging met de versterkte (en nog radicalere) positie van Hezbollah idem Gaza vis-a-vis Hamas, maken dat terugtrekking ook oprechte zorgen geeft, of u die nou onderschrijft of niet. Daarnaast is het antisemitisme dat heerst (en groeit) in de Islamitische wereld niet een prettige basis voor vertrouwen. (Uiteraard zijn dit slechts enkele van de vele ‘legitieme zorgen’ die Israel heeft, mijns inziens)
2. Maak geen karikatuur van mensen die op komen voor Israel.
Uiteraard heeft Israel een enorme PR-Machine. Of die sterker/groter is dan die van de Palestijnen/Arabieren/Iran, gesteund met duizenden (vaak) gesubsidieerde NGO’s over de hele wereld (en 1,3 miljard moslims die per definitie met hen sympathiseren), dat weet ik niet. Wel weet ik dat net zoals u, neem ik aan, oprecht opkomt voor de rechten van de Palestijnen (en niet dineert met de ambassadeur van Iran zoals Gretta) er mensen zijn die oprecht en authentiek opkomen voor de rechten van Israel.
En het delegitimeren van organisaties als het CIDI, die nou net NIET van ontwikkelingsamenwerking-subsidies gebruik maakt, maar door de Joodse gemeenschap in Nederland gefinancierd wordt en een ieder ander die voor Israel opkomt, afdoen als een ‘slaaf’ van deze rechtse Israelische regering is gewoon flauw en een senator onwaardig.
Dus beste Anja, ik blijf uw blogs lezen, maar hoop dat u iets met deze nuanceringen kunt doen.
Groet,
En daar gaan we dan weer.
Beste Richard,
1. Elke bezettende mogendheid heeft zorgen, en uiteraard heeft Israël die ook. Namelijk het verzet van de Palestijnen en de woede die de behandeling van de Palestijnen oproept ook buiten Palestina/Israël. Er komt geen vrede voor Israël zolang de bezetting doorgaat. Israël heeft zich niet teruggetrokken uit Gaza, dat is kletskoek. Alleen de kolonisten zijn overgeplaatst naar de Westoever. De aard van de bezetting is veranderd – en werd erger, zoals ik je uit eerste hand kan vertellen. Het toegenomen verzet vanuit Gaza kwam niet voor niets. En uiteraard maakte de laatste aanval op Libanon, met de duizenden burgerdoden, de zaak ook al weer niet beter.
Het gaat ook helemaal niet om ‘vertrouwen’. Op vertrouwen kan Israël helemaal niet rekenen, zolang er geen recht gedaan wordt. Daar zal het moeten beginnen. Israël heeft nog heel erg veel goed te maken, en het ziet er niet naar uit dat daar zelfs maar een begin mee gemaakt wordt, noch dat er enig besef over is.
2. Dat de PR machine van Israël in verhouding groter is dan die van welk ander land ook staat buiten kijf. Maar Israël heeft het dan ook steeds moeilijker om de legitimiteit van de eindeloze stroom van schendingen van mensenrechten, van het internationaal recht en van de al ondertekende verdragen (waar jij het uiteraard niet over hebt) nog goed te praten – en aangezien Israël zichzelf tegelijk graag presenteert als een beschaafde democratie vallen die overtredingen, waaronder regelrechte oorlogsmisdaden – zie de aanval op Gaza, zie het Goldstone rapport -uiteraard meer op. Ik heb weinig respect voor de mensen die menen de daden van Israël goed te moeten praten en vind ook niet dat ik dat zou moeten hebben. Gretta heet overigens Duisenberg, over karikaturen gesproken.
3. Ik heb Cidi door de jaren heen leren kennen als het verlengde van de Israëlische propagandamachine, die erg hun best doen om alles wat Israël doet goed te praten en een ieder die kritiek heeft op Israël waar het kan te ondermijnen. De vuile actie tegen UCP staat me nog helder voor de geest. Gelukkig is het allang duidelijk dat het Cidi niet ‘de joodse gemeenschap’ vertegenwoordigt, maar alleen dat deel ervan dat nog steeds kritiekloos achter Israël staat, en hebben we ook Een Ander Joods Geluid. Over hoe het Cidi gefinancierd wordt heb je mij nooit gehoord. Dat ze geen gebruik maken van de ontwikkelingssamenwerking subsidie – dat moest er nog bijkomen zeg.
Wat een senator waardig is maak ik graag zelf uit, Richard. In ieder geval hoort daarbij dat mensenrechten en internationaal recht mijn toetssteen blijven. Anders dan voor Israël en de verdedigers van Israël.
Nee, zoals je al kunt verwachten kan ik niets met je ‘nuanceringen’ beginnen, aangezien het geen nuanceringen zijn maar het gewoon weer de herhaling is van het geijkte verhaal van de Israël verdedigers. Het is erg dat je denkt dat je met die ouwe koek hier aan moet komen zetten, en je kennelijk nog steeds niets hebt begrepen van de fundamentele en geheel gerechtvaardigde kritiek op de politiek van Israël.
Beste Richard, iedereen heeft recht op zijn eigen mening, maar niet op zijn eigen feiten. Bezetting is bezetting. Oorlogsmisdaden zijn oorlogsmisdaden.
Beste Anja,
Dank voor uw (bijzonder uitgebreide) reactie!
Allereerst heeft u denk ik inderdaad gelijk dat er geen vrede komt zonder een einde aan de bezetting. Echter stond dat ook impliciet in mijn reactie aan u en gaat u dus voorbij aan datgene ik eigenlijk heb opgeschreven. Namelijk dat er groepen en landen zijn die Israel, ongeacht een twee-staten-oplossing, niet erkennen en uit zijn, in hun eigen woorden, op de vernietiging van het land. Daarom moet een einde aan de bezetting ook leiden tot twee landen die naast elkaar leven in vrede, niet in oorlog. U negeert dit en/of doet deze zorgen af als ‘oude koek’, dat vind ik zwak van u.
Ten tweede wil ik u er graag op wijze dat het internationale recht twee kanten heeft. Ik ben een groot voorstander van resolutie 242 van de veiligheidsraad, maar daar staat, naast een oproep aan Israel om bezet gebied terug te geven, dat Israel recht heeft op erkende en veilige grenzen. De keerzijde van het internationale recht wordt door u niet genoemd.
Bovendien noem ik bepaalde andere resoluties inderdaad niet, zoals de resoluties van de VN Mensenrechtenraad, omdat deze zichzelf internationaal heeft geprofileerd als partijdig. Voordat u mij verwijt om zo te proberen Israel er makkelijk vanaf te laten komen, dit zijn niet mijn woorden maar eerder uitgesproken door Kofi Annan en Ban Ki-Moon. Ik, en beide genoemde heren ook lijkt me, denk niet dat Israel heilig is, maar het is toch wel gek dat Israel het enige land ter wereld is dat (consequent) wordt veroordeeld door deze raad. Dit komt uiteraard, zoals u weet, omdat landen als Libie, Saudie Arabie, Sudan, Algerije, China en Rusland daar de dienst uit maken.
Het beste voorbeeld van deze partijdigheid is misschien wel het door u geliefde Goldstone rapport zelf; Israel en Hamas worden van mensenrechtenschendingen beschuldigt, maar de mensenrechtenraad neemt een resolutie aan waarin alleen Israel wordt veroordeelt (en tot woede van Richard Goldstone) Hamas wordt vrijgesproken.
Nou goed, ik denk dat het punt hierover wel duidelijk is en dwing me alstublieft niet om alles op te noemen, van hoe Sudan voorzitter was van de raad toen een rapport over Darfur werd besproken tot aan hoe Libie voorzitter was terwijl de Palestijnse arts zijn beklag deed over martelingen en ‘scapegoaten’ in de Libische gevangenis. Inderdaad, natuurlijk heeft de raad zich nooit over dergelijke dingen uitgesproken.
Tenslotte even kort iets over ons kleine kikkerlandje Nederland. Ik heb even de moeite gedaan en uitgezocht wat u zei over het CIDI en EAJG. Kom ik erachter dat in de raad van bestuur van het CIDI officiele afgevaardigden zitten van ALLE Joodse kerkgenootschappen in Nederland (NIK, LJG, PIG, NIHS). En in uw geliefde clubje de EAJG, daar zit er GEENEEN in. En mevrouw Duisenberg? Ik denk dat iemand die zegt dat “zionistische Joden de regering beheersen” en beweert dat de Joodse gemeenschap “Amsterdam Zuid annexeert” een karikatuur van zichzelf maakt.
Aangezien u blijkbaar niet eens op de hoogte bent van de gevoelens, organisaties etc van Joods Nederland, betwijfel ik of u geloofwaardig bent in uw beoordeling van de omvang van het Israelische PR apparaat. Dus daar ga ik verder niet op in.
Ik vind het jammer dat ik niet verder inhoudelijk kon ingaan op de discussie, want in uw reactie zaten al zoveel onjuistheden dat ik daarop moest reageren. Ook is het jammer dat u niets met mijn nuanceringen wilt doen, ik denk zo dat u ze wel kan gebruiken.
Overigens heb ook ik veel door de Palestijnse gebieden gereisd, maar ik heb ook in Egypte gewoond. En hoewel ik weet dat Gaza er minder goed aan toe is (niet heel slecht volgens afgevaardigde vh kwartet Blair), is de Westbank een welvarend gebied in de Arabische wereld. De roadblocks en checkpoints zijn een fractie van wat ze waren in 2002 momenteel (dat is dus goed nieuws).
Ik zal dan maar afsluiten met een tip en een conclusie; Misschien een nieuw boek over vrouwenrechten in Gaza? Ik heb gehoord dat ze geen waterpijp meer mogen roken van de Hamas…
Eerlijk gezegd ben ik teleurgesteld in u. Namelijk staat u bekend als een van de grote pleitbezorgers van de (eenzijdige) Palestijnse zaak, maar u bent inhoudelijk veel zwakker dan ik had gedacht.
Wel waardeer ik uw openheid en het feit dat u een discussie niet uit de weg gaat.
Groet
Beste Richard,
Laatste ronde.
Veel herhaling.
Inderdaad, er komt geen vrede zonder een einde aan de bezetting, en het is duidelijk dat Israël niet bereid is om zelfs maar de nederzettingenbouw te bevriezen, laat staan dat er een reëel plan ligt voor een Palestijnse staat. Uiteraard garandeert een Palestijnse staat naast een Israëlische niet dat alles meteen koek en ei is, maar de bezetting garandeert wel de voortzetting van een bloedige strijd.
Over die kwestie met de ‘erkenning’ die Israël geheel overbodig eist, verwijs ik naar Henry Siegman op mijn weblog. Hier en hier. Dan hoef ik dat niet nog eens uit te gaan leggen. En bij de opmerking over ‘groepen en landen die op de vernietiging van Israël uit zijn’ neem ik aan dat je het over Hamas hebt, en niet op de hoogte bent van de ontwikkelingen van de laatste jaren, zie hiervoor ook Siegmann. En misschien is je ook ontgaan dat er van de Arabische landen al jaren een serieus vredesvoorstel ligt dat Israël heeft genegeerd.
Als Israël zich wil beroepen op het recht op erkende en veilige grenzen moeten ze natuurlijk niet die grens willen leggen midden in het laatste kwart land dat de Palestijnen in principe over hebben. Er staat namelijk niet in resolutie 242 dat Israël eenzijdig mag beslissen waar ze die grenzen hebben willen. Israël weigert al zo lang ze bestaat om te melden wat haar grenzen zijn, hield zich ook al niet aan het verdelingsplan en moet dus maar liever niet zeuren over erkenning en veiligheid.
Ik vind het niet nodig om alle verwikkelingen rondom de VN te behandelen. Waar het om gaat is dat Israël al sinds jaar en dag mensenrechten, internationaal recht en verdragen schendt. Voor de opsomming daarvan verwijs ik graag naar het boek en de website van Van Agt.
Het Goldstone rapport is niet zozeer ‘geliefd’ als wel accuraat. De inhoud klopt met alle deelonderzoeken die door mensenrechtenorganisaties en waarnemers ter plekke zijn gedaan, kloppen ook met mijn waarnemingen toen ik er na de oorlog was. Israël heeft geweigerd aan een onafhankelijk onderzoek mee te werken, en weigert dat nog. De leugens die tot nu toe al boven tafel zijn gekomen, witte fosfor, aanvallen op scholen enz. wijzen op kilo’s boter op hun hoofd, en vandaar de vileine aanval op rechter Goldstone die duidelijk een paar forse punten heeft die onmiskenbaar wijzen op oorlogsmisdaden.
Het is geheel terecht dat het onderzoek ook gaat over de schendingen van mensenrechten door Hamas, maar wie het rapport heeft gelezen weet ook dat die niet in verhouding staan tot de schendingen door Israël, wat alleen al simpel af te lezen is aan het aantal burgerdoden.
Mijn punt over Cidi ging niet over welke organisaties Cidi zou vertegenwoordigen, maar over het feit dat Cidi vroeger de pretentie had namens de joodse gemeenschap te spreken, en Een Ander Joods Geluid heeft laten zien dat er ook kritische joden zijn in Nederland, evenals in de andere westerse landen. Op dit moment komt de scherpste kritiek op Israël van joden, ik citeer veel van hen op mijn weblog en in mijn boek.
Wat je denkt over Gretta Duisenberg interesseert me verder niet, mijn punt was dat het denigrerend is om een vrouw die duidelijk niet met je bevriend is ‘Gretta’ te noemen.
De enorme omvang van de PR van Israël, compleet met een apart ministerie verzin ik niet. Ik geef de bronnen hierboven aan. Het is ook duidelijk dat we geen ander land kennen dat op zo’n schaal burgers rekruteert om via het internet organisaties en politici in het buitenland te bestoken.
Op de Westoever bevindt zich rondom Ramallah sinds enige tijd een redelijk welvarende enclave van de met Israël samenwerkende elite waaronder geprivilegieerde zakenlui, (lees Ali Abunimah over het ‘fayyadisme), in andere gebieden van de Westoever is de armoede nog erger dan in Gaza. Het feit dat Israël naar willekeur de checkpoints kan openen of sluiten zegt nog niets over enige ‘vooruitgang’. De matrix of control, zie Jeff Halper, blijft geheel intact. Jeruzalem wordt verder etnisch gezuiverd, en afgesloten van de Westoever, 42% van de Westoever is niet meer toegankelijk voor Palestijnen, en er is dagelijks geweld door kolonisten. Plus razzia’s in de steden en dorpen, plus duizenden mensen die zonder proces worden opgesloten, plus toenemend militair geweld tegen vreedzaam verzet, plus af en toe een moord op een Palestijnse leider. Allemaal bekend. Dat Gaza ‘er minder goed aan toe is’ is ook al zo’n prachtig eufemisme voor belegering en collectieve bestraffing. Ja er zijn op dit moment, dankzij de nieuwe tunneleconomie meer goederen in Gaza dan een tijd geleden, er is zelfs één winkelcentrum voor de nieuwe rijken van de zwarte handel, en Israël laat zowaar weer een paar nieuwe auto’s door, maar geen bouwmateriaal. Er is dus een tekort aan scholen, en er zijn veel families die nog in tenten moeten leven. De werkloosheid en de armoede zijn nog steeds onacceptabel, het grootste deel van de bevolking is afhankelijk van buitenlandse voedselhulp, en Gaza blijft een gevangenis, waarbinnen vissers en boeren door het IDF kunnen worden doodgeschoten, en zonder mogelijkheden om een eigen economie op te bouwen. Ook bekend.
Verder ben jij natuurlijk ongeveer de laatste om mij te vertellen waar ik een boek over moet schrijven. En voor je informatie, want kennelijk heb je je kennis over Gaza alleen van horen zeggen: ik heb bij mijn laatste bezoek deze zomer nog gezellig in het openbaar waterpijp zitten roken, met een aantal Palestijnse vrouwen. Die wel wat anders aan hun hoofd hebben overigens.
Sneu dat ik je zo heb teleurgesteld, en dat mijn niveau een beetje tegenviel (vergeleken bij dat van jou natuurlijk, haha) maar gelukkig voor je was dit onze laatste ‘discussie’, want het is genoeg geweest.
Het beste.
Voetnootje voor Richard: de geweldige situatie op de Westoever. Hier. In Ha’aretz. Over de welvaart daar, en de checkpoints die er nu zoveel minder zouden zijn.
Ik fotografeerde die bij Bethlehem in november. Niets veranderd. Mensen die drie uur in de rij moeten staan om als bouwvakker voor de Israëli’s 40 euro per dag te verdienen. De gelukkigen met een vergunning.
Meer hier.
En nog een voetnootje over de ‘welvaart’ op de Westoever, een artikel van Ali Abunimah, hier. (Het is in drie delen, klik onderaan deel 1 op nummertje 2)
Beste Meneer Richard,
Als u zich echt oprecht zorgen maakt over Israel, en dat geloof ik wel, kan ik u zeer aanraden om Anja’s laatste boek (Oorlog als er vrede dreigt) te lezen, om meer inzicht te krijgen in de manier waarop Israel zichzelf in de vingers snijdt, om het zacht uit te drukken.
Natuurlijk is het niet per definitie zo dat als de bezetting ophoudt en de Palestijnen in vrijheid kunnen leven (hetzij samen met Israel in één staat, hetzij binnen een paar bantoestans), er dan geen enkele dreiging meer voor Israel bestaat. Je weet maar nooit wat andere landen voor plannen hebben of krijgen.
Maar het vervelende is dat de Israelverdedigers dat altijd aanvoeren als legitimatie van het onrecht dat Israel de Palestijnen aandoet.
Hetzelfde geldt voor het punt over andere onrechtplegers. Het heeft er eigenenlijk geen zak mee te maken wat er in Darfur gebeurt, en zelfs niet hoe de VN daarop reageert. Net zomin als de (al dan niet terecht) gevoelde dreiging van allerlei groepen met betrekking tot de vernietiging van Israel.
Het doet allemaal niets af aan het feit dat Israel zich misdraagt.
Een feit dat zeker uw zorgen verdient. En als Israel zich veilger wil voelen doet ze er goed aan zich zo te gedragen dat ze niet de veilgigheid van anderen in het geding brengt. Zo werkt dat namelijk.
Wat betreft de vrouwenemancipatie in Gaza wil ik u op het volgende filmpje attenderen http://www.youtube.com/watch?v=N0VbZM_LFSQ
Groeten,
Ook voor Richard:
Waarom Palestijnen niets van Israelisch te vrezen hebben?
Hij liep gewoon in de straat. Hazam een jongeman van 24 jaar.
Hazam woonde in ons huis zodat hij naar de universiteit van Bethlehem kon gaan. Dit omdat hij, daar hij Palestijn was en in het noorden van de Westbank geboren, niet op de universiteit van Jerusalem werd toegelaten.
Hazam, zwaar polio-patient, heeft nauwelijks kracht in zijn benen en met zijn handen kan hij, met veel inspanning zijn oksel-krukken vast houden.
Hazam werd staande gehouden door een paar soldaten.
Zij vroegen hem of hij iets tegen Israelisch had en dat zij hem even zouden laten zien wat hem te wachten stond, en erger, als zij zouden merken dat hij iets tegen hen had.
Het raampje van de jeep werd verder open gedraaid.
Een van de soldaten duwde Hazam’s hoofd naar binnen.
Het raampje werd weer, zover mogelijk, dicht gedraaid.
Men sloeg Hazam een bloedneus en staken zijn haar in brand.
Zo krijg je dan je kinderen thuis.
De Israelische politiek is al niets om te eten laat staan de mentaliteit van een groot deel van de bevolking.
En nee Richard, het was geen toevalligheidje.
Dagelijks had ik met de mentaliteit van de Israelisch van doen.
Op zijn minst is er 3x een piefpaf op mijzelf gericht geweest etc.etc.
En weet je Richard wat vooral ook mijn hart doet huilen?
In mijn jeugd hoorde ik veel schelden op de joden.
Het deed me pijn want ik zag de joden gewoon alleen als mensen.
Wat moet het vreselijk voor hen zijn om zo gediscrimineerd te worden dacht ik.
Wat kan ik doen om hen blijk te geven dat er toch nog mensen zijn die zich niet tegen hen keren?
Ik nam ontslag en vertrok, in 1965, naar de kiboets in Israel.
Daar maakte ik de 6 daagse oorlog mee.
Vanaf die periode zag je de mentaliteit van de Israelisch veranderen.
Nee, ik heb niets tegen Israelisch, wel tegen een schofterige mentaliteit.
Het zijn de Israelisch zelf die er zorg voor dragen dat mensen zich van hen afkeren en het antisemitisme in de hand werken.
Mijn ervaring is dat zij dat ook wensen, ze kunnen gewoon niet leven zonder gehaat te zijn, want verder hebben ze niets om zich aan op te trekken en staande te houden.
Wat een kans hebben zij in 1948 gekregen om aan te tonen dat zij werkelijk een vredelievend volk zijn en dat de wereld het, door de eeuwen heen, bij het verkeerde eind had gehad zodat niet zij maar de wereld zich moest gaan schamen.
Helaas, ze zijn horende doof en ziende blind om medelijden van te krijgen.
In de 1e plaats ging ik dus voor de Israelisch naar Israel.
Israelisch die me met piefpafjes gingen bedreigen en verschillende keren op sloten in het kot omdat ik hulp verleende aan mensen die toevallig ook Palestijn waren.
Nee, Palestijnen hebben van Israelisch niets te vrezen, daar zijn de Israelisch te vredelievend voor en ze stikken van de goede bedoelingen!
Groet,
Gerrie
Beste Brechtje en Gerrie,
Dank voor jullie bijdragen aan deze dialoog.
Brechtje,
Om eerlijk te zijn denk ik niet dat een boek van Anja Meulenbelt een goed beeld geeft over het conflict in het Midden Oosten. Eveneens ik niet denk dat een boek van Geert Wilders geschikt zou zijn om de Islam beter te begrijpen.
Beiden bevinden zich namelijk in de uiterste hoeken van het debat, beiden zijn niet gespecialiseerd, qua opleiding, in deze onderwerpen en beiden baseren hun opvattingen op persoonlijke ervaringen en hebben een duidelijke stelling genomen.
Verder denk ik dat je er verstandig aan doet om niet in de algemen termen te spreken die Anja gebruikt, zoals ‘de Israelverdedigers’, ‘onrecht’ etc. Zo kan iemand, en ik ben daar een voorbeeld van, tegen het nederzettingenbeleid zijn, maar wel vinden dat het einde van de bezetting ook samen moet gaan met vrede en veiligheid voor Israel. Het is dus niet zwart-wit.
Overigens doe je er goed aan om in ogenschouw te nemen dat de PLO – de eerste officiele Palestijnse terreurorganisatie – in 1964 werd opgericht (3 jaar voor de bezetting), dat de secretaris generaal van de Arabische Liga in 1947 zei in de VN na aanname van res.181: “Wij zullen ze [Joden] slachten zoals tijdens de Mongoolse kruistochten..” en dat Iran, Hamas, Hezbollah, Al-Qaida etc. verklaard hebben dat er geen vrede komt, ook niet na een einde van de bezetting. Dus, nogmaals, het is niet zwart-wit. Bezetting is een groot obstakel naar vrede maar niet de oorzaak/oplossing van het conflict. Dat is niet goedpraten, dat is de realiteit!
Gerrie,
Mag ik je allereerst bedanken voor de onnodige verwijzingen naar de Tweede Wereldoorlog? Je zegt namelijk dat “ze” in 1948 “eindelijk de kans” hadden om te laten zien dat “ze” een “vredelievend volk” waren, na alles wat ze hadden meegemaakt. Bovendien weet ik niet wat ik van je opmerking moet maken “.. Ik hoopte dat de wereld het, door de eeuwen heen, niet bij het juiste eind had. Helaas, .. “, probeer je daarmee aan te geven dat het dus terecht was dat Joden eeuwen werden vervolgd? Ik weet het niet hoor, maar staat toch echt in jouw tekst. Volgens mij zou zelfs Anja dit antisemitisch noemen..
Hoewel ik meestal niet reageer op mensen die zulke erbarmelijke vergelijkingen maken en een nieuwe dimensie geven aan het begrip anachronisme, zal ik deze keer toch proberen inhoudelijk op je te reageren.
Niet dat er veel inhoudelijks staat in jouw reactie en het bovendien een nogal onwaarschijnlijk indruk maakt, geloof ik best dat individuele Israelische soldaten zich misdragen net als in ieder ander leger. Ik hoop dat dergelijke incidenten worden aangepakt. Zoals bijvoorbeeld de Arabisch-Israelische soldaat die sinds 2004 gevangen zit voor het neergeschieten van een journalist tijdens vuurgevechten.
En over jou beschrijving van de ‘schofterige’ Israelische mentaliteit? Tegen mensen die er zulke opvattingen over de Joodse geschiedenis op na houden als jij zou ik ook onbeschoft zijn. C’est ca..
Shalom
Hartstikke bedankt voor je geweldige bijdrage, Richard.
Wat hebben we daar weer een boel van opgestoken.
Het beste verder, want op dit weblog spreken we elkaar niet meer.
Ach kijk nou wat schattig, er komt een aapje uit de mouw. Richard Priem van hierboven blijkt de voorzitter van de Cijo, de Cidi Jongeren te zijn. Vandaar dat ie zo geweldig objectief was. En zo eerlijk ook, dat hij dat er meteen bij vertelde toen het over het Cidi ging, fijn om met zo iemand van gedachten te wisselen, niet?
Kijk hier, voorzitter was ie op een conferentie van het Cidi, gezellig, met Maxime Verhagen en Ronny Naftaniel. En de nieuwe burgemeester van Maastricht, Onno Hoes natuurlijk. En Dan Meridor, de vice premier van Israel. Fijn onder elkaar, zonder vervelende kritische geluiden.
Voor allen! Gerrie heeft het er over dat Israel een
‘vredelievend volk’ zou zijn. En daar begon het mee in mei 1949 toen de jonge staat Israel toe gelaten werd tot de V.N. (zie resolutie 273 III) en daarin wordt gesteld: 1 Dat de jonge staat Israel ‘VREDELIEVEND’ zou zijn. 2 Dat Israel de regels van de V.N. zou ‘RESPECTEREN’ en 3 de oude regels zou ‘ACCEPTEREN’ en onder dat accepteren valt ook resolutie 181 de verdeling van Palestina in 1947. Bij die verdeling moesten de Palestijnen ‘accepteren’ dat ze het kleinste stuk van hun land toegewezen kregen en dat zonder er met hen over gesproken is. Zij zijn er dus niet ingekend! Door het accepteren van resolutie 273 III,dus de oude regels en resoluties(waar onder resolutie 181) Daar had Israel zich aan moeten houden! Dat alles is afgesproken en ’toegezegd’door mensen die bloed aan hun handen hadden,waaronder Menachem Begin die later president van Israel kon worden en hoeveel ‘handen’ zijn door hem geschud??? Schone handen? Deze Menachem Begin heeft in 1946 aan Eitan Livni de opdracht gegeven voor de aanslag op het David King Hotel in Jeruzalem (hoofd kwartier van de Britten) 90 doden en 50 gewonden. Livni kreeg van de Britten 15 jaar maar hij heeft niet meer dan 2 jaar ‘gezeten’ Dat waren pas echte terroristen want die pleegden hun terreur in andermans land waar ze niet geboren zijn. En ‘Hamas’doet het als VERZET in eigen land en—-tegen hun ONDERDRUKKER en BEZETTER. Dat vergeten de Palestijnen niet(niet de Arabieren uit Egypte of Saidi-Arabie en andere landen zoals Jordanie) Als wij verzet mochten plegen tegen onze ‘bezetter’ = Duitsers. Waarom de oorspronkele bevolking van Palestina niet? de Duitsers noemde onze verzet mensen toch ook ’terroristen’. Hoe hebben die zionisten het voor elkaar gekregen om de oorspronkele bevolking die bestond uit Palestijnse christenen en Palestijnse joden (werden ook vermoord)en Palestijnse Islamieten zo te verdrijven, te vermoorden en te beroven onder de ‘ogen’ van de ‘Wereld’ Ik geloof toch dat ‘vrede’ pas kan komen om daar te beginnen en te erkennen dat er door heel veel landen en mensen grote ‘fouten’ zijn gemaakt! J.F. Verhagen
Ook Daniel Barenboim sluit zich aan bij de boycot van het cultureel centrum van Ariel. Dat zegt me meer dan 1000 Richardjes.
http://www.israeli-occupation.org/2010-09-21/frank-gehry-daniel-barenboim-join-ariel-boycott-campaign/
Even een vraagje over de foto uit Haarets die je hierboven plaatste, is dat nou een foto van een checkpoint of een grensovergang (Palestijnen die werkelijk uren en uren wachten om in Israel te kunnen werken)?
Als we het hebben over ‘checkpoints’ rekenen we daar dan ook de grensovergangen naar Israel bij? Zijn er veel grensovergangen als deze waar Palestijnen moeten wachten om Israel in te mogen?
Juliet Koomen
De foto hierboven is niet van Ha’aretz maar van mij.
Dit is het checkpoint bij Bethlehem, dat toegang biedt naar Oost Jeruzalem en vandaar naar Israel, voor de mensen die een vergunning hebben om in Israel te werken.
Er zijn nog honderden checkpoints binnen de Westoever, soms wel en soms niet in werking. Lees hier.
@11
Ik zou niet weten waarom Anja niet gespecialiseerd is? Omdat ze geen opleiding “Palestina” heeft gedaan? Als er ooit zo’n opleiding zou komen, zouden al haar boeken verplichte literatuur zijn. Juist omdat ze een standpunt inneeemt. Overigens bestaat er al een cursus Palestina, zie elders op dit blog.
“Verder denk ik dat je er verstandig aan doet om niet in de algemen termen te spreken die Anja gebruikt, zoals ‘de Israelverdedigers’, ‘onrecht’ etc. Zo kan iemand, en ik ben daar een voorbeeld van, tegen het nederzettingenbeleid zijn, maar wel vinden dat het einde van de bezetting ook samen moet gaan met vrede en veiligheid voor Israel.”
Kijk, Richard, ik vind ook dat het einde van de bezetting samen moet gaan met vrede en veiligheid van Israel, en ik ken werkelijk niemand die dat niet vindt. En kom nou niet weer aan met de PLO uit ’64 of Hamas uit ’87 (lees liever de huidige standpunten van Hamas, bijv. hun verkiezingsprogramma van 2006, waarin Israel-binnen de grenzen van 67- erkend wordt).
Het einde van de bezetting is een noodzakelijke voorwaarde voor vrede en veiligheid, niet een voldoende voorwaarde. Je doet er verstandig aan te zorgen dat je het verschil tussen de twee gaat begrijpen.
Gegroet,
Richard hoef je hier niet meer aan te spreken, Brechtje, die doet niet meer mee.
Ik heb nu even geen tijd, maar ik kom er nog op terug.
De vergelijking door Richard van het boek van Anja met dan van Geert getuigd volgens mij van onwetendheid en naar mijn smaak eigenlijk van domheid, gezien de positie van de man in kwestie, die Richard dus! Misschien is dat wel een voorwaarde om bepaalde functies te bekleden!
Rustig Tess, Richard doet hier niet meer mee, je hoeft hem verder niet aan te spreken. En nee, het is geen domheid en ook geen onwetendheid, het Cidi, en hun jongerenorganisatie staan al sinds jaar en dag voor de belangen van Israël. Of wat Israël denkt dat hun belangen zijn. Ze weten natuurlijk heel goed wat de feiten zijn. En een van de manieren die ze gebruiken om kritiek af te weren is de suggestie dat mensen als ik onwetend zijn, of extremistisch, of bevooroordeeld, of eenzijdig. Bekende tactiek. Niet van onder de indruk.
Goh, toch best knap. Zo’n mate van helderziendheid is zelf bij Holland’s Got Talent nog niet voorbij gekomen. Of heb ik “Priem” zien staan bij de reacties van Richard? Of heeft hij wellicht onder vermelding van zijn eigen emailadres gereageerd, in goed vertrouwen dat zijn emailadres niet wordt gepubliceerd? Oh wacht, zijn adres is niet automatisch gepubliceerd dat klopt. Als reacties op een tekst niet met argumenten alleen kunnen worden afgedaan wordt een reageerder geblocked (“Richard zien we hier niet meer terug”) en zijn naam aan de hand van zijn echte emailadres geopenbaard..?
Richard heeft zelf een aantal van deze reacties op bij mijn stuk op Joop willen zetten – met zijn volledige naam. Vandaar.
Het zou natuurlijk veel beter zijn geweest als hij dat hier zelf had gedaan, inclusief de mededeling dat hij voorzitter was van het CiJo, zeker omdat we het over het CIDI hebben gehad. Niet erg sympathiek om dat achter te houden en je zelf voor te doen als neutraal, terwijl je zo overduidelijk partij bent.
Ik heb nog nooit een emailadres gepubliceerd, en zoals je ziet deed ik dat deze keer ook niet.
Ik heb al zijn argumenten van tegenargumenten voorzien.
Ik heb Richard niet ‘geblocked’ maar ook zijn laatste reactie nog geplaatst. En aangegeven dat het toen genoeg was. Zoals ik dat wel vaker doe als het genoeg is. Lees de spelregels, hiero.“>hier.
Anja en anderen,
Jullie vinden dat het feit dat andere landen ook slechte dingen doen niets afdoet aan de fouten van Israël, maar is de tweeslachtige opstelling van de VN Mensenrechtenraad niet het bewijs dat er ten opzichte van Israël vaak met twee maten gemeten wordt? Hoe is het in vredesnaam mogelijk dat landen als Zimbabwe, Burma of Iran nog nooit door de Mensenrechtenraad veroordeeld zijn, terwijl Israël constant veroordeeld wordt?
PS Voor alle openheid, ik ben lid van het CIJO, en ik beweer niet dat ik volledig neutraal ben. Maar bovenstaande is gewoon waar.
Alweer: erge oude koek, Paul. Als je op dit weblog nog een beetje indruk wilt maken en een werkelijk gesprek wilt beginnen zou ze om te beginnen niet aan moeten komen zetten met de vaste nummers van het repertoire dat we al door en door kennen. En die al duizend keer zijn beantwoord.
Het erge van de Israel-verdedigers, waar jij bijhoort, (en het siert je dat je dat niet verbergt zoals je voorganger Richard hier), is dat je je geen zorgen maakt over de eindeloze schendingen van mensenrechten, verdragen en internationaal recht van Israel. Je zou je er eens mee bezig kunnen houden, niet alleen wat dat doet met de Palestijnen, maar ook met Israel zelf. Want het kan wel zijn dat de kritiek op Israel luider wordt, maar ik zie niet dat dat enige verandering of verbetering oplevert. Veroordelingen zoals over de illegaliteit van de muur, bijvoorbeeld, hebben geen sancties tegen Israel opgeleverd. Nog steeds kan Israel ongestraft doorgaan met de schendingen. En het enige waar zij zich druk over maken is de ‘imagoschade’.
In plaats van wederom aan te komen zetten met de geijkte smoes dat we niet even verontwaardigd zouden zijn over Burma of Iran zou ik van jou wel willen weten waar jouw verontwaardiging is over Israel, Paul. Of vind je het wel goed dat er doorgegaan wordt met roof en moord, zolang wij maar onze aandacht richten op Zimbabwe, en net als vroeger de andere kant opkijken wanneer er meer dan driehonderd kinderen worden gedood in Gaza? En dacht je echt dat je Israel daarmee hielp?
Over dat ‘met twee maten meten’ en de vraag ‘waarom altijd Israel’ heb ik op dit weblog al uitgebreid en serieus antwoord gegeven. Je kunt het hier vinden.
Hoi Anja.
Bedankt voor de reactie en het feit dat je in discussie gaat met mensen aan wie je je ergert.
Wat ik zeg is misschien inderdaad “oude koek” in de zin dat het erg vaak benadrukt wordt door voorstanders/sympathisanten van de Israelische zaak. Maar waarom gebruiken tegenstanders van Israel dan wel zo vaak uitspraken van de VN mensenrechtenraad, terwijl keer op keer weer aangetoond wordt dat deze raad met twee maten meet? Natuurlijk mag je kritiek hebben op de situatie in Israel (dat heb ik zelf ook), maar waarom dan telkens weer die raad erbij halen die zelf uit de grootste schurken bestaat?
Verder wil ik graag benadrukken dat het allemaal niet zo zwart-wit is als jij misschien denkt. Een organisatie als het CIDI, wat volgens jou een enge eenzijdige pro-Israel lobby is, heeft in werkelijkheid vaak kritiek op de Israelische regering en met name op het nederzettingen beleid. Ook is het CIDI voor een tweestatenoplossing, wat nou niet zo’n heel radicaal pro-Israel punt is volgens mij.
Het is mijns inziens niet helemaal juist hoe u het CIDI wegzet als een soort enge rechtse Wilders-achtige lobby, terwijl Ronny Naftaniel lid is van de PvdA. (Ikzelf ben lid van D66, wat nou ook niet bepaald een hardrechtse partij is op sociaal-cultureel vlak)
Natuurlijk is het wel zo dat het CIDI (en daarmee ikzelf) pal staat achter Israel als Joodse Staat. (iets waar jij, als ik me niet vergis, tegen bent).
Ook ik word er niet vrolijk van als er kinderen of onschuldige Palestijnen sneuvelen tijdens Israelische gevechtsacties. Maar het is een feit dat Israel haar leger helaas nodig heeft om zich te verdedigen tegen vijandige buurlanden. Organisaties als Hamas of Hezbollah zijn geen blije vrijheidsstrijders, maar gevaarlijke terroristische bewegingen die kinderen opvoeden voor terrorisme en onschuldige burgers als menselijk schild gebruiken. (Ook een reden voor de vele burgerslachtoffers!)
Ik ben zeker van mening dat het CIDI Israel helpt door als een vriend van Israel op te treden. Temidden van het anti-Israelische lawaai laat het CIDI een genuanceerd geluid van de Israelische zijde horen. Tegelijkertijd heeft CIDI, zoals het een goede vriend betaamt, ook kritiek op zijn vriend Israel, en dat moet je niet vergeten.
“Ook ik word er niet vrolijk van als er kinderen of onschuldige Palestijnen sneuvelen tijdens Israelische gevechtsacties. Maar het is een feit dat Israel haar leger helaas nodig heeft om zich te verdedigen tegen vijandige buurlanden. Organisaties als Hamas of Hezbollah zijn geen blije vrijheidsstrijders, maar gevaarlijke terroristische bewegingen die kinderen opvoeden voor terrorisme en onschuldige burgers als menselijk schild gebruiken. (Ook een reden voor de vele burgerslachtoffers!)”
Kijk, dat bedoel ik nou, Paul. Daar heb je de standaard leugens weer van de Israel-verdedigers: Hamas is een organisatie die kinderen opvoed in terrorisme en onschuldige burgers gebruikt als menselijk schild’. Enig bewijs voor deze bewering? Is er niet. Wel dat het IDF Palestijnen heeft gebruikt als menselijk schild. Dat is wel aangetoond. Maar daar hoor je het Cidi uiteraard nooit over.
“ik word er ook niet vrolijk als er kinderen sneuvelen’, zal wel, Paul. Maar hebben we ooit het Cidi gehoord in een ondubbelzinnige afwijzing en veroordeling? Natuurlijk niet. Krokodillentranen, Paul.
Zoals gewoonlijk schilder je Israel af als een staat ‘die zich moet verdedigen’, nee aanvallen doen ze nooit, niet, Paul? Ook niet op een opgesloten bevolking in Gaza die niet eens kon vluchten. En ja hoor, Israel heeft vijanden. Hoe zou dat komen? Hoef je ook niet om te komen bij het Cidi. Dat de Palestijnen bepaald niet minder reden hebben om zich te willen verdedigen, tegen roof van hun land en moord, waar vind ik daar iets over in de uitingen van het Cidi?
En tsjonge, het Cidi heeft tegenwoordig ook een beetje kritiek op het nederzettingenbeleid? Wat zijn we daar van onder de indruk als bij de eerste de beste gelegenheid dat het Cidi zou kunnen laten zien dat het ze ernst is, namelijk bij een zelfs door minister Verhagen gelegitimeerde weigering van de NVG om hier nederzettingenburgemeesters te ontvangen het Cidi meteen in de tweede kamer aan het lobbyen slaat om dat tegen te gaan.
En o ja, het Cidi is tegenwoordig voor een tweestatenoplossing? Zeker, nu het niet meer kan, en nadat het Cidi zich never nooit heeft uitgesproken toen Israel ‘dunam voor dunam’ bezig was om de Westoever in beslag te nemen. Nu zelfs schurken als Netanyahu wel eens iets roepen in de richting van tweestaten, en ondertussen er voor zorgt dat het nooit kan gebeuren, ja nu vindt het Cidi dat ook wel een goed idee. Heldhaftig! Waarlijk!
Het Cidi, om het nog een keer te herhalen, is zonder meer een organisatie die niets anders doet dan achter Israel te staan, wat geplengde krokodillentranen en wat geschuif in de richting van tweestaten ten spijt. Hoor ik een ondubbelzinninge veroordeling van de schendingen van mensenrechten? Hoor ik een ferm pleidooi voor onafhankelijk onderzoek naar de oorlogsmisdaden die Israel heeft gepleegd? Nee? Dan is het duidelijk waar het Cidi staat, Paul. Niet aan de kant van het recht, niet aan de kant van een rechtvaardige oplossing. En het is volgens mij precies zo ‘zwart-wit’ als ik denk.
Dit is wat het Cidi tegenwoordig probeert: zichzelf neer te zetten als ‘neutraal’ en ‘genuanceerd’, en mensen als ik als ‘eenzijdig’ en ‘zwart-wit’. Maar feiten blijven feiten, bezetting blijft bezetting, en waar het Cidi staat is duidelijk.