Bezoek in de Eerste Kamer, bijzonder bezoek. Uit Limburg was een groep ‘oudkomers’ naar Den Haag gekomen: de eerste generatie gastarbeiders, Turken, Marokkanen, met Najim, de projectbegeleider, Maarten, een Belgische opbouwwerker, en Theo, een Nederlandse vrijwillige taaldocent. Ze nemen deel aan een project, hun Nederlands bijspijkeren, excursies maken, dus een kerk bezoeken, en het parlement. Praten met ons, hun volksvertegenwoordigers. De vraag is of wij als volksvertegenwoordigers dat goed genoeg doen, want juist hun stem, die van de eerste generatie, is nauwelijks gehoord.
Tijdens de lunch praat ik met een paar van hen. Dit zijn de mannen die twintig, soms dertig jaar geleden naar Nederland kwamen en zich hier soms letterlijk kapot werkten. Zwaar werk, in de metaal, in fabrieken, in een drukkerij. Tijd om Nederlands te leren was er nauwelijks, en niemand kon dat toen nog schelen. Ze zouden toch terug gaan. En voor het werk dat ze deden was het niet nodig. Nu worden ze opeens onder druk gezet om zich ‘aan te passen’.
Ze zijn niet terug gegaan, ze hebben zich hier gevestigd. Hun kinderen, inmiddels volwassen, hebben vaak gestudeerd. Ze zijn er trots op wat hun dochters en zoons hebben bereikt. Veel van hen zijn zelf inmiddels arbeidsongeschikt. Ziek geworden, door hun rug gegaan. Te veel overwerk, te zwaar werk. Er zijn er inmiddels ook veel overleden, vertellen ze.
Soms dromen ze er nog wel eens van om terug te gaan naar Turkije. Maar hun kinderen wonen hier, hebben een bestaan opgebouwd, spreken beter Nederlands dan Turks. Ze blijven hier, om dicht bij hun familie te zijn. Veel aandacht was er voor hen destijds niet. Nu halen ze een beetje in, willen beter Nederlands leren, gaan op stap. Als ik zeg dat Nederland ze nog wat schuldig is is het even heel erg stil.
Tiny hield een verhaal in de Eerste Kamer, toen door naar de Tweede Kamer, waar Ronald iets van de Nederlandse geschiedenis vertelde. Zo hoor ik ook nog eens wat. Een bezoekje aan de prachtige ‘handelingenkamer’ waar elk woord dat in het parlement is gezegd is opgetekend. Vier verdiepingen met dikke boeken. Ze waren zo gemotiveerd dat ze aan het eind van de middag nog even terugkwamen om de Tweede Kamer in werking te zien.
Tiny Kox en ik gaan binnenkort naar Weert, om uitgebreider met ze te spreken. Binnenkort gaat er een ‘oudkomerswet’ behandeld worden. Wij willen graag van hen zelf horen wat ze nodig hebben, wat we kunnen doen voor hen als medeburgers die zo hard hebben gewerkt en daar zo weinig voor terug hebben gekregen.
Dát lijkt me echt een prima idee. Vraag het eerst eens aan de mensen zelf? Ben bang dat onze overheid daar niet aan durft te beginnen, Anja. Ze zijn veel te bang dat er misschien wel fundamentalisten tussen zouden kunnen zitten…. en geloven het vast niet als die mensen gewoon graag een fatsoenlijke woning in een rustige, liefst groene buurt willen hebben met dezelfde ideeën en voorzieningen die gewoon alle mensen graag willen hebben. En toch hebben verschillende onderzoeken precies dát al uitgewezen. Goh, zouden het dan toch gewone mensen zijn?
Dacht ut wel…hè? 🙂
Zo’n positieve benadering zullen ze niet vaak meegemaakt hebben, denk ik.
Even iets anders: Ik was onder de indruk van de gesluierde monologen in de Tweede Kamer gisteren. Wat ik zag van het stuk zelf maakte indruk, maar meer dan dat. Ook de tijd die het journaal hieraan besteedde viel me op (en waardeerde ik). En sommige van de reacties van de kamerleden. De voorzitter die zich geen raad wist en met knalrode wangen zich ervan afmaakte. De man van de Christen Unie die meldde veel geleerd te hebben en duidelijk open had gestaan voor wat er nieuw voor hem was. Heel erg goed dat dit georganiseerd was. En ook heel erg goed hoe er mee omgegaan werd door het Journaal!
Jullie zijn van harte welkom in Weert!
Anja, al veertig jaar geleden kwamen de eerste “oudkomers” (zoals ze nu worden genoemd) naar Nederland. Als vrijwilliger heb ik een aantal jaren (vanaf 1966) aan hen les in de Nederlandse taal gegeven. Ze zijn toentertijd door Nederlandse bedrijven geronseld in hun herkomstland, kregen gouden bergen voorgespiegeld, en hebben hier veel zwaar en vuil werk gedaan, waarvoor geen Nederlanders meer te vinden waren. In soms bizarre woonomstandigheden; in “gastarbeiderspensions” werden zelfs bedden gedeeld, nl. verhuurd apart voor de nacht (voor dagwerkers) en de dag (voor nachtwerkers)! Beschamende uitbuiterspraktijken. Maar we hebben veel aan hen te danken!
Pas heel laat heeft de Nederlandse regering schoorvoetend erkend dat de “gastarbeiders” (zoals ze toen eufemistisch werden genoemd) en hun gezinnen hier zouden blijven, en is ze over beleid gaan nadenken. Inderdaad: velen zijn overleden, arbeidsongeschikt geworden, en/of naar hun herkomstland teruggegaan om daar de laatste jaren door te kunnen brengen.
Ze worden maar al te vaak niet als “echte” Nederlanders beschouwd, noch als “echte” Turken, Marokkanen, enz.
De vele jongere mensen die nu zo ongenuanceerd en generaliserend praten over “allochtonen” en “dé Islam” enz. hebben geen idee van de werkelijke geschiedenis en achtergonden, helaas.
Hai Anja,
Wat leuk dat zo’n groep naar de kamer gaat. Zelf ben ik hard bezig om met een groep ambitieuze tweede/derde generatie hoogopgeleidde allochtonen jongeren (jaja wat n benoemingen allemaal) naar de tweede kamer te gaan voor een aantal ontmoetingen en gesprekken met prominente politieke personen. Tot nu toe is het alleen gelukt bij PVDA terwijl wij juist naar een rechtse partij willen gaan maar daar lukt het ons gewoon niet. Willen wij in gesprek met politieke partijen willen zij ons niet…
Zouden we n keer langs kunnen komen bij de eerste kamer of bij SP? Ik organiseer het vanuit mijzelf met hulp van Forum.
tot horens
Top idee, maar ben ook wel voorstander om meer “van allerlei” groepen samen te stellen. Er zijn ook honderden nederlanders die nog nooit daar gekeken hebben. Uiteraard denk ik dan weer aan de groep vrouwen die de eerste klappen kregen van de emancipatie en nu vaak nooit ergens heen kunnen. Samen uit samen thuis. Organisatie Eindhoven stel ik me kandidaat. Nogmaals top idee.
Ninka, er komen wel vaker groepen naar de Eerste en Tweede Kamer om een kijkje te nemen. Dat dit geen ‘gemengde’ groep was vond ik helemaal niet erg, want het gaat voor ons ook om in gesprek te komen met een groep mensen waar nog veel te weinig naar is geluisterd. Daar kom je niet aan toe wanneer de groep te ‘gemengd’ is. Er komt overigens binnenkort een hele bus met vrouwen, ook uit Limburg, en ook veel ‘oudgedienden’.
Als jij een keer met een groep Eindhovenaren wilt komen kunnen we kijken hoe we dat in passen. We moeten er als senatoren wel een beetje op letten dat we ons ‘gewone’ werk ook nog kunnen doen, hoor!
Lydia schrijft: Ben bang dat onze overheid daar niet aan durft te beginnen, Anja. Ze zijn veel te bang dat er misschien wel fundamentalisten tussen zouden kunnen zitten…. en geloven het vast niet als die mensen gewoon graag een fatsoenlijke woning in een rustige, liefst groene buurt willen hebben met dezelfde ideeën en voorzieningen die gewoon alle mensen graag willen hebben.
Natuurlijk begrijp ik wel waar jouw verzuchting vandaan komt, Lydia. Maar toen ik hem de eerste keer las, voelde ik me lichtelijk ongemakkelijk.
Heb erover na lopen denken, waarom.
Het punt is, dat je hier veronderstellingen uit. Je vult dingen alvast in, zonder dat ‘onze overheid’ dat met zoveel woorden zegt. Althans, je geeft geen concreet voorbeeld, je zegt in zijn algemeenheid: “ze zijn veel te bang dat …” en “ze geloven vast niet …”
Mijn bezwaar is, dat we met deze vage veronderstellingen geen stap verder komen. Het vervuilt alleen de discussie. Want ook dit is, hoe begrijpelijk ook, stemmingmakerij. En daar hebben we al teveel van, momenteel.
Ik wil daarom nogmaals pleiten voor argumentatie op grond van feiten, niet op grond van vage veronderstellingen. Heb mezelf ook voorgenomen, daar preciezer in te zijn.
Claar, het is niet zo vaag als jij veronderstelt. Waar ik woon is een aantal bijeenkomsten geweest over de toekomst van onze wijk. Er kwamen vrijwel alleen autochtone vijftigers. Daarna heeft men toch de allochtone bevolkingsgroep weten te bereiken en daar kwam gewoon uit dat die mensen exact hetzelfde willen als die autochtone vijftigers. Daarop baseerde ik mijn reactie. Maar misschien blijf ik altijd wel te vaag voor jou? Tja, helaas kan ik daar dan niets aan veranderen.
Lydia, ik klonk kennelijk onvriendelijker dan ik het bedoelde, maar het ging me om het eerste deel van je uitspraak.
Waarin je veronderstelt dat ‘onze overheid’ angst heeft dat ‘er misschien wel fundamentalisten onder zouden kunnen zitten’ en dus om die reden niet met allochtonen in gesprek gaat.
Ik heb daarvan tot op heden geen bewijs van gezien of gehoord. Jij wel?
Welkom in Weert! Als freelance journalist van het huis-aan-huis weekblad Land van Weert wil ik je graag begeleiden bij je tour door Weert. Deze stad kent gelukkig een aantal voorbeelden van wijken waar de integratie probleemloos gelukt is, ondanks dat woningbouwverenigingen te weinig oog hebben voor de spreiding van de 1e, 2e en 3e generatie ‘allochtonen’ over alle wijken van Weert. In welke gemeente lukt dat wel ?
Vervolg op mijn actie om met jongeren naar de politieke partijen te gaan in de 2e kamer. We hebben eindelijk een reactie gekregen van de VVD. Helaas worden we alleen ontvangen door de woordvoeders van de partij. Maar ja we gaan door……totdat we ontvangen worden door HRM Beatrix. Alhoewel ik die ook alweer ontmoet heb tijdens n bijeenkomst van “dit pikken wij niet”.