Bang voor een Egyptische democratie?

Natuurlijk is Israël als de dood voor de Egyptische volksopstand. En natuurlijk probeert de propagandamachine nu subtiel of minder subtiel te suggereren dat Mubarak beter is dan de ‘chaos’ van de revolutie. Israël heeft het niet zo makkelijk om dat aan ons westerlingen te verkopen, want zelf presenteren ze zich graag als ‘de enige democratie in het Midden-Oosten’, en dan wordt het wat moeilijk om uit te leggen waarom je ertegen bent als de omringende Arabische bevolking ook wel meer democratie zou willen.

Dat het niet goed is, die opstand, voor het ‘vredesproces’ was een eerste reactie van Netanyahu. Een lachertje, gezien het feit dat er met de Palestine Papers wel duidelijk is geworden dat het met name Israël zelf is die helemaal geen vredesproces wil. En een tweede methode is om te suggereren dat een Egyptische revolutie vanzelfsprekend volgens het model Iran zal verlopen: de islamisten komen aan de macht, en dan liever dictator Mubarak, is de mededeling.

Zeker zal de Moslim Broederschap een rol gaan spelen in de mogelijke democratische structuur van Egypte, schrijft Israëlische verslaggever Anshel Pfeffer in een interessant stuk in Ha’aretz (hier.) Maar Israël heeft weinig reden om daarover te klagen, gezien de hoeveelheid religieuze fundamentalisten in hun eigen regering. En tot nu toe is het duidelijk dat ook de islamisten begrijpen dat ze zullen moeten samenwerken met het grote deel van de bevolking die gewoon een democratie willen, en geen islamitische staat. Dat een nieuw Egypte kritischer zal staan tegenover Israël is ook wel te voorspellen, maar de honderden Egyptische demonstranten die ernaar werden gevraagd zeiden over het algemeen dat ze de diplomatieke banden met Israël wilden aanhouden, zelfs de vertegenwoordigers van de islamisten zeiden dat. Israël speelt in de revolutie niet zo’n grote rol. Met enige moeite werd tussen de duizenden slogans en meegedragen borden een afbeelding gevonden van Mubarak met een davidster op zijn voorhoofd, (de afbeelding hierboven is al van een tijd terug, en niet uit de demonstratie van nu) en uiteraard is dat wat Israël verspreidt, maar de werkelijkheid is dat de Egyptenaren vooral geïnteresseerd zijn in hun eigen vrijheid. Waar Israël veel banger voor is, zegt Pfeffer, is dat ook de Palestijnen het voorbeeld zullen volgen – wat kan Israël doen wanneer duizenden Palestijnen met hun blote handen de hekken van de nederzettingen zouden bestormen?

Schieten, zegt Amira Hass. Ook zij schreef een interessant artikel, hier. Het Israëlische leger zal geen enkele aarzeling kennen om op de massa te schieten, anders dan het Egyptische leger. Zij beschrijft hoe ook de twee Palestijnse ‘regeringen’, die op de Westoever en in Gaza, ook al bang zijn voor mogelijke opstand van hun bevolking.

En dan is er een artikel van Gideon Levy, hier. Zeker betekent de bereidheid van de Arabische bevolkingen om in opstand te komen tegen dictatoriale regimes slecht nieuws voor Israël, schrijft hij. Van de Israëlische pogingen om bondgenootschappen te sluiten met de ‘gematigde’ Arabische staten tegen Iran zal zo weinig meer overblijven. De bezettingspolitiek van Israël zal nooit geaccepteerd worden door de bevolkingen zelf, en dat is waarom Israël liever dictatoriale regimes ziet met wie ze een deal kunnen sluiten.

En hier, voor de liefhebbers, een gedegen artikel van Juan Cole, waarom Egypte niet Iran is.

11 gedachten over “Bang voor een Egyptische democratie?

  1. Beste Anja,

    Heb je de 2 artikelen op de opiniesite van de Volkskrant gezien? De hasbara draait op volle toeren.

    Ik kan het niet geloven dat mensen nu zulke dingen durven te schrijven (om nog te zwijgen over Afshin elian). Of OK, dat zij zo schaamteloos zijn kan ik nog geloven, maar dat een ooit grote goede krant als de Volkskrant die drek publiceert… ik begrijp het niet.

  2. De opiniepagina’s van de Volkskrant – het hoekje van Ome Henk – staan al enige tijd onder redactie van drie rechtse en uiteraard blind achter Israël aanlopende mannen, Pieter. Het is al enige jaren duidelijk dat ook de Volkskrant is afgezakt tot een heel bedenkelijk niveau, je vindt er steeds dezelfde lievelingetjes van de heren. Dus wat verwacht je.
    Wat zou ik blij zijn als we één krant hadden als The Guardian, ééntje maar. Eén fastoenlijke linkse krant, of gewoon een fatsoenlijke krant, zonder drek, is dat nou zoveel gevraagd?

  3. Ik heb gisteren de hele dag naar Al Jezeera gekeken. Ik heb geen davindsster gezien.
    Tot mijn stomme verbazing zag ik dit wel op CNN. Terwijl CNN geen verslaggever had op Tahrir Square. Pas op het eind van de middag was er een livereportage van CNN. Verbluffend ook hoeveel vrouwen met boerka de Nederlandse televisie weet te vinden. In die hele menigte zag ik 1 vrouw in boerka.
    De berichtgeving in het westen is gekleurd. Ik ben zo blij dat we ook al jezeera kunnen kijken.

  4. Tsja, ik kan mij het pessimisme van Afshin Ellian heel goed voorstellen. Hij is immers van Iraanse afkomst, hij is een ervaringsdeskundige bij uitstek.

    Natuurlijk hebben de Egyptenaren het volste recht om de ketenen van hen af te gooien en deze 82-jarige dictator te verjagen. En het zou fantastisch zijn als in Egypte een goed functionerende democratie zou komen.

    Maar dan lees je in de krant over een onderzoek van het Pew Research Center:

    82% van de Egyptenaren is voor steniging bij overspel
    77% is voor het afhakken van handen bij diefstal of roof
    84% is voor de doodstraf bij geloofsafval

    http://pewglobal.org/2010/12/02/muslims-around-the-world-divided-on-hamas-and-hezbollah/

    Het zijn cijfers waar je niet vrolijk van wordt.

    Tot nu toe is het name de middenklasse in Egypte die in opstand is gekomen. Ik hou echter mijn hart voor wat er staat te gebeuren als de wanhopige, straatarme en ongeletterde onderklasse in beweging komt.

    Zo bezien is het niet meer dan logisch dat behalve het Westen op z’n zachtst gezegd nogal ambivalent staat tegenover de gebeurtenissen in Egypte.

    Ten slotte dit: Op een paar uitzonderingen na (De Portugese anjerrevolutie, Oost-Europa in 1989) zijn de de meeste revoluties in het verleden slecht afgelopen.

  5. Jij wilt Afshin Ellian met zijn eindeloos herhaalde domme islamofobe rechtse geleuter als ervaringsdeskundige bij uitstek presenteren, Kees? Neem me dan niet kwalijk dat ik jou verder ook niet meer serieus neem met je gesprokkelde knip en plakwerk.

  6. Anja, Anja is als oud Iraniër inderdaad een ervaringsdeskundige. Hij heeft immers de Iraanse Revolutie van dichtbij meegemaakt. Dit betekent echter niet dat ik hem een geweldige columnist vind. Sterker nog, ik vind zijn columns meestal bijzonder langdradig en daarnaast ook slecht geschreven.

    Ik vind het flauw dat je je op deze wijze afdoet met mijn argumenten. Alsof ik de enige ben die er zo over denkt.

  7. Welke argumenten, Kees? Je hebt op Ellian met zijn eindeloze aanval op de islam en op links niks anders te zeggen dan dat hij langdradig is? Waar is je politieke verstand? Hoe wou je hier in godsnaam serieus genomen worden? Nee, helaas ben je niet de enige die er zo over denkt, kijk richting PVV en ander islamofoob rechts en je bent zo thuis. Maakt het dat interessanter? Dacht ik niet.
    Dag Kees.

    PS. Lees voor je algemene ontwikkeling wat een andere Iraniër over Ellian te zeggen heeft, hier.
    Plasterk over Ellian, hier.
    Nog meer Iraniërs, hier
    En hier nog even hoe die hufter die het zo graag heeft over ‘islamfascisme’ Harry van Bommel en mij even wegzet als ‘bondgenoten van het antisemitisme’ in dat leuke rechtse weekblad Elsevier. Erg langdradig, inderdaad.

  8. En daar komen voorspelbaar de hasbarista’s, de Israëlische hulptroepjes langs om nog even net als Netanyahu te waarschuwen voor de verschrikkelijke islamitische machtsovername die Egypte nu te wachten staat, en variaties op dat thema.
    Doe niet, jongens.
    Doe dat bij Elsevier.

  9. Gisteravond was de beurt aan de EO voor ‘Uitgesproken” na het jouranaal van 20.00 uur. dat was te merken. Hasbara ten top.
    Nieuwsuur om 22.00 uur met Bertus Hendriks maakte het nog een beetje goed.

  10. Mooie politieke prent van de Nederlandse tekenaar Willem in “Libération” van 2 februari: een woedend tegen Mubarak opspringende Netanyahu, die roept: “Zonder Egyptische dictator is het democratische Israël in gevaar!”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *