Jan Marijnissens weblog herinnerde me er aan. Vandaag een jaar geleden dat Karel Glastra van Loon overleed.
Dit is het gedicht, het lied, dat hij schreef voor de SP:
Een mens is meer
Een dier is meer dan een lap vlees
Een mens is meer dan een consument
Een land is meer dan een bv
Wat je doet is wat je bent
De school is toch geen markt
En de zorg toch geen product
Wie rijkdom niet kan delen
Is als mens totaal mislukt
Het rijke westen is geen eiland
En Europa is geen fort
Wie bang is voor wat vreemd is
Doet vooral zichzelf tekort
Blijf niet mokkend aan de kant staan
Stel een daad en toon je moed
Laat je woede hand in hand gaan
Met het goede dat je doet
Karel Glastra van Loon
Hoi Anja, ik moest ook even slikken. Juist nu, met de onophoudelijke vernietiging van een volk, ontmenselijking van mensen, en oorverdovende politieke stilte van dit land, mis ik de scherpe tong en pen van onze eigen opiniemakers die niet bang waren om hun principiele stem te verhefffen.
Dit stuurde ik zondag door.
Miriyam
Vorig jaar, op 1 juli tijdens de bijzondere Slavernij-herdenking in het Oosterpark in Adam, waarbij een zeer grote groep mensen van allerlei nationaliteiten tegen de schaamteloze aanwezigheid van Minister van Vreemdelingenhaat en Desintegratie Verdonk protesteerden en haar uiteindelijk wegkregen na haar minutenlang het spreken onmogelijk maakten, was is ook heel verdrietig. Maar, juist vanwege dat eervolle, belangrijke protest schreeuwde ik in volle borst mee terwijl ik dacht “deze is voor jou Karel”.
De laatste keer dat we elkaar zagen was in het Vondelpark. ik geloof een jaar eerder, we hadden het o.a. over de reactionaire reachtse politiek van Verdonk en de hypocricy over Irak. Maar ook over de leuke dingen, zo hadden wij elkaar voor het eerst ontmoet in 2000 bij een van de eerste publieke bijeekomsten welke achteraf gezien een nieuw soort grassroots politieke rebellie projecteerde. Deze netwerken destijds waren de zaadjes van Keer het Tij, Nederlands Sociaal Forum, Stop de Hetze etcetera. Later, in 2002, stuurde hij me weleens een motiverend mailtje toen ik in Palestina zat en over de realitiet van bezetting, curfews en oorlog mailde.
Ik zou hem 2 weken later opzoeken in Hilversum omdat hij te ziek was om buitenshuis af te spreken, ik zou proberen Marokkaanse zoetigheid zonder suiker mee te nemen gezien zijn dieet. Ik vond het bijzonder hoe hij als zgn ‘BNr’ over zijn Marokkaanse en Turkse buren vertelde en ze betrok in zijn speeches en schrijven. Hij was in alle opzichten een stem van ‘non-elites’ en ging met lef tegen het dominante vertoog in. Eigenlijk wat journalisme in essentie hoort te zijn.
Karel Glastra van Loon overleed 1 juli 2005. Ik zal zijn warmte, solidariteit met Palestina, heldere anti-oorlogsstandpunten, en zijn poetische en tegelijk politiek scherpe engagement voor rechtvaardigheid bij me dragen als voorbeeld. Vooral omdat hij een van de weinige is bij wie ik passie voor politiek, vechtlust en engagement zo organisch heb zien samengaan met een onbegrensde liefde voor zijn partner Karen en hun drie kinderen Bobbie, Noalita en Dante, en dus uiteindelijk voor de kwaliteit van het persoonlijke leven in het hier en nu.
Miriyam