Na de verkiezingen: zoeken naar antwoorden (2)

Hand in eigen boezem

Ik vind het horen bij de betrouwbaarheid van een partij dat je niet alleen mooi weer speelt, maar ook hand in eigen boezem durft te steken. Toen de SP in 2006 die geweldige klapper maakte – het aantal zetels werd verdrievoudigd – was ik niet alleen maar erg enthousiast. Ik dacht: de verdubbeling hebben we aan onszelf te danken, dat het nog meer is geworden komt omdat de andere partijen het niet goed doen. En die stemmen ben je zo weer kwijt, want die waren niet voor ons maar tegen anderen.

Dus is, net al voor veel van mijn partijgenoten de vraag: wat hadden we beter kunnen doen, en wat kunnen we beter doen, want over een klein jaar zijn er de gemeenteverkiezingen, en dan gaat het echt om zetels, en het jaar daarop de kamerverkiezingen, waarbij voor Nederland weer voor een hele tijd de kaarten geschud worden.

Ik was op de verkiezingsavond dus in Rotterdam. Die afdeling kon zich er mee troosten dat ze in ieder geval (virtueel althans) niet had verloren. Maar dat de PVV zo had gewonnen kwam evenzogoed hard aan. Leo de Kleijn was er ook, en hij heeft ook een weblog. Twee punten noemde hij waar de SP duidelijker over moet gaan worden en daar ben ik het met hem over eens.

In de eerste plaats zou uitgerekend de SP een duidelijker analyse moeten hebben van wat er met de economische crisis is gebeurd, en wat het alternatief zou moeten zijn. Al jarenlang roepen we dat het met de marktwerking in publieke sectoren faliekant misgaat, in de zorg, in het onderwijs, maar ook in de sociale woningbouw. Dat zou nu veel meer voor het voetlicht moeten komen. Hoe dan wel.

En een tweede punt is wat in ons land doorgaat onder de noemer ‘integratie’. Dat is niet alleen een kwestie van sociaal-economische maatregelen op het vlak van werk, opleiding, wonen, daar hebben we een prima nota over, maar ook een kwestie van hoe we ons opstellen in de polarisatie, en of we wel voldoende doen om aan de kant van de migranten te staan die het doelwit zijn geworden van rechts. Ik denk dat het beter kan.

Hier heb je Leo:

aaasprdam-18.jpg

Lees, voor de inspiratie en als discussiestuk wat Leo er over zegt: hier.

11 gedachten over “Na de verkiezingen: zoeken naar antwoorden (2)

  1. Anja, een paar gedachten:

    Leo stelt:

    Hoe kunnen we ervoor zorgen dat arbeiders en werklozen niet de dupe worden van de crisis van de banken en multinationale bedrijven. Wat is daarvoor nodig in termen van internationale organisatie van vakbond en sociale regelgeving? Hoe kunnen we ervoor zorgen dat nutsbedrijven en maatschappelijke dienstverlening niet verder vermarkt worden onder de dwingende regels van de europese markt? Welke maatregelen – Europees en globaal – zijn nodig om een internationale klimaat-ramp in de komende decennia te voorkomen?

    Ik heb over m.n. het laatste thema het e.e.a. geschreven – hopende dat het aan de meningsvorming (ook binnen de SP) bijdraagt.

    Zie:
    Opinies op m’n weblog, en
    Korte beschouwingen

    Ook wil ik nog eens de gedachte opwerpen om (op Europees nivo) tot een soort van Glass-Steagall wet te komen, waarbij banken moeten kiezen: Óf je bent een nutsbank, óf je bent een investeringsbank. Allebei tegelijk (denk aan ING) moet verboden worden. Banken die beide zijn moeten dus verplicht worden gesplitst.

    Ik wil met name op energie & milieu gebied (daar heb ik wat verstand van) wel meedoen aan discussies om tot een concreet programma te komen.

    Mazzel & broge, Evert

  2. De analyse van Leo is best goed. Dat we niet meededen aan regeringsdeelname was prima, maar voor die tijd ging de SP ook al te veel naar het midden. Standpunt zoals NAVO werd aangepast dit moet je gewoon niet doen. Blijf jezelf en als we in 2010 minder kamerleden hebben is dat ons echte electoraat. De slogan minder Brussel deed PVDA ook een beetje. Europa NEE niet verder was misschien duidelijker. De SP wordt toch afgezeken door andere partijen dus kan je het maar beter hard neerzetten.

  3. Waar de SP volgens mij de boer mee op moet, is het motto “De SP sluit niemand uit”. In wat voor creatieve vorm of strakke leuze gegoten dan ook, maar daar moet het volgens mij om gaan: dat we vinden dat dit land van iedereen is. Wij sluiten geen mensen uit. Geen nieuwe Nederlanders, geen moslims, geen arbeidsongeschikten of arbeidsgehandicapten, geen mensen met een laag inkomen, geen zieken, geen ouderen, geen veteranen van mislukte oorlogen, en zelfs geen gevangenen of ex-gevangenen. Dát is solidariteit, dát is medemenselijkheid, dat is de centrale boodschap van de SP.

    Daarmee vang je zowel het cultureel/religieuze verhaal als het economische. Dit land is van ons allemaal, en dus hebben wij er met ons allen voor te zorgen dat iedereen krijgt waar hij recht op heeft. Daar zit al in gebakken dat we vinden dat niet de markt bepaalt wie er recht heeft op geluk en rijkdom, maar dat wij daar ook nog wat over te zeggen hebben. Dat er niks mis mee is als iemand de vruchten plukt van zijn of haar goede ideeën of extra inspanning, maar dat het best bij een paar vruchten kan blijven. Zo iemand hoeft niet de hele boom in te pikken, of zich het monopolie toe te eigenen of vruchtbomen.

    We zijn allemaal mensen, en wat we verder ook vinden van iemand standpunten of iemands geschiedenis, dat komt op het tweede plan. We kunnen best de discussie aangaan over wat fundamentele clubs als de SGP, het orthodoxe jodendom en de orthodoxe islam vinden van de rechten van vrouwen en homoseksuelen. Graag zelfs. Maar die discussie moet worden losgekoppeld van de burgerrechten van de mensen die bij die clubs horen. Dit land is van ons allemaal, wij sluiten niemand uit.

  4. Ik zou het als slogan zeer toejuichen, Anne-Marie. Maar daarvoor zouden wij wel actiever moeten worden – ik heb het nu tegen je als partijgenoot, want ‘niet uitsluiten’ vind ik in de praktijk nog te passief. Zo van: jullie mogen wel naar ons toekomen hoor. De kracht van de SP is altijd geweest dat wij naar de mensen toegingen, wilden weten wat hun problemen waren, ze wilden ondersteunen om daar vooral ook zelf wat aan te doen – ik zie nog Remi Poppe in de Dapperbuurt tegen de mensen zeggen dat wij als partij alleen maar voor ze op kunnen komen als zij om te beginnen zichzelf organiseren en de mensen bij elkaar krijgen. Harry van Bommel deed dat onlangs, met zijn bijeenkomsten voor Surinaamse Nederlanders, in Rotterdam, Amsterdam en Den Haag. Er kwamen vele honderden mensen op af, en het was te zien dat er grote behoefte aan was om gehoord en gezien te worden. Maar ik kom nog te vaak op belangrijke bijeenkomsten van migranten, of bij ‘allochtone’ buurtinitiatieven, waar ik zelf de enige SPer ben. Als we die slogan waar zouden willen maken moeten we meer doen dan ‘niet uitsluiten’, dan moeten we actief insluiten, zoals ze daar in de afdeling Rotterdam al vele jaren mee bezig zijn. En die hebben niet verloren, al is ook daar de grote zorg dat we als SP niet voldoende weerwoord hebben op de groei van de Wilders-aanhang in de stad.

  5. Ik ben het met je eens. Op alle andere gebieden die ik noemde — en ik noemde ze niet voor niets — doet de SP al heel veel, en op de manier die je beschrijft. Door naar de mensen toe te gaan, door zelf acties te voeren waar we dat nodig vinden en door mensen te ondersteunen die acties voeren die wij belangrijk vinden. Als je werkelijk niemand uitsluit, dan behoor je dat ook te doen bij nieuwe Nederlanders en bij moslims (want dat overlapt maar ten dele, natuurlijk).

  6. Misschien moeten de SP-ers toch weer actief zoveel mogelijk deuren langs gaan en ook erop kloppen natuurlijk?? Beginnen met een goede, niet te schreeuwende folder en daarin zeggen dat jullie langs komen. Zo kunnen mensen hun problemen en grieven kwijt?? Is dat een idee?
    Ik heb Leo’s uitleg natuurlijk gelezen, maar krijg ook het idee dat de SP Rotterdam toch enigszins op grotere afstand is komen te staan van de mensen dan ze zelf denken. En inderdaad, bij Leo schrijft Just dat ook de SP geen (echte) daden meer heeft. Mensen denken dan dat er ook niets meer gebeurt en gaan vervolgens naar de hardst schreeuwende opponent die koeien met gouden horens belooft. Alleen zal de PVV het nooit kunnen waarmaken zonder dat er mensen aan ten onder zullen gaan.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *