Ze zijn getrouwd! Hij zei ja en zij zei ja. En toen waren ze getrouwd, Ronald en Preeti.
Het was een mooi feest, met veel vrolijke en ontroerde familie en vrienden en partijgenoten. We hoorden hoe het begon: op een partijcongres van de SP. En hoe Ronald besloot: die wil ik. En hoe hij nog naar het partijbureau had gebeld om achter Preeti haar telefoonnummer te komen. En hoe Marga, die er nu natuurlijk ook was, dat zomaar had gegeven.
En nu zijn ze getrouwd.
Heel veel geluk, jullie twee!
Lees verder →

De debatten in de Tweede Kamer leveren weinig nieuwe gezichtspunten op, al proberen de media er nog wat uit te halen. De verslaggeving lijkt vooral op die bij een voetbalwedstrijd, en er wordt ook veelvuldig in termen van doelpunten gesproken. Om ons niet te vervelen wordt nu geturfd welk nieuw taalgebruik er in omgang is. Zo heeft Femke Halsema de term aanrechtsubsidie ingevoerd. Gaat over de overdraagbare heffingskorting (vraag mij niet om dat uit te leggen, mijn brein springt meteen op blanco bij alles wat in de buurt komt van belastingen) waarmee niet-werkende partners gestimuleerd zouden worden om thuis te blijven.
Lees verder →

Nou zeg. Acht uur journaal, maandagavond. SP is in de voorspellingen gestegen naar 24 zetels. Meteen legt de SP site plat en die van Jan M. uit O. ook. Overdrijven jullie niet een beetje, jongens? Zo leuk zijn we nou ook weer niet. Van de SP moet je echt van alles. Streng. Folderen en pannensponzen uitdelen. Opkomen voor je medemens, solidariteit en gelijkwaardigheid enzo. Normen en waarden. Echte. Niet rijk worden aan de politiek en nog een deel van je geld afstaan als je in de kamer gaat zitten ook. Bos wil in ieder geval niet met ons op een lijst, heeft hij net laten weten. 24 zetels, weten jullie het zeker? Moet je daar niet nog een nachtje over slapen?
Lees verder →

Vandaag partijraad in Amersfoort. Ik stap zo op de trein.

Er wordt hard gewerkt. Er zijn al heel wat amandementen verwerkt in het nieuwe verkiezingsprogramma, er staat onder andere meer over vrouwen in, dankzij het harde werk van de SP vrouwengroep, en er staat een wat duidelijker passage in over Israel/Palestina. Over twee weken het partijcongres waarop de amandementen die (nog) niet over zijn genomen in discussie worden genomen. Dat staat altijd garant voor een heftige en levendige dag, want veel afdelingen hebben zich er al over gebogen en de SPers zijn eigenzinnig en staan er op dat ze worden gehoord. De grote lijnen zijn helder, en zullen geen controverses opleveren. Maar elke afdeling heeft weer de eigen zaken die ze belangrijk vinden, waar niet genoeg over gezegd is, terwijl er ook voor gezorgd moet worden dat het overzichtelijk blijft, hoofdlijnen, en niet een te grote overdaad aan details. Het is altijd een geweldige klus voor het partijbestuur om de discussie in banen te houden en er voor te zorgen dat het niet alle kanten opvliegt en we uiteindelijk een partijprogramma overhouden waarvan we in overgrote meerderheid kunnen zeggen: daar gaan we voor, daar staan we achter.
Lees verder →