Zoals ik zei: ik heb hier geen tijd om me met wat anders bezig te houden dan met Gaza. Wie nog wil reageren op voorafgaande onderwerpen, zoals over het SP congres, moet zich even inhouden. Bewaar het tot ik weer terug ben. Dan zien we of er nog leven is in de brouwerij.
Aankomst in Gaza. Het Israelische leger heeft in het noorden weer flink huisgehouden. Veel verse puin. Mannen staan het metaal uit het beton te trekken. Het maanlandschap, het deel van Gaza dat niet meer bewoonbaar is, wordt steeds groter. Dan Gazastad zelf, de betonzee, blokkendozen, de flatgebouwen. Elke keer sjofeler, grauwer, armoediger, kapotter dan de vorige keer.
Lees verder
We zijn in Gaza, Jan (Andreae), Jaap (Voigt) en ik.
Geen problemen bij Erez.
We wachten nog op Joes en Deny, die zitten nu in het vliegtuig en moeten er om een uur of vier doorheen.
Eerst eens even iedereen begroeten, vragen hoe het met iedereen is. Uitpakken wat we hebben meegesjouwd, laptops voor als de elekriciteit weer eens is uitgezet, een noodvoorrraad sigaretten, warme kleren voor de jongens want binnenkort is het hier koud, en gas is te duur om voor verwarming te gebruiken.
We zijn hartstikke blij weer hier te zijn.
Joes en Deny zijn er ook doorheen!
In Tel Aviv. Gisteren onze afspraken hier gedaan.
Naar Erez gebeld, de grens is open.
Over een half uurtje komt de taxi om ons richting Gaza te brengen.
Lees verder
Er blijft weer van alles liggen, de presentatie van het Krokodillengat, komt echt als ik terug ben, geen tijd meer, en ik had nog een aardig stukje in mijn gedachten over al die reacties in de pers. Of we nu hoog of laag springen, de media hebben in hun kop dat er iets is met de democratie in de SP, en al hebben ze er met hun neus bovenop kunnen zitten, hoe dat zit met die democratie van ons, dat is niet meer uit die koppen te slaan. Dan heet het dat we ‘de gelederen sluiten’ en ook dat is een gebrek aan democratie.
Lees verder
Ik zeg het maar eerlijk: ik weet heel weinig van economie. Dus ben ik blij dat we een knappe kop hebben in onze fractie, die daar heel veel verstand van heeft, en van wie ik nog wat kan leren. Geert Reuten hield gisteravond zijn speech in de financiële beschouwingen, zo meteen antwoord de regering, en dan vanavond is de tweede termijn.
Lees verder
Een echte vraag. Hoeveel dissidentie verdraagt een partij? Behoorlijk wat, maar zeker niet ongelimiteerd. Zonder tegenspraak en nieuwe gedachten, ook als die niet meteen worden overgenomen beweegt er niets, gaat een partij niet met de tijd mee. Maar een teveel aan tegenspraak verlamt. Ik zou niet graag in een partij willen zitten waarbinnen meer dan de helft van mijn energie op gaat aan onderlinge strijd. Dan zou ik toch liever op een andere plek de wereld gaan zitten verbeteren.
Lees verder
Het was te voorspellen. Algemene trend in de media: SP wil geen democratisering. ‘De rijen sluiten zich’, ‘de massa loopt achter de leider aan’, en als de grote meerderheid op het congres het ergens mee eens is, bijvoorbeeld dat Jan Marijnissen opnieuw is verkozen, en een flink applaus krijgt, dan heet dat ‘de applausmachine’. Dat zoveel leden het met elkaar eens zijn is op zich al verdacht: daar moet Mao achter zitten.
Lees verder
En ik herhaal het nog maar even, want gisteren waren er hier 10.000 bezoekers, en daarmee komt er ook altijd weer een stelletje kifters en zeurders langs: hou je aan de spelregels. Hier.
Lees verder
Partijcongres van de SP. Met een stoet mensen mee in de bus naar de Van Nelle ontwerpfabriek, passend, een monument voor de werkende klasse. Nu geen koffie en tabak, maar moties en amendementen. Opgewacht door een stel trommelende jonge mannen. Meer dan duizend congresgangers, dat is een boel mensen bij elkaar. Naast me zei iemand: hebben jullie gisteren het NOS journaal gezien? We gaan het vandaag hebben over de democratisering van de SP. Waarop een hartelijk gelach losbarstte.
Lees verder