Werkconferentie met de mensen van de PMHB, voluit de Poldermoskee Hoofddoekenbrigade. In de Al Kabir moskee, waar ik wel vaker op bezoek was. In de herfst komt de ‘kick-off’ van hun programma, op meerdere niveaus: het gaat over beeldvorming in de media, over acties, onderzoek naar uitsluiting en discriminatie, en bedrijfsgerichte promotie.
Lees verder
Nog één sessie in de Eerste Kamer. Nog één conferentie, morgen in Brussel. Dan wil ik nog een hoop klusjes afmaken, ook voor dit weblog, staartjes die er nog liggen, onderwerpen waar ik in de drukte halverwege mee ophield. Halve beloften. En er ligt ook nog van alles wat ik moet doen voor Stichting Kifaia.
Lees verder
Harry van Bommel
Inleiding Harry van Bommel bij boekpresentie ‘Oorlog als er Vrede dreigt’ van Anja Meulenbelt. Perdu, Amsterdam, 20 juni 2010
Anja heeft me gevraagd een antwoord te geven op de vraag wat we vanuit Nederland kunnen doen om de vrede tussen Israël en de Palestijnen te bevorderen. We moeten daarbij bescheiden zijn. Weliswaar doet de Nederlandse regering alsof we een belangrijke rol spelen op het wereldtoneel maar in feite is die rol zeer beperkt. Het zijn in hoge mate de Verenigde Staten en de Europese Unie die een rol van belang spelen. Als lid van de EU kan Nederland wel wát doen, maar Nederland is daarin bepaald geen voortrekker. Het is dus aan u en mij, aan activisten en politici, om de regering aan te sporen dat te doen wat er wel gedaan kan worden. Ik heb vier zaken op mijn lijstje staan.
Lees verder
Jan Andreae
Jan Andreae, de man met wie ik veel samen reis en veel samen meemaak sprak ook op mijn boekpresentatie. Dit is wat hij zei.
Dames en heren, vrienden en bondgenoten
Ik ben aangekondigd als de fellow traveller, de medereiziger. En in die symboliek heb ik getracht mijn woorden te kiezen voor iets dat bijna niet uit te leggen is.
Lees verder
Dit is wat we in de Nederlandse kranten konden lezen: Egypte doet de grenspost van Gaza bij Rafah open.
Het is maar wat je ‘open’ noemt, want je moet nog steeds een vergunning hebben om eruit of in te kunnen, en je krijgt te maken met de Egyptische kant. Op de website In Gaza een verhaal van een vrouw die samen met een Palestijn via Rafah naar de buitenwereld reisde. Hoe dat gaat. Lees hier.
Lees verder
Met update. Aan het eind.
Antisemitisme neemt toe in Nederland, volgens Cidi, en volgens Elsevier. (Daar zijn ook andere meningen over, zie Abu Pessoptimist, ook al van het oude volk, die vindt dat we vooral niet moeten overdrijven, hier.) En wie daar vooral schuld aan is? Drie keer raden, volgens Elsevier is dat Job Cohen. Zie hier. Komt dat even mooi uit, dan kun je in naam van de strijd tegen het antisemitisme schelden op een jood.
Lees verder
Het is geen etnische zuivering met duizenden tegelijk, maar de trend om Palestijnen te deporteren neemt toe. Dat kan een studente zijn die vlak voor haar eindexamen aan een universiteit op de Westoever geboeid wordt afgevoerd en over de grens van Gaza wordt gezet omdat haar papieren inmiddels ongeldig zijn verklaard, het kan zijn dat een vader bij zijn gezin op de Westoever wordt weggehaald omdat zijn officiële adres in Gaza is, en alleen Israël beslist of hij mag verhuizen om bij zijn vrouw en kinderen te wonen – nee dus. En nu worden Palestijnse politici bedreigd met deportatie uit Jeruzalem.
Lees verder
Te gast: Ruben Verhasselt
De column is eveneens opgenomen in het laatste nummer van De Brug.
Gojse apen en joodse kamelen
Het Israëlische onderwijssysteem kent vier aparte stromingen. Om te beginnen is er het Arabischtalig onderwijs voor Israëlische Palestijnen. Volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek volgt op dit moment 28,09% van de Israëlische basisschoolkinderen Arabisch onderwijs en zal dat cijfer over vier jaar slechts zijn gestegen tot 28,10%. Aan deze kinderen spendeert de Israëlische staat verreweg de minste belastinggelden.
Lees verder
Israël doet – onder druk – een nummertje kijk wij zijn ook de beroerdsten niet, een toezegging dat alle artikelen die geen gevaar voor de veiligheid opleveren nu de grens naar Gaza overmogen. Ketchup en Mayonaise dus.
Lees verder
In het midden Maarten Jan Hijmans op een EAJG borrel. Hij kijkt ook wel eens vriendelijk.
Abu Pessoptimist, alias Maarten Jan Hijmans, alias buurman – qua weblog zitten we dicht in elkaars buurt, en qua opvattingen ook, en vaak doet Maarten Jan net een onderwerp waarvan ik dacht dat moet ik eigenlijk ook, en dan kan ik prettig naar hem doorverwijzen – en nu we toch een soort ‘mutual backpatting society’ zijn, ik merk altijd dat buurman een echte training als journalist heeft – zorgvuldig met het opzoeken en vermelden van feiten, en dat hij veel langer in het onderwerp zit dan ik. Ik kom pas vijftien jaar kijken.
Lees verder