TERUGBLIK OP EEN WEEK: BIJ1 en Quinsy Gario

Deze gedenkwaardige week begon voor mij op maandagochtend 19 juli toen ik in Trouw las dat Quinsy Gario uit BIJ1 gezet zou worden door het bestuur, nadat een ingehuurd advocatenbureau de klachten had onderzocht van partijleden die zich in de samenwerking met Quinsy onveilig hadden gevoeld. En de resultaten waren ernstig genoeg om zijn lidmaatschap op te zeggen, hoewel er nog gesprekken plaats moesten vinden, en Gario nog bezwaar kon aantekenen.

Het verbaasde me niet. Ik hoorde bij de mensen die het een riskante onderneming vonden om Quincy in de partij op te nemen, en hem ook maar meteen op nr 2 van de kieslijst te zetten, gezien een voorgeschiedenis van conflicten. En ik was de enige niet. Maar ik legde me neer bij het bestuur, de kiescommissie en Sylvana Simons, die hadden laten weten hem graag in de partij te hebben. Ik hoopte er op dat mijn slechte voorgevoel onterecht zou blijken, tenslotte kunnen mensen ook veranderen, en kun je mensen niet eeuwig blijven beoordelen op wat er in het verleden is gebeurd.
Lees verder →

Ik schreef dit artikel voor Volzin juli 2021

Of de zachte krachten zullen winnen

Er is een groep jonge zwarte mensen bezig met een dansproject voor Keti Koti, jaarlijks herdenking van de afschaffing van de slavernij. Ze noemen het Freedom is work in progress. Het is een slogan die ik graag overneem, voor deze poging om de balans op te maken in deze verwarrende tijd.

Gaan de zachte krachten het echt winnen, of gaan we ten onder aan een door grootvervuilers verwoest klimaat, aan een steeds grotere kloof tussen arm en rijk, en dat in een van de meest welvarende landen ter aarde? Hoe verdragen we, het wij van mensen die hun geweten niet tot zwijgen kunnen brengen, dat er duizenden mensen verdronken zijn omdat wij van de westerse beschaving onze grenzen sluiten? Hoe verdragen we het dat er tegenwoordig politici in de Tweede Kamer zitten die als belangrijkste doel hebben om één bevolkingsgroep het land uit te jagen? Hoe verdraag ik het als Rutte zegt dat ‘Israel zich toch moet kunnen verdedigen’ in dezelfde tijd dat ik dagelijks contact heb met Gaza – leven jullie nog? – waar opnieuw ziekenhuizen worden verwoest, hele familie’s met één bom op een flatgebouw naar de andere wereld worden geholpen. En laat niemand proberen mij wijs te maken dat Israel probeert om ‘burgers te ontzien’. Ik heb het met eigen ogen gezien, na elke aanval op Gaza, de dode koeien, de stinkende overblijfsels van een kippenfarm, de VN scholen waar mensen probeerden te schuilen, waar toch op geschoten werd.
Lees verder →