Kleine poes op balkon

Poedie de Poem (bijgenaamd Joost) op het balkon. Daar is het spannend, want je kunt er naar de vogeltjes kijken en naar de vliegen springen en planten stuk maken. (De orchidee is overleden.) Maar het is er ook eng. Want Het Waait. En een kleine poes snapt nog niet wat Waaien is en ook niet Wie Het Is Die Het Waaien Doet, want je ziet niemand blazen. Dus rent hij bij elk zuchtje weer naar binnen, om het daarna nog eens te proberen.
Lees verder

Kleine idylle

Het gaat goed. Grote poes laat zich een bonkje geven door de kleine, en de kleine gaat op zijn rug liggen om zijn buikje te laten likken. Wat je op de foto niet meekrijgt is een duet aan blij geknetter. Ik ga er ook van spinnen.
Lees verder

Poediepoediepoedie

Hij is er. Hij, want ik kon hem eindelijk lang genoeg vasthouden om hem onder zijn staartje te kijken en het is een jongetje.
Hij loopt nu het hele huis door om overal onder en achter te kruipen en alles te besnuffelen. Het wordt een praatpoes, dat weet ik al want wanneer ik in die achterlijke poezenbabytaal poedipoedipoedi zeg, dan zegt hij met een iel stemmetje pieuw! terug.
Lees verder