Keti koti (3)

Ik loop zo achter. Ik was ook nog bij de keti koti dialoog marathon en bij het ontbijt, onder leiding van Mercedes Zandwijken, en ik was op 1 juli, de dag van de officiële herdenking ook nog lang in de tent waar alle activisten, denkers en andere koplopers van de zwarte en antiracistische beweging bij elkaar kwamen – ik zou er veel over kunnen vertellen maar laat het hier bij een serie foto’s. Alleen dat ik alles bij elkaar ontzettend bemoedigend en inspirerend vond: de strijdvaardigheid, al dat nieuwe jonge talent, wow!
Lees verder

Keti koti (2): bigi spikri

Het is hossen op feestboek, alsof we de WK hebben gewonnen. De rechtbank van Amsterdam heeft vanochtend uitspraak gedaan, en besloten dat zwarte piet een discriminerende figuur is en dat de burgemeester zes weken de tijd krijgt om de aanvraag voor de vergunning van de intocht te herzien. Kijk hier. Wat fantastisch, na een prachtige en volle keti-koti maand, dit bericht. Eindelijk zit er beweging in, niet alleen in de zwarte beweging (inclusief anti-racistische aanhangers) die groeit, niet alleen bij de mensen die van mening durven te veranderen en begrijpen dat die karikatuur echt uit de tijd is, maar nu ook formeel, vanuit de rechtbank.
Lees verder

Keti koti (1): de kranslegging

In Nederland hebben we 4 mei, om plechtig te herdenken, en dan 5 mei om de vrijheid te vieren. Tijdens keti koti (verbroken ketenen) moet alles tegelijk: het herdenken dat nog zo incompleet is omdat zoveel nog niet eens bekend is, en ook omdat er nog steeds maar een begin van erkenning is voor het slavernijverleden van Nederland. Herdenken dus vermengd met woede en protest, dat het zo lang moet duren voordat wit Nederland de verantwoordelijkheid voor het koloniale verleden onder ogen wil zien.
Lees verder

Over het slavernijverleden van Amsterdam

Als je een espresso drinkt, met een klontje suiker en een stukje chocola erbij, besef je dan hoe dat ons verbindt met ons koloniale verleden? Koffie, suiker, cacaobonen, allemaal koloniale producten waar we rijk aan zijn geworden en waar we anderen voor hebben laten werken, onder zwaar onderdrukkende omstandigheden. We werden er gisteren aan herinnerd tijdens de presentatie van de Gids voor het slavernijverleden van Amsterdam.
Lees verder

Het wordt tijd dat we ons hoofd buigen in eerbied…

Speech die ik hield voor de ambtswoning van de burgemeester, op 1 juni 2014, ter gelegenheid van het startschot van de Keti Koti maand.

Beste mensen,

Het is een eer om hier te mogen staan en door de Stichting Eer en Herstel te zijn uitgenodigd. Ik weet dat veel mensen uit beleefdheid hun speech zo beginnen, maar ik meen het echt. Ik besef dat jullie, de nazaten van de slaven van twee eeuwen terug, een groot gebaar maken naar mij toe, witte Nederlander, dat ik hier mag spreken, terwijl wit Nederland jarenlang heeft nagelaten om een werkelijk, eerlijk gebaar te maken naar jullie toe en nog steeds niet in staat lijkt om te luisteren – naar jullie die weten hoe jullie overgrootmoeders en overgrootvaders hebben geleden, zodat wij nu in deze stad kunnen genieten van de rijkdom waar jullie mensen onder dwang voor hebben gewerkt.
Lees verder

Het begin van de Keti Koti maand (1)

I juni werd het startschot gegeven voor een maand activiteiten rondom Keti Koti, verbreek de ketenen, met de leuze waar ik het heel erg mee eens ben: ‘het slavernijverleden is van ons allemaal’. Een herdenking dus, een Memre Waka, georganiseerd door de Stichting Eer en Herstel, met een tocht naar de ambtswoning van de burgemeester aan de Herengracht. Ik had het al in mijn agenda staan toen ik gevraagd werd of ik ook wilde spreken. Dat is een grote eer, en ik zei meteen ja.
Lees verder

Waar ben je thuis, bij wie hoor je?

Het DTST (Dominicaans Studiecentrum voor Theologie en Samenleving) vierde een feestje, en zouden geen Dominicanen zijn wanneer ze daar niet iets van gemaakt hadden waar mensen wat aan hebben, wat ze iets geeft om over na te denken. Want dit is hun opdracht: na te denken over de eigentijdse betekenis van religie in Nederland, en de resultaten van dat denken beschikbaar te maken voor een breed publiek. En nog iets: met religie bedoelen ze niet alleen hun eigen geloof.
Lees verder